Soul Searching of My Love

    Hi! ako nga pla si Hershey pero tawag ng pamilya ko sakin ay "nane" nick-name ko, simula pagkabata ko. Bakit? kasi ganito yun, yung kapatid kung lalake nung bata pa kami siguro tatlong taon ako nun at limang taon yung kapatid ko, ay bulol pa siyang magsalita eh! nung tinawag ako ng kapatid ko dapat sa salitang "nene" ay nabanggit niya na salita ay "nane" so ayun, dun nagsimula ang nickname ko.     Ako ang bunso sa aming magkakapatid, lima kami dalawang lalake panganay at pangalawa at dalawang babae pangatlo at ako. oh! hinanap niyo agad kung asan ang isa pa ano? ang kapanganayan talaga namin ay babae pero maaga na siyang kinuha ni Lord! eh! 8 years old palang siya ng mamatay sa sakit na " Brain Tumor". Lahat kami pinanganak sa Baguio, dito kasi nag meet ang Father at Mother ko eh! parehas silang nagtatrabaho dito sa Baguio si Mama bilang Sales Lady sa tindahan ng Souvenir at si Papa ay Security Guard ng isang Banko, dito sila ikinasal at dito rin nanirahan..hanggang sa kami'y maisilang. Tubong Ilocos Sur ang Papa ko at Tubong Quezon Province  ang Mama ko.      Hindi madali ang naging buhay namin sa Baguio ito'y base sa kwento ng Mama ko wala pa akong alam kasi sa mga pangyayari nun eh.! bakit mahirap kasi si Papa naging bisyo niya ang pagiging babaero at pagsusugal, kaya si Mama tudo kayod nun bata pa kami para matugunan ang pangkain naming magkakapatid na kulang sa ibinibigay na sustento ni Papa..apa cute ko daw nung bata pa ako, kasi matambok noo koh tas may dimple ako dalawa sa magkabilang pisngi, at namimilog ang aking mga mata.. na  ang liit liit ko pa nun,, pati mga paa ko parang sa manika.     lahat tuwang tuwa sakin..kasi cute nga ako, ayie! kapal muks.., hehehhee..!! nung tatlong taong gulang palang ako, meron kaming kapitbahay na gwapo binatilyo, mga 13 years old xa nun, as in gwapo daw savi ni Mama kwento ni Mama sakin na kapag nasa labas daw ng bahay yun at nakadungaw ako sa terrace ay lagi ko daw tinatawag yun,,sa kanniyang pangalang Jarniel, at nagpapacute pa akoh kapag tumitingin na sakin si Jarniel, oh! di ba! bata palang ako keri nah hehehehe!!!      At yun na nga siya ang child hood crush koh..! kahit 10 years ang agwat namin, sa di ko akalain siya pala ang soulmate koh...in the Future pano nangyari yun? basahin niyo ng Buo ang True Story koh.!      Kasi nga tatlong taong gulang palang ako sa kadaldalan koh.. nabanggit ko daw ang mga katagang "Paglaki ko Jarniel pakasalan mo ko ha?"  oh! di ba? di mo akalaing makakapagsalita ng ganun ang tatlong taong gulang na bata, heehehehehe..!! ewan, ba kung anong klaseng bata ako nun,,kwento lang sakin ng Mama ko yun pambihira nga daw ako eh.! at siyempre sa tuwa din sakin ni Jarniel sinambit niya sakin ang katagang "Sige paglaki mo pakakasalan kita" mga Salitang Biro na hahantong pala balang araw sa tunay at wagas na Pag-Ibig. siyempre mas matanda siya sakin ng 10 years kaya aral pa siya nun. naging busy siya sa pag-aaral kaya wala na kaming communication nun kahit magkapitbahay lang kami nun. hanggang sa isang trahedya ang naganap,, ng Lumindol sa Baguio ng 7.7 magnitude taong 1990 nun  kung saan yun ang naitalang pinakamalakas na lindol na tumama sa Baguio City, Dahil sa trahedyang yun, nagdesisyon ang lola ko sa Quezon Province na sunduin kami sa Baguio para umuwi sa Quezon Province at dun na manirahan. kaya nmn agad nag impaki ang magulang ko..para makauwi ng Quezon Province. Dahil sa pangyayaring ito, dito na kami nagkahiwalay ni Jarniel. at lalong nawalan ng communication.