Owning her Innocence

Isa... Dalawa... Tatlo... Hindi na alam ni Kraius kung ilang babae na ang nagpunta sa opisina niya ng araw na 'yon. Hindi na rin niya alam kung ilang palad na ang sumayad sa kaniyang mukha. Ang tanging alam ng binata ay nasasaktan siya sa sampal ng mga ito. Alam din niyang kasalanan niya kung bakit galit ang mga ito. Napailing ang binata. Sadyang gwapong nilalang siya na ginawa para sa mga babae. Babaeng marurupok na kaagad bumibigay kahit pa kindatan niya lang ang mga ito. Nakakalaglag panga ang hitsura niya at alam niyang totoo iyon. Hinawakan ng binata ang pisngi. Masakit at mahapdi pa rin iyon kahit ilang minuto na ang lumipas nang umalis ang huling babaeng sumampal sa kaniya. Hindi rin niya akalaing mabibigat pala ang kamay ng mga ito. Lalo na ang magalit sa kaniya dahil pinagsabay niya ang mga ito. "Mr. Montreal?" "What?!" asik niya sa sekretarya. Nakakunot ang noo niya nang balingan ito. Pumasok ang sekretarya bitbit ang isang notepad. Taas ang noo at tila hindi takot sa pinapakita ng binata. Sanay na ito sa lalaki dahil limang taon na itong sekretarya ni Kraius. Limang taon na rin nitong alam kung gaano ka-playboy ang abogado. "I just want to inform you, Sir about Mr. Andao's case. Ngayon po ang first hearing ninyo." Tumango si Kraius. Pinasadahan niya ng tingin ang sekretarya. Maganda ito kahit medyo manang kung manamit. Sexy din ito at makurba ang katawan. 'Yon nga lamang, propesyonal siya pagdating sa trabaho. Hindi siya katulad ng kaibigan niyang si Andrius na kahit sekretarya ay pinapatos nito. "It's very rude to stare, Mr. Montreal," pag-agaw nito sa kaniyang atensyon. Tumikhim si Kraius. Ibinaling niya rin ang paningin sa kaniyang mesa. Napahiya siya sa sinabi nito dahil totoo. Ganunpaman, ay pinanatili niya ang maawtoridad na awra. Ibalik niya ang tingin dito at tumango. "Nakakita na ba si Mrs. Andao ng attorney? Set an appointment for me if, yes. Gusto kong makausap ang abogado nito," wika ng binata.  "Noted, Mr. Montreal." Tumango ito. "Aalis na po ako," dagdag pa nito. "Wait!" pigil niya dito. "Pwede bang huwag ka nang magpapasok ng babae dito. Masakit na ang pisngi ko," reklamo niya. Napangisi ito kaya sinamaan ito ni Kraius ng tingin. Alam niyang sinasadya nitong papasukin ang mga babae. Mainit ang dugo nito sa kaniya nang hindi niya alam. Kahit naiinis siya dito ay hindi niya pa rin ito magawang sisantihin. Magaling at masipag naman kasi ito sa trabaho. Ilang sandali na ang lumipas mula nang lumabas ang kaniyang sekretarya. Ilang sandali na rin siyang tulala dahil sa dami ng kaniyang iniisip. Una na dito ay ang bagong kasong hawak. Kung tutuusin hindi na bago sa kaniya ang humawak ng kaso para sa paghihiwalay. Dalawang taon pa lamang siya bilang isang ganap na abogado nang kahawakan niya ang kaso ni Olive Santillan. Sumunod din dito ang sekretong kaso ng isang sikat na artista na si Laura Moran. Napapaisip na lamang ang binata kung bakit pa magpapakasal ang mga ito kung maghihiwalay rin pala kalaunan. Napakomplikado ng mga bagay. Napakakomplikado rin ng isip ng bawat tao. Minsan hindi matantiya ngunit mas madalas hindi maintindihan. Sa naisip ay hindi napigilan ng binata ang ikuyom ang mga kamay. Nagbalik sa kaniyang alala ang babaeng iyon. Isa sa pinakakomplikadong taong nakilala niya. Isang alaala na ayaw na sanang balikan ng binata at pilit na lamang na ibinabaon. Tumayo si Kraius mula sa kinauupuan. He needed to divert his attention if he wanted to keep his sane. He looked his piaget watch. It is exactly one in the afternoon. Kinuha niya rin ang coat na nakasabit sa kaniyang swivel chair at isinuot iyon. Maaga pa para sa kaniyang session ngunit nagpasya na siyang umalis sa kaniyang law firm. Dala ang kaniyang attaché case ay naglakad siya sa pasilyo na tila ba isang hari sa kaniyang nasasakupan. He has an authoritative stance and an undeniablely powerful aura. A well built physique and a glorious face that every girls will droll. Clean cut hair, pointed nose and a beautiful brown eyes. Half turkish ang lahi niya kaya natural sa kaniya ang magpahaba ng balbas. Sakto lang para manatiling malinis ang kaniyang panga at itsura. Kraius drove his car fast in a coffee shop. He stayed there for hours before he decided to go to the court. He wanted to meet Judge Aguirre for a conversation. Thirty minutes of driving and he finally reached the place. It was still quite. Iilan pa lang ang naroon. Bakanteng mga upuan at mahahabang mesa. Nakita niya rin ang tatlong witness ni Mrs. Andao. Katabi rin nito ang psychologist nitong si Dr. Olive Ramirez. Sinilip din niya ang attorney nito ngunit hindi niya nakita. Kraius shrugged the thought off. Hindi na rin niya itinuloy ang balak na kausapin ang judge. Maging ang balak na kausapin ang attorney ni Mrs. Andao ay ipinagkibit-balikat na lamang niya. Bagkus, itinuloy niya ang paglalakad at hinintay na lamang ang kaniyang kliyente at naupo. Kraius felt bored. Lalo na dahil ilang minuto na ang nakalipas ngunit hindi pa nagsisimula ang trial. Maging ang kaniyang kliyente ay hindi niya mahagilap. Naiinis na siya sa nangyayari ngunit wala rin siyang magagawa kundi ang maghintay. He is very impatient lalo na kapag oras ang pinag-uusapan. Natigil ang anumang iniisip ng binata nang marinig niya ang matinis na tunog ng takong. Tahimik ang buong lugar at tanging ito lamang ang nagsisilbing ingay roon. Dahan-dahan ang mga hakbang ng may-ari niyon dahilan kung bakit tila ito isang musika sa kaniyang pandinig. Inayos ni Kraius ang sarili mula sa pagkakaupo. Tumayo siya upang tingnan ang kung sinumang may likha ng mabining tunog. Nilingon niya ito na sana hindi na lamang niya ginawa. His heart beats fast that it hurts. His breathing hitched and his hand formed into a fist. Hinding-hindi niya makakalimutan ang mukhang iyon. Mukhang nang-iwan sa kaniya sa harap ng Altar. "Chubz," anas ng binata. Na agad din niyang binawi. Hindi na dapat niya iyon sinabi. Dahil ang dating matabang dalaga sampung taon na ang nakakaraan ay hindi na mababakas dito. Iba na ang itsura nito. Ibang-iba na. @sheinAlthea