Orselleous Paradise: Her Hidden Secret

Buhat-buhat ni Inno ang kanyang maleta pababa ng hagdanan. Nadatnan niyang nakaupo sa couch ang pinakamagandang babae sa kanyang paningin. Ngumiti ito nang masilayan siya. "I'm leaving mom." Lumapit siya sa kanyang ina at binalot ito ng mahigpit na yakap. "Take care of yourself son. Before I forget, please stop your ungrateful attitude towards your roommate." Natawa na lang ang binata sa kanyang mga narinig, mukhang na ikuwento na ng kambal ang ginawa niya sa roommate nila noong nakaraang pasukan. "Where's Dad?" he asked. "There's an urgent meeting in the company, kaya hindi ka na niya nahintay pa," untag ng kanyang ina. Matagal nang wala ang kanyang lolo at lola kaya ang Daddy niya na ang nagha-handle ng kumpanyang naiwan ng mga ito. At dahil siya ang nag-iisang anak ng mga magulang, sa kanya ito ipapamana. Well, he didn't mind, and he will be proud to be the next CEO. Bata pa lang ay pangarap niya ng magpatakbo ng kumpanya, kaya hinihintay niya ang araw na tinatawag niya ang sarili na successful dahil naabot niya ang kanyang pangarap. Hindi mabigat ang traffic papuntang university, kaya naging mabilis lang ang biyahe niya. Well, traffic is not a new problem in Cavite. It is part of the citizen's daily lives. It is one of the major problems that can't be solved until now. "Oh man! We thought you're not coming today?" bungad sa kanya ni Iisakki nang makababa siya sa kanyang Lamborghini Aventador. Regalo ito sa kanya ng Daddy niya noong siya ay magdiwang ng sixteenth birthday. "Changed plan man... I wanna know kung meron na ba akong magiging roommate ulit," napangisi naman ang mga kaibigan sa tinuran niya. "It's us dude," Iluvio, the long-haired guy blurted out, emphasizing the word 'us' and being full of sarcasm. "Sorry man, I've forgotten." Ngunit ang paghingi niya ng tawad ay hindi ito napigilan sa pag-alis. "He really has the guts to walk out!" biglaang sambit ni Izaiah. "Minsan naiisip ko kung babae ba talaga si Iluvio at naligaw lang ito sa katawan ng lalaki." Napailing na lamang siya sa mga narinig mula sa mga kaibigan. "Carmeline Riedes!" Napatayo ang dalaga ng marinig ang kanyang pangalan. Hindi niya na sinayang pa ang oras at pumunta na sa kinaroroonan ng tumawag sa kanya. "Come in Miss Riedes." Nilakihan nito ang awang ng pinto. Pagpasok sa loob ay bumungad sa kanya ang nakangiting labi ng Dean. Naupo na siya sa upuang nakaharap sa Dean. "Secretary Remmy please leave us for a while." Mabilis namang sumunod ang sekretarya kaya binalingan na siya nito. "Welcome to Orselleous University Miss Riedes and I am pleased to meet Xerence's daughter." What the hell. Akala niya'y sila lamang ang nakakaalam ng sikreto. Bakit hindi man lang siya sinabihan ng kanyang dakilang ama. "Don't worry Miss Riedes, I'm the only one who knows." Pagpapatuloy nito. "They told me about your presence. So that, I can guide you here. If you need anything just directly proceed here in the office." Sinuklian na lamang niya ng matamis na ngiti ito. "Thanks for the warm welcome Dean Mendoza." Inilapag nito sa lamesa ang susi na may keychain at isang card. "Here's your dorm key and class schedule. You can get your uniform in the university supplies area. Enjoy your stay here Miss Riedes." Nang makuha ang kailangan ay lumabas na siya ng opisina. Sinubukan niyang hanapin ang dormitory building, para mailagay na niya ang maleta na dala, mamaya na lang niya kukunin ang kaniyang uniform. But it looks like she got lost. Nawala sa isip niyang magtanong sa sekretarya kung paano pumunta sa dormitory. Until she saw a guy sitting on the bench, busy reading on his book. "Ahm, excuse me Mister." "What do you need Miss?" he said without even glancing at her. "I just wanna ask directions, I got lost, I'm heading to the dormitory building." Is he deaf? Aalis na sana siya dahil akala niya'y hindi siya nito papansinin, pero bigla itong nagsalita, "Follow me, Miss." Nagpatiuna nang maglakad ang lalaki. Wala nang nagawa si Carmeline kundi ang sumunod dito, kaysa maligaw pa siya. Ang lawak pa naman ng Orselleous University. Namayapa ang katahimikan habang naglalakad sila. Hindi siya sanay ng tahimik, kahit na sanay naman siyang mapag-isa. So, she decided to break the silence. "Ah Mister, matagal ka na ba dito?" "It's Iluvio." Nagtataka naman na tingin ang ipinukol niya rito. She heard him chuckles. At ewan niya ba, para siyang nahipnotismo nang marinig ang tawa nito. "Hey!" he exclaimed, that's when she realized na nakatulala na pala siya sa lalaki. "I said Iluvio is my name and yes, matagal na ako dito... since primary pa." "That long! Wow that's amazing," she blurted out, hindi man lang niya pinapansin ang mga taong nakapaligid sa kanila. Hindi sa hindi niya ito nararamdaman, pero wala naman kasi siyang ginagawang masama kaya hindi niya papansinin ang nakatitig sa kanila ni Iluvio. "What do you mean?" Iluvio asked. She gave a light smile to him. "I'm attending home school." Napayuko si Carmeline, dahil nahihiya siya sa katotohanan na hindi niya pa nararanasang pumasok. "This is my first time studying outside our house." "Is that so." Huminto si Iluvio sa paglalakad. Nakangiti itong bumaling sa kanya. "Let me have the privilege to tour you here Miss?" She nodded and smiled. "Carmeline... Carmeline Riedes." Inabot niya ang nakalahad nitong kamay. Kinuha naman nito ang maleta at ito na ang nagdala. Papalapit kina Inno at Iven ang kambal na sina Iisakki at Izaiah. Muntikan niya ng hindi masalo ang bottled water, na bigla na lamang binato ng isa sa kambal. "What the hell are you doing? Can't you just give it without throwing it!" Instead of answering, they just burst out laughing at him. Crazy twins. He doesn't know how he got a friend that can be sent to a mental hospital. "By the way, did you hear the news?" Iisakki started. "Where not gossipers like you!'' Singhal ni Iven dito. The same old bastard Iven. "Shut the f**k up man!" Bumaling ito sa kaniya. "It's about our dear Iluvio." Napaseryoso naman siya sa narinig. "What's about him?" "He's with a girl," sabat ni Izaiah. Napakunot naman ang noo niya sa sinabi ni Izaiah. "At nakangiti nitong kinakausap ang babaeng iyon," dagdag ng kambal nito. "What's new with that? He's also smiling at us," he exclaimed. "It's new dude!" Iven blurted out. "Walang ibang babaeng nginingitian si Iluvio, even his cousin's Cassiopeia and Cassandra." Nang marinig ang sinabi ni Iven ay napaisip siya. Yeah they are right. "I wanna meet her! The girl who makes our dear weird Iluvio smile," nakangising sambit ni Izaiah. The twins are really the craziest friends he has. Pare-pareho silang habulin ng babae. Well, all of them are. They were blessed to have a handsome unique face. Walang babae ang tumatanggi sa karismang mayroon silang magkakaibigan. Iven is the serious one in their circle of friends. Masuwerte ang magiging asawa nito sa future, dahil business minded ito at sobrang disiplinado sa kanila. And last but not the least is Iluvio, he's their bookworm. Kasintahan nito ang libro, mawala na ang lahat wag lang ang libro nito. Kaya sobrang nagtataka sila kung sino itong nilalang na nagpangiti rito. "Earth to Inno Bryle Guidotti!" Someone shouted in his ears. That someone is Iisakki, sinamaan naman niya ito ng tingin. "Sorry dude, but you're spacing out." "Sorry, I'm just thinking about the new roommate," pagdadahilan niya. "Is that so... Baka naman 'yong girl na kasama ni Iluvio." Iven grinned at him. He hates how he looks at him. Does he think that I'm thinking of the girl? Well, he really thinks about her. No! He's not thinking about that girl, Iven just misunderstood everything. "Stop it, I'm not thinking of that!" Pigil niya sa gustong ipabatid nito, sa paggawa ng issue diyan magaling ang kanyang mga kaibigan. "Okay as you said so," he said with a bit of sarcasm. "Inno!" Agaw atensyon ni Iisakki. "Yung roommate mo... Hindi namin alam kung sino, kahit anong clue walang binigay si Secretary Remmy." Nangunot ang noo niya sa narinig. "And why is that?" "Is it for you to know and for Inno to find out." Panggagaya ni Izaiah sa sekretarya. "Damn it!" tanging nasabi niya. Why would they hide it from him? It's the first time they did it. "Inno baka naman babae ang bago niyong kasama sa dorm," Iven exclaimed. "No way! Since we got here, it's always a guy. Kaya nga mabilis nating mapaalis sa dorm," pagdadahilan niya. Ayaw tanggapin ng kanyang isip na posible `yon. "Yeah that is true," pagsang-ayon ni Izaiah. "But what if Iven is right? What would you do? Maybe that's the reason why they didn't tell us, it is a big possibility.” Mas lalong nagpaulit-ulit sa utak niya ang posibilidad na baka babae nga ito. Lalo pa't dalawang kaibigan niya na ang nagsabi. Ayaw paniwalaan ng isip niya pero may punto ang mga ito. The hell with them. "I don't care 'bout the gender, I will do everything to let that person out of our dorm." Pursigido na siya sa kanyang balak na pagpapaalis sa kung sino man ang magiging roommate nila ni Iluvio. "You're going to be rude even if it's a lady?" hindi makapaniwala na tanong ni Iven. "My decision is final and no one can change that." Seryoso siya, akala ba nito nagbibiro siya. Wala na siyang pakialam pa kung babae man ito o lalaki. "Let's see man," Iven answered. "Got to go, I need to answer my mother's email." Umalis na si Iven at sila na lamang ang naiwan sa kanilang tambayan. "Don't worry dude, we'll support you, no matter what your decision is," sabi ni Iisakki na parang nanunumpa sa harap ng watawat dahil nakataas pa ang kanang kamay nito kasama ang kambal. Napailing na lamang siya sa kalokohan ng dalawa. If he's roommate is really a lady, he'll surely do everything to let it fade away in his sight.