HUGS #1 Zeus Genesis Reiz (God Of The Sky) -Completed

High & Untouchable Gods Society Zeus Genesis Reiz GOD OF THE SKY written by: Blackrose -------'-,-'--,-{@ Chapter 1 -Year 2008 2008 Zeus Genesis 'Why can't I just stay here, Mom?! Why do I have to come with you in San Francisco?! I have a life here of my own and I can't leave that all behind!' sumimsim ako ng brandy mula sa brandy glass ko. 'You know that I can't handle your Dad's business, Genesis! Kung pwede lang sana ay hindi na kita pinipilit ngayon na sumama sa akin sa San Francisco! Sa'yo hinabilin ng Dad mo ang REIZ AIRLINES and no one can handle that except you, it was stated on your Dad's will and testament! Huwag mo naman sayangin ang pinaghirapan ng Dad mo, Genesis!' 'I'm a paintor, Mom! I want to be an Architect or an Artist but you insisted that I study Business Administration! I am not a businessman, Mom! Anong alam ko sa pagpapatakbo ng RA na yan! Your brother is handling it well so bakit kailangang umekstra pa ako dun?! I'm fine with my life here! I don't want to leave the country, I like it here! I don't want to leave, Mom!' 'Is that your real reason, Genesis?! Your passion in art, that work of yours?! Or her?!' dinantay ni Mom ang kamay sa work table ko and look straight at me, raising an eyebrow.  'Labas dito si Lovely, Mom! Hindi siya kasali dito sa pinag-uusapan natin!' 'Labas?! How can she be out of this issue if she is also one of your main reasons why you don't want to leave this country?!' tiim ang bagang na napailing ako at muling uminom ng brandy, nagsindi narin ako ng sigarilyo. She is stressing me out. If I know ay kaya niya ako pinipilit na sumama sa kanya sa San Francisco at hawakan ang pamamahala ng REIZ AIRLINES is because of the last will and testament ni Dad. She won't have her share of wealth ni Dad kapag hindi niya ako nakumbinsing gawin yun. I knew about Dad's will and testament dahil father ng college friend ko ang lawyer ni Daddy. 'Why don't you leave instead of bothering me?! Go to San Francisco, leave this country at dun ka na tumira permanently?! Stop pestering me, Mom! Hindi ako aalis ng bansa! Hindi ako sasama sa'yo sa San Francisco! You won't convince me dahil this is my home! This is where I belong! That's my final say, Mom!' 'Why can't you think like your Dad, Genesis?! Why can't your mind be like that of your Dad?! Hindi ka bubuhayin ng pag-ibig na yan! Hindi ka papakainin ng pag-ibig na yan! That Lovely is your downfall, Genesis! Hihilahin ka lang ng babaeng yan pababa! Did you think hindi ko malalaman ang ginawa mong pagtulong sa babaeng yan?! Akala mo hindi ko malalaman na ikaw ang nagtustos sa pag-aaral niya kaya siya nakapagtapos ng 2 years course HRM?! I knew it all, Genesis! Why won't you wake up?! Ginagamit ka lang ng babaeng yan! Pineperahan ka lang niya para matupad niya ang mga pangarap niya! She is just using you! She doesn't love you!! Are you dumb?! Are you blinded by that stupid love of yours for her, Genesis?! Inuuto ka na, ginagamit ka na pero nagbubulag-bulagan ka pa!! Wake up, Genesis!! Open your eyes! It's not all heart in this world, you also have to use your mind!!' 'Tangina naman, Mom!!!' hinagis ko ang hawak kong brandy glass, tumama at nabasag ito sa wall ng work room ko. 'GENESIS!!' 'You don't know her, Mom! You don't know her para pagsalitaan mo siya ng ganyan!' napasabunot ko ang aking buhok dahil sa frustration ko kay mommy. 'Mahal ako ni Lovely, Mom!! We have already planned for our future together at mahal na mahal ko siya, Mom! Why can't you just be happy for me?! That's all I'm asking for you, Mom! Be happy for me, for us ni Lovely because I love her so damn much!' 'Nasasabi mo lang yan dahil nabubulagan ka sa sinasabi mong pagmamahal mo sa kanya na iyan, Genesis! She is just using you at eto ka naman na nagpapakatanga sa kanya!!' 'Girlfriend ko ang sinasabihan mo ng ganyan, Mom! Have a little respect on me naman, for Christ sake!! Kahit hindi na bilang anak mo, kundi bilang tao na lang!!' I am striving hard to control my anger.  'YOU ARE BLINDED, GENESIS!! NAGPAPAKATANGA KA SA BABAENG HINDI MO NAMAN DESERVE!! SASAMA KA SA'KIN EVEN IF YOU DON'T WANT TO, GENESIS!!' 'I SAID I WILL NOT COME WITH YOU, MOM!!' 'DON'T PUSH MY LIMITS, ZEUS GENESIS!! YOU KNEW ME WELL KUNG PAANO AKO MAGALIT!! DON'T YOU DARE DISOBEY ME!!' 'Oh I know you so well, MOM!!' humitit ako ng malalim sa sigarilyong hawak ko. I am suppressing my anger dahil ayoko siyang masaktan. Kahit na gaano kasama naman ang mother ko, she is still my mother. 'MAKE IT HARD FOR ME GENESIS AND YOU'LL SEE WHAT I AM CAPABLE OF DOING PARA LANG MAKASAMA KA SA AKIN SA SAN FRANCISCO!!' she storm out of my work room at pabalibag na sinara ang pinto. Kilala ko ang tunay na kulay ni mommy. She loves money and that's what makes her happy. Isa na nga lang akong anak niya, hindi niya pa ako magawang mahalin at alagaan. Money is what makes her world go round. Kaya nga ng namatay si daddy last 2 years ago ay talagang I felt so all alone, I've felt that I have no one with me. My dad was my bestfriend, he was my partner in crime, my confidant, my shelter. He was he best dad in the world a son could have at ang pagkawala niya ay mas lalong nagpalayo ng loob ko kay mom. I met Lovely a month after my dad died, I was 19 that time and she was 16. I instantly fell in love with her, who wouldn't? She is the most beautiful girl among the crowd that time I saw her at the park. Her beauty is glowing like an angel from heaven, her smile is like of a sunshine during a morning spring, her eyes are sultry that you'll get mesmerize once you look at her orbs, the curves of her lips are sensual, her hair are as black as the night. She is different from the other girls I've seen because she immediately captured my heart wihout me noticing it. I've got whipped and hooked by her charm that I wanted to know her more and more. I've made a way para makilala ko siya and I've succeeded. Niligawan ko siya kahit pa maraming naunang manligaw sa akin sa kanya, eventhough nahihiya parin ako sa kanya. She helped me with my loneliness maging ang puso ko ay tinuruan niyang magmahal. She is my first love, my first kiss and my first experience. I am her first too kaya ganon na lang ang pagmamahal ko sa kanya. I've promised to her and to myself that I won't let anyone come in between us, na kami parin hanggang sa dulo ng love journey namin. Ngayon na 2 years na ang love story namin ay patuloy ko parin siyang ipinaglalaban kay mommy dahil she is my destiny and I am hers too. I don't want to admit it to mom but si Lovely ang dahilan ko talaga why I don't want to leave the  country. Ayokong malayo siya sa akin, ayokong malayo ako sa kanya, ayokong magkalayo kaming dalawa. Kaya hanggang sa kaya ko ay hindi ko siya iiwan dito, I am not leaving the country unless she comes with me. Inabot ko ang cellphone ko and walk towards to window then I dialed her number. It only took 2 rings then she answers my call. 'Hi baby.' hearing her voice instantly eases the anger in me na buhat nang pagtatalo na naman namin ni mommy kanina. 'Hi baby! Where are you?' sumandal ako sa wall and smile. 'Sa boarding house, bakit?' 'Do you have plans na lumabas ngayon or mamaya?' 'Wala naman. Sabi mo you are busy kaya dito lang ako sa boarding house.' 'Good girl. May tinatapos pa kasi akong canvass although it's almost done narin. I'll try na makapunta there later.' 'Sige, I love you baby.' 'Ang swerte ko talaga sa baby ko! Mabait na, maganda pa, sexy at higit sa lahat mahal na mahal ako! I am the luckiest man in the world for having you baby. Thank you so much.' kinikilig ako everytime she tells me that she loves me. Call it gay pero wala akong pakialam. I love her so much at hindi ako mahihiya if someone will see me smiling like a fool nang dahil sinabihan ako ng girlfriend ko nang "I Love You". 'Bukas ba tuloy tayong magkita?' 'Syempre! Pwede ang hindi matuloy kung monthsary natin tomorrow? I'll fetch you tomorrow jan.' 'Okay, I'll wait for you. Magsimba muna tayo.' 'Look the door of your room, baby. Mahirap na kahit all girls kayo jan. Tawagan kita later, basta tomorrow magkikita tayo ha?' 'Opo.' 'Hahahaha!! Miss na kita, baby!' 'Miss agad?! Magkasama lang tayo last night hanggang kaninang umaga diba? Tapos miss na agad?'  'Eh sa miss na kita agad, baby! Miss ko na ang sweet scent mo pati ang kissable lips mo plus the warmth of your embrace.' 'Sus...' 'Hahahahaha! Sige na, I'll put the phone down na muna. I'll call you later okay? Mag-snacks ka na.' 'Opo ulit! I love you Gen.' 'I love you, Love. Bye for now. Take care.' 'Byebye.' Kinabukasan ay kinulit na naman ako ni mommy, telling me that the tickets are ready and the flight is a day from now. Wala akong planong sumama, wala akong planong iwan ang Pilipinas at si Lovely. Umalis na ako ng bahay at nagpunta na sa boarding house ni Lovely dahil may usapan kami ngayon. Tinatawagan ko siya kagabi but she is not answering my call, maybe maaga siyang nakatulog kaya maaga akong pupunta sa kanya today. Dumaan muna ako sa flowershop para bumili ng long stemmed red roses which is her favorite. Nagdala rin ako ng coffee since it's just 8 in the morning at malamang ay pagising pa lang siya. Since graduate na siya ng 2 years course ng HRM at next week pa siya mag-aapply ng job, she might either be asleep pa or baka kagigising pa lamang niya. Nang huminto ang aking metallic gray na lamborghini veneno ay natanaw ko sa may gate ang landlady ni Lovely. I went out and greet her. 'Good morning po, Mam.' 'O magandang umaga rin, hijo! Si Lovely ba?' 'Opo sana.' 'Pasok ka muna.' pinagbuksan niya ako ng gate. 'Bumaba na siya kanina para maligo pero umakyat ulit. May lakad ba kayo?' 'Opo.' 'Upo ka muna, ipapatawag ko si Lovely.' 'Thank you po, Mam.' Ngumiti ako sa ilang babae na kasama ni Lovely sa boarding house na ito. Some of them ay kakilala ko but some are namumukhaan ko lang. Mamaya pa ay nakita ko nang bumababa sa stairs ang girlfriend ko. She smile at me although may parang iba sa mga mata niya. Lumapit ako sa kanya at inabot ang bouquet of red roses and her coffee. 'Good morning baby.' I kiss her quickly sa lips na ikinatili ng ilan na nasa paligid namin. 'Alis na tayo?' 'Okay, let's go.' binaba na muna niya ang bouquet sa centertable then nagpaalam na siya sa mga naroroon. I held her waist as we went out sa boarding house niya. Inalalayan ko pa siya pasakay niya sa car ko. Pagpasok ko sa driver's seat ay inabutan ko siyang nakatulala at nakatanaw lang sa unahan. 'Are you fine, baby? May sakit ka ba?' hinipo ko pa ang forehead and neck niya but she is not feverish. 'A-ayos lang ako. Tara na.' Nagtataka man ako ay pinaandar ko na ang sasakyan. Katulad ng nakagawian namin ay nagpunta muna kami sa church. Magkatabi kaming lumuhod at nagdasal, nang matapos ako ay sinulyapan ko siya and I was shocked dahil umiiyak siya while she is praying. Paglabas namin sa church ay tahimik lang siya and I don't know what she is thinking right now. 'Pwede ba tayong maupo muna dun sa may deep well?' 'Sure.' inalalayan ko siya papunta sa deep well kung saan may malaking puno na tumatabing sa balon. Umupo siya then look from afar habang ako ay nakatayo lang and looking at her eyes. There's something that's bothering her and I can't pinpoint what it is. I am bothered to see her like this, hindi ako sanay. 'Baby? Is there something wrong? May problema ka ba?' She look at me and I see a tear na tumulo sa pisngi niya. Agad akong umupo sa tabi niya at hinarap ko siya sa akin. 'Anong problema baby? What's wrong? You can tell it to me, ano yun?' pinunasan ko ang luhang naglandas sa pisngi niya but more tears are falling now from her eyes. 's**t!' I tried to wipe her tears away but it keeps on falling and falling. 'Lovely? Bakit baby?' 'G-Gen...' humagulgol na siya kaya I hug her tight. I can feel her shoulder shaking and it bothers me bigtime dahil masayahing tao si Lovely and I never saw her cry like this. She is shaking now while she cries. 'Hush baby, huwag ka ng umiyak. Ano man ang problem mo, I am here with you always. You don't have to face it alone baby, I am here. Hush now.' I kiss her hair while I gently rub her back. After awhile ay tumahan na siya, huminga pa siya ng malalim bago niya ako hinarap. 'I... I'm sorry... Gen...' may mga luha na gusto na naman bumagsak pero tumingin siya paitaas at muling huminga ng malalim. 'Baby? You're scaring me. What is your problem? Let me help you, Lovely. Anong nangyari? Anong problema? Are you family okay? May problem ba sila? Are you feeling okay? Are you sick? Tell me baby, I am damn worried about you.' 'Ma...' she take another deep breath. 'Makikipaghiwalay na ako sa'yo, Gen.' 'What?' I look at her intently, her tears are falling again at hindi siya makatingin ng deretso sa akin. 'Why? Anong nagawa ko, Lovely? Why are you breaking up with me? Have I done something wrong?' patuloy lang siya sa pag-iling habang patuloy na naglalandas ang mga luha niya. Inangat ko ang mukha niya, her sultry eyes are filled with tears. 'I... I fall out of love, Gen.' 'What are you saying, Lovely?! Kinausap ka ba ni Mommy?! Did she told you to say this to me?! Baby, anong ginawa ko for you to say that, that you have fallen out of love to me?!' napasabunot ako ng buhok at nagsimula narin tumulo ang mga luha sa mga mata ko. I never imagined this day will come dahil alam ko kung gaano ako kamahal ni Lovely. 'I'm sorry, Gen. It is my sole decision, walang kinalaman ang mommy mo dito. Napagtanto kong hindi naman pala kita minahal, nagkamali ako. Akala ko mahal kita where in fact ay crush lang kita and I am sorry.' humagulgol na naman siya. Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya sa'kin. I can't believed it. My heart can't contain what she just told me. Hindi! Nagsisinungaling siya! This an't be! 'How can you say that, Lovely?! Mahal mo ako diba?! Sinabi mo na mahal mo ako?! Kaya bakit ngayon sinasabi mong you've fallen out of love sa akin?! Mahal natin ang isa't-isa diba? Mahal na mahal kita, baby!' 'HINDI KITA MINAHAL GEN!! HINDI KITA MAHAL!!'  Her words are like double edged sword that sliced my heart into pieces. Hindi ko matanggap, hindi ko maintindihan kung bakit niya ito ginagawa sa akin. 'It's a lie, Lovely! Mahal mo ako! You said you love me! I don't believe you!!' Bago pa siya nakasagot sa akin ay mabilis kong siniil ng halik ang mga labi niya. I can feel her tears dripping at my cheeks. I kiss her with my very all and with all of my love for her. She didn't respond to my kiss, all she did was cry and let me kiss her. 'f**k!!!' mabilis akong tumayo at malakas kong sinuntok ang trunk ng puno. I can feel the pain at my knuckle, my hand is bleeding but my heart is aching more than my hand. 'TANGINA!! ANONG PAGKAKAMALI KO, LOVELY?!! WHY DO YOU HAVE TO DO THIS TO ME IF YOU ALWAYS TELLS ME THAT YOU LOVE ME?!! ANONG PAGKUKULANG KO SA'YO?!! WHY DO YOU HAVE TO HURT ME THIS WAY WHEN YOU'VE SAID YOU LOVE ME YESTERDAY?!! ANO YUN?!! WALA LANG?!! PLEASE BABY!! HUWAG GANITO! DON'T PUSH ME AWAY DAHIL MAHAL NA MAHAL KITA!!' lumuhod ako sa paanan niya and hug her legs, niyakap ko ng husto ang mga binti niya. 'B-baby... Forgive me kung ano man ang nagawa ko sa'yo! If I've hurt you, hindi ko intention na masaktan kita! Sorry baby! Sorry! Huwag mo akong iwan, Lovely! You are my world... You are my everything! Ikaw ang lahat-lahat sa akin, baby! Please... Bawiin mo ang sinabi mo...' napahagulgol na ako. 'Mahal na mahal kita Lovely! Don't do this to me, please baby! Please! I'm begging you, please!!'  'Tumayo ka jan, Gen! Huwag mong ibaba ang sarili mo ng ganito!' nang hindi ako tumayo ay lumuhod siya at hinarap ako. I am crying hard at her face right now, I don't care if she sees me right now sa ganitong situation. 'Baby!! Please baby! Don't leave me! Hindi ko kaya!! Hindi ko kayang mawala ka sa'kin!! Ayokong mawala ka sa'kin! Please Lovely, please baby!' 'Hindi ako ang para sa'yo, Gen. Along the way, you'll find the right girl for you. It's not me, can't you see that? You don't deserve me dahil malayo ang agwat natin sa isa't-isa, Gen. Hindi tayo bagay dalawa. I am not the one for you at parehas natin alam ang bagay na yun.' 'IKAW ANG MAHAL KO, LOVELY!! IKAW LANG!! PLEASE...' mahigpit kong niyakap ako bewang niya, my face is at her stomach. 'Please baby! Huwag mo akong pakawalan dahil kaya kitang ipaglaban kahit kanino! Hold me tighter because I won't let go of you ever! Please baby, please! Don't leave me, Lovely!' 'I'm sorry, Gen.' pilit niyang tumayo siya at mabilis na lumayo sa akin. Tumayo ako at mabilis siyang hinabol at kinulong siya sa mga bisig ko. I buried my face sa leeg niya. 'Lovely... Please... Don't go... Baby... Lovely... Mahal na mahal kita... Please... Don't leave me...' 'LET GO, GEN!! LET ME GO!!' 'I can't let go, baby!! I can't let you go!!!' Nanghihina ako. I feel so weak dahil sobrang sakit ng puso ko. Malakas niyang kinalas ang pagkakayakap ko sa bewang niya at mabilis siyang lumayo sa'kin. I keep on calling her but she just walk away from me. 'LOVELY!!!! MAHAL NA MAHAL KITA!!!' After I don't know how long ay sumakay ako ng sasakyan ko at umuwi na muna ng bahay. I have a gut feeling na may kinalaman si mommy sa naging decision ni Lovely now. Pagdating ko ng bahay ay mabilis kong hinanap si mommy, I saw her at the back garden. 'MOM!!' malalaking hakbang ang ginawa ko para makarating agad ako sa kinaroroonan niya. 'Genesis, you're early.' 'Anong sinabi mo kay Lovely, Mom?!!' 'What? Why?' 'Don't play innocent on me, Mom!! You've told her something kaya niya ako iniwan!! Anong sinabi mo?!! Why did you do that, Mom?!!' I started to cry again. The very first time I've cried infront of my mom. The very first time she will be seeing me crying. 'Yan ba ang sinabi niya sa'yo?!' she paused. 'Oo! I've talked to her! I did that para makapag-isip rin siya! Wala na ako dun if she have decided to left you! I only told her what you need to do and that is to go with me in San Francisco! Alam kong hindi kita makukumbinse kaya siya ang kinausap ko!' 'HINDI SIYA MAGDE-DECIDE NG GANON IF YOU DIDN'T THREATEN HER, MOM!! ANONG GINAWA MO SA KANYA?!! I CAN SEE IN HER NA AYAW NIYA ANG MGA SINABI NIYA SA AKIN BUT SHE STILL DID IT!! BAKIT MOM?!! WHY CAN'T YOU JUST BE HAPPY FOR ME?!! BAKIT KAILANGAN MONG MAKIALAM SA AMIN?!! I AM HAPPY WITH HER! I LOVE LOVELY SO MUCH!! MORE THAN MY LIFE! MORE THAN YOU! DAMMIT' isang malutong na sampal na lumapat sa right cheek ko. 'Genesis!! Oh God!! Son, I'm sorry!!' she tried holding my face, the one she slapped but I move away. 'I only did that because I need you to come with me! You don't have to worry dahil binigyan ko naman siya ng pera for her to start a new life, for her survival. I have to do that for you own sake, Genesis!' Napatingin ako ng matalim sa kanya. Binili niya ang pagmamahal ni Lovely sa akin. How wicked she can be para lang makuha niya ang perang iniwan sa kanya ni daddy na kaya niyang sirain ang kaligayahan ng sarili niyang anak. 'f**k!!! DAMMIT!!! HOW COULD YOU MOM?!! HOW DARE YOUANIPULATE MY f*****g LIFE?!!' napahagulgol ako sa sakit ng nararamdaman ko ngayon. 'Mukha siyang pera kaya tinanggap niya ang binigay ko sa kanya, Genesis. If she really love you that much kagaya ng pagmamahal mo sa kanya ay hindi niya ako susundin at hindi niya tatanggapin ang perang binigay ko. Na ipaglalaban ka niya kahit pa ano ang sabihin ko sa kanya! But she accepted the million peso, son! It is because yun lang ang habol niya sa'yo!!' Umiling-iling ako. I want to punch someone's face at the moment. Sobrang sakit ng puso ko that I don't know how to bear all the pain I am feeling right now and how will I make it through. Agad akong tumayo and went to my car, pagpasok ko ay agad ko itong pinaharurot. Pagkahintong-pagkahinto ng makina ng sasakyan ko sa tapat ng boarding house ni Lovely ay mabilis akong lumabas sa driver's seat at agad na nag-doorbell. Isang boardmate ni Lovely ang lumabas sa screened door at lumapit sa akin sa may gate. 'Si Lovely, Maricel?! Nasaan si Lovely?!' I look pass through her para silipin ang loob ng bahay at baka matanaw ko si Lovely. 'Wala na siya dito, Genesis.' 'Please lang, Maricel. Tawagin mo si Lovely, please. I need to talk to her, sige na. Parang awa mo na, Maricel.' I am so desperate to talk to her at wala akong pakialam kung magmakaawa ako kanino man, makausap ko lang siya. 'Totoo Genesis! Umalis siya kanina, mga 30 minutes ago! Dala niya lahat ng mga gamit niya! Hindi niya nasabi kung saan siya pupunta! Nag-alala nga kami dahil umiiyak siya at hindi namin siya makausap ng maayos! She just packed her things quickly at umalis na agad!' 's**t!!!' tumalikod ako kay Maricel and look at the streets na nasa paligid ko now. 'f**k!!' muli akong sumakay sa sasakyan ko at muli ko itong pinaharurot. Pinuntahan ko ang lahat ng possible places na pwede siyang nandun, all the places na pinupuntahan namin dalawa. Sa church, sa park, sa mga nearby shops... Pero wala, hindi ko siya nakita. Inabot na ako ng gabi kakahanap sa kanya but I haven't seen her. Tinatawagan ko siya but her phone is dead. To my frustration ay pinuntahan ko rin ang mga bahay ng classmates niya last semester pero bigo parin ako. I drive without a definite route to go, basta pinaandar ko lang ang sasakyan ko with nowhere in mind kung saan pupunta. Hanggang sa may nakita akong bar, hininto ko ang sasakyan ko dun at pumasok ako sa loob. I sat sa bartender's counter and order a bottle of Black Label. Sunod-sunod ang ginawa kong pag-inom, all I can feel is pain inside me. A kind of pain na mas nanaisin mo pang mamatay na lang than to feel it, this is so excruciatingly painful. In just a span of 1 hour ay naubos ko ang bote ng inorder kong alak. There are women who tried to flirt with me but to shoo them away. Lango na ako sa alak but my heart is still aching. 'Lovely... Lovely...' I keep on calling her name, the bartender is worried na sa akin. I've decided na umuwi na sa tulong ng isang boubcer na tinulungan akong makasakay sa sasakyan ko. Mabuti na lang ay walang nangyaring masama sa akin while I am drunk driving. Paglabas ko nang driver's seat ay nakita ko ang isang babae na lumabas ng gate namin and immediately kiss me. Napapikit ako ng mata because I am dizzy but as I open my eyes ay mukha ni Lovely ang nakita ko. Dahil sa pangungulila at kaligayahan dahil she is here in front of me ay hinayaan ko siyang halikan ako then pinagpalit ko ang position namin, sinandal ko siya sa sasakyan and kiss her hungrily. I arch her head so that I can kiss her deeper, I am so happy because she came back to me. 'Lovely... I love you baby.' Isang malakas na sampal ang gumising sa diwa ko. When I opened my eyes ay si Jenica pala ang nasa harapan ko, ang inaanak ni mommy na may gusto sa akin. Pumikit akong muli then open my eyes and it was Jenica whom I see right now. 'f**k!!!' malakas kong sinuntok ang gilid ng sasakyan ko. The backseat window was shattered at napatili pa si Jenica. Our guards came out from our gate saka ako inalalayan dahil nakayakap na ako sa sasakyan ko. 'Lovely... Where are you? I love you... Baby...' ***** Catherine Lovely Hindi pa humuhupa ang mananaga kong mga mata dahil sa pag-iyak ay tumutulo na naman ang mga panibagong luha mula rito. I feel sorry for Genesis dahil sa ginawa ko at mga sinabi ko sa kanya. I feel sorry for our relationship dahil I have to end it kahit pa mahal na mahal ko siya. Dahil marami pang mga pangarap si Genesis at hindi niya iyon matutupad kung sa akin lang umiikot ang mundo niya. Alam kong maaaring magalit sa'kin si Genesis pero sana lang ay maunawaan niya ako na ang mga ginawa at sinabi ko ay para rin sa kanya at sa future niya. Patuloy na umuulit sa isip ko ang sinabi ng mommy niya sa'kin. *FLASHBACK* 'Kung talagang mahal mo ang anak ko Lovely you will let him go. For him to grow more and for him to fulfill his dreams. Hindi sa ayaw ko sa'yo but my son is still young at marami pa akong mga pangarap for him which he cannot fulfill if ikaw lang ang nakikita niyang mundo niya. His life revolves at you, Lovely. And that's the thing na gusto kong alisin sa kanya. He is so stubborn, Genesis is so stubborn. Paano siya magma-mature if he won't go outside this world of his na ikaw lang ang nandun? Paano ang mga opportunities sa kanya outside the country if he doesn't want to leave here? Nakapangalan sa kanya ang business ng Daddy niya in San Francisco at masasayang lahat ang lahat ng pinaghirapan ng asawa ko if he won't manage the business, it's only him na pwedeng humawak ng business. It's written sa last will and testament ng asawa ko. Kung talagang mahal mo siya, set him free. Kahit ayaw niya, you have to do it hindi lang para sa kanya but also for you. Mga bata pa kayo, marami pang pagsubok ang darating sa inyo and this won't be the first Lovely. As a mother, I am pleading to you Lovely. All I've ever wanted is what's best for Genesis at alam kong that's what you also wanted for him. Iwan mo siya dahil that will make him mature, the both of you will. Huwag kang maging selfish, Lovely. Ikaw na ang lumayo sa kanya dahil hindi makapag-decide ang anak ko because he only thinks of what is now, of what is today lang. Sarado ang isip niya kaya ikaw ang kinausap ko. Be wise, Lovely. Set my son free, please. Don't worry, bring this money with you. Magsimula kang muli ng bagong buhay mo, pagpatuloy mo ang pag-aaral mo, start a business if you want. Tulong ko na yan sa'yo dahil alam kong kapos ka parin and you are relying on Genesis.' Napatingin ako sa bag na may lamang tig-lilimang daan piso, nakalagay ito sa isang itim na travelling bag. 'Hindi ho mabibili ang pagmamahal ko kay Gen, mahal ko siya ng sobra at hindi ko matatanggap ang perang yan Mrs. Reiz.' 'I'm not buying your love for my son, Lovely. This is my extension of help for you para matupad mo parin ang mga pangarap mo kahit na wala na si Genesis sa'yo. Malayo ang mararating ng isang milyon hija, marami ka ng matutupad na pangarap mo jan. Be wise. Hindi palaging puso ang pinapairal sa mundong ito at minsan ay kailangan rin gamitan ng utak.' After minutes of weighing things ay nakapag-desisyon na ako. I look at Mrs. Reiz who is also looking at him. 'Makikipaghiwalay ako kay Gen, Mrs. Reiz. Para sa kanya ay lalayuan ko siya, para sa future niya ay iiwan ko siya pero... Hindi ko ho matatanggap ang perang yan dahil mahal ko ho ang anak niyo.' napahagulgol na ako sa ginawa kong desisyon. 'Tama ang decision mo, hija. Pero gusto kong tanggapin mo ang perang yan dahil you will be needing that in time.' 'Hindi ko ho kukunin ang pera, Mrs. Reiz.' umiling ako sa kanya. 'Alam kong mabuti at marangal kang babae, Lovely. But take this bilang tulong ko sa'yo dahil mahalaga ka rin sa anak ko at hindi ako mapapanatag kung aalis ka na lang na walang-wala ka. Kailangan mo yan kaya iyo na yan, Lovely.' *END OF FLASKBACK* Wala na akong nagawa dahil iniwan na niya ang travelling bag sa isang upuan na katabi ko. Pagkauwi ko ng boarding house ay pinatay ko ang cellphone ko para makapag-isip ako ng maayos. Hindi ako pinatulog ng pinag-usapan namin ng mommy ni Gen, ni saglit na idlip ay hindi ko nagawa dahil buhay na buhay ang aking diwa. Patuloy ako sa pag-iyak, mabuti na lang ay solo ako sa kwartong tinutuluyan ko. I vision Genesis in my mind. His blue green eyes na nakangiti everytime his sexy lips smiles, his short yet wavy hair na gustong-gusto kong sinusuklay ng mga daliri ko, that narrow arrogant nose of his, ang makapal niyang eyebrows, his dimples na malalim. Lumiwanag na lang ay dilat parin ang mga mata ko. Hindi ko na pinilit na matulog pa dahil may usapan kami ni Gen ngayon na magkikita kami. Nakakalungkot isipin na special day namin ngayon pero sisirain ko yun dahil I need to let him go at kailangan niya narin umalis ng bansa bukas. Malungkot at matamlay ang pakiramdam na bumaba ako sa ibaba at naligo, paglabas ko ng banyo ay nagbalik agad ako sa kwarto ko. Pilit kong pinasaya ang itsura ko, nagpahid ako ng lip gloss at powder. Nang dumating si Gen ay pinilit ko ang sarili kong itago muna ang sakit na nararamdaman ko. Mamaya na lang after namin magsimba, sana kayanin ko ang lahat. Dahil pagdating kay Genesis ay mahina ako, ayoko siyang nahihirapan at nasasaktan but what I will do is a must dahil yun ay para rin sa kanya at sa future niya. After namin magdasal sa simbahan ay nagsimula nang hindi ako sundin ng puso ko. I burst into tears nang hindi ko pa nasasabi kay Genesis ang lahat ng pinlano kong sabihin. Nang masabi ko sa kanyang makikipaghiwalay ako sa kanya, I saw hurt in his eyes. Grabe ang pagpipigil kong yakapin siya at i-comfort. Mas nasasaktan ako dahil nasasaktan ko siya by telling him lies that I've fallen out of love to him kaya ako makikipaghiwalay na. My world shatters when he kneels infront of me and beg me. Nandun ang kagustuhan kong bawiin na lang ang lahat ng mga kasinungalingang sinabi ko, nandun ang kagustuhan kong pahiran ang mga luha niya at yakapin siya ng mahigpit so he can stop crying and he would stand up... Pero I forcefully stop myself to console him. Hinayaan ko siyang masaktan at maniwala sa kasinungalingan ko, hinayaan ko siyang umiyak at magmakaawa sa akin. Pero ang hirap, sobrang hirap at sobrang sakit. Ang hirap na makita mo ang lalaking mahal na mahal mo at ang buhay mo na umiiyak at nagmamakaawa sa harap mong huwag mo siyang iwan. I need to hurt him para lumayo siya sa akin at para matupad niya ang mga pangarap ng mommy niya sa kanya, kaya kahit na it is tearing me apart ay tinigasan ko ang loob ko and stick with my lies. Just when I thought na hahayaan niya na lang akong makalayo sa kanya ay saka naman niya ang pinigilan at niyakap ng mahigpit. He keeps on beegibg me while he buried his face sa leeg ko and it keeps on wrecking my heart hearing him say that. Sa huli ay lumayo na ako sa kanya, summoning all my remaining strength to walk away from the man I am deeply in love with kahit pa naririnig ko ang sigaw niya sa pangalan ko at ang pagsasabi niya ng nararamdaman niya para sa akin. Pagtungtong ng 8pm ay nagbago ang desisiyon ko. I wanted to return the money sa mommy ni Gen at kausapin siya that I can't leave his son. I also wanted to talk to Gen and explain to him everything, na kinausap ako ng mommy niya at sinabihan akong iwan siya. I know that he will listen to me at alam kong paniniwalaan niya ako at patatawarin niya ako. Kung kaya't gumayak ako at mula sa bagong inuupahan kong kwarto ay sumakay ako ng taxi bitbit ang travelling bag na may lamang pera. Pagdating ko sa bahay nila Gen ay sinilip ko mula sa gate nila kung nandun na ang sasakyan niyang metallic gray pero hindi ko ito nakita, napansin rin ako ng isang maid nila kaya nagtanong narin ako but she said na wala pa nga daw si Gen sa bahay. I've decided na maghintay na lang sa may madilim na parte na malapit lang sa bahay nila, dun sa parteng kita ko ang lahat pero hindi ako makikita. I've waited nang isang oras hanggang sa naging dalawa ito hanggang sa naging at tatlong oras na, the time na gusto ko nang umuwi at magbalik na lang bukas ay saka naman dumating ang sasakyan ni Genesis. Malakas niyang sinara ang pinto sa driver's seat saka naglakad papunta sa tapat ng bahay nila. Papalabas na sana ako from where I am hiding para daluhan siya dahil alam kong nakainom at para narin makausap siya ay siya naman labas ng isang babaeng maputi at naka-fitted dress. Deretso ito kay Genesis at mabilis na kinawit ang mga kamay sa batok niya at siniil ng halik. Nanlaki ang mga mata ko sa aking nakita. I wanted to go there at hilahin ang buhok ng babaeng basta na lang hinalikan si Genesis pero nang nakailang hakbang na ako palapit sa kanila ay naestatwa ako sa kinatatayuan ko. Kitang-kita ko kung paano sinalya ni Genesis ang babae ang gilid ng sasakyan niya at buong alab na hinalikan ito. Inangat pa niya ang ulo ng babae at mas hinalikan pa ito ng husto. Nagbaba ako ng tingin at unti-unting humakbang patalikod, dun na pumatak ang mga luhang hindi ko akalaing mabibigay sa'kin ni Genesis. It's painful seeing the man you've given your all kissing another woman pero mas masakit ang katotohanang nagkamali lang ako ng desisyon ay may ipinalit na agad siya sa akin. To think that he'd promised me na ako lang ang mamahalin niya, ako lang. Mabilis akong naglakad palayo sa kanila dala ang travelling bag na balak ko sanang ibalik. But most especially, I feel sorry for myself dahil naniwala akong totoo siya sa'kin. Napaniwala niya akong mahal niya ako at ako lang ang buhay niya. Nabulag ako sa pagmamahal ko sa kanya that I became naive sa lahat ng nangyayari sa paligid ko. Ang tanging pagkakamali ko lang ay minahal ko siya ng totoo at nagkamali ako ng desisyon, pero ang makitang siyang may kahalikan na iba at ang isipin na kaya niya akong ipagpalit agad-agad ang pinakamasakit na bagay para sa akin. Nandito ako ngayon kasama ang kaibigan kong tutulungan akong makapasok sa isang airline company bilang clerk. Matagal na siyang nagtatrabaho sa SKYLINE INTERNATIONAL bilang stewardess at ngayon ay nangangailangan sila ng tao sa office, nagkataon naman na naghahanap ako ng mapapasukan. Actually ang sabi ni Patricia ay ipapasok niya raw ako bilang flight stewardess dahil malaki daw ang pasweldo dun at pasok raw ako sa requirements ng flight stewardess. Although alam naman namin na hindi ako ako nakapagtapos ng any 4 years course sa college pero sabi niya ay siya na raw ang bahala dun. Pilit kong kinakalimutan ang nangyari sa amin ni Genesis last week and tried to concentrate nang sinimulan na ang interview sa mga applicants. After an hour of interviews and half an hour of waiting ay tinawag na ang mga nakapasa sa initial interview. Dalawa ang kailangan sa stewardess slot at tatlo sa office staffs pero kinse pa kaming waiting para sa final interview. While I wait ay tinitignan ko ang ibang mga applicants na kasama kong naghihintay rin. Mga nasa 5'6 to 5'8 ang mga candidates for the job, samantalang ako ay 5'6 lang ang height ko. All of us are nasa range ng shoulder length hanggang sa long hair, ang buhok ko ay hanggang sa level ng underarm ko na straight at itim na itim. Simple lang ang suot ko unlike sa iba pang applicants dito, naka-white dress lang ako na pinatungan ko ng blazer na pinahiram sa'kin ni Patricia. Hindi kalakihan ang hinaharap at pang-upo ko pero manipis ang aking bewang, manipis rin ang aking ilong na pwedeng makipagsabayan sa mga foreigners, manipis at pinkish ang aking labi, katamtaman lang ang laki ng aking mga mata at mataas ang aking cheekbone. Hindi ako mataba, slim ako na parang yung sa mga models sa magazines. Mas lumakas pa ang loob ko nang binalita sa akin ni Patricia through text message after ng final interview na pasok ako sa mga kukunin na nakapasa sa huling interview. Kahit pa nasabi na sa'kin ni Patricia na tanggap ako ay hindi ko parin maiwasan kabahan ng tinatawag na ang tatlong pangalan para sa office staffs position na napili ng mga supervisors na siyang nag-interview sa amin. Tinawag na ang unang nakapasok sa stewardess position at yun ay si Amanda Subiles na nakilala ko habang waiting kami sa results kanina at sa huli ay tinawag rin ang pangalan ko. I was so happy dahil may trabaho na ako at talagang ikinilos ni Patricia ang sinabi niyang siya na ang bahala sa akin para makuha ako as stewardess. 'Good morning, ladies.' napatingin kaming lahat sa lalaking pumasok sa office where we are now. Matangkad ito na may pagka-stirct ang features but his eyes are telling you that he is a kind man. Mga nasa late 30s to early 40s siya at ranging from Brad Pitt to Tom Cruise ang level ng kagwapuhan niya. 'I am William Wittsburg, owner and founder of SKYLINE INTERNATIONAL. Welcome and congratulations for making it through the company's tough panel of interviewers. Later, you will all have your orientations with your immediate supervisors. Treat your supervisors well for they were here since I've started this business. They will also be in-charge of everything that you all will be needing. There's a company gathering tomorrow and since all five of you are now part of SKYLINE INTERNATIONAL, I expect you all to be present tomorrow. Casual to formal attire will do.' ngumiti siya sa amin, he has a contagious smile. 'Any questions, ladies?' 'When will our work start, Sir?' 'And Miss you are?' 'Catherine Lovely Laroza, Sir.' 'Nice name, Catherine.' ngumiti siya sa akin. 'After the company gatherine tomorrow, magsisimula na kayo.' so he know how to speak Tagalog. 'Bahala na ang mga immediate supervisors niyo na mag-train sa inyo. You two, sa international flights kayo assigned dahil dun ang nangangailangan talaga ng mga stewardess.' he pointed me and Amanda. 'Then you three will be assigned at my office, si Pearl which is my secretary ang bahalang mag-briefing sa inyo later. Any more querries, ladies?' Wala ng nagtanong ni isa sa amin kaya Mr. Wittsburg dismiss us at sinamahan kami ng isang staff sa mga designated supervisors namin. While I am walking ay napapangiti ako, I'll make sure na dito magsisimula ang swerte ko. Isusubsob ko ang sarili ko sa trabaho para makalimot ako sa nangyari sa akin at sa unang pag-ibig ko. Alam kong hindi magiging madali para sa akin ang muli kong pagbangon pero I will strive hard to rise up on my own at sisimulan ko ito this year of 2008. ------'-,--'--,-{@