-------
***Athena’s POV***
-
Agad na huminto si Kiero sa kotse nang makita niyang hindi ko na kayang pigilan ang pakiramdam ko, kaya mabilis akong bumaba at nagmamadaling tumakbo sa gilid ng kalsada para magsuka. Hindi ko talaga mailabas-labas ang nararamdaman ko, at pagkatapos ng ilang minuto, medyo nahimasmasan din ako, kahit na hindi ko naman talaga naisuka ang lahat.
“Ano bang nangyayari sa’yo? May sakit ka ba?” tanong ni Kiero na puno ng pag-aalala.
“Wag mo nga akong hawakan!” sigaw ko sa kanya nang pilit niyang hinawakan ang aking braso.
Napatingin ako sa kanya at napansin ko kung paano ang lahat ay nagbago. Dati, sobrang guwapo siya sa mga mata ko, pero ngayon, habang tumatagal, parang lalo na siyang nawawala sa anyo. Hindi ko kayang tiisin ang presensya niya. Amoy pa lang niy
