วันต่อมา
เอิงเอยนั่งอยู่ในร้านอาหาร เธอสั่งน้ำและเค้กมากินเพื่อรอผู้จัดการของพี่เจย์
เหตุที่นัดผู้จัดการแทน แทนการนัดเจ้าตัวมาเอง เพราะเธอกลัวว่าเจย์จะเธอมากจนไม่รับฟังอะไรเลย
“สวัสดีค่ะ”
“จ้ะ สวัสดี” เอิงเอยเอ่ยทักทายคนตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม ผู้จัดการของเจย์ดูมีอายุกว่าเจย์เล็กน้อย เขาทักทายเธอกลับอย่างสุภาพ ก่อนที่ผู้จัดการของเจย์นั่งลงพร้อมสั่งกาแฟมาทานด้วยเช่นกัน
“หนูมีอะไรจะคุยกับพี่เหรอ” ผู้จัดการเอ่ยถามเอิงเอย ก่อนจะไล่สายตามองหญิงสาวที่ดูไม่ค่อยสดใสเหมือนเมื่อก่อนดูได้จากการแต่งตัวที่เน้นไปทางสีดำแถมใบหน้าสวยก็ยังขาวซีดเหมือนไม่ค่อยสบาย
“คือว่าเอิงเอาหลักฐานมาให้ดูน่ะค่ะ” เอิงเอยเอ่ยบอกก่อนจะหยิบไอ้แพดของตัวเองขึ้นมาตั้ง และเปิดกล้องวงจรปิดให้อีกฝ่ายดูซึ่งผู้จัดการก็ตั้งใจดูมันและเมื่อดูจบเอิงเอยก็ยกยิ้มขึ้นเหมือนกับว่ารู้อยู่แล้วว่าใครเป็นคนทำ
“ไปได้มาจากไหนล่ะพี่ก็เคยไปท้วงนะแ
