ทว่า...อีกมุมของด้านนอกร้านอาหาร
“ไม่จริง..” เมย่าที่มองเหตุการณ์อยู่นอกร้าน เธอกำหมดแน่นด้วยความโกรธทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เจย์ควรเป็นของเธอ แต่สิ่งที่เธอเห็นคือทั้งสองกำลังจ้องมองกันด้วยสายตาหวานชื่น
มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ!
เขาต้องเกลียดเอิงเอยสิ!
ทำไมเจย์ถึงไม่เกลียดนั่งนั่นล่ะ!
ความคิดมากมายไหลเข้ามาไม่หยุดดวงตาของหญิงสาวแดงก่ำด้วยความโกรธ
หรือว่าเจย์ของเธอกำลังหวั่นไหวกับยัยเด็กสาวเอิงเอยนั่น
ไม่ได้เด็ดขาด เธอจะยอมปล่อยเจย์ให้ไปมีความสุขกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้
“ต้องกำจัด” เมย่าพูดขึ้นมาเบาๆ ก่อนจะเดินหายออกไปจากตรงนั้นเป็นจังหวะเดียวกับที่ทั้งสองออกมานอกร้านพร้อมพูดคุยกันด้วยรอยยิ้ม โดยที่เจย์พาอีกฝ่ายเดินไปขึ้นรถที่จอดอยู่ฝั่งตรงข้ามทั้งสองขึ้นรถก่อนจะขับออกไปในที่สุด
...
ที่บ้านของเอิงเอย
“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เอิงเอยเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มหลังจากที่ปรับความเข้าใจกันทั้งคู่ก็กลับมาพูดค
