“เอาอะไรมามั่นใจ” คำพูดที่ดูไม่ใส่ใจของเจย์เหมือนยิ่งกระตุ้นอารมณ์โกรธของเจมส์เข้าไปใหญ่
“แล้วคนบ้าที่ไหนใส่ยาปลุกเซ็กส์ให้คนที่ชอบกินแล้วต้องมานั่งทุกข์นั่งซึมนั่งจะเป็นจะตายเพราะพิษไข้ขนาดนั้นวะ!”
“….”
“ผมถามเนี่ยคนบ้าที่ไหนมันจะขัดขืนจนทั้งตัวมีแต่รอยช้ำขนาดนั้น ถ้าเอิงเอยเป็นคนใส่ยาให้เฮียจริง ทำไมเอิงเอยไม่เล่นสนุกไปกับเฮียด้วยล่ะ ทำไมเอิงเอยต้องมานอนซม นอนร้องไห้กับสิ่งที่เฮียทำด้วย ตอบผมมาดิวะ!” เจมส์เอ่ยขึ้นด้วยความโมโหจนน้ำหูน้ำตาไหลเขาโกรธมากจริงๆ ที่เห็นเอิงเอยเป็นแบบนั้นผู้หญิงที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มในตอนนี้เอิงเอยได้แต่นั่งซึมอยู่กับตัวเองทั้งวัน
“แกไม่รู้จักมารยาหญิงรึไง”
พลัวะ!
ใบหน้าหล่อหันไปตามแรงหมัดของน้องชายทันที
เขาหันกลับมาด้วยความโมโหเล็กน้อยที่น้องชายเอาแต่เข้าข้างเพื่อนตัวเอง
“ผมไม่รู้ว่าเฮียจะเจอผู้หญิงแย่ ๆ มาขนาดไหนแต่กับเอิงเอยเอิงเอยไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น!”
