La Heredera II: Beverly Buendia

Posturang-postura si Beverly sa harap ng kaniyang vanity mirror habang namimili ng mga damit sa kaniyang walk-in closet. It was her first day of class as a fourth-year college student. Syempre, hindi naman kasi dapat magpahuli ang isang queen bee na katulad niya pagdating sa fashion. She is the most famous and richest student of Hilton Academy. Sino ba namang hindi makakakilala sa isang anak ng pinakamayamang business tycoon ng Buendia Corporation sa bansa? Lahat na yata ng sulok ng Pilipinas, maging ng ibang bansa, ay kilala ang pamilya nila. Kaya ganoon na lamang kadali kay Beverly na mabili ang mga gusto niya. After a few minutes of choosing her dress, she finally chose what she wanted. A red dress printed with floral designs that suits with her white skin tone. She also wears one of her favorite branded shoes — a red stiletto to be exact. Hindi rin naman siya papahuli sa mamahalin niyang Gucci bag na binili pa niya sa Switzerland noong nagbakasyon sila roon ng pamilya niya. "Miss, nasa baba na po ang inyong driver at hinihintay na kayo," tawag-pansin ng kaniyang maid na pumasok sa kaniyang kuwarto matapos niyang magbihis. Magiliw naman niya itong tiningnan at kinuha ang sunglasses ng hawak nito at isinuot. "Thank you, yaya. Let's go," aniya sa kaniyang personal maid na pinahawaka ang bag pero bago sila bumaba ay muli niyang ibinaling ang paningin sa kasambahay at sinabing, "Please take care of my bag. Mas mahal pa 'yan sa sinahod mo" "Y-yes, Miss." Nangangatog na hinawakan ng kaniyang katulong ang bag. Lito kung hihigpitan ang pagkakakapit sa bitbit dahil baka magasgas ito o kung gagaanan naman niya ang pagkakahawak ay baka mabitawan niya ito. "Good! Let's go!" Saka pa lamang siya sopistikadang naglakad palabas ng kaniyang silid at tila modelong rumampa pababa ng hagdan. Sa baba naman ay nakaabang ang isa pang katulong para hawakan ang kaniyang kamay upang kahit sa huling palapag ng hagdang kaniyang kinaroroonan ay hindi siya mahulog. Sa di kalayuan ay nakaabang naman ang kaniyang amang si Bernard na nakasuot ng tie and suit at may hawak na attaché case na handa na rin papasok sa kaniyang opisina. Sinalubong ng dalaga ang ama ng halik sa pisngi at inayos ang neck tie nito. "Good morning, dad," bati nito. "Good morning, hija." Nakangiting pinagmasdan ni Bernard ang kaniyang anak na parang namamangha sa hitsura nito. Bernard love her daughter so much. Kaya ganoon na lamang kung makatitig ito sa kaniya. Para kay Bernard, isang ginto ang kaniyang anak na hindi niya kayang ipagpalit sa kahit anong bagay. Kaya halos lahat ng pangangailangan niya ay ibininigay nito. "Ayan! You are so good looking. Kaya patay na patay si mommy sa iyo, e," wika nito. "Asus! Binola na naman ako," natatawang sambit ng ama sa kaniya. "I'm not kidding! You are the most handsome man in the world." Mahigpit na yumakap ang anak sa kaniyang baywang matapos sabihin ang mga katagang iyon. "I love you," malambing na sambit ni Bernard sa anak, pagkatapos ay hinalikan ito sa ulo habang nakayakap sa kaniya. "I love you too, dad." Hind maalis ang ngiti sa labi ng dalaga at ng ama nito. They both love each other dahil sila na lang dalawa ang natitira. Her mom passed away ten years ago due to cancer. Kaya simula noon ay ipinangako ni Beverly sa kaniyang ama na hindi siya kailanman aalis sa tabi nito kahit na anong mangyari. "Let's go?" anyaya ng ama sa kaniya nang bumitaw ito mula sa mahigpit na pagkakayakap. Tumango lang si Beverly at sabay nilang tinungo ang kotse. "Oh... my... God!" Nanlalaking tiningnan ni Leticia ang kaibigang si Beverly nang makababa ito sa sasakyan. Tila naging grand entrance para sa kaniyang kaibigan ang gate ng Hilton Academy nang maglakad ito papasok para salubungin sila ng isa pa niyang kaibigan na si Hailey. "What?" tanong ng walang kamuwang-muwang na si Hailey habang nakaharap sa maliit na salamin na hawak nito at naglalagay ng lipstick sa kaniyang labi. Ibinaling ni Leticia ang tingin kay Hailey. "Mamaya na 'yan. Look who's coming," sabi nito sabay saway sa kaniyang kaibigan. Kaagad namang nilingon ni Hailey si Leticia at tiningnan ang direksyon kung saan ito nakatingin na para bang nakakita ng isang artista. Ganoon na lamang din ang reaksyon ni Hailey nang makita ang kaibigan na papalapit sa kanila Both of them stunned as they saw Beverly walked like a ramp model towards them. As expected, everybody inside the campus eyed on her. Halos maglaway ang mga kalalakihan nang dumaan si Beverly sa harap nila na parang isang dyosang may dalang mahika samantalang ang mga babae naman ay nakanganga lang habang ang iba ay taas ang kilay na pinagmasdan ang kaniyang grandyosong pagpasok. "Hi, girls!" bati ni Beverly sa dalawa niyang kaibigan at nakipagbeso-beso sa mga ito. "You look so gorgeous, girl!" pagpuri ni Leticia sa kaibigan. "I know!" pagyayabang naman ni Beverly. Matapos magbatian ng tatlo ay parang mga modelong rumarampa sa corridor ang mga ito. Syempre, nasa unahan si Beverly habang ang dalawa naman ay nasa likuran niya. Halos mahati ang sa gitna ang kaniyang dinaraanan nang magsitabi ang mga estudyanteng naroroon. Subalit hindi napansin ng isang babae ang pagdaan ng tatlo habang nagmamamdali ito sa paglalakad kung kaya't hindi sinasadyang nabangga nito ang dalaga. "I-I'm sorry," nahihiyang wika ng babaeng nakabundol kay Beverly habang inaayos ang salamin nito na may makapal na frame at nahulog ang mga hawak na libro. "How dare you?" Naningkit ang mga mata ng dalaga matapos iyon, Tila hindi niya nagustuhan ang hindi sinasadyang pangyayari. Dahil sa komosyon ay nagtipon-tipon ang mga estudyante at pumaligid sa kanila. "P-pasensya na, hindi ko sinasadya." Maigting ang pangang lumapit si Beverly sa babaeng halos mangatog na ang tuhod sa kaba dahil sa pangyayaring iyon. "You're sorry is not enough. Paano kung nasira mo itong dress ko? May pambayad ka ba?" Tiningnan niya ang ang kawawang kamag-aral na para bang nanunudyo. "I bet, wala," sabat ni Hailey na nakataas ang isang kilay. Gamit ang hintuturo ay itinaas ni Beverly ang mukha ng babae upang matitigan niya ito. "Next time, alamin mo kung sino ang binabangga mo," may paninindak na wika nito. "O-opo. Pasensya na." She looked at her friends behind to show how great she was. Saka pa lamang niya binitawan ang babae. "Let's go, girls!" Muling naglakad ang tatlo na parang walang nangyari. Beverly felt so dominant and nobody can beat her. Even that girl who bumped her.