บทที่ 2

2125 Words

“หัดรับจ้างเป็นแม่อุ้มบุญทั้งทีแถมค่าตัวก็แพงตั้งหลายล้าน แต่ทำตัวไม่สมราคาเลยนะ” “ผมกำลัง…พยายามอยู่” “แต่มันก็ไม่แข็ง” “….” “อีแค่บดสะโพกนายยังทำไม่เป็นเลย แล้วจะให้ฉันมีอารมณ์อยากมีอะไรกับนายได้ยังไง นายเลิกฝืนเถอะ…ฉันจะกลับห้องแล้ว” “เดี๋ยวก่อนสิครับ! ค—คุณชินช่วยใจเย็นหน่อยได้ไหมครับ” หลังอีกคนตั้งท่าจะลุกขึ้นจากเตียง เพราะไม่อยากเป็นหุ่นซ้อมให้จานินอีกแล้ว จานินก็รีบละล่ำละลักและเอ่ยรั้งอีกคนเอาไว้ทันที เมื่อในตอนนี้เขากำลังขึ้นคร่อมหน้าตักหนาของคุณชิน และพยายามอย่างยิ่งที่จะทำให้คนตัวสูงมีอารมณ์ด้วย แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเอาเสียเลย… “บ—บางทีเราอาจต้องทำอย่างอื่นด้วย” จานินพูดต่อเสียงแผ่ว เมื่อเขาคิดว่าการบดสะโพกใส่เพียงอย่างเดียว มันอาจไม่ช่วยให้คุณชินมีอารมณ์ขึ้นมา “ยังไง?” คนตัวสูงถามกลับมา แล้วพูดต่อเสียงเข้ม “แล้วเวลาที่นายคุยกับใครก็ต้องหัดสบตากับเขาด้วยสิ ไม่รู้จักมารยาทขั้นพื้นฐานหรือไง?” “ผม…ผมขอสัมผัสร่างกายของคุณมากกว่านี้ได้ไหมครับ” ในเวลาต่อมาจานินก็ได้เอ่ยขอคนตรงหน้าเสียงแผ่ว พร้อมสบตาไปด้วย เมื่อเขาคิดว่าหากได้สัมผัสร่างกายของคุณชินกรมากกว่านี้ มันอาจช่วยให้ทั้งเขาและคนตัวสูงมีความต้องการขึ้นมา ไม่เหมือนอย่างตอนนี้ที่จานินเอาแต่นั่งคร่อมหน้าตักหนาบนเตียงนุ่ม พร้อมพยายามบดสะโพกใส่กลางลำตัวของคนตรงหน้า ทั้ง ๆ ที่เสื้อผ้าก็ยังอยู่ครบกันทั้งคู่ “งั้นก็ทำเสียสิ ไอ้สัมผัสร่างกายของฉันที่นายว่าน่ะ” สิ้นเสียงอนุญาตของคุณชิน จานินที่กำลังบดสะโพกอย่างเป็นจังหวะก็ค่อย ๆ เอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคนตัวสูงด้วยอาการสั่นประหม่าเล็กน้อย โดยที่คุณชินเองก็ได้ให้ความร่วมมืออย่างดีด้วยการนั่งนิ่ง ๆ และจ้องหน้าจานินตาไม่กะพริบ “แล้วนายจะทำยังไงกับฉันต่อ?” คุณชินถามต่อ เมื่อจานินปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่ายไปได้หลายเม็ดแล้ว ซึ่งจานินเองก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรไป แต่เขาเลือกที่จะเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ จนทำให้ในที่สุดลมหายใจร้อนผ่าวระหว่างทั้งคู่ก็รดรินกัน “ผมขออนุญาตนะครับ” จานินเอ่ยขออีกครั้ง พร้อมใช้ท่อนแขนทั้งสองข้างตวัดโอบรอบคอหนาเอาไว้ แล้วจูบเบา ๆ เข้าที่สันกรามคมของอีกคนและค่อย ๆ พรมจูบไปทั่วบริเวณนั้นอย่างสะเปะสะปะ ก่อนจะมาหยุดที่ข้างใบหูซึ่งเป็นจุดไวต่อสัมผัสของใครหลาย ๆ คน แล้วในเวลาเดียวกันนั้น…จานินก็รู้สึกได้ว่าคนตัวสูงเริ่มมีอาการเกร็งขึ้นมา ซึ่งเพียงแค่จานินเห็นว่าคุณชินกรเริ่มมีการตอบสนองอะไรกลับมาบ้างแล้ว เขาก็รีบกระตุ้นความต้องการของคนตัวสูงด้วยการพรมจูบที่ซอกคอ และส่วนล่างของเขาก็ยังคงบดสะโพกใส่กลางลำตัวคุณชินกรอย่างต่อเนื่อง โดยมันก็ไม่ได้มีแค่คนตัวสูงเท่านั้นที่เริ่มมีอารมณ์ แต่ตัวของจานินเองก็เริ่มมีความต้องการแล้วเช่นกัน “คุณ…แข็งแล้ว” จานินว่า เมื่อในเวลาต่อมาเขารู้สึกได้ว่าส่วนนั้นของคุณชินกรมันกำลังดันเขาอยู่ “อืม แล้วนายจะทำยังไงต่อ” คุณชินกรถามกลับอีกครั้ง “ก็ทำให้คุณเสร็จ” “….” “ในตัวผม” ว่าจบ จานินก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกบ้าง โดยในตอนนี้ความกระดากอายที่เขาเคยมีในตอนแรกก็เริ่มสลายหายไปแล้ว เมื่อจานินมีความต้องการขึ้นมาและคุณชินกรเองก็ต้องการมันเช่นกัน ครืดดด~ ในเวลาต่อมาท่ามกลางความเงียบที่ปกคลุมไปทั่วห้อง เสียงรูดซิปกางเกงของคุณชินกรก็ได้ดังขึ้นเบา ๆ และฝีมือของคนทำนั้นก็เป็นจานินเอง หลังคนตัวสูงไม่ยอมให้ความร่วมมืออะไรเลย แถมยังไม่คิดจะปลุกปล้ำหรือสัมผัสร่างกายของจานินด้วยซ้ำ แม้ว่าเจ้าตัวจะมีอารมณ์มาก จนแก่นกายแทบจะดันซิปกางเกงจนปริแล้วก็ตาม “งั้นผมให้มันเข้ามาในตัวผมเลยนะครับ” จานินพูดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเขาไม่เห็นว่าคุณชินกรจะทำอะไรเลยและเขาก็ต้องการแค่สเปิร์มของอีกฝ่ายเท่านั้น ก็จานินรับจ้างอุ้มบุญนี่… “อืม” คุณชินกรขานรับกลับมา แล้วอีกฝ่ายก็ค่อย ๆ เอนกายนอนลงเตียงอย่างช้า ๆ โดยท่วงท่าที่พวกเขาทำกันนั้น ก็คือจานินเป็นฝ่ายขึ้นให้เอง “อ๊ะ…” เมื่อจานินรูดรั้งแก่นกายของคุณชินจนมันขยายใหญ่ได้ที่แล้ว เขาก็ค่อย ๆ จับมันจ่อเข้าที่ปากทางของตัวเองและดันกายทับลงไปทันที แต่เพราะจานินยังเตรียมพร้อมร่างกายตัวเองได้ไม่ดีนัก แถมเขาไม่ได้รู้สึกต้องการจนถึงที่สุดด้วย นั่นจึงทำให้เขาเผลอส่งเสียงร้องออกมา หลังจานินทั้งรู้สึกเจ็บและเสียวไปพร้อม ๆ กัน “ใจเย็นหน่อย ค่อย ๆ ทำ” คุณชินกรเอ่ยขึ้น เมื่ออีกฝ่ายสังเกตเห็นใบหน้าเหยเก เนื่องด้วยความเจ็บของจานิน “ค—ครับ” จานินรับปากกลับไป แล้วในหลังจากนั้นเมื่อตัวตนของคุณชินกรอยู่ในร่างเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้นั่งนิ่งพักหนึ่ง เพื่อให้ร่างกายได้ปรับตัว ก่อนที่ในเวลาต่อมาหลังทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางมากขึ้นแล้ว จานินก็ค่อย ๆ เคลื่อนกายอย่างช้า ๆ และพยายามใจเย็นเหมือนอย่างที่คนใต้ร่างบอกไว้ในตอนแรก “อะ…อา” ซึ่งทันทีที่เขาเริ่มขยับตัว เสียงครางผะแผ่วของจานินก็ได้ดังขึ้นตามความรู้สึกโดยพลัน โดยในขณะที่เขากำลังส่งเสียงร้องออกมาอย่างห้ามไม่ได้อยู่นั้น เขาก็ได้แต่หลับตาลงไม่ยอมรับรู้อะไรทั้งนั้นและพ่นลมหายใจออกมาอย่างแรง เพื่อลดอาการกำหนัดของตัวเองที่ตอนนี้มันกำลังทำให้เขาทรมาน “หยุดทำไม เสียวเหรอ?” คุณชินกรถามต่อ เมื่ออีกฝ่ายเห็นว่าจานินหยุดโยกกลางลำตัวไปพักหนึ่ง หลังจากที่จานินเป็นฝ่ายขึ้นให้นานเกือบสิบนาที “เปล่าครับ ผมเหนื่อยต่างหาก” จานินตอบกลับไปตามตรง “โอเค ถ้าอย่างนั้นนายก็อยู่นิ่ง ๆ แล้วกัน” สิ้นเสียงของคุณชินกร คนตัวสูงก็ใช้มือทั้งสองข้างจับเข้าที่เอวของจานินทันที โดยยังไม่ทันที่จานินจะได้ตกใจหรือเอ่ยถามอะไรด้วยซ้ำ คุณชินกรก็จัดการสวนกายขึ้นมาเสียก่อน แล้วเพราะท่วงท่าที่พวกเขากำลังทำอยู่นี้ จานินอยู่ด้านบนส่วนคุณชินกรก็นอนอยู่ด้านล่าง นั่นจึงทำให้แก่นกายของคุณชินกรใส่เข้ามาได้ลึกมากกว่าปกติ “อ๊ะ!” เป็นอีกครั้งที่จานินเผลอส่งเสียงร้องออกมา หลังจากที่เขาถูกคุณชินกรกระแทกสวนขึ้นมาอย่างเอาแต่ใจ “ค—คุณชินครับ มัน…เข้ามาลึกเกินไป” จานินบอกอีกคนเสียงแผ่ว “แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะ ในเมื่อเราอยู่กันท่านี้” คุณชินกรถามกลับมา แล้วในหลังจากนั้นอีกฝ่ายก็ได้จับร่างจานินให้นอนตะแคงข้างทันที โดยที่ส่วนนั้นของทั้งคู่ก็ยังคงเชื่อมกันอยู่ “ฮะ…” “แอ่นมากกว่านี้สิ ถ้าอยากทำผลงานให้แม่ฉันมากนักก็แอ่นสะโพกเข้าหาฉันมากกว่านี้ ให้ฉันได้เข้าไปในตัวนายลึก ๆ” คุณชินกรออกคำสั่ง ขณะที่อีกฝ่ายจับขาข้างหนึ่งของจานินให้ยกสูงขึ้นชี้ฟ้า และตอกกายเข้ามาในร่างอย่างเป็นจังหวะ ซึ่งในท่านี้มันก็ทำให้จานินรู้สึกเสียวกระสัน แถมมันยังเข้ามาได้ลึกยิ่งกว่าตอนแรกเสียอีก “ค—คุณชินครับ! ผมจะเสร็จแล้ว” เมื่อเวลาผ่านไปได้พักใหญ่และจานินก็ใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว เขาก็รีบละล่ำละลักบอกคนที่กำลังนอนซ้อนหลังกันทันที ซึ่งนั่นก็ทำให้คุณชินกรยิ่งเพิ่มจังหวะให้ถี่และแรงมากขึ้น ทำเอาจานินถึงกับต้องเกร็งหน้าท้องและหวีดร้องออกมาอย่างไม่อาย โดยในจังหวะที่คุณชินกรใกล้จะถึงฝั่งฝันเช่นกันนั้น อีกฝ่ายก็ชะงักไปครู่หนึ่ง คล้ายกับเตรียมจะถอนกายออกและปลดปล่อยด้านนอกตามความเคยชิน แต่พอคุณชินกรนึกได้ว่าการมีเซ็กซ์กับจานินนั้น เกิดขึ้นเพราะอะไร นั่นจึงทำให้อีกฝ่ายจัดการกระแทกเข้ามาอีกครั้งจนสุด …และในที่สุดหยาดหยดของคุณชินกรก็ฉีดพล่านเข้ามาในร่างจานินเต็ม ๆ “นี่นายโกหกฉันหรือเปล่าเนี่ย?” “ป—เปล่านะครับ ผมไม่ได้โกหกคุณหยาดนะครับ” “….” “แต่ถ้าคุณหยาดจะถามหาหลักฐานจากผม ผมเองก็คงไม่มีให้เหมือนกัน” จานินเอ่ยเสียงแผ่ว หลังช่วงบ่ายของวันถัดมา เขาและคุณหยาดพิรุณผู้เป็นแม่ของคุณชินกรได้นัดออกมาพบปะกันที่ร้านกาแฟใกล้บ้าน เพื่อสอบถามเรื่องความคืบหน้าและปัญหาที่อาจเกิดขึ้น หลังจานินย้ายเข้าไปอยู่กับคุณชินกร “แล้วทำไมตาชินเขาถึงยอมนายง่ายจัง? เพราะกับคนอื่นที่ฉันเคยจ้างให้มาอุ้มบุญ แค่สัมผัสเนื้อต้องตัวกันบ้าง เขายังไม่เคยคิดจะทำเลย” คุณหยาดพิรุณตั้งคำถามต่อ พลางยกแก้วกาแฟขึ้นจิบไปด้วย “อาจเป็นเพราะเมื่อคืนนี้เขากำลังโมโหผมก็ได้มั้งครับ” จานินตั้งข้อสันนิษฐาน และนั่นก็ทำให้คุณหยาดพิรุณถึงกับขมวดคิ้วอย่างฉงนทันที “คือเมื่อคืนนี้คุณชินมาหาผมที่ห้องครับ” “….” “เขาจะมาทำข้อตกลงกับผม เพื่อแลกกับการที่ผมยกเลิกสัญญากับคุณหยาด” จานินบอกออกไปตามตรง โดยนั่นก็ทำให้คุณหยาดพิรุณถึงกับถอนหายใจออกมา “แล้วนายบอกเขาว่ายังไง” คุณหยาดพิรุณถามต่อ “ผมไม่ได้รับข้อเสนอจากเขาครับ แล้วก็…บอกกับเขาว่าไม่ว่ายังไงผมก็จะไม่ยอมยกเลิกสัญญากับคุณ เขาก็เลยโมโหน่ะครับ” “เฮ้อ… ให้มันได้อย่างนี้สิ ลูกชายฉัน” หลังคุณหยาดพิรุณฟังเรื่องเล่าจากจานินเสร็จแล้ว อีกฝ่ายก็พึมพำออกมาเบา ๆ “….” “แล้วเมื่อคืนนี้เสร็จกันไปกี่ครั้ง” “ค—ครับ?” “นายจะมาอายอะไร ฉันไม่ใช่คนนอกนะ” “ส—เสร็จกันไปหนึ่งครั้งครับ” เมื่อได้ยินเช่นนั้นจานินจึงบอกคนตรงหน้าเสียงแผ่ว โดยในขณะเดียวกันนั้นใบหน้าของเขาก็เริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาเรื่อย ๆ เมื่อจานินไม่คิดว่าเขาจะต้องมานั่งตอบคำถามอะไรแบบนี้ “แล้วได้ป้องกันไหม?” คุณหยาดพิรุณซักไซ้ต่อ “ไม่ครับ” “ดี! ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว” “….” “แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ… แม้จะมีอะไรกันแบบไม่ได้ป้องกัน แต่มันก็เกิดขึ้นเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น และมันก็ไม่ได้หมายความว่านายจะท้องเลยเสียหน่อย” คุณหยาดพิรุณพูดต่อ ในขณะที่จานินก็ได้แต่นั่งนิ่งเพื่อฟังเธอเท่านั้น “ยังไงในระหว่างสามเดือนที่นายต้องอยู่กับลูกชายฉัน ก็พยายามหาโอกาสมีอะไรกันบ่อย ๆ ก็แล้วกัน แล้วนายก็อย่าลืมซื้อที่ตรวจครรภ์ไปตุนไว้ด้วย และถ้ามั่นใจว่าท้องเมื่อไรนายก็ย้ายออกมาจากบ้านตาชินได้เลย ไม่ต้องรอให้ถึงสามเดือนตามสัญญาของเราก็ได้” “อ๋อ ได้ครับ” จานินพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย โดยที่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more