Dersler, deneme sınavları derken monoton geçen kamp haftası sonunda bitti. Bora’yla aramız her geçen gün daha iyiye gidiyordu. Bir kaç gündür kendimi ders çalışmaya kaptırdığım için doğru düzgün görüşemiyorduk.
Sabah kahvaltı yapıp müdürlerin ayarladığı servislerle sınav yerlerimize gidecektik.Tabii Asya’yla gece yarısına kadar tekrar yapınca ikimizde alarm kurmayı unutmuşuz. Gözlerimi zar zor açarken Bora ve Deniz’i karşımda görmeyi beklemiyordum. Deniz;
“Neredesiniz kızım siz geç kalacağız!” diye çemkirdi.
Şaka yaptığını düşünmedim değil ama Asya’nın arkadan bağırmasıyla kendime geldim;
“Ayy… Aliin otobüslerin kalkmasına 10 dakika kalmış”
Gözlerim yuvalarından çıkarcasına büyüyünce Bora’nın halime güldüğü gözümden kaçmadı. Yanına gidip günaydın öpücüğünü verdikten sonra koşarak o
