4

1107 Words
สุดท้ายมะลิทิ้งข้อความส่งเข้าไปในกลุ่มเพื่อนสาวว่าจะกลับบ้านกับผู้ชาย บอกไว้เพื่อนจะได้ไม่เป็นห่วงมากนัก(ก็เป็นห่วงอยู่ดี) เธอก้าวขาขึ้นตู้สุดหรูนั่งตามด้วยแจฮุนข้างๆ และแน่นอนว่าเขายังคงจับมือเล็กของเธอไม่ปล่อย จนสาวทำตัวไม่ถูก "คุณบอกทางกับโซเฟอร์นะ ผมไม่รู้เส้นทางของที่นี่" "ถ้าคุณรู้ทางสิแปลก" เขาหัวเราะในลำคอกับประโยคของเธอ มะลิบอกเส้นทางกลับบ้านกับคนขับ ดีหน่อยที่เขาเป็นคนไทยไม่งั้นคงวุ่นวายตลอดทางแน่นอน "จะไม่ปล่อยมือหรอคะ?" "ยังครับ 😊" เขาหันมาตอบเธอทำเอาใบหน้าร้อนฉ่า "ปกติไอดอลเขาทำตัวแบบนี้หรอคะ" "แบบไหน" "...เอาแต่ใจ" "ไม่ได้เอาแต่ใจสักหน่อย เวลาปกติพวกเราต้องคอยเอาใจคนอื่น เกรงใจคนอื่นด้วยซ้ำ ชีวิตเราทุกก้าวขึ้นอยู่กับค่ายไม่เคยได้ใช้ชีวิตส่วนตัวกันเลย" "..." "มีแค่ตอนนี้เท่านั้นแหละที่ได้ทำตามใจตัวเอง แค่อยากกุมมือใครสักไว้เพื่อให้รู้ว่าเราไม่ได้โดดเดี่ยว" "แต่แฟนคลับคุณมีตั้งเยอะนิหน่า" "ก็จริง...แต่ผมไล่จับมือแฟนคลับทุกคนไม่ไหวหรอก" แจฮุนยกมือที่กุมขึ้นมาเขามองพิจารณามือเล็กเรียวของมะลิ ก่อนจะจรดริมฝีปากจูบที่หลังมือเธอ เล่นเอาเจ้าตัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ "ตอนนี้ผมอยากจับมือนี้มากกว่า" "ได้ยินว่าคนประเทศนี้จีบผู้หญิงเก่ง ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกับตัว" "หึ พวกเขาแค่แสดงความรักกับคนที่ชอบน่ะครับ" "ถึงบ้านฉันแล้วค่ะ" ชายหนุ่มมัวแต่จ้องมองหญิงสาวตรงหน้าจนลืมไปเลยว่าเขาเป็นฝ่ายมาส่งเธอ แจฮุนแง้มม่านส่องดูบ้านเดี่ยว 2 ชั้นของมะลิ ที่หน้าบ้านปลูกดอกไม้ริมรั้วเต็มไปหมด "บ้านน่ารักดีนะครับ เสียดายจัง...ถ้าบ้านคุณไกลกว่านี้อีกสักหน่อยคงดี" "คืนแว่นค่ะ" มะลิถอดแว่นสายตาวางลงบนมือใหญ่ของแจฮุน แต่เขากลับยัดแว่นคืนเธออีกครั้ง "ช่วยคืนพรุ่งนี้ได้มั้ยครับ ผมอยากเจอคุณอีก" "คุณมีเบอร์ฉันแล้วนิคะ" "อ่า จริงสินะ" "ฝันดีค่ะคุณแจฮุน" "ฝันดีครับคุณมะลิ" ทั้งคู่ส่งยิ้มอำลาให้กันก่อนประตูรถจะปิดลง เธอยืนมองรถตู้หรูลับหายไป สลับมองแว่นสายตาในมืออีกครั้ง "กรี๊ดดๆๆๆ!~" มะลิยืนกระโดดโล้ดเต้นอยู่หน้าบ้านจนคนข้างในตกใจรีบวิ่งออกมาดูต้นตอ "อีมะลิ! กรี๊ดอาร้ายยย??!!" ใบบัวสาวใหญ่วัย 43 แม่ของมะลิในชุดนอนเสื้อเชิ้ตกางเกงขายาวยืนหน้าเหวี่ยงมือถืออีโต้มาแต่ไกล มองดูลูกสาวในชุดเดรสสั้นที่พึ่งกลับจากผับ ตามมาด้วยพุดซ้อนหลานสาววัย 13 ปี สภาพงัวเงีย "แม่~~อุ้ย! ถืออีโต้ทำไหมเนี่ย!" มะลิกำลังจะวิ่งไปสวมกอดยิ้มร่าอย่างคนบ้าแต่ต้องชะงักเพราะคมมีดในมือ "แม่ก็นึกว่ามีโจรอุตส่ารีบมาดู ปั๊ดโถ่ะ!" "โวยวายทำไมเจ้!" "ฮี่ๆ มีความสุข~~ ปะๆเข้าไปนอนต่อกันเถอะ~" มะลิดันสาวๆกลับเข้าไปในบ้านอีกครั้ง ความสดใสของเธอทำเอาแม่บัวใบและพุดซ้อนเกาหัวแกรกๆ "กลับดึกไม่พอยังโวยวายอีกนะ เข้าบ้านเงียบๆไม่ได้หรือไงมะลิ?!" "ขอโทษค่าา....เออยัยพุด แกรู้จักวง BFX ปะ?" มะลิเดินกอดคอพุดซ้อนก้าวขึ้นบันไดเพื่อไปห้องนอน "รู้ดิเจ้ ดังจะตายพึ่งจัดคอนเสิร์ตไปเอง" "แกชอบใคร" "ชอบ..โอปป้าจงฮวา" "ใครวะ...เออ แล้วรู้จักโดแจฮุนปะๆๆ" "รู้ดิ เขาก็อยู่ในวงเดียวกัน" "อ๋ออืม..ฮี่ๆๆ ไปนอนเถอะ~" "เจ้กินเหล้าเยอะจนสมองฟ่อปะเนี่ย" มะลิยิ้มหวานหยิกแก้มหลานสาวด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะแยกย้ายของห้องตัวเอง จู่ๆก็มีข้อความดังขึ้นจากโทรศัพท์มือถือ - 'พรุ่งนี้ผมให้คนไปรับช่วงสายๆนะครับ...แจฮุน' - มะลิอ่านข้อความก็กรี๊ดใส่หมอนหนุนใบใหญ่ตีขาสั่นกลิ้งไปมาจนตัวเองตกเตียง "โอ๊ย~" เธอเอื้อมมือถือค้นหาคลิปวิดีโอบนแพลตฟอร์มออนไลน์เสิร์ทหา 'แจฮุน BFX' ศึกษาเขาเกือบทั้งคืน . . ช่วงสายวันถัดมามีรถตู้ดำใหญ่มาจอดหน้าบ้าน ทำเอาแม่ใบบัวยืนจังก้าโวยวายอยู่ยกใหญ่กับคนขับรถ "เฮ้ย คุณมาจอดรถขวางหน้าบ้านคนอื่นได้ไงห๊า?!" "ใจเย็นๆครับ ผมแค่มารอรับคนเฉยๆ" "ใคร?! บ้านไหน?!" "บ้านนี้แหละครับๆ" "ไม่มีโว้ย! ถ้าเป็นแก๊งลักพาตัวเด็กละก็แม่จะฟาดรถพังเลยคอยดู!" "โอ้ยป้า ไม่ใช่ค้าบบบ ฟังผมก๊อนนน" "เรียกฉันป้าเหร๊อะ! บังอาจมาก! ใครเห็นฉันก็เรียกพี่ทั้งนั้นละยะ!!" "ค้าบพี่ๆ ใจเย็นค้าบบบ" ทันทีที่เริ่มได้ยินเสียงเอะอะมะลิก็รู้สึกตัวเด้งขึ้นมาจากเตียงรีบแต่งตัวรีบวิ่งมาห้ามพวกเขาไว้ "แม่! หยู๊ดดดด หยุดก่อน!" มะลิรีบห้ามทัพเอาไว้ "ขอโทษที่ช้านะคะ" เธอรีบไปขอโทษขอโพยกับคนขับรถตู้คนนั้น "รู้จักกันเหร๊อะ?!" แม่ใบบัวถาม "ไม่จ๊ะแม่ แต่เขามารับหนูเฉยๆ แหะๆ" "เอ๊า?!" "ไม่เอ๊าจ่ะ รีบขอโทษเขาเลย" มะลิดันตัวแม่เข้ามาจับก้มหัวไหว้ด้วยความสำนึกผิด "ขอโทษทีค่ะ พอดีฉันนอนน้อยไปหน่อยแถมยัยลูกสาวตัวดีไม่ได้บอกล่วงหน้าไว้ ขอโทษที่เสียงดังนะ" "แหะๆ ไม่เป็นไรครับๆ" คนขับรถน้อมรับคำขอโทษของพวกเธอ แม่ใบบัวก็ลากลูกสาวมาคุยข้างบ้าน "แล้วแกจะไปไหน เขาไว้ใจได้ป่าว เดี๋ยวนี้ชักเถลไถลไปเรื่อยแล้วนะ มันจะเรียนจบมั้ยเนี่ย?!" "ร่ายยาวเป็นแรปเปอร์เชียว หนูแค่เอาของไปคืนเฉยๆนะแม่ แต่เขาขอให้คนมารับเพราะ...เขาติดธุระไง" "ก็ฝากของให้คนขับรถซะสิ" "เอ่อ...ไม่ได้ หนูต้องไปคืนด้วยตัวเอง มัน...แพงมากกกก" "แพงขนาดนั้นแกจะไปยืมเขาทำไม ทำไมไม่มาขอฉัน หึ๊?!" "เอ่อ...เออหน่ะ อย่าถามเยอะสิ เดี๋ยวหนูรีบไปรีบกลับนะคะ จุ๊บ!" มะลิรีบจับหน้าหวานของแม่ใบบัวมาจุ๊บแก้มแล้วรีบเดินขึ้นรถตู้หรูไป "เฮ้อออ ไอ้ลูกคนนี้"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD