ณ โรมแรงหรู
รถตู้คันใหญ่มาส่งเธอที่หน้าโรงแรมหรูกลางเมือง พร้อมยื่นคีย์การ์ดมาให้เธอ
"นี่ครับ คุณแจฮุนฝากมาให้"
"ขอบคุณค่ะ"
มะลิยื่นมือเล็กรับไว้ มันเป็นคีย์การ์ดระบุเลขห้องไว้ชัดเจน เธอเดินดุ่มเข้าโถงสุดหรูหรามีพนักงานค่อยต้อนรับไม่ขาด ไม่รู้ว่าเลยว่าการแต่งตัวของเธอจะเหมาะกับที่นี่หรือเปล่า ช่วงเวลาเร่งรีบก่อนออกมาเธอคว้าเสื้อยืดสีดำรัดตัวแมทช์กับกางเกงขายาวเอวสูงขากระบอกสีครีม รองเท้าคัชชูเรียบๆ บนใบหน้าแต่งด้วยเครื่องสำอางค์น้อยชิ้นที่ติดกระเป๋าเล็กมาด้วยเติมบนรถ แถมใช้กิ๊บหนีบผมยาวรวบแบบลวกๆซะด้วยสิ
"เอาวะ ให้ไปซื้อชุดใหม่คงไม่ทันละ เป็นไงเป็นกัน!"
มะลิพึมพำคนเดียวก่อนจะเดินไปขึ้นลิฟท์ด้วยความมั่นใจ ไม่แสดงกริยาเก้ๆกังๆ กลัวตัวเองจะไม่คูล
จนกระทั่งเธอหยุดที่หน้าห้องริมขวาสุด V2008 นำคีย์การ์ดแตะเข้าที่ดิจิตอลดอร์ล็อค ประตูส่งเสียงตอบรับว่ามาถูกห้อง เธอแง้มประตูชะเง้อส่องมอง
"ฮัลโหลล~"
"คุณมะลิหรอ?" เสียงแจฮุนตะโกนออกมาจากด้านในห้อง เธอถอนหายใจด้วยความโล่งกลัวจะมาผิด
"มะลิเองค่า~"
"เชิญเข้ามาก่อนครับ ผมขอเวลาสักครู่"
เขาตะโกนบอก เสียงอู้อี้คิดว่าคงจะอยู่ในห้องน้ำ เธอก้าวขาเข้าห้องกว้าง พบกระเป๋าเดินทางจัดเรียงอยู่ 3 ใบใหญ่ เหมือนเตรียมเดินทางกลับอาจจะภายในวันนี้ กับกองเสื้อบนเตียง ห้องหรู เตียงคู่ แยกโซนนอน โซนกินข้าวเป็นสัดส่วนชัดเจน แถมหน้าต่างยังใหญ่เต็มบานเห็นวิวเมืองเต็มสองตาอีก
แจฮุนเดินออกมาจากห้องน้ำ บนร่างมีหยดน้ำไหลจากเส้นผมแปะแนบผิวกายขาวเนียน หุ่นลีนๆไหล่กว้าง ซิกแพคเป็นลอนสวยด้วยความฟิตของร่างกายแถมยัง...มีจุกสีชมพูที่ใครเห็นต้องอิจฉาอีก เขาพันผ้าขนหนูผืนจิ๋วปิดท่อนล่างเอาไว้ เธอรีบหันหลังใส่เขาแก้เขินทันที
/ตั้งใจอ่อยชัดๆ/
เขาเห็นปฏิกิริยาเช่นนั้นก็ยิ้มมุมปากด้วยความภูมิใจที่ทำให้สาวเห็นร่างทองนี้ได้ แล้วคว้าเสื้อยืดโอเว่อร์ไซส์สีขาวกับกางเกงสามส่วนสีดำสวมใส่ โดยยังมีผ้าเช็ดผมพาดคอ
"เสร็จแล้วครับ"
"แว่นค่ะ" เธอหันกลับพร้อมยื่นแว่นสายตาตัวการ เขาเอื้อมมือรับเอาไว้แล้วยิ้มให้
"จริงๆคุณเก็บไว้ก็ได้นะ"
"ไม่ละค่ะ แบรนด์นี้ราคาแพง ฉันเก็บไม่ได้หรอก"
"แต่ผมอยากให้คุณเก็บไว้"
แจฮุนพยายามยัดมันในมือเธอ มะลิส่ายหน้าแล้ววางแว่นสื่อกลางไว้ที่โต๊ะ
"งั้นฉันขอตัวกลับนะคะ"
มะลิลองพูดหยั่งเชิงดูปฏิกิริยาของเขาเตรียมม้วนตัวกลับ ถ้าเขาไม่รั้งไว้แสดงว่าความสัมพันธ์จะต้องจบตรงนี้ไม่มีวันไปต่อ แต่ถ้า...
"เดี๋ยวก่อน"
"..." เธอยืนรอรับฟังประโยคถัดไปอย่างตั้งใจ
"...พอดีรูมเมทผมออกไปเที่ยวเตร่กันหมดน่ะ กว่าจะกลับมาอีกทีคงตอนเย็น"
"แล้วคุณแจฮุนไม่ออกไปเที่ยวเล่นบ้างหรอคะ?"
"คือ...ผมบอกคนอื่นว่าป่วยๆขอพักอยู่ที่นี่น่ะ จริงๆแล้วผมแค่ต้องการใช้เวลาอยู่กับคุณมะลิให้มากที่สุดต่างหาก"
ทันทีที่จบประโยคเสียงหัวใจของเธอเต้นแรงแทบจะทะลุออกจากอก แต่ต้องเก็บอาการไว้ไม่กระโตกกระตาก ทำได้เพียงมองท่าทางแววตาเขินอายร้องขอของเขาและอมยิ้มแก้มปริ
"วันนี้..คุณช่วยอยู่กับผมต่ออีกสักพักได้มั้ยครับ -//- "
"ค่ะ -//-"
.
.
ปัจจุบัน
SYK Entertainment
ห้องซ้อมเต้นของวง BFX
"เอาจริงหรอคิมฮยอง?!"
พัคอินอูถามผู้ตัดการคิมหลังพวกเขานั่งพักเหงื่อซกหลังซ้อมเต้นเป็นเวลา 8 ชั่วโมง
"จริง"
"เราจะเอาหน้าจากไหนไปเจอฟระเนี่ยยยย~" เจอาร์น้องเล็กมือกุมขมับอย่างหัวเสีย
"คนอื่นเขาไปพบ CEO คนใหม่กันทั้งตึกแล้ว ถ้าเราไม่ไปก็ถูกเพ่งเล็งเลยตัดสินใจสู้เสือสักตั้ง...ขอโทษนะทุกคน" ผู้จัดการคิมบอกพร้อมโค้งแสดงความเสียใจให้ทุกคน
"ก็เข้าใจอยู่หรอก..แล้วแกอะไอ้แจฮุน จะไปด้วยมั้ย?" ควินน์หันไปถามแจฮุนที่ยืนกระดกน้ำหน้ากระจกบานใหญ่
"เลือกได้ด้วยหรอ?"
"ทำผู้หญิงแค้นผลลัพธ์คือตายหมู่สินะ เฮ้ออออ~" จงฮวาที่นอนแผ่ร่างบนพื้นหมดแรงบ่น
"เพราะมึงเลยไอ้แจฮุน!" อีมินจุนหันไปบอกตัวการ
"ใช่กูคนเดียวที่ไหน ...เน๊อะคิมฮยอง" แจฮุนหันไปคุยกับผู้จัดการคิม ยิ่งทำให้เขาหน้าเจื่อนเข้าไปใหญ่
.
.
ห้องทำงานหรูขั้นบนสุด มีพนักงานแต่ละแผนกพลัดกันเข้ามายื่นช่อดอกไม้และแนะนำตัวเองกันตลอดทั้ง 3 วันตั้งแต่เข้ามารับตำแหน่งผู้บริหารคนใหม่ มีทั้งพวกบริษัทคู่ค้า โปรดิวเซอร์ ผู้กำกับ นักแต่งเพลง ฝ่ายบุคคล บลาๆ รวมถึงพวกไอดอลบอยแบรนด์ เกิร์ลกรุ๊ป นาย-นางแบบ นักแสดงในสังกัดเต็มไปหมด จนพวงหรีดดอกไม้สดแสดงความยินดีทะลักไปทั้งชั้น
จัสมินฟุ่บหน้าลงบนโต๊ะด้วยความอ่อนล้าที่ต้องมานั่งปั้นหน้ารับฟังคำยอของบุคคลากรตัวเอง ยูตะที่คอยเคียงข้างหยิบเครื่องดื่มชูกำลังวางให้บนโต๊ะ
"ไม่มีอย่างอื่นให้ฉันกินแล้วหรอ"
"เอานี้ไปก่อน เดี๋ยวเลิกงานเราไปกินซูชิกัน" เขาเอ่ย
"เฮ้อออ"
"เดี๋ยวอีก 2 นัด คนที่เธอเฝ้ารอกำลังจะเข้ามาแล้วนะ"
จัสมินได้ยินเช่นนั้นก็หูพึงกระดกเครื่องดื่มชูกำลังตั้งตาหน้าตารอคอยพวกเขาอย่างใจจดใจจ่อ
"หึ กว่าจะโผล่หัวออกมากันได้"
และแล้วช่วงเวลาที่รอคอยมาถึง วันที่เธอได้ขึ้นสู่จุดสูงสุดในองค์กรของคนที่ทำร้ายใจเธออย่างสาหัส จัสมินนั่งบนโต๊ะทำงานหรูด้วยเสื้อสูทสีกรมกระโปรงทรงสอบยาวคัตติ้งเนี๊ยบจากแบรนด์หรู ผมบ็อบสั้นดำขลับทัดหูขวา แต่งหน้าโทนอ่อนนั่งเป็นนางพญา ส่วนยูตะในชุดเสื้อโค้ทตัวยาวสีน้ำตาล เสื้อและกางเกงสแลคข้างในสีดำสนิทยืนเคียงข้างเธอ
ก๊อกๆ
"วง BFX ค่ะ" เลขาสาวหน้าห้องเคาะประตูเข้ามาเอ่ยบอกถึงแขกคนถัดไป
"ให้พวกเขานั่งรอไปก่อนค่ะ" จัสมินบอก เลขายูพยักหน้ารับแล้วออกไป
"หึ เธอนี่นะ" ยูตะพึมพำ
จัสมินลุกขึ้นยืนก้าวขาไปเทวิสกี้ใส่แก้วคริสตัลบนโต๊ะโซฟาตัวยู แล้วนั่งจิบมันอย่างผ่อนคลายโดยไม่สนแขกที่มารอหน้าห้อง
"ชนแก้วด้วยกันมั้ยคะคุณที่ปรึกษา"
เธอนั่งไขว้ห้างชูแก้วขึ้นมาเชิญชวน ทำเอายูตะส่ายหัวและเดินไปหยิบแก้วให้เธอรินวิสกี้ให้ก่อนจะชนแก้วดื่ม พร้อมเปิดเพลงฟังคลอโดยไม่สนใจคนนั่งรอหน้าห้องเลยแม้แต่น้อย