12

1700 Words

Beatrice Manuel Naibaba ko ang paperbag nang bahagya sa pagkagulat ko sa sinabi niya. Hindi naman na ganito ang unang beses na tila sinungitan niya ako. First time pa lang niya akong nakita ay tila na-dedma niya ako. Tapos sa ilang beses namin na encounter ay malamig din ang treatment niya sa akin. Pero bakit ba nakakahumaling pa rin siya? “K-kuya,” halos pabulong kong sabi at pilit na inaabot muli ang paper bag na nasa pagitan namin ngayon. Pero mabilis niyang iniwas ang tingin at akmang iiwan ako. “Please, Kuya Craig…” Sambit ko dahilan para matigilan siya sa akmang pag-alis sa harap ko. Nakita ko kung paano niya hinagod ng tingin ang mukha ko. “Pasensya na po, Ma’am. Pero hindi ko talaga puwedeng tanggapin ‘yan.” Mariing sabi niya pa rin. Napasinghap ako. Hindi ko alam kung mas n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD