CHAZZY
Ilang beses akong nagbuga ng hangin at bumuntong-hininga para pakalmahin ang aking sarili. Sobra ang kabog ng dibdib ko, at parang ito na lang ang naririnig ko ngayon.
Ilang minuto nang tahimik sa loob ng sasakyan pagkatapos pakawalan ni Thomas ang labi ko. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isipan niya sa mga oras na ito dahil sa pananahimik niya. Pero sana ay magbago ang isip niya na samahan akong pumasok sa loob.
Mahina akong tumikhim para agawin ang atensyon niya. Sa gilid ng mata ko ay tinapunan niya ako ng tingin.
“Papasok na ako,” basag ko sa katahimikan.
Hindi siya sumagot; sa halip, lumabas siya ng sasakyan at pinagbuksan ako ng pinto. Paglabas ko ay hindi na ako nagtanong kung tutuloy ba siyang samahan ako. Baka kasi nagbago ang isip niya, kaya mabuti na ‘yon
