CHAPTER 2 | หมาเด็กสุดหล่อ
1041 Words
CHAPTER 2 | หมาเด็กสุดหล่อ
สามวันถัดมา
เสียงดนตรีจังหวะบีทเข้ม ๆ กระแทกอารมณ์ด้วยแสงไฟหลากสีที่สลับกันตามจังหวะดนตรีสุดมัน ภายในผับมิราเคิลที่เหล่าบรรดานักศึกษามหาวิทยาลัย M มักจะพากันมารวมตัวกันในทุกศุกร์
ณาลัลน์ กำลังโยกย้ายเบา ๆ ไปกับเสียงเพลงที่ขับเคลื่อนตามจังหวะสนุกสนาน ผมสีน้ำตาลอ่อนพลิ้วไหวไปกับจังหวะดนตรี เธอสวมชุดรัดรูปพอดีตัวสีขาว โชว์แผ่นหลังเนียนขาว ตัดรับกับสีไฟหลากที่สาดส่องเข้ามายังเรือนร่างที่เย้ายวน อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพก บวกกับใบหน้าที่แสนหวานที่กำลังสะบัดศีรษะไปมาตามจังหวะเสียงเพลง ดึงดูดสายตาให้เหล่าบรรดานักศึกษาชายและนักท่องราตรี ต่างพากันมองความน่ารักปนเซ็กซี่บวกกับหุ่นที่น่ามองของเธออย่างไม่ละสายตา
แต่ใครเลยจะรู้ว่าท่ามกลางความสุขและความสนุกสนานของเธอนั้น อีกไม่กี่เสี้ยววินาทีต่อมา โลกทั้งใบที่เคยมีสีสันของเธอจะเปลี่ยนไปตลอดกาล
เมื่อ ‘ณาลัลน์’ เริ่มเหนื่อยและรู้สึกคอแห้งจึงหยุดพักจากการเต้น เป็นจังหวะเดียวกับ ‘อิงดาว’ เพื่อนสาวคนสนิทที่เพิ่งเดินกลับมาถึงโต๊ะเธอพอดี
“หายหัวไปไหนมา ไหนบอกว่าไปเข้าห้องน้ำทำไมนานจัง”
เธอว่าพลางยกแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นมาจิบ ทว่านอกจากเพื่อนสาวอย่างอิงดาวจะไม่ตอบคำตอบคำถาม ดวงตาคู่เฉี่ยวของอิงดาวกลับฉายชัดถึงความไม่พอใจบางอย่างที่ซ่อนอยู่
“หมอนั่นมาที่นี่ด้วยนะ”
“หมอนั่น หมอไหน? “
“ก็คินวา วิศวะปี1 ที่กูขอให้มึงช่วยแก้แค้นแทนไง”
“อ่อ มาด้วยเหรอ คนไหน…”
“ผู้ชายเชิ้ตดำตรงนั้นอะ คนที่มองแกอยู่”
อิงดาวพลางพยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงให้ณาลัลน์มองตาม
และทันทีที่เธอหันไปตามสายตาของเพื่อนสาวคนสนิท จังหวะนั้นดวงตาคู่หวานจึงปะทะเข้ากับสายตาคมของชายคนนั้นเข้าทันที
ในท่ามกลางแสงไฟสลัวหลากสีสันและหลากที่ผู้คนต่างพากันโยกย้ายสนุกสนาน ทว่าชายในชุดเชิ้ตสีดำที่ปลดกระดุมบนถึงแผงอกคนนั้น
กลับจ้องมองมาที่เธอนิ่ง
เขาดูเด่นมาก …
ออร่ามาก…
และหล่อมาก…
กรอบใบหน้าคม เรียวคิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักได้รูป และดวงตาคู่คมที่เอาแต่จ้องมองมาที่เธอนิ่ง ๆ
ราวกับมีพลังดึงดูดบางอย่าง ตกกระทบจากดวงตาแล้วสะเทือนไปทั้งหัวใจ มันสั่นไหวแรงมาก มากจนรู้สึกได้ว่าใบหน้าขาวขึ้นสี ร้อนผะผ่าวจนเธอต้องเบือนหน้าหลบสายตาคู่นั้น แล้วหันกลับมามองเพื่อนสาวคนสนิทอย่างอิงดาวที่จ้องอยู่
“แกเห็นละใช่ปะ”
“เออ เห็นละ หมอนั่นเหรอ ท่าทางไม่เบาเหมือนกันนะ”
“ใช่ หมอนั่นแหละ คนที่ทำให้ฉันต้องทำอกหัก” เสียงต่ำกดเก็บความไม่พอใจ
แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุจริงทั้งหมด
เพราะว่าก่อนหน้านี้
เมื่ออาทิตย์ก่อนอิงดาวเพิ่งจะไปสารภาพรักกับคินวามาที่คณะ แต่โดนเขาเมินใส่ซึ่ง ๆ หน้า ซ้ำกลุ่มเพื่อนเขายังบอกอีกว่า สาวที่เขาชอบคือณาลัลน์ เพื่อนของเธอ
“ว่าไงนะ คินวานายชอบดาวคณะนิเทศที่ชื่อณาลัลน์เหรอ”
“เออ มันชอบ พี่อย่าจีบมันให้เสียเวลาเลย มันชอบของสูง ส่วนพี่มาจีบผมดีกว่า” เพื่อนคินวาพูดพลางเกาะบ่าคนที่หน้ายุ่งอยู่อย่างเขาและดูสีหน้าคล้าวกำลังไม่ค่อยพอใจ
“พวกมึงอย่าพูดมากได้ปะ เสือกฉิบหาย” คินวาหันไปบ่นกับเพื่อน ๆ ก่อนจะหันมามองอิงดาวที่ยืนอยู่
“พี่ไปเหอะ ผมไม่ได้ชอบพี่ หรือต่อพี่ให้แก้ผ้าตรงหน้าผม ผมก็ไม่เอา “
ปากโคตรหมา!
อิงดาวฟังแล้วโกรธจัด
และเพราะเหตุนี้ เธอเลยไปขอร้องณาลัลน์เพื่อนสนิทที่ไม่รู้อิโหน่กับเรื่องนี้ ให้มาช่วยแก้แค้นผู้ชายที่เธอเล็งเอาไว้ แต่เขากลับเล็งเพื่อนสนิทของเธอแทน
ในเมื่อเธอไม่ได้
เพื่อนเธอก็ต้องไม่ได้
รวมถึงหมอนั่นด้วยก็ต้องไม่ได้เหมือนกัน
ใช่! อย่าหวังเลยว่าใครจะ
“มึงจะแก้แค้นเขาจริง ๆ ดิ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะเว้ย เล่นกับใจคนเลยนะ แล้วอีกอย่างทำไมต้องเป็นฉัน" ณาลัลน์ถามย้ำอีกทีเพราะเริ่มไม่มั่นใจ
“แต่มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉันนะณาลัลน์ แกจะยอมเห็นเพื่อนอย่างฉันเจ็บ เพราะโดนผู้ชายอย่างหมอนั่นกระทำฉันฝ่ายเดียวอย่างงั้นเหรอ?”
“ฉัน…”
“อีกอย่างมึงเป็นคนสวยมาก เป็นถึงดาวคณะ มีผู้ชายตั้งเยอะตั้งแยะมาชอบ แค่มึงทำให้รุ้นน้องนั่นหลงรักแล้วมึงก็ทิ้ง แค่นี้เอง ง่ายจะตายไป”
“ง่ายตรงไหนวะ ยังกับเขาจะเล่นด้วย”
“ฉันมั่นใจว่าเขาจะเล่นด้วย”
อิงดาวเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ ยิ่งเห็นสายตาของเขาที่เอาแต่มองแต่ณาลัลน์ ก็ยิ่งโคตรจะมั่นใจ
ได้! ในเมื่อชอบณาลัลน์มากนัก
เธอก็ทำให้ณาลัลน์นี่ล่ะ เป็นคนหักอกเขาเพื่อเอาคืน!
“เออ ตกลงก็ตกลง ก็ได้วะ” ณาลัลน์ตัดบทจบปัญหา ก็แค่เดือนเดียว ทำขำๆ ก็ได้มั้ง
“ต้องแบบนี้สิเพื่อนรัก” อิงดาวยกยิ้มที่มุมปาก แต่ณาลัลน์กลับรู้สึกแปลก ๆ กับสายตาและคำพูดของเพื่อนสนิท
“เฮ้อ ให้ตายเถอะ นี่ฉันต้องจีบเด็กรุ่นน้องจริงเหรอเนี่ย แกคิดดูนะ พวกเราอยู่ปี 4 นั่นนะรุ่นน้องเราหลายปีเลยนะแก”
“แล้วไง เวลานอนก็เท่ากันอยู่ดีปะ”
ณาลัลน์ละอยากกลอกตาบนกับคำตอบของเพื่อนสาว แต่ก็เอาวะเพื่อแก้แค้นแทนเพื่อนเธอก็จะลองทำดู
- Writer
