THE SANDOVAL BROTHER (BOOK-1) THE DOKTOR'S

NOTE: FROM THE AUTHOR, ANG ANUMANG NILALAMANG BAHAGI NG KWENTONG ITO AY PAWANG KATHANG ISIP LAMANG. ANG ANUMANG PAGKAKATULAD AT PAGKAKAHAWIG SA TUNAY NA BUHAY, KATAUHAN, PANGYAYARI AT LUGAR AY HINDI SINASADYA AT NAGKATAON LAMANG. GOD BLESS! SALAMAT AT HAPPY READING! ****************************************** JANE'S POV ABALA ang araw ni jane sa pagbisita at pag chi- check ng kanyang mga pasyente. Lahat ng kanyang kasamahan na maka salubong ay bumabati sa kanya. Hindi nawawala ang pagiging masiyahin nya kahit nasa panahon ng daming trabaho. Masaya ang bawat araw nyang humaharap sa kanyang mga pasyente. Doktor sya at kailangang palaging masaya ang mukha nya upang magbigay inspiration rin sa mga ito "Mukhang maganda na naman ang araw mo, ah doktora?" bati sa kanya ng isang nurse. "Syempre naman kailangan natin yan para hindi naman tayo ma stress. Kasama na sa buhay natin yan." nakangiting ganti nyang sabi rito. "Kaya naman maraming nai- inspired sayo, dok eh. Maganda na, magaling at thoughtful pa" "Hindi naman ata, kailangan lang talaga na dapat motivated tayo. Kasama na sa buhay natin ang dapat palagi healthy tayo inside and outside. Mas marami tayong matutulungan at maii inspire kung healthy ka in and out, mas malapit tayo sa mga good things and good spirit dapat good vives palagi and be positive , so, if you have something want to be, always bear in mind that you will get it and you did it. Be positive always, and have faith." tila nag le lecture na sabi nya sa mga ito habang nakangiti. "Ano ang mangyayari kung always healthy and positive tayo?" tila teacher pang sabi nya sa mga kaharap "More opportunities to come." tila mga batang nasa grade school na sabay sabay nilang sabi. "So thats all for the day." sabi nyang pabiro at saka sila sabay sabay na nag katawanan "Ang ganda namang morning motivation nyang narinig ko, dok Jane." wika naman ng isa pa nyang kapwa doktor rin. Nakangiti ito habang papalapit. "Ikaw pala dok Mia. Mukhang maganda rin naman ang araw mo ah." nakangiting sabi rin nya. "Mukhang lahat naman yata tayo magiging maganda ang araw" "Bakit ano bang meron?" Lumapit ito sa kanya at may ibinulong. "Alam mo bang may bagong doktor ngayon rito?" "Hamn . wala pa naman nag- i- informed sa akin" "Balita ko rito na magta- trabaho si doktor Sandoval." "Hmnn... wala pa akong naririnig na ganyang doktor rito. Bago sya?" at nilingon ang kapwa doktor. "Oo," at inilapit muli ang bibig sa tainga nya at bumulong. "At balita ko, gwapo raw." tila pa ito kinilig sa sinabi.Marahan syang napatawa sa sinabi nito. "At pinag tuunan mo talaga ng pansin ang pagiging gwapo ha?" nangingiti nyang baling rito. "Hindi lang naman gwapo, matalino at magalaing na doktor yun. Saka senior mo sya." at ngumuti ito sa kanya at kumindat "Oh, eh, ano naman ngayon?" pinanlakihan nya ito ng mata. "Balita ko kasi binata pa yon" "Hindi ka rin naman tsismosa noh, dok?" biro nyang natatwa rito. "Hmn.. kasi baka lang.. gwapo, matalino, senior mo sya, ibig sabihin makaka sama at makaka trabaho mo sya araw araw." tila may iba itong gustong puntuhin. "Ikaw ha, mukhang ii- stalk mo si dok." na natatawa. "Eh, kung gwapo ba naman eh," at saka nito nilibot ang tingin sa paligid. "Pero mukhang wala pa naman eh, wala pa kasi akong nakikitang bago at gwapong doktor ngayon. Baka maya maya pa siguro." Napailing sya at natawa. "Ang mabuti pa, mag trabaho na tayo. Hinihintay na tayo ng mga pasyente natin." "Oo nga. Sige. Good day." at umalis na ito. Naiiling at nakangiting nilapitan naman nya nag isang ginang na pasyente nya. Isinugod ito may tatlong araw na nakalipas at na diagnose na may severe or acute diabetes ito, na operahan dahil sa ilang complications sa ibang organ. "Kumusta na ho ang pakiramdam nyo?" sabi nya rito. in check nya ito sandali at muling hinarap. "Medyo maayos na ho doktora. At salamat." nakangiting sagot nito. Tumango sya at tinitigan ito. Muli na ngang bumabalik ang mamula- mulang kulay nito, at bahagya ng nakaka kilos muli. "Mabuti naman po, kailangan lang po natin nay ng sapat na pahinga ha? Bawal po pagurin ng husto ang katawan. Iwasan na po natin ang mga masyadong salty at sweet foods. Ganundin po ang ilang mga beverages. Iwas iwas na rin po tayo sa mga matatabang pagkain at masyadong carbohydrates. Ugaliin po natin ang tamang diet sa mga pagkain. Dapat lang pong kumain tayo ng mga healthy foods gaya mga fruits and vegetables. pwede rin po ang mga nuts at mga whole grains kasi mayaman sila sa mineral na kailangan ng katawan natin. Kain po tayo ng mayaman sa proteins gaya po ng mga poultry products at isda. Healthy fats lang po tayo, yung mga vegetable oil o kaya olive oil po, ha, nay? Lagi rin po kayo mag exercise at lumabas kahit po sa park o kahit sa harapan ng bahay nyo. Bawal din po ang masyadong stress ha?" para syang nagle lecture sa harapan nito. Naka ngiti habang matamang nakikinig sa kanya ang ginang at patango- tango. Mabilis nyang na inform ang nurse sa mga dapat na ibigay rito at nakangiting nag paalam sa ginang. Hindi naman nya napansin ang taong humawi ng kurtina at kanina pa nakikinig sa lecture nya. Mabilis na lalayo na sana sya ng makita ang gwapong mukha sa harapan ng pinto na naka titig sa kanya ng seryoso at walang kangiti ngiti sa labi. Naka suot ito ng puting gown ng doktor at may stethoscope na naka sabit sa leeg nito. Matangkad at may kaputian ang kulay. Bagsak ang kulay itim na buhok nito, seryoso at walang emosyon sa mga mata na nakaka intimidate, may kakapalang kilay, matangos ang ilong, manipis at mapupulang mga labi. Napasinghap sya sa ka gwapuhan nitong taglay. 'Sya na kaya si doktor Sandoval?' piping bulong nya sa sarili. 'Ang gwapo nya ha.' at mabilis na nagpa alam baka mahalata pa syang pinag aaralan nya ang hitsura nito. "Ahmn.. excuse me." sabi nya na bahagyang ngumiti at yumukod sa harap nito. Wala man lang itong sagot at ni hindi ngumiti nanatili lang na naka titig sa kanya. Nasa labas na sya sa hallway at nakangiti habang isa isang binabati ang mga makasalubong ng marinig nyang tinawag sya ng isang baritonong tinig. "Dok, Santos?" Saglit syang napa hinto sa pag lalakad at napa lingon sya sa kanyang likuran sa boses na tumawag at nakita nya ito muli na naka tayo at naka harap sa kanya. Seryoso pa rin ito at walang kangiti- ngiti habang papalapit sa kanya. Huminto ito sa harapan nya na hindi inaalis ang tingin sa mukha nya. Napalunok tuloy sya ng sariling laway. 'His intimidating and really gorgeous' linim nyang bulong sa sarili at bahagya pa syang napa singhap ng sumuot sa ilong ang napaka manly nitong pabango. "Good job, miss Santos. " walang kangiti- ngiti na sabi nito sa kanya na naka titig pa rin. Lihim naman syang natuwa sa sinabi nito, ang akala nya baka may mali sa mga sinabi nya kanina dahil nanatili itong tahimik at hindi naman sumagot. Naka hinga ng maluwag, kahit naman pala seryoso ito ay marunong naman palang mag appreciate. "Salamat" naka ngiti nyang sagot rito. Tumango lang ito sa kanya. Iyon lang at walang salitang tumalikod na muli ito sa kanya. Nasundan na lamang nya ito ng tingin habang papalayo at tipid na napa ngiti. Ipinag patuloy nya ang kanyang routine sa pag check ng mga pasyente, hindi rin nawawala ang ngiti sa mga labi at walang sawa sa pag bibigay ng mga inspirational word sa mga kasama o pasyente man nya. Patungo na sya sa ER ng makita sa hallway ang isang ginang na umiiyak. Nilapitan nya ito at bahagyang tinapik sa balikat bilang pag comfort sa nararamdaman nito na kung anuman. Nag taas ito ng tingin sa kanya. Nasasaktan rin sila bilang mga doktor sakali mang bigo sila na madugtungan pa ang ibang buhay. Hinayaan nya ang ginang ng yakapin sya nito. Sa ganitong paraan man lang maipakita rin nya ang pag damay nya rito. "Sa dami ng masasamang tao bakit naman ang anak ko pa dok? Napaka bait nyang bata para mawala agad sa mundo. hu.. hu... hu..." narinig nyang sabi nito. Hinagod nya ang likod nito saka nagsalita ng marahan. "Isipin nalang po natin na siguro may ibang plano ang diyos para sa kanya at sa inyo na rin. Wag po tayo pang hinaan ng loob, kakayanin po natin lahat ng iyan. Hindi nya tayo bibigyan ng pagsubok na ganito kung hindi natin kayang lampasan. Kailangan lang po nating maniwala at mag tiwala sa kanya." madamdamin nyang pahayag. Tila naman gumaan ang pakiramdam ng ginang at kumalas ng yakap sa kanya. "Salamat doktora. at pasensya na na nadumihan ko pa ang damit mo." hinging pasensya nito. Napangiti sya ng makitang tila naka tulong naman sya rito. Nakangiti syang tumango at muli itong tinapik sa balikat bago lumayo. Ganito na sya at isa iyon sa ginagawa nyang guide sa sarili. Habang patuloy sya sa trabaho, para sa kanya hindi lang basta buhay ang dapat ibigay sa kanyang mga pasyente kundi maging ang pag asang masarap mag patuloy mabuhay lalo na kung may tiwala sa sarili at sa lumikha. Hindi sya mag sasawang samahan ang mga ito sa araw araw at pakinggan na rin kung may mga hinaing ang mga ito. She's a doktor and a friend to them. Pero hindi lahat magaan para sa kanilang mga doktor. Misan rin mabigat sa kanila kung makitang may mga pasyente silang huli na at hindi na kayang madugtungan pa ang mga buhay. Masakit sa kanilang mga kapamilya na marinig kung minsang nasasaktan at lalo na kung makita silang nakiki usap na dugtungan ang bawat buhay na nasa peligro. Duty man nila ang mag ligtas ng buhay, kasama pa rin nila ang mga pag kakataong wala na sa kanilang kamay ang pag hatol sa buhay kung itulot man ng may likha na bawiin ito sa atin.