Prologue I
" Baby anong gusto mo paglaki? " Tanong ng kanyang ina sa unica hija nila.
" Mommy hihihi." Her daughter giggled.
" Hija, I want you to follow in my footsteps as a doctor. " Her daddy said while smiling at her.
" Doctor? Yes, a doctor. "Their daughter said while clapping her hands.
" Good girl baby. " Sabay tap sa ulo ng kanyang anak.
" I want to cure people, I want to heal everyone who is sick and in need of help. "Their daughter explained.
Her parents both smile at the thought of her having a big dream.
" Okay. That's enough, baby girl go to your bed na and take a rest. " Mom
" Tomorrow we'll celebrate something special, right honey? " Tanong ng ina nya sa kanyang asawa na pinag mamasdan lang sila.
" Indeed honey. " Sagot nito.
" Good night, mom and dad. " habang nag hihikab pa ang unica hija nila.
" Sleep tight baby girl. " Dad
" Sweet dreams my Unica Hija. " Mom
They woke up early in the morning, para makapag handa na sa pag-alis nila mamaya.
" Daddy san po tayo pupunta ngayon? " Tanong ng kanilang anak.
Nagkatinginan lang ang mag asawa at saka nginitian ang anak nila sa rear view mirror.
" Just wait till you see it. " Yun lang ang sinabi ng mama nya sakanya.
Makalipas ang isang oras na byahe ay nakarating din sila sa kanilang distenasyon.
Pagkababang pagkababa palang ng sasakyan ay tumambad na sa kanila ang isang magarbo't malaking bahay na parang mansyon na ito, ngunit hindi maalis sa anak nila ang pag ka bahala dahil sa kakaibang awra nito. Kulay itim at gray ang mala mansyon na bahay, at ang mga ilaw na hindi ganon ka aliwalas.
Nang makapasok sila sa bahay ay inilibot nila ang paningin lalo na ng anak nilang curious na curious.
" Mommy daddy whose house is this? " tanong ng anak nila.
"This house is ours. " Maikling sagot ng mommy nya.
" Talaga po!? " excited nyang banggit, at nag tatatalon sa tuwa.
" Mommy daddy libot lang po ako." sabi nya sa magulang nya.
" Okay." maikling saad ng mommy nya habang nag dadalawang isip pang pumayag.
" Yehey!" tatakbo na sana ang anak nila ng may sabihin pa ang ama nya.
" But, after we finish eating." ani ng ama, habang nakalahad ang kamay ng ama niya sakanya.
Bigla nalang lumungkot ang mukha ng anak nila, pero kalaunan ay ngumiti din ito habang nakahawak sa tyan na animoy nagugutom na din.
" Okay, I think I'm hungry too." simpleng saad ng anak nila.
Magkahawak kamay silang tatlo habang nag lalakad papunta sa dining area, at habang nasa gitna ang anak nilang may patalon talon pang kasama. Natawa nalang sila sa ginawa ng nag-iisa nilang anak.
Ngunit bago pa sila tuluyang makapunta sa dining area ay may napansin na kakaiba ang anak nila kaya nilingon ito ng bata sa may bandang dulo sa kaliwa kung saan patungo ito pa labas ng garden. May naaninag syang imaheng nakatayo dun at may kulay pulang mata pero mabilis lang din itong nawala. Nag tataka nyang sinulyapan ang kanyang magulang na nakangiti sakanya at sabay balik tingin sa kaliwa. Baka guni-guni nya lang ito kaya ipinag sa walang bahala nya ito.
Nang maka upo na sila ay nag umpisa na silang mag hapunan. Nakatuon ang buong atensyon nya sa pag-kain ng tumikhim ang ama nya, at dahil dun ay para makuha ang atensyon nya kaya tumungin sya dito.
" Baby girl." tawag ng ama nya sakanya.
" Ano po yun daddy?" tanong ng inosenteng bata sa ama.
Bago may sabihin ang ama nya ay nag katinginan muna ang mag-asawa at sabay na ngumiti at sabay na nilingon sya.
" This house...will be yours. Soon." ani ama nya habang naka dipa ang dalawang braso na animoy inilalahad ang buong bahay.
Napanganga nalang sya sa sinabi ng ama nya.
Sinulyapan nya ang mga magulang at inilibot ang tingin sa loob. Dun lang sya ngumiti nang pagka lawak lawak.
" This house will be yours officially. But the papers will activate only when you get at the age of sixteen." dugtong pa nang kanyang ina.
Nakangiti sya nang pagka lapad-lapad, sabay tango sa magulang nya at ipinag patuloy ang pag kain.
Matapos ang pagkain ay inilibot nila ang buong bahay, sa sobrang tuwa at aliw ng anak nila ay napapahikab nalang ito.
Sa edad na walong taong gulang ay malawak na ang pag-iisip at pag-uunawa nito. Likas sa anak nila ang pagiging wise at the same time ay ang pagiging matalino nito.
Ngunit nang sumapit ang ika-sixteen ng unica hija nila ay bigla nalang nag iba ang ihip ng hangin.
Sa pag tapat ng 6:00 pm ay ang sabay na pagdilim ng paligid at pag ihip ng malakas na hangin.
Hindi alintana ang malakas na hangin, nasa tapat nya na ang kanyang red and black patterned cake, para sa sweet sixteen celebration nya.
She smiled at her parents first before, she closed her eyes slowly, then wish for a wonderful future for her and her parents, and to be a better and successful person in the near future so she can make her parents proud of her.
After wishing and blowing the candle, ay may mga ngiti sa labi at dahan-dahan nyang minulat ang kanyang mata.
Ngunit sa pag dilat ng kanyang mga mata ay hindi nya nakita ang kanyang mga magulang, para itong nag laho na parang bula. Katahimikan at madilim na kapaligiran ang tanging namumutawi.
Dahil sa kaba saknayang dibdib ay dali-dali syang lumabas ng hapag para hanapin kanyang magulang.
Nang makarating sa dulong bahagi ng bahay kung saan ang pahingahan nila ay dun nya nakita ang kanyang mga magulang.
She walked closer to her parents but only to see her parents swimming with their own blood.
Her tears are falling down like a river.
Hindi nya na alam kung ano ang gagawin, nanginginig ang kanyang buong katawan unti-unti na din syang nanghihina.
Her vision gets blurry until it went black, that's the way how she passed out.
After what happened to her parents she move out and stayed in there old house, mas maliit ito sa bahay na kinaganapan ng insidente, mas komportable, mas maaliwalas, mas malinis, at mas maraming masasayang alala. Kahit pakiramdam nya ay kulang sya, hindi parin alintana sakanya ang maging masaya.
After years of recovering she also focuses on her studies. Before she has Hemophobia or afraid of blood, but when she realized that she has to be a doctor soon, she took a Hematologist degree for less than 11 years. She took college at an early age so she can finish it at an early age too.
" Manong Ben sa school po tayo." aniya sa driver nya.
" Ma'am sabado po ngayon wala po kayong pasok dapat diba."nag aalangang tanong nito. Nairita sya bigla pero hindi nya ito sinagot ng pabalang.
" Biglang nag ka meeting, I need to go I think its important." yun nalang ang sinabi nya, kaya na papayag nya ito.
Trenta minutos ang binyahe nya papuntang University.
Nang makarating sila sa Univ ay dali-dali syang bumaba para maabutan ang meeting na gaganapin para sa up coming event nila.
Pagkarating sa conference hall ay nandon na ang iba pang DL kasama na din ang mga taong may matataas na tungkulin sa paaralan.
Sa tabi sya ni Eliz umupo ang kanyang college best friend.
" Your two minutes late." aniya kay Nesta.
" It's my driver's fault, he keeps on asking me for some I don't know the reason." she just rolls her eyes, out of frustration.
" Let's wait for another five minutes for the others." sabi ng assistant principal.
After more than 'five toxic minutes,' the others finally arrived. Isa isa silang pumasok, actually tatlo lang sila at puro sila kalalakihan, ngunit ang isa sa kanila ay nakaagaw sa atensyon ni Nesta. The man is super tall she can say that the height of the man is around 6'5 - 6'6, with well tone body, a chiseled chest, a sharp jaw, a pointed nose, thick eyebrows, almond shape eyes, and rosy pink kissable lips.
Hindi nya mai-alis ang paningin nya sa lalaki, kahit medyo may pagka cold and intimidating aura.
When he looks at our side and our eyes suddenly met she feel something weird in her stomach, that's weird she never ever felt that before. The man sits opposite her so mag katapat sila, pero hindi sya nakaramdam ng ackwardness kaya tuloy lang sya sa pag tititig ng mukha nito.
Napansin ata ng kaharap nya na tinititigan nya ito kaya lumingon ito sa gawi nya. Hindi sya nag abalang tanggalin ang tingin dito kaya nakipag laban sya ng titigan. Halos umabot din ng isang minuto iyon, saka lang sya kumalas ng hinihingi na ang mga opinyo ng mga DL.
" Miss Nesta Luna Choi, care to give us your opinion about the upcoming Med Party." tawag atensyon sakanya ng Head Principal.
Sa sobrang kaba hindi nya na alam ang sasabihin.
"Uhm... The event is for all the Med student,s right? Uhm... I prefer we can have an exhibit inside the event, just a short exhibit about the Med world... Like showing them the connecting of them with research mentors and identifying potential projects in fields that include basic and translational science, clinical investigation, global health, medical education, bioethics, and community-based learning." she became more nervous ng mapansin nyang naka-tango lahat ng tao sa loob ng conference hall sakanya. Why? What did I do, may nasabi ba akong mali, may hindi ba sila naintindihan sa opinyon ko.
I look at my best friend with a confused look. " Is it wrong... having... uhm exhibit in a party, did I suggest something insufficient?" I ask her.
"Wala naman. Actually kasi ikaw lang nag lakas loob na mag suggest ng exhibit sa party. Weird." pag papaliwanag nya sa kaibigan.
" Oh." I look at them and smile awkwardly.
Out of shame, she just bit her lower lip and play with her hands.
Nahagip din ng tingin nya ang lalaki sa harapan nya, he looked at her emotionless.
After the meeting isa-isa na silang nag si alisan kasabay nya sa pag lalakad si May papuntang parking lot.
" Girl dun na ako sa kabila, dun kasi ako nag park eh." ani nito. She just nod.
" Take care." then they did beso before separating ways.
At dahil sa kabilang parking lot sya nag park malayo layo pa ang lalakarin nya, habang nag lalakad marami syang iniisip, natatabunan ng kung ano anong mga tanong. Mahirap kasing lumaki ng walang magulang, palagi nyang tinitiis ang mag-isa, wala man ang mga magulang nya sa tabi nya ginagawa nya naman ang lahat para maging proud ang mga ito sakanya, lalo't na tinupad nya ang pangako nya sa papa nya na mag dodoctor sya pag laki.
Habang lumilipad ang isip nya ay hindi nya namalayan na may Adventure ng sasakyan na pala ang muntikang makasagasa sakanya. Buti nalang at may humila sa braso nya para makaiwas, naramdaman nya ang lamig ng kamay ng nakahawak sa kaliwang braso nya, kaya tinignan nya kung sino ang may hawak dito.
Napatulala sya sa mukha nito, mala anghel pala ito tignan sa malapitan, napaka amo ng itsura nito, pero kung ang mata naman nito ang titignan parang may kakaiba, hindi mabasa ang expression, at napaka misteryosong tignan.
" Are you done staring at me?" mas malamig pa sa yelong tanong nito.
" Uhm... Thank you." yun lang nasabi nya dahil sa kakaibang nararamdaman.
" For letting you stare at me?" he's brows furrowed when he asks me.
Ah stare hindi kaya. Lumayo na sya ng kaunti sa lalaki dahil hindi nya na malayan na sobrang lapit na pala ng katawan nila.
" No! That's not what I meant. I mean thank you...for...saving my life...earlier." she shuttered.
" Miss Nesta!" sigaw ng driver nya kaya napalingon sya sa gawi nito, ito ay tumatakbo papalapit sakanya.
" Miss kanina ko pa po kayo tinatawagan." ani nito habang may pag-aalala sa mga mata nito.
Sinilip nya ang kanyang phone at dun nya na kita na may 6 missed calls ang driver nya. Pag kabalik nya sa phone nya sa bag ay dun nya lang ulit na pansin na parang dalawa nalang sila dun.
Nasan na kaya yung lalaking yun. Tanong nya sa sarili nya.
" Let's go Manong Ben." aya nya sa driver, at diretso na syang naglakad papuntang sasakyan nila, pero bago pa sya makasakay ay sinilip nya muli ang kinaruruonan nya kanin. Weird pero sana magkita sila muli nung lalaking yun.
No hard feelings, she knows that they just met, but she really wanted to search for that Mysterious guy.
I'll find my ways to see you again.
Mysterious Handsome Intimidating Guy.