Forty and Naughty

Chapter 5

Tumakbo na si Valerie palabas ng gymnasium at nagmamadaling pumunta sa kanilang building. Nakalagay sa sulat ang room 303, kaya naghubad na siya ng heels para mas madali ang pagkyat ng hagdan.

Walang katao-tao dahil ang lahat ay nasa gymnasium. “Sev,” tawag ni Valerie nang makarating sa third floor.

Bumukas ang pinto ng Room 303 at lumabas si Sevan na may tangay pang rose. “My Lady.”

Sabik na tumakbo si Valerie at niyakap si Sevan.

“Sobrang miss kita, Val,” bulong ni Sevan nang saluhin siya ng yakap.

“Ako rin,” naiiyak na sabi ni Valerie.

Binuhat siya ni Sevan at pinasok na sa loob ng room. “Hoy, ok lang ba ito?” usisa ni Valerie habang nakatingin kay Sevan. “Pero aside from that, ang gwapo mo ngayon. Kung andon ka sa ball, daming rerequest sayo.”

“Sayo lang ako, Val. At ok na ok lang tayo rito.”

Hinawi ni Sevan ang mahabang kurtina at napatakip si Valerie sa bibig dahil sa pagkamangha sa ganda ng ayos ng room.

Binaba siya ni Sevan at pinatugtog ang cellphone nito ng malumanay na musika.

“Ms. Valerie Geena Kli, may I have this dance?” sinserong sumamo ni Sevan.

“Bwisit ka! Ilang araw mo akong pinag-isip. Di ka manlang tumakas ng bisita o ano, di ka naman pinagbawal sa bahay,” naiiyak na sabi ni Valerie. “Miss na miss kita, parang nauubos ang hininga ko bawat araw.”

“Sorry na. Ano, isasayaw mo ba ako? Warm up lang to,” nakangiting sabi ni Sevan.

“Yan, diyan ka magaling!” Hinampas ni Valerie ang balikat ni Sevan at tinanggap ang kamay para sumayaw.

Magkayakap silang sumayaw kasabay ng mabagal na tugtog. “Hm! I miss you in my arms.” Bulong ni Sevan nang yakapin siya at tila sinisimsim ang kaniyang amoy.

“Bakit ba kasi nawala ka?”

“Yong totoo... may inayos ako Val,” biglang lumungkot ang boses ni Sevan.

“Bakit ano yon?”

“May...may nakapag-video satin,”

Nanigas ang katawan ni Valerie at mabilis na lumayo sa pagkakayakap. “Anong ibig mong sabihin.”

“Val, kalma lang. Nagawan ko naman na ng paraan,”

Napakapit sa dibdib si Valerie habang mabilis ang pagbaba at pagtaas ng dibdib niya sa takot. “Sino? Sigurado ka bang ok na? Di pwedeng kumalat yon, Sev!”

“Kalma. Ok na. Wag ka na mag-isip. Kung kumalat yon, sana pinagpipyestahan na tayo dito sa campus,” sabi ni Sevan at pinilit na yakapin siya ulit para pakalmahin.

“Sev di ko alam ang gagawin pag umabot kina Mama yon!”

“Kaya nga inayos ko agad diba? Kalma na. Wag na nating sirain ang gabing ito,” alo ni Sevan at hinagod ng marahan ang likuran ni Valerie.

Humiwalay sa pagkakayap si Sevan at nagbuhos sa dalawang wine glasses ng alak, “Sev, parang ayoko muna uminom.”

“Val, ok na. Please? Namiss kita ng sobra pero kinailangan ko paring sabihin dahil ayaw ko naman na mag-isip ka na kaya nawala ako eh may tinatrabaho akong ibang babae. Sige na, pampaalis lang ng tension,”

Bumuntong-hininga si Valerie at tinanggap rin ang wine glass at mabilis na inubos.

Mabilis ring naubos ni Sevan ang alak at mabilis na hinalikan si Valerie.

Gulat si Valerie sa gigil ng mga halik ni Sevan. May parte sa kaniya na umaayaw pero tinatalo siya ng katawan sa kasabikan ng nararamdaman para kay Sevan dahil sa ilang linggo na di nagkita.

Binuhat siya ni Sevan at inihiga sa nakahandang higaan roon. Habang hinahalikan ay nilalaro nito ang kaniyang spot. Di naglaon at itinaas ni Sevan ang isa niyang binti saka inilabas ang alaga nito sa suot na pantalon.

Iginilid ni Sevan ang suot niyang panty at mabilis na pinasok ang kahabaan sa loob niya.

Napakapit si Valerie sa paanan ng katabing upuan at nakaliyad ang ulo sa sarap ng nararamdaman.

Ilang sagad ng bayo ang ginawa ni Sevan bago siya binuhat nito para siya naman ang umibabaw.

“Talagang...walang...alisan ng damit?” humahangos na tanong ni Valerie habang tumatalbog sa ibabaw ni Sevan.

Ngumisi si Sevan, “Challenge?”

“Sev!”

“I missed you so much, sayang pa ang oras sa paghubad,”

“Yeh right,” napatingala na si Valerie habang hinahabol ang hininga.

Hinigit siya sa baywang ni Sevan at pinadapa saka pumatong ito sa likuran niya. “Hah! Ahh!” ungol ni Valerie dahil mas ramdam niya ang kahabaan ni Sevan sa ganong pwesto.

Nakailang bago sila ng pwest bago tuluyang bumagsak ng sabay pahiga ng pagod na pagod. “Anong...oras na?” humahangos na tanong ni Valerie habang minamasahe ni Sevan ang tiyan niya.

“7:30 pa lang,”

“Tulog muna tayo? Gang 9 pa naman ako,” sabi ni Valerie. “Grabeng antok ng nararamdaman ko. Ilang gabi na akong puyat at ngayon lang ako nakakaramdam ng antok dahil andiyan ka.”

“Ok. Tulog ka lang, dito lang ako,” sabi ni Sevan.

Mabilis na nakatulog si Valerie. Pero sa kalaliman ng tulog ay bahagya siyang naalimpungatan sa humahalik sa kaniyang balikat. “Sev, inaantok pa ako mamaya na.”

Pero di ito tumigil, imbes ay naging mas agresibo ang halik at pinasok nito ang kamay sa loob ng suot niyang dress saka diretso sa kaniyang pribadong parte.

“Ah,” ungot ni Valerie, iniangat niya ang kamay para haplusin ang buhok nito sa kaniyang likuran.

Mas napaungol si Valerie habang nakapikit pa rin nang laruin na rin nito ang kaniyang dibdib.

Sinubukan niyang magmulat pero masyadong madilim ang tingin niya at malabo sa paligid.

“Sev...anong oras na,” hirap na tanong ni Valerie, diretso pa rin sa paghaplos ng buhok nito.

Pero di ito sumagot.

Binuhat siya nito pabangon at pinaibabaw. Nakapatong siya patalikod rito at naramdaman ang pagpasok ng kahabaan nito sa kaniya.

“Ah! Sev,” ungol ni Valerie. Nanginig siya sa sensasyon ng pagpasok sa kaniya at hagya nang makamulat dahil sa bigat ng mga talukap niya.

Habang nakapikit, ay sinimulan niyang gumalaw. Napatukod siya sa tiyan nito habang taas-baba siya, kakaibang kasabikan ang nararamdaman niya.

Nang mapagod ay humarap naman siya at mas pinag-igi ang pagbayo. “I love you, Sev,” hangos ni Valerie. “Ahh! Ahh! I’m done! Tapos na ako. Pagod na ako.”

Natumba na lang siya sa dibdib nito at nakatulog.

Kinabukasan ay nagising si Valerie sa kaniyang kwarto na masakit ang ulo at tila wala sa wisyo.

Nahihilo siyang bumaba sa hagdan habang sinisipat ang buong bahay kung bakit kakaiba ang katahimikan.

“Ma?” tawag niya.

Alam ni Valerie ay naka leave pa rin ang ina at sa isang linggo pa ang balik nito sa school.

Pagdating sa kusina para sumilip ng kung ano ang makakain ay sumama ang mukha niya sa amoy ng adobo kaya imbes na mag-umagahan ay naligo na lang siya para pumasok.

Di niya matawagan si Sevan kaya nagcommute na lang siya papunta ng school.

“Good morning, Valerie,” bati ng isang professor sa kaniya habang nag-iiscan ng mga librong pwede niyang mabasa pa sa structural design.

“Sir Leyron, good morning po,” nahihiyang bati pabalik ni Valerie.

“Kamusta ka?”

“Ah ok lang po,”

“Madalas ka sa library,”

“Ah opo. Tahimik po kasi dito at kokonti lang ang tao, magandang lugar para mag-aral,”

“Balita ko ay naghahanda kayo ni Sevan sa exams,” “Ah opo,” maiksing sagot ni Valerie dahil sa naiilang na sa professor.

Ni minsan ay di niya nakausap itong si Professor Leyron. Naisipan na niyang lumipat ng shelf para matapos na ang usapan pero sumunod pa rin ito.

“Ano bang hinahanap mong libro?” tanong na naman nito.

“Ah—”

“VALLIII!!!!” sigaw ni Quin kaya naputol si Valerie sa sasabihin.

“Silence~!” pakiusap ng librarian kaya mabilis na tumakbo si Quin palapit kay Valerie.

Ganon na lang ang niluwag ng hininga ni Valerie nang dumating si Quin.

“Sir, si...”

“Next time, Valerie,” paalam nitong professor at mabilis na umalis.

Nangunot ang noo ni Valerie dahil sa biglang pagbabago ng ekspresiyon ng mukha nito.

“Oy, kanina pa kita hinahanap!” humahangos na bulong ni Quin.

“Bakit?” bulong pabalik ni Valerie.

“Alam mo ba?”

“Na?”

“Na umalis raw si Sevan.”

Saglit na natigilan si Valerie. “Umalis? Saan daw pupunta?”

“Sabi ni Robert, mag-aasikaso na raw ng pagrereview sa board exam, hahanap ng review center. Eh diba dapat sabay na lang kayo? Di ba dapat kasi kayo naman?”

Nakaramdam ng kirot si Valerie na di niya maunawaan. Nasasaktan siya na di niya alam kung dapat bang nararamdaman niya, dahil sa tagal na ng ginagawa nila ni Sevan na higit pa sa ginagawa ng magkaibigan ay hindi talaga sila nagkaroon ng maayos na usapan kung ano na sila.

“Ah, kala ko naman kung ano. Nagsabi siya kagabi. Mauuna na nga raw siya. Saka, hindi pa kami. Di pa kami sigurado kung ano ba kami,” naiilang na ngiti ni Valerie.

“Ha? Talaga? Pero nag-ano na kayo?”

“Shut up, Quin! Walang ganon,”

“Sus te! Wag ako. Amoy ko ang mga babaeng sinuko na ang bandera,”

“Manahimik ka, Quin. Tara na sa building, ang ingay mo. Kakahiya ka talaga,” bulong ni Valerie at hinigit na si Quin palabas ng library.

Paglabas ay wala sa sariling naglakad si Valerie dahil sa pag-iisip ng biglang pag-alis ni Sevan.

“Oy te, si Sir Leyron ba kausap mo kanina?” usisa na naman ni Quin na panay ang tingin sa daan dahil dumadaan ang grupo ng mga criminology students.

“Ah oo. Nagulat nga ako na kinausap niya ako,”

“Nagpasalamat ka ba?”

“Bakit?”

“Di ba siya naghatid sayo pauwi?”

Nangilabot ng matindi si Valerie nang marinig ang sinabi ng kaibigan. “Ha?”