Sizinle böyle karşılaşmayı beklemiyordum, yani daha doğrusu burada,” dediğinde, “Biraz alışveriş yaptık,” dedim.
Poşetlere bakıp, “Evet, biraz alışveriş yapmışsınız,” deyip gülmüştü.
“Yani, biraz fazla olmuş olabilir,” deyip toparlamaya çalıştım.
Pusette uyuyan oğluma bakıp, “Çok tatlıymış, Allah bağışlasın,” demişti.
“Allah razı olsun,” dedim.
Biz öyle ayaküstü konuşurken Leyla dayanamamış,
“Biraz önce eşiniz de yanınızdaydı, sanırsınız bir mağazada görmüştüm de,” diyerek girmişti lafa.
“Evet ama eşim değil, nişanlım. İstanbul’dan beni ziyarete gelmiş de dolaşıyorduk. Şimdi lavaboda,” demişti.
“Neyse, ben sizi daha fazla tutmayayım. Yiyin yemeğinizi, yarın görüşmek üzere,” deyip kendi masasına doğru yürümüştü.
“Kız, ne kibar adam ya. Asalete bak hele,” diyen Leyla’ya,
“Vallahi A
