The Escort

NANINIKIP ang dibdib ni Baldwin habang yakap ang kanyang ama na naghihingalo sa kanyang kandungan. Sugatan ito, nagsuka na rin ng dugo. Tinamaan ito ng bala sa kaliwang dibdib. “Dad!” naghihinagpis niyang sambit. Inalog niya ang katawan nito. “T-the code… f-find the code, the four-digit code,” nauutal nang sabi nito. “Anong code? Para saan?” “S-sa…” Nagsuka ulit ito ng dugo. “Sa underground ni Mitsuki na makikita ang treasure. N-naroon ang－ang susi ng mga mahahalagang papeles at e-ebidensya. H-hindi maaring makuha iyon ng iba, la-lalo ng kaaway.” “Saan ko makikita ang code?” “S-sa－” Naudlot ang pagsasalita ni Orlando nang may sumabog sa likuran nila. Napayuko si Baldwin at niyakap nang mahigpit ang kanyang ama. Nang muli niya itong tingnan ay hindi na ito gumagalaw. “Dad? Wake up! Dad!” nagpupuyos ang damdaming usal niya. Inalog niya ang katawan nito at pinulsuhan. Wala na siyang maramdamang pulso. “Aaaahhhhh!” gigil niyang sigaw. “Baldwin!” Narinig niya ang kaniyang pangalan ngunit hindi niya nakilala ang boses ng lalaki. Nanilim ang paningin niya. Muli na namang may sumabog sa kaniyang likuran . Tumalsik siya sa pagkakataong iyon. Wala siyang ibang maramdaman kundi walang kawangis na kirot sa iba-ibang parte ng kaniyang katawan. Nang imulat niya ang kaniyang mga mata ay mukha ng babae ang nakita niya. “Konnichiwa!” nakangiting bati nito. Naalimpungatan si Baldwin. Kumurap-kurap siya. Napanaginipan na naman niya ang masalimuot na sinapit ng kanyang pamilya at ang masaklap na pagkamatay ng kanilang ama. May cute na babaeng nakadukwang sa kanya na kinakawayan siya. Bumalikwas siya. Nakatulog pala siya sa sofa. Dumaing siya nang biglang kumirot ang kaniyang sintido. Tanghali na pala. “s**t!” bulalas niya. “Hi, Mister! What are you doing here in my room?” tanong ng cute na babae. She looks innocent and childish but her body was awesomely sexy. He gazed at her smiling face. Both hands were hiding at her back, swaying her body like a silly cat waiting for the food to steal. Nakaterentas ang mahaba nitong buhok na nahati sa dalawa. Nakasuot lang ito ng bulaklaking pantulog. “What’s your name, pretty kid?” tanong niya rito. “Kid?” namimilog ang mga matang untag nito. “Ah, how old are you then?” “Hey! What’s wrong with you, Blandon?” nagtatakang tanong nito. Namaywang ito habang mariing kunot ang noo. Napasintido siya nang maalala kung ano ba ang ginagawa niya roon. Naudlot ang pag-uusap nila nang bumukas ang pinto at pumasok si Xander, ang inaanak ni Mr. Mitsuki Shaturi. Ito ang authorize person na namamahala ng Shaturi Group of Companies sa Tokyo Japan, simula noong namatay sa car ambush si Mitsuki. Xander also one of their targets but they need more evidence to prove that he’s belongs to the syndicate who planned to kill Mitsuki. “Come with me, Agatha,” tawag ni Xander sa babae. Tumakbo naman patungo rito ang babae. Pagkuwan ay lumabas na ang mga ito. Iyon pala si Agatha, ang nag-iisang anak ni Mitsuki. Isa iyon sa pakay niya roon. Sinusundo niya ito para sa Pilipinas muna ito maglalagi at mag-aaral. Wala pang isang araw si Baldwin sa mansyon ng mga Shaturi sa Tokyo. Madaling araw siyang nakarating doon. Dapat ay nasa Cebu siya buong buwan na iyon para mamasyal. Ang kaso, nakiusap ang kakambal niya’ng si Blandon na magpanggap siya at gawin ang trabaho nito at utos ni Xander na maging escort ni Agatha. Ayaw nitong maapektuhan ang married life nito at baka mawalan ito ng oras sa ibang trabaho. Busy rin ito sa pamamahala ng organisasyon na iniwan ng kanilang ama. Active police at crime scene investigator si Blandon. Blandon surprised him when he got home from Toronto Canada. Nagpakasal ito na hindi niya alam. Kung sa bagay, kasalanan niya naman kasi binalewala niya ang tawag nito noon. Noong panahong iyon ay pabalik-balik siya sa military psychiatrist dahil sa madalas na pag-atake ng shell shock niya. Kung hindi lang nagkaletse-letse ang buhay niya sa ibang bansa ay hindi siya uuwi. He just quit his stupid job as a soldier in Canada. Nag-AWOLE siya dahil sa shell shock condition na hindi pinaniwalaan ng commander niya. He started to feel the symptoms since his father died in his arms after the shooting incident at their organization’s headquarter. Limang taon na ang nakalilipas magmula noong inatake ng mga private army ng sindikato ang headquarter ng organisasyon ng kanilang ama. Natuklasan ng mga sindikato na may private organization ang daddy niya, na tumutulong sa batas upang masugpo ang mga mafia sa Pilipinas. Aside from the organization, his dad worked as a business partner and an escort of Mr. Mitsuki Shaturi in Japan. Mitsuki also had an investment in the Philippines. His dad and Mitsuki were friends when they both active in the military. According to his father, Mitsuki was a famous business tycoon in Asia, also the richest businessman. Kaya ang daming nag-aasam sa kayamanan ni Mitsuki. Maliban sa Mitsuki Group, may hindi ma-access na underground facilities ang ginoo na kailangan ng code para mabuksan. Ang code na iyon ang sinabi ng kanyang ama bago namatay. But he doesn’t care about the treasure. He needs the key to find their anonymous enemies. Kailangan umano ang susi na iyon upang mabuksan ang files box, kung saan inipon ang mga ebidensiya kontra sa mga most wanted syndicate sa iba-ibang bansa sa Asya. Nakialam si Baldwin sa kalat na nasa study table ni Agatha. Nilasing kasi siya ni Xander pagdating niya kaya nagkandaligaw siya ng kuwartong pinasukan. Nakaidlip siya sa sofa. Nakita na rin niya sa wakas si Agatha. Lumang litrato ang pinakita sa kanya ni Blandon kaya iniisip niya na paslit pa ang dalaga. Agatha already twenty-one years old but acts like a kid. Binuklat niya ang diary book ni Agatha. It’s not a typical diary, a novel format with a first-person point of view. Mukhang kailan lang ito naisulat dahil bago pa ang notebook at handwritten. Taimtim niya itong binasa mula sa pinakaunang pahina.   February 29, 2010 I just woke up, and I scanned the surrounding; it’s all white, from the ceiling, the walls, and even the curtain. I’m lying on the bed with all-white mattresses. There’s an oxygen tank, the ECG machine, and other medical equipment on my left side. It’s obvious; I’m in the hospital. I tried to move, but I felt pain inside my head, and my body was freezing, I can’t move even my fingertips. Only my eyes were moving. Ang hindi ko maintindihan, bakit wala akong maalala kahit pangalan ko? “She’s awake!” A lady’s voice from somewhere but near to me. I heard footsteps, voices of people talking behind me. Wala talaga akong maalala at binalot ng takot ang puso ko. Hindi ko kilala ang mga taong nakapaligid sa akin.   March 28, 2010 ALMOST a month after I got home from the hospital. I still can’t remember anything, but Xander called me Agatha. Si Xander daw ang guardian ko since namatay na ang tatay ko. Na-ambush daw kami habang sakay ng kotse. I was comatose for almost one year and I had lost my memories. The doctor said that I have amnesia. Si Xander ang tanging tao na pinagkakatiwalaan daw ng tatay ko’ng Japanese. Isang Pinay naman ang nanay ko pero matagal ng patay. Wala akong choice kundi magtiwala kay Xander. He’s ten years older than me. I wrote this to preserve my new memories or some ideas I had recalled. Xander said that my amnesia was difficult to cure because of my existing mental disorder. I don’t understand him. He didn’t allow me to go outside to face other people. Nakakulong lang ako sa kuwarto, may tao lang na pumupunta upang asikasuhin ako. Kapag pasaway ako, tinuturukan ako ng injection ‘tapos kaagad akong nanghihina at inaantok. Sana balang araw ay maintindihan ko rin ang nangyayari. Si Xander, palaging…   NAPUTOL ang pagbabasa ni Baldwin nang bumukas ang pinto. Tiniklop niya ang notebook. “Blandon, cancel ang flight tomorrow,” sabi ni Xander. Pumihit siya paharap dito. “Bakit?” ‘takang tanong niya. Dapat ay dadalhin na niya sa Pilipinas si Agatha kinabukasan. Nai-suggest iyon ni Blandon para mailayo si Agatha sa mga sindikato na gustong pumatay rito. Si Xander din ang nagsabi na hindi na nito maasikaso ang dalaga. Pero mukhang may iba pa itong plano. “Ayaw pa umalis dito ni Agatha. Ang tigas ng ulo,” sabi ni Xander. Nahilot nito ang batok. Mukhang stress na ito kay Agatha. “I’ll try to talk to her,” aniya. “Please do it.” Lumabas siya ng kuwarto. Hindi maalis sa isip ni Baldwin ang nabasa niyang dairy ni Agatha. Kailangan paghusayan niya ang pagpapanggap bilang si Blandon para hindi makahalata si Xander. Dahil sa nabasa niya, nagduda siya lalo rito. May mali sa sitwasyon ni Agatha. Ang sabi ni Blandon, may problema sa pag-iisip si Agatha kaya ito nakakulong lang sa bahay at binibisita ng doktor. Hindi ata nag-imbestiga ang kapatid niya. Malamang walang may alam na nagkaroon ng amnesia si Agatha pagkatapos ng insedente, maliban kay Xander at sa doktor na nag-asikaso sa dalaga. Nakapagsulat si Agatha ng detalyadong diary. Maaring inosente ito sa ibang bagay na hindi nito na-encounter pero alam niya na madali lang itong turuan. Siguro napamilyar lang ito sa ibang bagay na madalas nitong nakikita. May ideya ito tungkol sa medical. Limitado lang din ang nalalaman nito dahil sa environment, pero naniniwala siya na wala itong problema sa pag-iisip maliban sa amnesia na hindi nagamot. He’s confused. Why Xander needs to hide the truth about Agatha? Naawa siya sa dalaga. Wala itong muang sa nangyayari. Home study lang daw ang ginagawa nito pero late nang nakapag-aral dahil nakakulong ito sa kuwarto ng sampung taon. Wala rin daw nagtatagal na tutor dito. Nadatnan niya si Agatha sa lobby at nilalaro ang puting pusa. Sinusuklay nito ang mahabang buhok ng pusa. Nakaluklok ito sa couch. Umupo siya sa tapat nito. “Hi, Agatha!” kaswal na bati niya rito. Sinipat siya nito pero nakasimangot. “You stupid guys are all going to hell!” asik nito. He laughed. “Why are you angry, huh?” “You’re here to take me, aren’t you?” Ang sama ng tingin nito sa kanya. “Yes. We will go to the Philippines. Mas safe ka roon.” “At dito hindi ako safe?” “I mean, here, nobody cares about you. All people here were busy at work.” “What about Yaya Helen? Why she did not come back?” Bumuntong-hininga siya. Mabuti na lang nasabi sa kanya ni Blandon ang tungkol sa yaya ni Agatha. “Yaya Helen will never come back. Umuwi na siya sa Pilipinas dahil namatay ang asawa niya. Walang mag-aalaga sa mga anak niya. Pero kung sasama ka sa akin sa Pilipinas, magkikita kayo.” Umaliwalas ang mukha nito. “Seriously?” “Yes.” Bigla itong tumayo at pinakawalan ang pobreng pusa. “I’ll go with you, Mister!” nagagalak na sabi nito. “Just call me Bald－uh, Blandon,” aniya, muntik nang magkamali. Nagulat siya nang bigla siyang sinugod ng dalaga at yumakap nang mahigpit sa kanya. Napatda siya. Unexpectedly, his heart raced. A warm sensation from Agatha’s body instantly ran through his veins. Nag-init ang buong sistema niya nang kumiskis ang malulusog nitong dibdib sa itaas ng puson niya. Mabuti na lang kaagad kumalas sa kanya ang dalaga dahil kung hindi ay baka mabuhayan siya ng pagkal*laki. Given nang mahina ang depensa niya pagdating sa babae, he’s sexually liberated, too, but Agatha makes him felt strange emotions that he never felt from his previous flings. “Thank you, Blandon!” sabi nito. Napangiwi siya. Hindi niya feel na tawagin siya sa pangalan ng kaniyang kakambal.