Chapter Five

3466 Words
Chapter Five "Uno!" sigaw ko pagkatapos ko ilagay sa deck of card ang isang kulay green na uno card. "This is boring. Si Shana lang lagi ang nananalo," ani ni Aiden. Kanina pa kami naglalaro ng uno at magmula kanina ay ako ang nanalo. Humina na ang ulan pero hindi parin ito tumila. "Oo nga! Ayaw ko na," sabi ni Daxon at itinapon ang mga cards niya. Gano'n din ang ginawa noong dalawa, wala akong magawa kundi itapon din ang nag-iisa kong card. Tumayo na ako at inayos ko ang kumot na nakabalot sa akin. Umupo ulit ako sa sofa at niyakap ko ang mga binti ko. Tumabi naman sa akin si Aiden at nakisali sa kumot ko. Yung dalawa ay nakatingin lang sa amin. "Kumain na ba kayo?" tanong ko atsaka humarap kay Aiden. "Hindi pa, kayo ba?" "Hind-" "Kakain lang natin ng mushroom soup, Shana. Don't tell me gutom kana nanaman." Pagpuputol ni Cly sa sasabihin ko. Inaayos niya ngayon ang mga uno cards na nagkalat sa lapag habang nakatingin sa akin. "Mushroom soup lang yun Cly atsaka tatlong oras na lumipas no!" sagot ko pabalik kay Cly. Inalis ko nag kutom at binalot ko ito ng mahigpit kay Aiden. "Higpitan mo pa Shana!" Pag-eenganyo sa akin ni Dax habang tumatawa. Tinignan naman ng masama ni Aiden si Dax. "Tama na yan Shana," mahinahon na sambit ni Cly. Napalingon ako sa kanya na naglalakad na papuntang dinning room. Kaagad kong binitawan ang kumot at sumunod sa kanya. Pagdating namin sa dinning room at umupo kaagad ako sa kabisera. Si Cly naman ay sa kaliwang bahagi ng lamesa siya umupo. Pagdating noong dalawa umupo sila sa mga bakenteng upuan. Si Dax ay umupo sa tabi ni Cly samantalang si Aiden ay sa kanan na bahagi siya umupo at nakaharap kay Cly. "Miss Shana ano pong gusto niyong inumin?" tanong ni manang habang inilalapag niya sa lamesa ang isang plato ng cordon bleu. "Pineapple juice sa akin manang, sainyo ba?" Tumingin ako sa tatlo bago lumingon ulit kay Manang Jessica. "Orange juice po sa akin, Manang." "Just water please," "Water? boring!" pang-aasar ko kay Dax hindi niya ako sinagot dahil busy siya sa pagsandok bisteak at kanin. Naging tahimik kami sa pagkain dahil mukhang gutom yung dalawa. Si Cly naman at naging busy din sa pagkain kahit na sinabi niya na kakain lang namin kanina. Ako naman ay masyado din okupado sa pagkain dahil masarap ang iniluto ni manang ngayon sa amin. Habang kumakain ay napansin ko na tumila na ang ulan, pero nakikita ko padin na malakas ang hangin sa labas. The rain has stopped but the with the Adriatico's here at our house is just getting started. Pagkatapos naming kumain ay inasar ko muna si Dax. Alam ko na pagkatapos naming kumain dito ay magyaya na naman silang manonood ng anime sa tv or movies. Kaya naman bago ko sila pagbigyan sa gusto nila ay aasarin ko mula sila. "Dax, tulog na si manang. Ikaw na lang maghuhugas ng plato!" "Bakit ako? Ayan si Cly. Maghapon mo ng kasama yan bakit hindi siya utusan mo," sagot niya sa akin habang itinuturo si Cly. "Tigilan mo ako Daxon. Ayan na si manang oh." "Hmp! Tara na nga sa living room." Umupo ako sa gintang sofa at napag-isipan namin na manood ng comedy movie. While laughing a certain scene I find myself looking at Cly. I saw him laughing too at bigla itong humarap sa akin. Nagtugma ang mga mata namin pero kaagad akong umiwas ng tingin at ibinalik ko sa tv ang attensiyon ko. Nanonood kami hanggang sa makatulog na ako at sila na lang ang nanonood. "Do you think people here will like me?" tanong ko kay Aiden. Nandito kami sa school ngayon dahil nagpapa-enroll ako at sinamahan ako ni Aiden. "I think you will have friends now. Unlike noong grade school," sagot niya sa akin. Lumingon naman siya sa mga daanan naming mga babae na nakatingin sa aming dalawa. They are looking us with a question on their face. Kitang kita ko ang pagtataka sa kanilang mga mata. Sumunod sa amin ang mga mata nila pero hindi ko silang binigyan ng pansin. "So sinasabi mo na people won't like me?" "Hindi naman yun ang ibig kong sabihin," ani ni Aiden. Tumingala ako sa kanya at inirap ko siya. It so annoying kung gaano siya kataas at kailangan ko pang tumingala para makita ko lang ang nakakainis na mukha ni Aiden. "Whatever Aiden. Saan ba yung registrar kanina pa tayo naglalakad na papagod na ako," inis na sabi ko at tumingin sa paligid namin. Napahinto ako dahil nandito pala kami sa may canteen. Bigla tuloy akong nagutom at gusto kong kumain ngayon. Tumingala ako at tinignan ko si Aiden. Nakatingin siya sa akin at tumingin sa canteen bago bumalik ang tingin niya sa akin. I tried my best to look hungry para mapapayag ko si Aiden na kumain muna kami bago mag pa-enroll. I know that he can't say no to me kaya naman napangiti ako kaagad noong bumuntong hininga siya at nag simulang mag lakad papasok sa canteen. Sinundanan ko siya na mayroong ngiti sa aking labi. yay! "Anong gusto mo?" tanong ni Aiden sa akin habang nasa counter kami ng cateen. Tumingin ako sa parang menu sa may dingding ng counter. Napangiti ako noong nakita ko na nasa menu nila ang pork cutlets. "Pork cutlets, Aide. Atsaka gusto ko din nun oh!" Ininuro ko yung isang nakaplato na pag kain na nasa may glass storage display. Napatingin sa akin ang babae na nasa counter, she look at with a confusion on her eyes. What's wrong with the people here? "That's called biko, Shana. Umupo kana doon ako na lang ang mag-o-order." Tumango lang ako kay Aiden bago tumalikod sa kanya. Pero bago ako makalayo ay narinig ko ang sinabi noong babae. "She look very young to be your new girlfriend Aiden." Her voice sound disappointed. Narinig ko naman ang tawa ni Aiden pero hindi ko narinig ang isinagot niya dahil nakalayo na ako sa counter. Ang pinili kong puwesto namin ay sa may gitna ng canteen. Ayaw ko sa may wall dahil kitang kita ko ang mga dumadaan kapag gano'n. Nakakapagtaka lang dahil kahit walang klase ay bukas ang canteen sa school, it's kind of confusing. Pero naalala ko na baka ang mga nagtatrabaho sa school ay dito kumakain. Maghapon din sigurong nandito ang mga teachers at iilang nagtatrabaho sa office. Habang hinihintay ko si Aiden ay napa-isip ako kung bakit nga ba si Aiden ang kasama ko ngayon. Noong una ay si Cly sana ang yayayain ko pero na-isip ko na lagi akong na gugutom kapag kasama ko si Cly. Si Dax naman ay mayroon daw basketball practice kaya hindi niya ako matutulungan. Si Aiden lang ang walang gagawin at alam kong mag-e-enjoy akong inisin siya habang nandito kami sa school. "I don't like the look on your face now, Shana." Napatingin naman ako kaagad kay Aiden na nakatayo sa harapan ko. "The feeling is mutual. Ayaw ko din nakikita yang pagmumukha mo," sagot ko pabalik sa kanya. "Dapat ay hindi na kita sinamahan!" "Ikaw kaya nagpumilit na samahan ako." "Anong ako? Nagmakaawa ka nga na samahan kita dito sa school eh!" "Hoy! tigilan mo ako Aiden ah. Nasaan na pagkain ko?" Hanggang ngayon kasi ay nakatayo padin siya habang hawak hawak niya ang tray ng pagkain. Kaagad naman niyang ipinatong sa lamesa ang pagkain bago siya umupo sa harapan ko. Paglagay niya sa pagkain ko sa harapan ko at kaagad kong kinuha ang kutsara at tinidor ko. Patingin naman ako sa pagkain niya it's a pancit canton with a chicken. "Don't look at me like that," ani ni Aiden at napatingin ako sa kanya na naka-upo na ngayon sa harapan ko. "Bakit ba?" sagot ko sa kanya bago sumubo ng pork cutlet. Pagkanguya ko dito ay nalasahan ko kaagad ang sarap nito. I did expect na ang school canteen mag kakaroon ng ganito kasarap na pag kain. "Kung makatingin ka parang may problema ka dito sa kinakain ko," ani nito bago umpisahang kainin ang kanyang pancit. Napapangisi ako sa tuwing sumusubo siya. "Ngayon mo pa talaga naisipang kumain ng pancit. Ngayong kasama mo ako!" Inirap ko siya at tinuloy ang pag kain ko. Sa tuwing nakakakita ako ng pancit ay naalala ko noong na food poison ako. Noong grade 5 ako ay hindi ako makapag-breakfast kaya naman naisipan ko noong sa school kumain. That time ang bango noong pancit canton kaya yun ang inorder ko. But then hours after kong kainin yun ay nagsimula na akong magsuka. It's a very scary, I was hospitalised for weeks dahil doon. I feel so traumatized that time kaya naman magmula noon ay hindi na ako kumain ng pancit. And seeing Aiden eating it infront of me makes me want to vomit again. "Oh sorry, I will change my food." Tatayo na sana siya pero piniligan ko siya. "No, It's fine. You don't have to, ikaw naman ang kakain eh." "Nakalimutan ko kasi atsaka mukha kasing masarap kaya ito yung inorder ko." "Yeah, just eat it hindi mo na kailangan magpalit ng makakain." Habang kumakain kami ay ikinukwento sa akin ni Aiden yung mga nangyari sa kanya sa school noong first-time niya dito. I was laughing at him dahil habang nagkukwento siya ay may kasama paito na pag-iiba ng kanyang facial expressions. "Why are you laughing?" nagtatakang tanong niya sa akin. "You look very funny kaya. How can you have so many expressions while talking?" Hindi ko mapigilang tumawa sa itsura niya ngayon. Parang na offend siya o naiinis na sa akin. "You keep on teasing me huh? I'm just telling you some story and here you are laughing at me!" "Sorry, Sorry. I won't laugh again," sabi ko habang tumatawa pa din ako. I can't stop my self now from laughing. "Whatever Shana. Ubusin mo na yan, para makapag-enroll kana." Tinapos ko na ang kinakain ko. Si Aiden naman ay kanina pa siya tapos kumain. Mabilis siyang kumain kumpara sa akin o baka dahil ninanamnam ko masyado ang kinakain ko. Kung ano pa man ang dahilan ay bahala na, basta matapos na dapat ako kumain. Dahil mukhang dumadami na ang kakain sa canteen. Marami na ang pumapasok para kumain dito. People keep looking at our table, they would look at me and then Aiden. "Bakit nakatingin mga tao?" tanong ko bago ko inumin ang aking juice. "Ang gwapo ko daw kasi," sagot ni Aiden sa akin. Bigla naman akong nabulunan sa iniinom ko at napa-ubo. Tinignan ko ng masama si Aiden habang umuubo ako, siya naman ay nakangiti lang. "Nako Aiden huwag ka nga magsalita ng ganyan kapag umiinom ako. Muntik na akong hindi makahinga ah!" inis na sabi ko sa kanya. Inabot niya sa akin ang kanyang panyo para ipampunas ko sa bibig ko. "Nagsasabi lang naman ako ng totoo ah. Atsaka nakatingin ang mga tao dahil bago ka dito, ngayon ka lang nila nakita. Are you done?" "Gano'n ba? Akala ko nagagandahan sila sa akin eh. Tara na nga." Tumayo na ako at sinuot ko yung chained purse ko. "Tigilan mo ako Shana ah." Hindi ko na sinagot si Aiden at naglakad ako palabas ng canteen. I didn't mind all the eyes that are looking at my way. Nasa likod ko si Aiden dahil mas nauna akong maglakad kaysa sa kanya. Paglabas namin ay naglakad na kami papunta sa registrar. Napapatingin ako sa dinadaanan namin and All I can say is that I will like this school. Mabilis lang ang pag-eenroll namin. Pagkatapos mag-enroll ay yinayaya ko si Aiden na puntahan namin si Dax. Umayaw pa siya noong una pero napilit ko din siya. Ipinasuot ko din sa kanya yung bag ko dahil sa hihila nito pababa ang damit ko. It's annoying kaya naman sa kanya ko pinadala. Pagdating sa gym ng school nila ay sumalubong sa akin si Dax na nag di-dribble ng bola. Kaagad naman napadako ang tingin niya sa amin ni Aiden na naka tayo sa entrance. "Shana, what are you doing here?" "Nagpa-enroll ako, tapos yinayaya ko si Aiden na puntahan ka." "Halika umupo muna kayo doon sa mga bleachers," ani ni Dax at itinuro ang mga upuan sa loob ng gym. Habang pinapanood namin sila ni Aiden ay na agaw noong isang player ang pansin ko. He look very calm right now kahit na parang super energetic ng mga kasama niya. Sa kanya nakatuon ang pansin ko ngayon. He also look very serious while playing I didn't even see him smile not once. "You like him?" Nagulat ako kay Aiden na biglang nagsalita. Tinignan ko siya at nakita ko na tinitignan niya din ang lalaking tinitignan ko kanina. "Do you know him?" tanong ko sa kanya bago bumalik ang tingin ko doon sa lalaki. Tapos na silang mag laro at nag-streching sila ngayon. "Yes. He's one of my classmate," maikling sagot nito sa akin. Kaagad naman akong bumaling sa kanya at ngumiti. "Ano pangalan niya?" Gusto kong itanggi ang pagka-crush ko sa lalaki dahil baka asarin lang nila ako, pero gusto ko malaman ang pangalan niya. First time akong magkainteres sa lalaki. "He's Ju-" "Hey tapos na kaming mag-practice tara?Great! Gusto kong batuhin ng bola ngayon si Dax. No one caught my eyes like that guy before kaya naman gustong gusto ko malaman ang pangalan niya. And here's Dax interrupting Aiden. Padabong akong tumayo at naglakad pababa sa kina-uupuan namin. Linagpasan ko si Dax at naglakad ako palayo sa mga bleachers. Habang naglalakad kami palabas ay hindi ko sila hinaharap. "What happened to her?" Narinig kong tanong ni Dax mula sa likod ko. "She like someone on your team," sagot ni Aiden kay Dax. Lumingon ako at tinignan ko silang dalawa ng masama. "And sasabihin na sana ni Aiden yung name pero you interrupted us!" "You can ask Aiden again naman, Shana." "As if sasabihin pa ni Aiden yun. I know him." "Then ako mag sasabi kung ano name niya, tell me. What number?" "No! aasarin niyo lang ako." Nagpatuloy ako sa paglakad ko at hindi ko na sila nilingon. Naririnig ko ang pagtawa ni Aiden mula sa likod. Hindi ko sila pinansin at patuloy ako sa paglalakad palayo sa kanilang dalawa. Habang naglalakad ako ay hindi ko na alam kung saan ako napunta. Tumingin ako sa likod pero wala na yung dalawa. Kinabahan ako bigla pero itinuloy ko ang paglalakad. Magtatanong na lang siguro ako sa mga makikita ko na tao. Tatawagin ko sana sina Aiden pero naalala ko na nakay Aiden nga pala bag ko and nandoon ang phone ko. "Hey miss, are you new here?" Napa-angat ang tingin ko sa harapan. Bumilis bigla ang t***k ng puso ko pag kakita ko kung sino ang nakatayo sa harapan ko. Yung teammate ni Dax kanina, oh gosh! "Uhm- yeah. Anong building na ba ito?" "It's the grade 10 building. May kasama kaba? Are you lost?" His voice sound so concerned. I look at him, he look very handsome. His hair is wet and pushed back, his eyes are black and doe shaped. Looking at his nose is quite pointed and he has a heart shaped lips. Kasing tangkad lang siya ni Dax, but his appeal to me is so much. Para akong matutunaw kapag tinitignan niya ako. "Yes, I'm with Aiden and Dax. Do you know them?" marahan kong sagot sa kanya. Nakatingin parin ako sa kanya, ngayon ang suot niya naman ang napansin ko. He's wearing a navy blue t-shirt with a black basketball shorts and he's just wearing a slippers just like Dax. "Oh, ikaw pala yung kasama nila kanina. Wait let me call them," sagot nito sa akin. His voice is so sweet it's feels like a honey in tea. Habang kinaka-usap niya sina Aiden ay nakatingin lang ako sa kanya. I feel so lost right now ni hindi ko maintindihan ang mga sinasabi niya. Nakatingin lang ako sa kanya with an admiration on my eyes. Hope he won't find me creepy. "They said na nasa parking lot na sila. Alam mo ba kung saan yun?" Para akong nata-uhan sa tanong niya. "Actually no. Can you help me?" "Sure! Let's go. Doon din naman ang punta ko." Nagsimula na siyang maglakad at naging tahimik kami. Nakasunod lang ako sa kanya kung saan siya dadaan ay doon din ako dumadaan. All I can see is his back but it make me feel something that I don't know. "Medyo malapit na tayo. What's your name nga pala?" Napahinto ako sa paglalakad noong bigla siyang humarap at nag bend ng kaonti. "S-shainna Ciarinna Dela Torre but you can call me Shana," sagot ko sa kanya. "Shana? what a cute name. I'm Julien Perez. It was nice to meet you Shana. I hope we see eachother a lot often." And then he smiled at me and I feel like my heart drops on the floor. "Nice meeting you to, Julien. I'm sure we will meet eachother a lot often." I smiled at him very sweetly. Nakatingin siya ngayon sa akin hind naman ako nag patalo. I was looking him directly onto his eyes. This is my first time talking to a guy except with the Adriatico it feel nice. "Shana!!" Kaagad na naputol ang pagtitinginan namin ni Julien dahil sa biglang pagsigaw ni Aiden mula sa malayo. I saw him walking so fast palapit sa amin ni Julien. Kahit kailan talaga Aiden kainis ka, Ang wrong timing talaga ni Aiden. "See you around, Shana." Kumaway si Julien sa akin bago siya naglakad palayo. Sakto naman ang paglapit ni Aiden sa akin. "You look whipped!" "Panira ka talaga ng moment. Bakit niyo ako iniwan?" "Anong iniwan bigla ka nalang kaya naglakad ng mabilis!" "Whatever. Tara na nga!" Naglakad na kami papunta sa kotse na naka-park. Kay Dax yun ibinigay sa kanya para daw huwag na sila magpahatid sundo. They are only allowed to use one car at a time. Nasa back seet ako habang si Aiden naman ay naka-upo sa shotgun seat while Dax is driving. "So you like Julien huh? I want to know Cly's reaction about this," nakangising sambit ni Dax. Inirap ko lang siya sa kanyang sinabi, I bet they would tease me kapag nakikita ko sila. The car ride from the school to our house is quite long pero hindi naging tahimik ang kotse. I was wondering too kung nasaan si Cly, he's always with these two. Well except today. "I heard from Aiden and Dax that you like one of his teammates?" Kinabahan akong bigla sa tanong ni Cly sa akin. Ka-usap ko siya ngayon sa phone dahil gabi na at hindi na daw siya makapunta sa amin. "Ang dadaldal talaga noong dalawang yun!" inis na sagot ko lang sa kanya. I don't know pero parang kinakabahan ako na sagutin ang tanong ni Cly sa akin. "So is it true?" "I find him very attractive," mahina kong sagot. Parang narinig ko naman na may papel na napunit sa kabilang linya. "You are too young to date someone, Shana." "Hindi ko naman sinabi na gusto ko siyang i-date eh. I just said that he's attractive." "Kahit na doon din hahantong yan." "How sure are you?" "I just knew it, Shana. And he's like 3 years older that you." "What's wrong with that? If he like me and I like him?" "Shana..." I can hear him breathing deeply from the phone. "What? Are you going to stop me from liking someone now?" "No, I'm just saying that he's older than you." He sounded so calm while answering me. I started to feel irritated sa mga sinasabi niya and next thing I knew I was shouting at him. "Wala naman masama kung matanda siya sa akin. And it's just an admiration Cly stop being so OA!" Kaagad kong naitikom ang aking bibig noong narealized ko na pinagtaasan ko si Cly ng boses. Nagulat ako pagkatapos kong sabihin iyon. Hindi ko inexpect na aabot kami sa punta na sasabihin ko yun. Kahit kailan ay hindi ko pinagtaasan ng boses si Cly. I was always so soft spoken and chill with him, but now I didn't know kung bakit ko nasabi yun. "I'm sorry, Shana. It's getting late na you should sleep." "Cly wai-" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil namatay na ang tawag. I tried to call him again pero hindi siya sumasagot. I texted him nalang. To Cly; I'm sorry, Cly. I didn't mean to say that to you. Please don't get mad at me? hm? Hinintay ko na mag-reply siya sa akin pero wala. Inilagay ko sa side table ko ang phone ko bago ako humiga sa bed ko. I was waiting for him to reply hanggang sa makatulog ako. I sleep that night with a heaving feeling on my heart. ~~
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD