สาวน้อยหยิบช้อนส้อมตัดอาหารและจิ้มเข้าปากอย่างไม่อิดออดอีก ซึ่งสร้างความพอใจให้กับคนมอง
ปฏิพัทธ์หยิบช้อนส้อมและต้องมองคนสนิทตาขวางเมื่ออีกฝ่ายจงใจส่งยิ้มล้อเลียนมาทั้งปากและตา ขณะเดินถือแก้วกาแฟออกมา
ต่างคนต่างกินเงียบๆ มีเพียงเสียงช้อนส้อมกระทบจานบางครั้งเท่านั้น กินเสร็จอรนลินก็เก็บจานไปล้าง
“ล้างจานเสร็จออกกันเลยนะอุ่น พี่จะพาไปรู้จักผู้จัดการ ไปรับฟอร์มด้วย” ชลวัสตะโกนมาจากโซฟาหน้าทีวี
“ค่า”
เธอรีบล้างจาน เช็ดและคว่ำเก็บ ออกมาจากห้องครัวก็ได้รู้ว่าปฏิพัทธ์จะไปที่โรงแรมเช่นกัน ตาเยือกเย็นลุ่มลึกมองเธอแวบเดียวก็เดินนำออกจากห้องไปยังลิฟต์ ชลวัสหันมาพยักหน้าให้เธอเดินไปพร้อมกัน
ระหว่างทางผู้ช่วยหนุ่มบอกเล่าให้ฟังคร่าวๆ
“ห้องอาหารในโรงแรมเป็นร้านธรรมดาไม่เหมือนกับร้านอาหารญี่ปุ่นหรอก”
“ค่ะ”
“ครัวเปิดยี่สิบสี่ชั่วโมง พนักงานส่งอาหารขึ้นห้องจะเป็นหน้าที่ของผู้ชาย ผู้หญิงแค่คอย
