Yeni Bir Yemin
İstanbul'un sabahı Asuman için bambaşka bir ışıkla doğmuştu.
Yeni bir kentin, yeni bir hayatın eşiğinde; eskiye dair ne varsa taşımadan ama unutmayarak yürümeye kararlıydı.
Yürüdüğü yollar, artık sadece kendi adına değil, sesi bastırılmış nice kadının adına da atılmış adımlardı.
İlk durağı, Kadın Dayanışma Merkezi oldu.
Çoktan adı duyulmuş, Mardin'deki çıkışıyla birçok kadına cesaret vermişti.
Kapıdan içeri girdiğinde duvarda kendi fotoğrafını görünce irkildi.
Altına, o son konuşmasından alınmış bir cümle yazılmıştı:
> “Susmak, adaleti öldürür.”
Genç bir kız yaklaştı, utangaç bir sesle konuştu:
— “Ben Melek… Sizi görmek hayalimdi. Ben de kaçtım. Bir gece camdan atladım.
Yolda bir kadın beni buldu. Sizin açtığınız hat sayesinde...”
Asuman, Melek’in ellerini tut
