ISKO VASQUES #boyxboy

Strikto na ama ang naiisip kong paraan para mapasunod ang makulit kong anak. Hindi ko akalaing ang pagiging strikto ko ang magbabago sa pananaw ko bilang ganap na ama. Isko ang tawag nila sa akin, at ito ang aking kwento. * * * ISKO POV Halos manghina ang tuhod ko nang lumabas ako sa clinic ng doktor na pinuntahan ko. Hindi ko inaasahan ang magiging resulta ng mga examination na ginawa sa akin at hanggang ngayon parang lumulutang ang talampakan ko sa hangin. Nag-iisip ng malalim. Ang kinabigla ko pa nang salubungin ako ang ng anak ko, pawisan at aligaga. “Dad! Anong sabi ng doktor? May sakit kaba? Malala na? Ayoko pang mawalan ng Daddy! Whaaa—” nagsimula na siyang mataranta na hindi maintindihan. Biglang tumaas ang presyon ko sa kanya. Huminga ako ng malalim, “Anong ginagawa mo dito? Hindi ba may klase ka? Wag mong sabihin na nagcutting ka...” seryoso kong sambit. Kumamot lang siya sa batok niya. “May meeting mga Professor, maaga na kami pinauwi. Kinausap ko si Ate Monica kung nasaan ka, sabi nandito ka kaya pumunta ako.” lalong nangati ang batok ko sa anak ko, huminga ulit ako ng malalim. Ilang beses na niyang dinahilan ang meeting sa school, pikang pika na ako. Konti nalang. Lumapit siya sa akin na para bang sinusuri, “Dad, ako naman magtatanong? Anong bang ginagawa mo dito sa hospital— ackk Dad!” agad ko siyang hinampas sa ulo ng magazine na hawak ko. “Uwi.” diretso kong ssgot. “Dad naman—” hahampasin ko pa sana siya kaso sumalag na siya. “Kapag binilangan kita at wala ka pa sa bahay, dudurugin ko ang hawak kong dyaryo sa ulo mo.” “Sabihin mo muna Dad— aray huhu.” napipikon na ako. “Isa—” Pinandilatan niya ako ng mata hinihimas ang ulo, “Dad naman. Sabihin mo muna— ack!” “DALAWA TATLO PUNYETA KA! UWI!” “Eto na nga eh uuwi na. Sungit-sungit mong gurang ka. Hintayin mo lang na lumaki ako, babawi ako— acckk!” sinipa ko pa siya bago makalayo sa harapan ko. Nailing nalang ako habang nakahawak sa sentido, “Pambihira—” “Dad, gagamitin ko kotse mo o bibigyan mo 'ko ng pamasahe?” sa bwisit ko binato ko na sa kanya wallet ko nang manahimik, tumama 'yon sa muka niya. Imbis na umaray, nakangiti na siyang umalis sa paningin ko. Hindi ko alam kung strikto talaga ako o talagang matigas lang ang muka ng anak ko. Hindi ko na sya makontrol. Matapos noon, agad akong pumunta sa botica para bumili ng mga food supplement na nireseta ng doktor. Dumiretso agad ako sa parking lot at pumasok sa kotse ko. Ewan ko ba, kailangan ko ng tahimik na paligid na para bang gusto kong magliwaliw. Ang gulo ng isip ko ngayon, lalo akong nai-stress kapag naalala ang sinabi ng doktor sa akin. Ilang saglit na pag-iisip, binuksan ko ang cellphone ko at namili ng p**n video na pwede panoorin. Tinted naman ang kotse ko kaya walang magiging problema. Huminga ako ng malalim kasunod noon ang malakas na kabog ng dibdib ko habang nanonood ng p**n. Binuksan ko ang zipper ng pantalon ko at saka ibinaba ang garter ng brief hanggang sa ilalim ng bayag. Tahimik kong nilaro ang ari ko habang nanonood ng video sa cellphone ko. “Concentrate...” bulong ko sa sarili ko. Minuto pa ang nakalipas, hindi ko na napigilan ang sarili ko na hampasin ang manibela ko kotse sa inis. “Grr! Damn it...” hindi parin ako nalilibugan! Hinampas ko nalang ang ulo ko sa manibela habang bumubulong sa sarili, “Tangina, wala na ba talaga akong silbe?! Bwisit!” Ilang sandali pa ng pag-iisip ng malalim, biglang nagvibrate ang cellphone ko. Isang text message mula sa isang kaibigan, ngayon pa talaga niya ako tinawagan. “Arrghh.. Ano 'yon?!” *** Gabi na nang makarating ako sa usapan namin. Isang maliit na bar, restobar. Hanggang ngayon wala akong idea sa pag-uusapan namin, matagal na akong walang contact sa kanya tapos bigla siyang magpaparamdam kung kailan problemado ako. Matapos kong magpark ng kotse, dumiretso ako papasok. Maganda ang bar, medyo classy at cozy. Pagpasok na pagpasok ko, agad siyang sumigaw habang kumakaway sa bar lounge. “Isko! Dito!” pambihira talaga ang taong ito. Lahat ng tao dito sa bar, nalingon sa akin at nagbulungan habang palapit sa mokong na 'to. “Anong meron?” tipid kong sagot habang nakapokerface. “At nakainom kana, hindi mo man lang ako hinintay?” Lumapit siya at bigla siyang umakbay sa akin at saka ngumisi, “Ang tagal mo kaya! hik!— Kahit kailan talaga palaging masama ang timpla mo, parang iba naman ako sayo. Upo ka muna, tara, tagay ka muna.” anyaya niya habang akbay ako paupo sa mataas na upuan. Masama na ang tama ng lokong 'to. “Ngayon nalang kitang nakitang naglasing.” sambit ko sa kanya. Pinandikatan lang niya ako mata. “Ako? Lasing?” tumingin siya sa magkabilang paligid, “Hindi ako lasing— hik! Gusto mo kiss pa kita?—” ngmuso-nguso pa siya sa sakin. Tinignan ko siya ng seryoso, “Tumigil ka baka bumaon 'tong kamao ko sa labi mo.” “Hehehe langya ka talaga hindi ka mabiro.” hagikgik niya sabay lagok ng natitirang beer sa baso niya. Humarap siya sa akin at saka hinawakan ang balikat ko, “Pagpasensyahan mo na 'tong munti kong negosyo— hik! Kasisimula palang kaya medyo tutok ako ngayon dito.” paliwanag niya sa akin sabay senyas sa waiter. “Halata nga.” tipid kong sambit. Hinintay ko lang 'yung alak bago ako kumibo uli, “Hindi ko akalaing papasok sa ganitong trabaho. Parang dati lang computer ang hawak mo, ngayon alak na. Demonyo ka talaga.” seryoso kong sambit, aba tinawanan lang niya ako. Kasabay noon ang pagsalin ng alak sa beer glass naming dalawa. “Maswerte ka talaga, alam mo 'yan.”  “Sa tingin mo? hehehe ikaw talaga palabiro! hik!” wika niya sabay lagok ng beer. Humagikgik siya matapos uminom. Masama parin talaga siyang uminom hanggang ngayon. “Wag na tayong maglokohan dito, sa ating dalawa ikaw palagi may ganap sa buhay.” wika ko sa kanya. Nagbago timpla ng boses niya. “Puro kamalasan naman nangyari sa akin.”  magdadrama na naman 'to. “Hindi rin. Lahat dinadaan mo sa pagpapacute at pangiti-ngiti.” matapos ko sabihon iyon, nginitian niya ako ng malapad, “Sa totoo lang, hanggang ngayon, sarap mo paring konyatan.” “Hehehe kilala mo talaga ako eh noh. Sa totoo lang namiss talaga kita Pareng Isko!”  tinaas niya ang kanyang baso kasabay, nailing nalang ako habang inaangat ang baso, “Cheers!” Matapos noon, tumagay kaming dalawa ng isang puno ng beer glass. Pinagbawal na sakin ang alak— f**k! Wala na akong pake sa kalusugan ko. Kailangan kong makalimot, kahit sa pag-inom lang. Kasabay ng paghagod ng alak sa lalamunan ko ang pagkababa ng stress na nararanasan ko. Gusto 'kong magpakalunod. Matapos noon, bigla niyang tinapik ang braso ko, “Nga pala, may raket ako para sayo.” agad niyang tinawag ang waiter at kinausap. Ilang sandali pa, may inabot sa kanyang envelope, na inabot naman sa akin. “Ano naman 'to?” tanong ko sa kanya, nginitian lang niya ako. Sa tingin niya, mukang seryoso naman siya kaya binuksan ko na ang envelope. Hindi ko inasahan ang mga nakita ko. “Modeling, sa dati kong agency. Naghahanap sila para sa bagong clothing line. Nandyan sa document ang status ng agency na papasukan mo. Ikaw ang nirefer ko sa kanila, tanggap ko na sa ating dalawa ikaw ang may malakas na apeal.” sambit niya. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko pero isa lang malinaw ngayon— Inabot ko sa kanya pabalik ang envelope, “Sa panahong ito, tatangihan muna kita.” matapos ko sabihin iyon, lumagok ako ng alak. “Alam mong matagal na akong inactivesa modeling—” Umakbay siya sa akin, “Pareng Isko, kahit matagal na tayong noong huling nagkita. Ramdam ko na gusto mo parin pasukin ang trabahong 'to.” pambihira, ayan na naman siya sa pagpupumilit. “Binatilyo palang tayo ito na ang bukang bibig mo. Ngayon pa ba?”  Tama siya, matagal ko nang gusto ulit magmodelo. Ako na mismo ang lumalayo sa mga oportunidad na lumalapit sa akin hindi dahil wala nang tumatangap na agency, kundi sa isang personal na bagay. Simula noon, nawalan na ako ng gana magtrabaho at nang panahong iyon, naging blanko lahat. Hindi ko akalaing io-open-up ulit ni Romeo ang ganitong klase ng trabaho. Tinangal ko ang pagkakaakbay niya sa akin, “Hindi na tayo tulad ng dati Romeo. Alam mong hindi tayo pwedeng tumatanda ng paurong.” tumawa siya habang umiiling. “Wala namang masama kung susubukan? Wala sa edad iyan, 33 palang ako, 34 ka palang. Isko, gaya ng sabi mo hindi na tayo mga bata. Hanggat maganda pa ang pangangatawan, pwede pang ipagyabang.” masayang sambit niya sabay labas ng braso at flex niya sa muscle niya, “Nakikita mo ito, marami pang naglalaway dito. Nagugulat nalang sila na single dad ako kapag natapos na ang ganap sa kama hahaha. Pakita mo 'yung sayo dali— pambihira ka talaga wag mong itago. Pahiya hiya pa eh!” ako naman ang sumunod na kinulit niya habang tinataas ang damit ko. Kapag nakainom talaga ang mokong na 'to, agaw atensyon. “Tama na! Lintik ka talaga Romeo. Pinagtitinginan na tayo!” humagikgik nalang siya sa kakatawa. “Sige, ako na sa isang 'to.” Nang refillan ulit kami ng alak, agad kong inangat ang beerglass, “Cheers! Para sa mga single dad!” “Hindi ka parin talaga nagbabago, ano?” tanong niya sa akin. “Para saan pa at naging magkaibigan tayo?” matapos ko sambitin iyon, nagcheers kaming dalawa sabay tungga ng baso. Matapos namin uminom, biglang nagvibrate ang phone ko. Pagtingin ko, nagvivideo call si Allen. Naiwan kong nakabukas ang data. Agad kong kinansel. “Hehehe Video call huh, sino 'yan? bago mong chiks?” pang-aasar ni Romeo. “Inaanak mo.” seryoso kong sambit. Papatayin ko na sana 'ung data nang tumawag ulit siya. Sa pagkakataong iyon, biglang sinagot ni Romeo ang tawag. Bungad na bungad— “Dad! Bakit wala ka pa? Anong oras na— nasa bar ka ba?” tanong niya na para bang hindi niya ako ama. Pambihira. “Bakit gising ka pa, anong oras na?” seryoso kong sambit. Papatayin ko na sana ung tawag nang— “Allen? Ikaw na ba 'yan?” tanong ni Romeo. “Tito Imo? Ikaw ba 'yan? Nasaan po kayo? Kasama mo ba si Kuya Charles? pupunta po ako d'yan!” pakiramdam ko bigla akobg nabwisit. “Nandito dad mo sa bar ko, dalaw ka dito. Teka na add mo naba ako sa fbook? may account na ako ginawa ni Charles—” “Pumunta ka dito, sisiguraduhin kong lulumpuhin kita.” banta ko kay Allen. “Dad naman—” matapos niyang sabihin iyon, ibinaba ko agad ang video call. Sinimangutan lang ako ni Romeo. “Kahit kailan talaga ang sungit mo. Hayaan mo na si Allen minsan ko nalang makasama eh. Hindi na s'ya bata. Wag mo naman igaya sa sayo.” pambihirang tao to. Kinumpara pa si Allen sakin. “Hindi parin pwede. Wala pa siya sa disi-otso.” tipid kong sagot. Tumagay siya bago sumagot, “Nakakatakot ka maging tatay. Kaya hanggang ngayon single ka parin.” ngayon pagiging status ko naman ang usapan namin ngayon. “Wag moko igaya sayo.” tipid kong sagot. Lumapit siya sa akin at saka bumulong habang nakabungisngis, “Kahit single ako, may nagpapasaya sa akin.” Nanibgkit ang mata ko sa kanya, “Wag mong sabihin 'yung anak mo, si Charles?” Nagthumbs-up siya bigla, “Tumpak! Alam mo namang siya lang meron ako.” masaya niyang sambit sabay tagay ulit. ”Alam mo malakas ang kutob ko ngayon kaya kita napapayag mag-inom, kasi tigang kana.” Muntik ko nang maibuga ang sanang iinumin ko nang alak. Pambihirang tao to. “Ako?!” turo ko sa sarili ko, “Wag mo 'ko hamunin Romeo. Marami nang babaeng nagdaan sa buhay ko noong wala na akong contact sa 'yo.” matapos noon, bumaling ako ng tingin at saka tunagay, straight. Ramdam ko ang nakakainis na presensya ng taong 'to, hindi to titigil hanggat hindi niya nakukuha ang sagot na gusto niyang marinig, “Hehehe... Kilala na kita Isko, wag ako. Malakas talaga kutob ko. Jakolero ka lang pero hindi babaero. Panigurado s**o s**o na 'yan.” hindi ako umimik sa sinambit niya. Pagtingin ko sa kanya, malapad na ang ngiti sabay akbay sa akin pahampas sa balikay ko, “Wag mong sabihin na tama hinala ko? Pambihira, kailan kaba huling beses na natigang?” Sinamaan ko siya ng tingin, “Paminsan-minsan bastos din ang laman ng bibig mo kapag nakakainom. Hindi ko akalaing magiging kaibigan kita.” “Parehas tayo.” tinaas niya ang baso niya, ganoon din ako. Kasunod noon ang pagtagpo ng baso naming dalawa, “Cheers!” * * * “Pareng Isko, sigurado kaba talaga na kaya mo?” tanong niya sa akin habang inaalalayan ako pababa ng kotse. Ngayon nalang ulit namanhid buong katawan ko habang papasok sa bahay, nakakapanibago. “Dad, ako na dito. D'yan ka nalang—” sambit ni Charles habang nakaakbay ako sa kanya. Namagitan si Romeo na para bang selos na selos, “Hindi, hindi ko iiwan kumpare ko! Kapatid na turing ko sa kanya, hik!” argh, ang-iingay naman nila. Pinilot kong ayusin ang dindig ko pero napasandal ako sa kotse, “Shhh! Wag na kayo magtalo. Kaya ko na 'to, ako na magpaparada ng kotse— hik!” s**t, ang paa ko parang lumulutang sa hangin! Pero pinilit ko parin ngumiti kay Charles, “Salamat sa paghatid sakin pauwi. Babawi ako sa susunod.” “Wag n'yo po isipin 'yon. Pasok po muna tayo.” sambit ni Charles. Lalo akong nahilo nang tumapak na ako sa harap ng bahay ko habang inaakbayan nila ako. Pambihira, “Imo, gaking mo ah natalo mo ako ngayon sa inuman!” sambit ko sa kanya, nginitan lang niya ako. “Maiba lang, palagi mokong pinapasuka dati tuwing may ganap hehe.” hagikgik niya habang papasok kami sa gate. Nang makarating na kami sa loob, lumabas si Charles para ipasok ang kotse sa garahe. Noong maayos na ang lahat, agad kong kinausap ko si Charles. “Ayos na ako dito. Salamat sa inyo. Paano kayo? Saan kayo sasakay?” tanong ko habang papikit-pikit ang mata. “Wag mo na kami alalahanin, magbobook na po kami ng taxi. Pumasok kana sa loob, baka po hinihintay ka napo ni Allen. Pakamusta  nalang po ako, Tito Isko.” wika ni Charles. “Bakit hindi nalang kayo matulog dito sa bahay ko?” alok ko pero tumanggi sila. “Wag na Isko, hik! may gagawin kami ng anak ko mamaya, hik! Kakabili ko lang ng fleshlight. May papanoorin kaming p**n hehe.” “Dad!” Hindi ko alam kung bakit ako natawa sa sinabi ni Romeo, “Kahit kailan talaga palabiro ka. Ikaw tapos kayo ng anak mo, hik! Sige na, papasok na ako sa loob. Magingat kayo.” kahit mahilo hilo na ako, pinilit ko parin na magbrohug kami ni Charles at Romeo bago sila lumabas ng bakuran ko't magpaalam. Panigurado gising pa si Allen sa mga oras na ito at naglalaro ng video games. Kaya pagpasok ko ng pinto, agad ko siyang tinawag. Madilim ang paligid, tanging hagdan paakyat lang ang may liwanag. “Len!” walang sumagot. Kaya dumiretso na ako paakyat ng kwarto ko. Kahit papano namanage ko pang humawak sa railings ng hagdan at umakyat. Pagpanik ko, may nakita akong nakaawang na liwanag sa ng pinto nang kwarto ko, hindi ako pwede magkamali. Nang buksan ko ang pinto, tumambad sa akin ang behind the scene pictorial ko sa tv habang si Len, nanonood. Walang suot na saplot at nagjajakol sa harap ng TV. Napakapit ako sa ilalim ng belt na suot ko. May kakaibang katauhan ang pumasok sa isip ko at seryoso ko siyang tinawag, “Len.” Matapos ko sambitin iyon, umikot ang paningin ko at naging blanko ang lahat. Isa lang ang alam ko, isang pamilyar na init ng katawan ang nararamdaman ko.