My Soul ขาดเธอคงขาดใจ

ทักทาย My soul ขาดเธอคงขาดใจ เป็นนิยายเรื่องแรกในโลกวรรณกรรมของนามปากกา Uksorn P (อักษรพี) เป็นนิยายลำดับที่สี่ของ สำนักพิมพ์ อักษรมั่งมี พระเอกมีความเป็น สามีแห่งชาติมากที่สุด นางเอกมึน โก๊ะที่สุด ใช้เวลาเขียนนานที่สุด แต่ยังคงยึดมั่นในความแซบของสำนักพิมพ์ Project X ดังเดิม นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชุด มีสองเรื่อง คือเรื่องนี้ และ ที่รักของตัวร้าย (ชื่อเรื่องเดิม Baby Devil Need You รักของฉันกับนายปีศาจ) เป็นเรื่องราวของนากเอก สองสาวเพื่อนสนิท มีเนื้อหาแยกจากกัน สามารถอ่านแยกกันได้ โดยไม่ต้องคำนึงถึงเนื้อหาก่อนหลัง แต่ถ้าอ่านด้วยกัน จะเพิ่มความฟินยิ่งขึ้น ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่าน ที่ให้กำลังใจกันมาอย่างดี มาโดยตลอด หวังว่าทุกท่านจะได้รับความสนุก และความบันเทิงจากนิยายเรื่องนี้ ฝากพี่คิน กับน้องจีด้าไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ ด้วยรัก และขอบคุณ Project X / อักษรพี บทที่ 1 เด็กดื้อ ฉันชื่อจิดาภา ชื่อเล่นชื่อจีด้า อายุ 20 ปี อาชีพนักศึกษา ตอนนี้ เรียนอยู่ชั้นปีที่สี่ คืนนี้คืนปล่อยผี หลังสอบกลางภาคเสร็จ ก่อนมาคิดว่า วันนี้คงสนุกสุดๆ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว พี่ชายสถานภาพผู้คุมกำลังมาเชือด ไม่ใช่ ๆ มาตามน้องสาวหนีเที่ยวกลับบ้าน วันปล่อยผี วันปล่อยแก่หลังสอบเสร็จแบบนี้ เสื้อทีมต้องมา (ธีมคืนนี้ โสดมากทูนหัวขอมีหลัวสักที) จัดเต็มค่าาา เสื้อขาวปาดไหล่ เอวลอย พุงขาวๆ ก็มา ฮิ้วววว! พร้อมกระโปรงสั้นกว่าเข่าสองคืบ ฟิตรัดนม โชว์สะโพกสุดๆ นมเป็นนม ตูดเป็นตูดอะ หุหุ (*-*) คัชชูขาวสี่นิ้วเข้าชุดใส่กันยกแก๊ง (งานนี้ต้องได้เกิด ต้องมีผู้หลุดมาสอยใครสักคนในกลุ่มลงจากคานให้ได้) สามสาวแท้ และหนึ่งสาวเทียม แอม หวาน แคท และเอม ต่างยกมือไหว้ พี่ชายสถานะผู้คุมของเพื่อนกันถ้วนหน้า แอมกับเอมเป็นแฝดชายหญิง แต่แม่ของแฝดทำใจรับได้ตั้งนานแล้วเมื่อแฝดพี่ชาย มีใจเปลี่ยนสถานภาพเป็นพี่สาว ทั้งคู่เป็นลูกสาวของดารารุ่นใหญ่ ที่ผันตัวเองไปทำธุรกิจ เครื่องสำอาง และอาหารเสริมตามวัยที่เพิ่มขึ้น สองแฝดเป็นแฟชั่นนิสต้าตัวแม่ในกลุ่มนี้ แต่งหน้าแต่งตัวเปรี้ยวซ่าส์ มั่นหน้ามาก พี่ชายคนละพ่อคนละแม่ พี่ชายที่ดุยิ่งกว่าพ่อ ผู้ทำหน้าที่ผู้ปกครองแบบเผด็จการ และมีอำนาจเต็มที่ในการดูแลฉัน เขาชื่อพี่คิน นายนครินทร์ เจนบริพัตร อายุ 26 ปี คนดังในวงการธุรกิจ เดอะแก๊ง The Gang's Talk เอมี่ : อิจค่า (เสียงยาวววววว) สลับร่างกันแป๊บไหมจีด้า (เอมที่เรียกตัวเองว่าเอมี่ ถึงไม่ได้เรียนคณะเดียวกัน มหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่ก็ติดสอยห้อยตามเดอะแก๊งของแฝดน้องมาเที่ยวด้วยกันเสมอ จึงนับว่าสนิทสนมกับสาว ๆ เป็นอย่างดี ดูดี้ด๊ากับหนุ่มหล่อ ที่หน้าดุมากพี่ชายของจีด้าออกนอกหน้ากว่าใคร) แอม : นางด้าเอ๊ย! ดูจากหน้าพี่แกแล้ว วันนี้ต้องตามไปเก็บศพไหม หวาน : ด้า! นี่แกหลับใน เมา หรือ เอ๋ออะไรนี่ นั่งตัวแข็งอยู่ได้ โน่น พี่แกเดินมากินตับแล้ว แคท : ยื่นมือมาเขย่าแขนฉัน ด้า ด้า ตื่น ๆ ชายหนุ่มรูปหล่อน่าฟัดของเอมี่ สวมหน้ากากโป๊กเกอร์ หน้านิ่ง รับไหว้เพื่อน ๆ จีด้า พร้อมคุยอย่างเป็นกันเองกับสาว ๆ "เดี๋ยววันนี้พี่เลี้ยงเองครับ แต่คงต้องขอตัวจีด้ากลับก่อน กว่าจะฝ่ารถติดไปถึงบ้านที่ชานเมืองคงดึกมาก" พร้อมคว้ามือสาวน้อยส่วนตัวของเขาให้ลุกตาม เพื่อนสุดมึน จอมโก๊ะ เอ๋อขั้นสุด เพิ่งได้สติ "แก...ไปก่อนนะ เจอกันวันจันทร์" จิดาภาบอกลาเดอะแก๊ง ก่อนเดินหูลู่ คอตก ตามผู้คุมไปต้อย ๆ ข้อมือที่ถูกกำแน่นจนเจ็บ กับขาสั้นๆ ที่ก้าวตามคนตัวสูงไม่ทัน มันไม่ใช่แค่จูงแล้ว นี่มันต้องเรียกว่า ลาก แต่เธอกล้าปริปากบ่นไหม ตอบเลย หงอ เบอร์สุดอะ ไม่มีกล้าบ่นสักแอะ (v___ v) Kin's Talk บ้าเอ๊ย! ก่อนมาถึงผับ ผมคิดว่าผมพอจะควบคุมอารมณ์ได้บ้างแล้ว สติแตกกระเจิงทันที ที่สายตาพบเธอกับเดอะแก๊งนี่แหละ ธีมที่เธอกับเพื่อนคิดมาได้ผลชะงัด (ธีม : โสดมากทูนหัวขอมีหลัวสักที) คนแรกที่จะได้ ผัว ก็เธอนี่แหละ ชุดล่อเสือล่อตะเข้ของเธอ ทำเอาสำนึกฝ่ายดี ที่พอจะมีเหลืออยู่บ้างของผมหมดไป หวง ของหวงเบอร์หนึ่งตลอดกาลของผม เธอใช้โควตาความเป็นพี่ชายของผมหมดไปแล้ว ผมกระชากข้อมือเธอเข้ามานั่งเบาะหลัง คนขับรถของผมขับรถมารอหน้าผับ พร้อมเปิดประตูรออยู่แล้ว มือหนึ่งกดหัวเธอให้ก้มลงเข้ารถ พร้อมดันเธอเข้าไปไม่เบานัก แล้วตามเข้ามานั่งเบียด skin ship เธอแทบจะเกยอยู่บนตัก ทันทีที่สาวสวยข้างๆ นิ่วหน้าเหยเก พยายามกระถดตัวออกห่าง มือหนาใหญ่มือหนึ่งดึงข้อมือไม่ให้เธอถอยห่าง อีกมือหนึ่งรวบเอวกึ่งสะโพกพร้อมบีบแน่น และบีบแน่นขึ้นทุกครั้งที่คนข้างตัวขยับหนี ป๊าบ! ฝ่ามือหนากระทบสะโพกนุ่ม เมื่อจีด้าขยับหนีอีกครั้ง "หยุด นั่งนิ่ง ๆ" เสียงคำรามดังขึ้นเป็นประโยคแรก หลังจากที่เจอหน้ากันที่ผับ ก่อนหน้านี้ไม่พูดกับเธอสักคำ เธอควรดีใจที่ในรถมีคนอื่นอยู่ด้วย ถ้ามีแค่ผมกับเธอสองคนในรถ เธออาจไม่ได้แค่นั่งนิ่ง ๆ เฉยๆ แบบนี้ "ติ " คนเป็นนายเรียก นิติ เลขาคนสนิทที่นั่งตอนหน้ากับการ์ดที่ควบตำแหน่งคนขับรถ "ไปส่งบ้านใหญ่ แล้วพวกนายกลับกันได้เลย" จากหางตาที่เห็นคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆ น้ำตาซึม พยายามกลั้นสะอื้นไม่ให้มีเสียงออกมา “เด็กดื้อ” ผมก้มลงกระซิบเบา ๆ กับข้างหู หลังจากใจอ่อนลงเล็กน้อย เมื่อเห็นของหวงเบอร์หนึ่งร้องไห้ เธอโดนช้อนขึ้นนั่งตักผม พร้อมมือหนาคว้ามือสองข้างของเธอให้มาคล้องคอผม และกดหน้าให้ซุกอยู่กับอก ผมกดคางลงกับผมนุ่ม กดริมฝีปากลงข้างขมับคนตัวหอมบนตัก เธอขยับเล็กน้อย หาท่านั่งให้สบาย พร้อมหลับตาลงอย่างเชื่อฟัง นั่นทำให้ผมพอใจกับความอยู่เป็นของเธอ หึ! เสียงผมดังขึ้น ก่อนในรถจะกลับมาสู่ความเงียบอีกครั้ง