Askerin Ağası

Not: HİKAYE GERÇEKLE ALAKALI OLMAYIP TAMAMEN KURGUDUR‼️‼️‼️‼️ Albay Savaş Olgun ve eşi Sude, o akşam evlerinde, son kez huzurlu bir yılbaşı yemeği yediklerini bilmeden, neşe içinde çocukları Emir ve Asel ile sofraya oturmuşlardı. Yemek sonrasında, yedi yaşındaki Emir ve beş yaşındaki Asel, yılbaşı ağacının altında oyun oynamaya başladılar. Gülüşleri, evin içini neşeyle dolduruyordu. Emir, abilik göreviyle Asel’i bulmak için etrafa bakarken, Asel sevinçle saklanmayı deniyordu. Küçük Asel, banyodaki kirli çamaşır sepetine gizlendi. Emir ise onu bulmak için her köşeyi arıyordu. Ama sonra her şey birden değişti. Evdeki sessizlik, kulakları sağır eden bir sesle bozuldu. Villanın camları tek tek patladı. Acımasız Rus ajanları, Savaş Olgun ve Sude’yi acımasızca katletti. Emir, daha ilk dakikada, korku içinde saklandığı yerden çıkarılarak, ağzı ve yüzü bağlanmış şekilde bir arabaya götürüldü. Asel, kirli çamaşır sepetinde, abisinin kendisini bulamayışının verdiği küçük bir mutluluğu yaşarken, aslında ondan da büyük bir tehlikeden, ölümün soğuk dokunuşundan da saklandığını bilmiyordu. O küçük kız, hayatının en büyük kaybını o gece yaşamış, masumiyetini kaybetmişti. Ve tüm bunları, oyun gibi masumca saklandığı sepetin içinde yaşadı… *^**^* Asel Olgun, ter içinde uyanırken, tam 22 yıl öncesine, o korkunç yılbaşı gecesine geri döndü. O gece, tüm korkunç sesler kesildikten sonra Asel, saklandığı yerden çıkıp salona girmişti. Karşılaştığı manzara öylesine korkunçtu ki, minik ayaklarıyla koşarak banyoya geri dönmüştü. Saatler sonra, babasının en yakın arkadaşı ve meslektaşı Mert Torun onu buldu. Asel’i, asker olarak yetiştirilmek üzere, en iyi şekilde eğitilmesi için yanına aldı. Bunu can dostuna duyduğu borç olarak gördü. Ajan olarak göreve başladığı gün, Asel Olgun, anne ve babasının mezarına giderek yemin etti: Abisi Emir’i bulacaktı. Ölü ya da diri… Her operasyonun ardından, Asel bir kez daha, çocukken kaybettiği masumiyetin özlemiyle baş başa kalıyordu. Ama onu bırakmak zorundaydı; çünkü gerçek dünyada kimse masumiyetle yaşayamazdı.