ANG marahan na paghimas ni Axriel sa pisngi ni Yiesha ang siyang nagpagising sa kaniya. Dahan-dahan niyang ibinuka ang kaniyang mga mata at bahagyang nasilaw pa dahil sa sikat ng araw na siyang galing sa labas.
“Hmmm…” she groaned and stretched her legs. Doon niya lang napagtanto na masyadong malapit pala si Axriel kaya agad siyang napaayos ng upo. “Sorry I nodded off. Are we already here?”
He chuckled. “Yes. You’re sleeping like a baby that’s why I couldn’t wake you up as soon as we got here,” wika ni Axriel sabay ngiti.
Umayos na ito ng upo na hindi man lang inaalis ang tingin kay Yiesha. He unfastened his seatbelt.
Nakaramdam ng pagkahiya si Yiesha nang maalala niya kung ano ang kaniyang mga huling sinabi bago siya nakatulog. Parang gusto niyang e umpog ang kaniyang sarili sa bint
