(OĞUZ SAYGIN)
4 Temmuz 2015
(Cinayet Gününden 2 Ay Kadar Önce)
-Meşe ağacından giriş kapısı, parkeler krem, salona ekru renkte duvar kağıdı, çocuk odası hayal pembesi...
Sessizce kıkırdadı ve kafasını kaldırarak:
-Hayır rüya pembesiydi.
Gözlerimi devirdim ve işaret parmağımı kaldırdım. Ardından:
-Bak benimle ne zaman iddiaya girişsen kaybediyorsun. Hayal pembesi diyorum.
Yattığı yerden doğruldu ve kilimin üzerinde ayaklarını bağdaş yaptı. Ela gözleri çimlerin yansımasıyla yeşile dönmüştü. İddiaya girmeden önceki aynı yüz ifadesini aldı. Sol kaşını kaldırıp, dudaklarını hafifçe sağa doğru büktü. Gün yüzüne çıkmayı bekleyen gözlerinin tam altındaki gamzeleri hafif hafif belirmeye başlamıştı. Serçe parmağını uzatıp:
-Hadi iddiaya girelim. Rüya pembesiydi.
Kilimin izinin geçtiği dirs
