Bazı anlar vardır; bir an önce olur ve unutulmaz olur. Tahir ve karısı onu yaşıyordu. Kapının çalınmasıyla oturduğu yerden kalktı, karısına baktığında irkildiğini gördü. Uyku arasında sayıklamaları onu üzüyordu; alıp bağrına basma isteği duyuyordu. Ömrü boyunca koynunda saklamak istiyordu.
Kapıyı açıp Aysun’u karşısında görünce,
Sert ve emin sesiyle “Ne oldu Aysun abla?” dedi.
Aysun, mahcup olmuş sesiyle,
“Tahir, baban seni çağırıyor,” dediğinde kaşları çatıldı. Kapıya gelip babasının odasına gözleri kaydı. İşte yine başlıyoruz, diye içinden geçirdi.
Aysun’a bakıp,
“Tamam abla,” sen git ben birazdan geçerim .diyerek odasına geri girdi.
Karısının yatakta masumca uyuduğunu görünce yüzünde buruk bir tebessüm belirdi.
Her şey senin için, dağ gülüm, dedi. Siyah saçlarını okşadı.yüzünün
