The Sunset Of Freedom

GAME

"But she insisted that you're the one who kicked and scared the sh*t out of her, Malaya!" Galit na galit na sabi ni kuya Legal. Nasa ospital pa din ako.

"Hindi ka na nadala" si kuya Bridge. "Please don't be stubborn like this, Malaya——"

"Pero kuya hindi nga ako yun. Kahit tingnan mo pa yung CCTV ng hospital na'to hindi ako umalis. Paano ako makaka-alis kung ang sakit ng ulo ko?" Pag-arte ko. King*nang katulong na yun hindi pa nadala.

Natahimik sila sa sinabi ko. Paano ba naman kasi ang magaling na katulong na yun nag-sumbong kila Daddy at kuya. Hindi na nadala.

"Ang mahirap kasi sa inyo ang hirap niyo'kong pagkatiwalaan" seryosong sabi ko.

"We tried, Malaya so f*ck off" si kuya Light. "I'm just done fixing your case and now someone wants to sue you again" tiningnan ko si kuya Light.

"Attorney ka diba? So alam mong walang laban sa'kin yung katulong na yun dahil puny*ta anong ebidensiya niya? May kotse ba'ko? Nasa ospital din ako nuon kaya paanong magagawa ko yun?" Inis na tanong ko at tinitigan sila. "Kung gagawin ko yun tutuluyan ko siyang patayin hinay*pak sila——"

"MALAYA!" galit na sigaw ni kuya Legal. "We are all disappointed in you" hinarap ko siya.

"Oo na lagi naman ako e. Yun lang nakikita niyo, nakikita niyo lang ako pag nagkakamali ako" inis na sabi ko.

"And please enlighten us when was this RIGHT thing you did?" Sarkastik na sabi ni ate Calm. Natawa ako sa kaniya.

"Bakit ba kayo nandito?" Tanong ko. Andito kasi si kuya Legal, ate Calm, kuya Bridge at kuya Light. "Kahit ano din namang pilit kong paliwanag walang nakikinig sa'kin kaya puwede ba? Umalis na lang kayo" inis na sabi ko.

"We are trying our best to understand you because we are older than you——"

"You're not trying your best kuya Bridge to understand me," putol ko sa sinabi ni kuya Bridge. "But you guys keep on judging me and blame me for the sinned that I didn't commit" walang sumagot sa kanila pero lahat sila lumabas sa kuwarto.

Iwws ang drama ng ere kanina, diko keri. Niyakap ko ang sarili ko kahit ang totoo hindi ko na maintindihan ang ginagawa ko at mararamdaman ko.

Para lang akong t*nga sa hindi malamang dahilan. Gusto kong umiyak pero wala talaga akong luhang mailabas, puro galit at sakit lang lagi.

Napa-tingin ako sa cellphone ko nang makitang nag-message si Raiden. Ngayon ko lang naalala na may inalok pala siya sa'kin.

"I thought you like overlooking——"

"Wala akong gusto" malamig na sabi ko. "Kahit sino o ano wala akong magustuhan" dugtong ko pa.

"Let me change your mind then" tinitigan ko si Raiden.

"Sige paano?" Humarap siya sa'kin at hinawakan ang muka ko.

"Play with me" kumunot ang noo ko.

"I'm not into f*ck buddies type, Raiden. Ayoko babuyin sarili ko" natawa naman si Raiden.

"Chill babe, I won't force you. I promise" tiningnan ko siya at kilala ko tong hay*p na'to na hindi mapagkakatiwalaan.

"Sige ano yun? Siguraduhin mong walang s*x 'yan ha ihuhulog talaga kita dito" natawa lang siya.

"Yeah, No s*x and no feelings attach"

"So ano nga?"

"Let's say you caught my attention. We will make this game legit without mixed love, just a pure game."

"Seryoso ka talaga sa larong gusto mo?" Tumango siya at ngumiti.

"Maybe curiousity because you are like that and after all, you are not a normal woman who is easy to fall in love with and what we will do is I will force myself to do everything I can to make you beg me to have s*x with you" natawa ako sa sinabi niya.

"Ako? Magmamakaawa para makipag-s*x sa'yo? Nababaliw ka naba? Paanong mangyayari yun?" Kinindatan niya lang ako.

"Trust me, you didn't know me but to make our deal better it will take five months but if I get tired of you right before five months because you don't want me to have s*x with you, I'll just leave you suddenly but if you get tired of before five months you can tell me to stop the deal but when you win, you can ask me at least one wish and I will gladly grant your wish and I'm rich. I can do your one request but if you lose I want you to be my f*ck buddy until I get tired of you"

Sa sobrang dali nung pinapagawa niya natatawa lang ako. Bal*w na'tong lalaking to.

"Parang ganito yung larong gusto mo, sa loob ng five months parang kukunin mo ang loob, tiwala ko para ibigay sa'yo ang puri ko at ako mismo ang lalapit sa'yo para mag-s*x tayo at hindi mo'ko pinilit kasi ako lumapit tama ba?"

"Accurate babe"

"Pero kung bago pa matapos ang five months at may nag-sawa na sa isa sa atin puwede na tayong umalis sa deal?"

"Yup"

"So walang habulan na mangyayare pag-ganun"

"I don't do coaxing, babe like what I did to Serenity" tumango ako.

"Kapag natalo ka ang gusto ko umalis ka ng Pilipinas" pilyo siyang ngumiti. "Yun ang hiling ko pero pag nanalo ka, ayoko maging f*ck buddy mo but to be fair one wish for you also"

"You wicked b*tch though I like it so deal?" Ngumiti lang ako at hindi sumagot.

Anong klaseng game kasi yun? Parang tang* lang! Napa-tingin ako sa pinto nang makita si Fan ang pumasok

"Bakit nandito ka?" Tanong ko sa kaniya. Hindi sa ayaw ko siya dito ha.

"I asked our brothers and sisters if they're going to pay a visit with you——"

"Kaka-alis lang nila ate at kuya kanina so umalis ka na" malamig na sabi ko pero ngumiti lang siya.

"All of our brothers and sisters were in kuya Hunt's room" tumango lang ako kahit ang totoo nasasaktan ako.

Si kuya Hunt binisita nilang lahat samantalang ako binisita nila para pagalitan hindi pa sila lahat pumunta.

"Don't be hurt ate Laya they're just there because kuya Hunt was shot they are all worried of course——"

"Hindi ako nasasaktan at wala din akong pakielam. Ano ngang ginagawa mo dito?"

"I will stay here until someone pay a visit to you" natawa ako sa kaniya.

"So aantayin mo'ko hanggang sa makalabas ako?"

"What do you mean?"

"Kasi wala namang bibisita sa'kim dito siguro kung meroon ay kung may ginawa na naman ako pero wala ng iba kaya wala na." Walang emosyon na sabi ko.

"Then I will stay here until you get discharge" naka-ngiting sabi niya at nag-labas ng libro at tahimik na nag-aral.

Bumuntong hininga ako at natulog na lang. Inaantay ko na sana kahit papano ay bumisita ang nanay ko pero wala.

Natulog si Fan sa sofa at truth to her words, hindi nga siya umalis hanggat walang bumibisita sa'kin so ayun tulog siya. Walang bumisita e.

Umalis ako sa higaan ko at binuhat si Fan at nilagay sa kama ko para komportable siya duon.

Naka-upo lang ako sa sofa habang tinititigan si Fan na mahimbing na natutulog. Lumambot ang puso ko sa sinabi niya.

Napa-tingin ako sa pinto ng kuwarto ko nung bumukas yun at nakita ko si Glasses at kuya Bridge.

"Thank, God kuya ate is here." Tila nakahingang sabi ni Glasses, buo niyang kapatid si Fan. F*ckboy tatay ko e.

Kumunot ang noo nila nang marealize na ako ang nasa sofa at si Fan ang nasa kama ko.

"Will you be okay here, Glasses?" Tanong ni kuya Bridge.

Sasaktan ko ba yan? Kung makapag-tanong ng ganiyan ha.

Tumingin muna si Glasses sa'kin at kay Fan tapos tumango.

"Yes kuya" nakangiting sabi ni Glasses na akala mo nag-iba ng mood. Siraulong batang to.

Tumingin si kuya Bridge sa'kin na parang may sasabihin pero mas pinili niya lang na manahimik kaya umalis na siya.

"Malaki naman higaan ko, gabi na din tumabi ka na lang kay Fan at matulog na" walang buhay na sabi ko kay Glasses pero lumapit siya sa'kin at humiga at ginawang unan ang hita ko. "Anong ginagawa mo?"

"Ate Fan allowed me to do this. I'm used to this so I can sleep because I always miss mom so she let me sleep in her lap... So ate Laya can I?"

Bakit parang nag-iba si Glasses? Maarte tong batang to at mataray e.

"Now I know why ate Fan chose to stay here instead to be with us in kuya Hunt's room it's because you are alone——"

"Kung naaawa ka sa'kin, Glasses tigilan mo" malamig na sabi ko.

"Nope, you don't deserve my pity ate because you are a strong woman" lihim naman akong napa-ngiti sa sinabi niya. "I just realize this morning ate Laya that you are also a good ate wanna know why?"

"Hhm?"

"Because you don't really care if someone talk behind your back like what those maid said. You even lied to ate Sun and seems like you second emotion what the maid told to us"

"Umalis ka nun paano mo alam?" Malamig na sabi ko. Siya ang unang umalis nung sa sala nung araw na yun.

"Yeah but I left my tumbler exactly when those maids disobeyed you, I was about to enter your conversation with them but what you did caught me off guard. You are too strong and brave to fight with"

"Hindi mo sinabi kila ate Sun ang tunay na nangyare?"

"Nope, we are all know what exactly happened we just want you to confess the truth that those maid insulted you and when kuya Bridge is on his way to get home that night, kuya saw you kicked the maid face and he told us"

"So lahat ng ginawa ko alam niyo?" Walang emosyon kong sinabi.

"Yeah even your batang-hamog reasoned to covered up your bruises in face and arm that your mom did. We all knew that was your mom ate Laya and we all knew that you are in a hardship state. Dad and us wants you to tell us the truth on what's happening to you but you chose to lied with us for some sort of reasons we don't know"

"Matulog ka na" sabi ko at sinuklay ang buhok niya at ipinikit niya ang mata niya.

Imbis na matuwa sa sinabi ni Glasses naiinis pa'ko at lalong nagalit. Kung alam nila lahat nang pang-iinsulto sa'kin ng mga tao, pambubugbog sa'kin ng nanay ko at ang paghihirap ko.

Bakit mas pinili pa nilang tratuhin ako ng ganuon kaysa icomfort ako? Bakit hinayaan lang nila ganuon? Bakit pinapalabas nilang lahat na kasalanan ko lahat?

Kung alam nila ang lahat bakit wala man lang kumausap sa'kin o kahit man lang sitahin yung mga taong naiinsulto sa'kin kahit mga katulong.

Hindi ko sila pamilya, ang pamilya pinapabuti ang miyembro nito pero sila alam nila na naghihirap ako pero wala silang ginagawa. Mas masahol pa sila kay Sonya dahil si Sonya hindi plastik.

Nang makitang tulog na si Glasses binuhat ko siya at inihiga sa kama katabi ni Fan.

Gusto ko mang matuwa sa inyong dalawa pero kaya lang kayo nandito kasi naaawa kayo sa'kin.

Hindi ko kailangan ng awa ng kahit sino. Mga walang kuwenta. Kinaumagahan ako na ang umalis sa hospital.

Ang OA nahampas lang ng kaldero sa ulo ay ospital agad?

Naglalakad ako sa papuntang bahay nang may isang sports car na huminto sa harap ko. Bumaba ang wind shield ng sports car at kinindatan ako.

"Ginagawa mo?"

"Fetching my toy?" Tanong niya na naka-ngisi. "Get in, I'll drive you home." Tinitigan ko siya at sumakay sa kotse niya. Sa may backseat ako sumakay at prenteng humiga. "Laya here" utos ni Raiden at itinuro yung passenger seat. "I'm not your driver——"

"Galit ako, Rai huwag mo'kong kausapin" malamig na sabi ko na ikina-tahimik niya. Inunan ko ang braso ko at pumikit.

"I like Rai" maya-mayay sabi ni Raiden. "Sounds good" dugtong niya pa pero hindi ako sumagot.

Masama pa din ang loob ko, hindi ko alam kung matatawag ko silang pamilya. Walang kumakampi sa'kin, walang nagmamahal sa'kin, walang pumipili sa'kin.

Alam nilang hindi lang ako ang may mali pero ganiyan sila, alam nilang inaagrabyado ako pero wala silang ginagawa.

Naiinis ako at nagagalit wala na'kong pakielam sa lahat pero ang gusto ko... Sumabog. Naiinis ako.

Kinagat ko ang sarili ko sa sobrang gigil ko, wala akong pakielam anong mangyare pero imbis na ang mga kapatid ko o ang pamilya ko ang saktan, mas pinili kong ako na lang.

Naramdaman kong huminto ang kotse at lumapit si Raiden sa'kin at iniupo ako.

"Stop that" seryosong sabi niya at marahang kinuha ang braso ko na may dugo na. "Look what you did" parang pinapagalitan niya pa'ko at binigay niya sa'kin ang braso niya. "You are mad that much?" Tanong niya pero hindi ako sumagot. "Here's my arm bite it, I won't mind——f*ck!" Malakas na mura niya nang kagatin ko sa sobrang gigil ang braso niya.

Naiinis ako, naiirita, puny*ta silang lahat. Nakakainis, nakakainis, naiirita ako, bakit? Bakit kailangan ganuon ang trato nila sa'kin? Bakit kailangan mag-dusa ako ng ganito? Porke ba p*kpok ang nanay ko at ang mga kapatid ko ay nagmula sa maayos na pamilya?

Ganuon ba yun? Edi sana ipinutok ako ng tatay ko sa kumot o flinash sa toilet o pinasabog sa lababo. Ang dami nilang alam. Kung ako magiging ina kapag ganuon ang nangyari sa anak ko lint*k lang walang ganti.

Napa-tingin ako kay Raiden na kagat ang labi habang nakapaikit sa sakit ng kagat ko sa kaniya. Iniluwa ko ang braso niya na ikinahinga niya ng maluwag.

Napatitig ako sa braso niyang mas malala kaysa sa braso ko.

"Next time if you're mad I will drive you to some place where you can easily ease your madness" nakangiting sabi niya na parang wala lang.

"Sorry" sinserong sabi ko at kinuha uli ang braso niya at pinakatitigan ang sugat na nagawa ko. "Hindi ko alam bakit pero gusto kong gawin to" at mabilis na dinilaan ko ang sugat niya at hindi ko tinigilan hanggang makuntento ako.

"You're sexy and different" sabi niya nang naka-ngiti. "Then to be fair" kinuha niya ang braso ko at naka-tingin sa mga mata niyang dinidilaan ang sugat ko.

Naturn-on ako sa ginagawa niya na dahan-dahan kong ikinangiti.

"Now I see your smile" natawa lang ako at lumipat sa passenger seat, siya naman ay bumalik sa driver seat. "Where do you want to go?" Tanong niya habang nag-dadrive.

"Drug store" sabi ko at nag-hanap ng yosi sa kotse niya at naka-hanap naman ako agad at sinindihan yun.

"You love smoking in my baby don't you?" Tanong niya na kunot ang noo. Ang baby niya ang car niya.

"Lahat naman ng lugar na napuntahan ko nayosihan ko na" simpleng paliwanag ko. Dumeretso kami sa drug store. "Antayin mo'ko dito" hindi ko siya inantay sumagot at umalis na at dumeretso sa loob ng drug store.

"Gamot para sa kagat ng asong ul*l meroon kayo?" Tanong ko sa Pharmacist.

Napa-tingin sila sa akin kaya napatingin ako sa sarili ko. Nakalimutan kong hindi pala ako nagpalit ng damit dahil naka-hospitak gown ako.

"Huwag na nga" malamyang sabi ko at lumabas na ng drug store at tumingin ako sa langit.

Ang init na ng sikat ng araw pero mas pinili kong tingnan ang kalangitan. Napapraning na'ko sa hindi malamang dahilan.

"What are you doing?" Tanong ni Raiden na nasa harap ko na pala.

"Nagpopropose ako sa araw kung puwedeng pakasalan ko siya" biro ko na hindi niya ikinatawa. "Hatid mo na'ko sa'min pagod ako." Hindi siya sumagot.

Nang makarating sa tapat ng bahay namin tinitigan ko ang bahay namin na sobrang ingay pala sa loob as in rinig na rinig ang ingay ng mga kapatid ko.

"KUYA HUNT IS AWAKE?"

"REALLY!!!"

"OH GOOD. I MISS KUYA HUNT!" Puro si kuya Hunt ang topic nila na ikinangiti ko ng mapait at the same time masaya. Tumakas ako sa ospital kung hindi nila alam.

"You sure you want to go inside?" Malambing na tanong ni Raiden nang mapansing parang wala ding may pake sa'kin sa bahay. "Or you want my hug?" Hinarap ko siya na naka-buka na ang mga braso.

Lumapit ako sa kaniya at kumandong na parang bata habang naka-hilig ang ulo ko sa balikat niya at siya naman ay niyakap ako.

"You know.... This is my first time comforting someone" bulong niya. Hindi ako nag-salita pero masama pa din ang loob ko. "In five months I can be your accomplice" dagdag niya pa at hinaplos ang buhok ko.

"Komportable ako sa iyo" bulong ko din.

"Me too babe... Me too" bulong niya at mas mahigpit pa'kong niyakap.

Nag-stay kami ni Raiden sa ganuong posisyon ng ilang minuto at pumasok na'ko sa bahay. Biglang natahimik ang buong bahay nang makita ako.

Hindi ako nag-salita at dumeretso lang ako sa kuwarto ko at naligo, nang matapos maligo kinuha ko na yung bag ko para pumasok sa school.

Tahimik pa din sila habang naka-tingin sa'kin.

"You'll attend to your class?" Napa-lingon ako kay ate Primera na may bitbit na gitara sa likod. Hindi ko siya pinansin at dumeretso akong kusina kung saan nakita ko uli ang katulong na humampas sa ulo ko.

Kabado siyang tumingin sa'kin kaya natawa ako.

"Susundin mo gusto ko o tutuluyan kong sagasaan ka?" Walang emosyon na sabi ko na ikina-kilos niya. "Gawan mo'ko ng kape bilisan mo" sabi ko at dumeretso sa sala kung saan nanduon ang iba ko pang kapatid pati na din si Aya na naka-ngiti sa'kin. Siya ang pinaka-malapit sa puwesto ko.

"Pasensya na Laya hindi ako naka-dalaw sa'yo sa ospit——"

"Hinampas lang ako ng kaldero wala namang big deal dun" malamig na sabi ko na ikinatigil ng lahat. Dahan-dahan silang napa-tingin sa'kin, sakto namang dumating yung kape ko.

"M-ma'am ito na po" mukang takot na sabi nung katulong.

"Sinungaling ka kasi deserve mo yun" walang emosyon na sabi ko at mabilis na hinigop yung kape kahit napaso talaga yung dila ko sa sobrang sakit pero hindi ko inintindi.

"Ate Laya" emosyonal na sabi ni Fan, hindi ko siya pinansin.

"Hindi ko alam kung kailan ako uuwi——"

"Why?" Putol ni kuya Chaser. Hindi ko siya sinagot at umalis na'ko. Imbis na sa school dumeretso, dumeretso ako sa bahay ni Sonya at pumasok sa kuwarto niya kung saan naabutan ko siyang tulog habang walang saplot.

Natawa ako sa nangyayari sa'kin, ginising ko siya at iritable siyang tumingin sa'kin.

"Kakalabas ko lang ng hospital" pag-inform ko. Tinitigan niya ako.

"Anong ginawa mo duon?"

"Nag-tapon ng basura" bob*ng nilalang naman nito.

"Dapat sinama mo sarili mo, basura ka" natawa ako sa sinabi niya.

"Nandito din pala ako para ipakain ka sa hayop. Hasang ka e" pang-iinsulto ko na ikinatigil niya pero natawa din.

Parehas talaga kami na kapag natatawa ibig-sabihin naiinis.

"Huhulaan kong walang dumalaw sa'yo sa ospital tama ba?" Nang-iinsulto niyang sabi. Hindi ko inalis ang titig niya. "Puwede ka namang bumalik dito, Laya kung gusto mo. Feel free ka ding rumaket sa bar, sobrang napaka-kinis mo sayang naman kung hindi mababayaran yung katawan mo diba?" Umirap ako at nag-sindi ng yosi. Ibinuga ko ang usok at umupo sa sahig.

"Sabihin mo," seryosong panimula ko. "Tatay ko ba talaga si Don Forster o hindi?" Tanong ko na ikinatingin niya sa'kin.

"Diyan naman ako hindi magkakamali, tandang-tanda ko na ang huling naka-s*x ko nung buwan na yun ay si Don Forster kaya sureball akong anak ka niya"

"Pina-DNA test niya ba'ko?" Tanong ko pa. Kinuha niya ang yosi niya at sinindihan yun at nag-yosi din sabay ko.

"Alam ko hindi kasi naramdaman niya ata sa'yo lukso ng dugo" si Daddy siguro ang isa sa naramdaman kong nagmamahal sa'kin sa mga Forster. Tumayo ako.

"Nasaan si Taba?"

"School" tumango ako.

"Punta pa'ko ospital una na'ko——"

"Pautang naman ako, Malaya" natawa ako sa kaniya. "Babayadan ko din"

"Paano ka ba gumastos? Buka ka nang buka ano wala yang kita?" Turo ko sa kaniya kasi hanggang ngayon naka-hubad amp*cha.

"Skin care product——"

"Semilya na lang ilagay mo sa muka mo" malakas na sinigawan niya ako pero mabilis na umalis ako. Dumeretso ako sa ospital kung saan si kuya Hunt.

Nag-aalala din ako siyempre sa kapatid ko, sakto naman dahil lahat ng kapatid ko nasa mga trabaho at school ngayon.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at nakita kong tulog si kuya Hunt. Walang tunog akong umupo sa upuan sa gilid ng hospital bed niya.

Pinakatitigan ko ang guwapong muka ng kuya ko at ngumiti.

"Masaya akong ligtas ka" mahinang sabi ko at hinawakan ang kamay niya. "B*bo mo naman kasi akala ko magaling ka? Eh bakit nagpabaril ka? Tang*-tang*ng SPO3 amp*ta by the way kuya alam ko namang hindi mo itatanong pero maayos din ako at hindi na masakit ang ulo ko" sabi ko. Hindi siya nag-react ibig-sabihin tulog pa din siya.

Napa-lingon ako sa pinto nung may babaeng maganda na pumasok, natigilan siya sa pag-pasok nang makita ako.

"Ahm who are you?" Parang naiilang na tanong niya. Hindi ko siya kilala.

"Ako si Malaya" ngumiti siya sa'kin.

"You know him?" Pupunta ba'ko dito kung hindi? Utak din nito e.

"Oo kasi——"

"You know he's lucky" singit niya agad. Bastos! "All his siblings went here everyday to visits him" at duon natigilan ako.

"All?" Takang tanong ko. Tumango siya.

"Yeah, he has ten siblings over all they're all eleven" napatango ako sa sinabi niya. So hindi ako kasama sa eleven.

Tumango-tango ako sa lakas ng tama ng mga kapatid ko. Dose kami magkakapatid hindi eleven puny*ta at may padating pang isa kaya trese kami lahat.

Pero mukang ako lang ang hindi niya kilala sa lahat e.

"Ah alis na pala ako, sobrang fan kasi ako ni SPO3 Forster dahil magaling siyang pulis" nakangiting sabi ko. Ngumiti naman yung babae.

"I know" hindi na'ko nag-tagal duon at umalis na'ko agad. Saya ng buhay gag* hahahaha.

Ilang araw at linggo ang lumipas di din naman kami madalas magkita ni Raiden, bakit? Kasi habang inaantay niya pag-oo ko sa laro niya nakikipagtalik naman siya sa ibang babae. Laking ibang bansa kasi si Raiden.

Ako naman laging nag-diditch ng class at kung saan-saan pumupunta. Walang pakielaman sa ginagawa namin e wala pa naman kami sa laro e.

Speaking of ditch pala.

"WHAT THE F*CK ARE YOU DOING TO YOUR F*CKING LIFE MALAYA?" malakas na malakas na sigaw ni kuya Legal sa'kin na halos pagbuhatan na'ko ng kamay. "Look at your grades" At pahagis na binigay sa'kin ni kuya ang card ko kung saan nagpapadamihan ang tres. "F*ck you might going to repeat next school year if you keep on doing this" dugtong pa ni kuya Legal. Hinilot niya ang sintido ko.

"Kuya bago ako ang pagsabihan mo dapat ang mga teacher muna" seryosong sabi ko na ikina-tigil niya.

"Now you're blaming your prof——"

"Kasi gaganahan ba'kong pumasok kung hindi nila ako pinapahiya?" Simpleng tanong ko na ikinatigil niya. "Pag napalitan mo teacher ko promise mag-aaral ako ng husto" at lumabas na'ko sa opisina ni kuya at dumeretso sa Forster Corp kung saan parang naging tahanan na ni Daddy.

Nakita ko siyang natutulog sa table niya na parang madaming kailangang pirmahang papeles dahil madami papeles sa gilid niya.

Kinausap ko ang sekretarya ni Daddy na ako na maghahanda ng meryenda niya at tumango naman siya at ngumiti bago umalis.

Nang matapos na'ko mag-handa ng meryenda ginising ko na si Daddy at kunot-noo siyang tumingin sa'kin at nung mapagtantong anak niya ako ay ngumiti siya.

"Pagod?" Tanong ko at inilapag yung tray na ginawa ko. "Ginawan kita meryenda, dad" ngumiti naman siya at uminom ng kape na ginawa ko. "Dad may tanong pala ako"

"Ask away" sabi niya habang ineenjoy ang meryenda na ginawa ko.

"Bakit hindi mo'ko dinalaw sa ospital?" Deretsang tanong ko. Bumuntong hininga si Dad at pinalapit ako sa kaniya na ginawa ko naman.

"I did but you're gone" kumunot noo ko. "Malaya I did visited you once, only one because I'm so much busy and that time you are nowhere to be found" yun siguro yung ginantihan ko katulong namin.

"Thank you pa din kasi binisita mo'ko" hinalikan niya ako sa noo na binigyan ako ng masayang pakiramdam sa katawan.

"Sorry because on how they treated you, I will always love you, Malaya I swear"

"Hindi mo nga sigurado kung anak mo'ko diba?" Tanong ko na ikinagulat niya.

"Hey," parang may ibang emosyon sa muka ni Daddy. "You are my most bravest daughter, Malaya so pleace don't doubt that" natawa ako sa sinabi ni Daddy.

"P*kpok si Sonya——"

"Malay she still your mother don't call her names" Hindi ako nag-salita. "You can talk to me if you want okay? I'm always here" tumango ako at humalik sa pisngi niya.

"Alis na'ko" sabi ko at umalis na.

Kahit anong pagpapa-gaan ng loob ni Daddy sa'kin hindi gumagaan ang pakiramdam ko, bakit? Kasi ganuon ang mga linyahan ng taong puro salita lang.

Naglalakad ako papunta sa kung saan nang makita ko ang grupo ng kalalakihan na nagbubugbugan. Natawa ako sa itsura nila na mukang tang*.

Imbis na pigilan sila dumaan ako mismo sa gitna nila na ikinatahimik at ikinatigil nila na dapat hindi ata ako dumaan kasi nagbubugbugan sila.

Lahat naka-tingin at napa-tingin ako sa isa nang makitang si Raiden yun na naka-ngiti sa'kin na parang naa-amaze sa ginawa ko na namang kakaiba.

Ano ba dapat gawin ko? Sumali sa away nila o huwag dumaan sa gitna nila? Eh attention seeker ako pake nila.

Binagalan ko ang lakad ko na ikinakunot ng mga tao, si Raiden naman ay ngingisi-ngii lang na nasisiyahan talagang makita akong inistorbo ang away nila.

Nang makalagpas sa kanila napangiti ako nung hindi pa din sila nag-aaway kaya lumingon ako kay Raiden.

Kung may isang tao man akong sasabihan kong hindi ako hinusgahan bagkus sinasabayan pa'ko at kinukunsinti si Raiden yun.

"Rai," pag-tawag ko na lalong ikinatigil nila. Nakangiti pa din si Raiden sa'kin. "Gusto ko na mag-laro" at kasabay nun ang matamis na ngiti niya at mabilis na sinipa sa muka ang kaaway niya at bumalik na sila sa pakikipag-basag ulo.

"HUWAG KANG LALAPIT SA'KIN NA MAY BANGAS HA" nakangiting sabi ko na ikinalingon niya sabay hagis ko ng malaking kahoy na mabilis niyang sinalo at pinang-hataw sa mga kaaway niya.

Pag-nakulong siya bisitahin ko na lang.