His Dangerous Obsession

3

AUTHOR'S NOTE

Hello, dear readers!

Welcome to "The Dangerous Obsession"—a story filled with unexpected encounters, complicated emotions, and a hint of mystery. As you dive into Cath’s journey, you’ll witness her struggles, determination, and the intriguing relationship she unknowingly steps into.

This story is not just about romance but also about self-worth, resilience, and how love can sometimes be found in the most unexpected places.

I hope you enjoy every twist and turn of this tale! Thank you for reading, and feel free to share your thoughts—I’d love to hear from you.

Happy reading!

—Author

_______________________________________________________

CATH’S POV

Ruid, yari ka talaga sa akin mamaya ‘pag wala na si Damon.

Matalim ko siyang tiningnan, pero imbes na matakot, mas lalo pa siyang natuwa. Gusto ko siyang sakalin sa inis. Napabuntong-hininga ako bago naupo sa sofa, iniirapan siya habang patuloy na nag-uusap silang magkapatid—o mas tamang sabihin, nag-aaway.

"That’s it, Ruid. She’s mine," mariing sabi ni Damon, halatang galit na galit.

Ha? Ano daw? Tama ba ang narinig ko?

"She’s yours?" Ruid scoffed, nakangisi pang parang nananadya. "Come on, brother. She works for me now, which means she’s my property."

WHAT. THE. HELL?

Napakunot ang noo ko at agad siyang tiningnan ng masama. "Excuse me? Property mo? Ruid, anong pinagsasabi mo d’yan?"

Lumapit si Damon sa akin, nakatitig nang matalim. Mas lalo pa siyang nagmukhang nakakatakot habang papalapit. Napaatras ako sa sofa nang bahagya.

"Anong problema mo?" tanong ko nang hindi na nakapagtimpi.

Wala naman akong ginagawang masama sa kanya, pero kung makatingin siya, parang may atraso ako ng isang milyon!

"Damn, you are not Ruid’s property," madiing sabi niya, kitang-kita ang frustration sa mukha niya.

Napakurap ako. Ano bang pinagsasabi ng lalaking ‘to?

"Anong 'property-property' ang pinagsasabi mo?" iritadong sagot ko. "At bakit parang galit na galit ka sa akin? Hindi kita inaano, ha? Kung may atraso sa’yo si Ruid, sa kanya mo ibunton, hindi sa akin!"

"Argh! Damn you, woman. Whatever," asik niya bago galit na isinara ang pinto nang may malakas na tunog.

Halos mapatalon ako sa lakas ng impact. Lumipat ang tingin ko kay Ruid, na ngayon ay nakataas na ang dalawang kamay na parang walang kasalanan.

"Ruid…" mariing tawag ko sa kanya, nagbabadyang bugso ng galit sa loob ko.

Napatawa siya. "Whoa, chill ka lang, Cath!"

"Chill? CHILL? Ruid, you dragged me into this mess!" sigaw ko, frustrated na frustrated na talaga. "Isa lang akong mahirap na naghahanap-buhay, tapos ngayon, bigla na lang akong napasok sa away niyong magkapatid?!"

Napahinga nang malalim si Ruid at umupo sa tabi ko. "Look, gusto ko lang ibalik ang dati kong kuya. ‘Yung masayahin at mabait na Damon, hindi ‘yung halimaw na Damon ngayon. I just thought you might be the one to change him."

Napairap ako. "And bakit ko naman gagawin ‘yon?"

Ruid smirked. "Because… dodoblehin ko sahod mo."

Napakurap ako. Oh.

Okay, hindi ako mayaman. At ang laking tulong ng dagdag na pera. Pero…

"Ruid, delikado ‘to," bulong ko.

"Anong worst na pwedeng mangyari?" he shrugged.

"Uh, baka patayin ako ng kuya mo?"

"Psh, hindi ka niya papatayin," sagot niya, nakangisi pa rin. "Kung tutuusin, baka ma-in love pa siya sa’yo."

Nanlaki ang mata ko. "ANO?!"

Natawa si Ruid sa reaksyon ko. "Oh, come on! What’s so bad about that? If he falls for you, edi success! At kung ayaw mo naman sa kanya, edi i-reject mo. Walang mawawala sa’yo."

"TANGINA MO, RUID!"

Humagalpak siya sa tawa.

"Hindi ‘to nakakatawa!" sigaw ko. "At paano kung ako ang mahulog sa kanya?!"

Nagtaas siya ng kilay. "Then I guess magiging Mrs. Octavian ka."

Napabuntong-hininga ako at tinakpan ang mukha ko gamit ang mga kamay ko. "This is a disaster waiting to happen."

Ruid patted my back like some smug idiot. "Relax, Cath. Who knows? You might even enjoy it."

Sinamaan ko siya ng tingin bago nag-exhale nang malakas. "Fine. Pero walang kalokohan, Ruid. I swear."

"Scout’s honor," he winked.

Putangina, hindi ako naniniwala.

---

Kinabukasan, nanghihinayang akong pumayag sa planong ‘to.

Dito ako ngayon sa Octavian mansion, suot ang maid uniform ko, at biglang napaisip kung anong klaseng gulong pinasok ko.

Dati, isa lang akong normal na pizza delivery girl. Ngayon, empleyado na ako ng isang mayamang pamilya.

At ang pinaka-masama sa lahat? Araw-araw ko nang makikita si Damon.

Habang naglalakad ako papuntang kusina para simulan ang trabaho ko, biglang may presensyang lumapit sa akin. Hindi ko pa man siya natatanaw, pero alam kong siya na ‘yon.

At tama nga ako.

"What the hell are you doing here?" malamig na tanong ni Damon mula sa likuran ko.

Napalunok ako.

Dahan-dahan akong humarap. Nakapamulsa siya, nakakunot-noo, at halatang inis.

Shit. Mas mukhang nakakatakot siya sa umaga.

Pinilit kong ngumiti. "Uh… surprise?"

____________________________

Lumipas ang ilang araw, at dumating na rin ang araw na susunduin ako ni Ruid para lumipat sa Octavian mansion. Kagabi pa lang ay nag-impake na ako dahil excited akong magsimula sa trabaho. Hindi ko pa alam kung tama ba ang naging desisyon ko, pero andito na ako, kaya wala nang atrasan.

Kakatapos ko lang maligo at magbihis, ngayon ay nakaupo ako sa kama, hinihintay ang pagdating ni Ruid. Ilang sandali pa, narinig kong may pumaradang sasakyan sa harap ng bahay. Hindi ko na kailangang silipin pa—alam kong siya na ‘yon.

Lumabas ako at nakita kong pababa na siya ng sasakyan. Agad niyang kinuha ang maleta ko at inilagay sa likuran ng kotse.

"Oh, so prepared ka na talaga, huh?" nakangising sabi niya. "Magwowork ka sa akin bilang personal maid. Tingnan ko lang anong mangyayari ‘pag nagtagal ka sa poder ko."

Napairap ako. "Nako, Ruid, kung ako sa’yo, wag mo nang ituloy ‘yang plano mo. Hindi ko trip magsinungaling. Ang gusto ko lang naman ay magtrabaho, hindi ‘yung ganito."

Umikot ako sa kabilang side ng sasakyan at sumakay. Agad ding sumunod si Ruid sa driver’s seat at pinaandar na ang kotse.

Naupo ako sa tabi niya. Ayaw niyang sa likod ako sumakay, baka raw isipin ng mga tao na driver ko siya. Napailing na lang ako sa kaartehan niya.

Makalipas ang halos isang oras ng biyahe, narating na rin namin ang Octavian mansion. Malayo-layo rin ito, pero hindi na bago sa akin ang lugar. Ilang beses na rin akong nakapunta rito noon—bilang isang pizza delivery girl.

Pagbaba ko ng sasakyan, bumungad agad si Manong Guard.

"Uy, pizza woman, andito ka na naman!" bati niya nang may halong biro.

Napatawa ako. "Oo nga po, eh!"

Binuksan niya ang gate at pinapasok kami. Habang naglalakad kami papasok ng mansion, napansin kong parang ibang-iba na ang mga nagtatrabaho rito.

"Bago ba silang mga maid?" tanong ko kay Ruid, napapatingin sa mga bagong mukha habang abala sila sa paglilinis.

"Yeah, bago silang lahat," sagot niya. "By the way, kapag andito si Kuya Damon, ang parents namin, at iba pang bisita, just call me ‘Boss,’ okay?"

Napataas ang kilay ko. "Boss? Ikaw? Nako, Ruid, parang hindi bagay sa’yo."

Napakunot ang noo niya. "Hoy, serious ako!"

Tumawa ako nang mahina at tumango. "Sige na nga, Boss."

Nagpatuloy kami sa pagpasok ng mansion. Pagkarating namin sa sala, sinalubong kami ng isang babae na kahit may edad na ay halatang may angking ganda pa rin. Agad niyang niyakap si Ruid nang mahigpit.

Napangiti ako. Siguro ito si Ma’am Octavian.

"Hi po, Ma’am," magalang kong bati.

Napalingon siya sa akin, tila ngayon lang napansin na may kasama si Ruid. Agad siyang ngumiti at inisa-isa akong tiningnan.

"Is she your girlfriend, son? She’s beautiful," sabi niya, halatang impressed.

Nanlaki ang mata ko. WHAT?!

Agad na umiling si Ruid. "No, Mom. She’s my maid. Meet Cath."

Ngumiti ako kay Ma’am Octavian—o dapat yatang tawagin siyang Ma’am Lari.

"Okay? What a nice name for a beautiful lady," aniya, nakangiti pa rin. "Just call me Ma’am Lari, dear. But honestly, son, she’s so beautiful! You better introduce her to your brother, hahaha!"

Ay, kaya naman pala. Sa nanay nagmana si Ruid sa kakulitan.

"Mom, stop! She’s mine, not for my brother!" sagot ni Ruid, halatang naiinis.

Napatawa ako nang mahina, pero pinilit kong pigilan. Ang cute ni Ruid ‘pag inis.

"Hmm, then let’s see kung kanino siya mapupunta," natatawang sabi ni Ma’am Lari.

Lalong napangiwi si Ruid. Ako naman ay napailing.

"Nako, Ma’am Lari, isa lang po akong dating pizza delivery girl. Hindi marangya ang buhay ko tulad niyo, kaya imposible pong magustuhan ako ni Damon."

Sabay kaming tumawa ni Ma’am Lari habang si Ruid naman ay naningkit ang mga mata sa inis.

"Ayoko na sa inyo!" sabi niya bago tumalikod at tuluyang umalis paakyat sa kwarto niya.

Napailing ako at napatingin kay Ma’am Lari. "Lagi po ba siyang ganyan?"

"Haha, yes, pero sanay na ako," sagot niya. "And you? How do you feel working here?"

Nag-isip ako sandali bago sumagot. "Honestly? Hindi ko alam. Parang ang daming puwedeng mangyari. But I’ll just do my job and stay out of trouble."

Ngumiti si Ma’am Lari. "Well, let’s hope for the best, dear."

Sabay kaming napatingin sa hagdan kung saan umakyat si Ruid kanina. May kutob akong hindi ito magiging ordinaryong trabaho.

At tama nga ako.