MARAHAN akong napabangon. Ramdam ko ang sakit ng ulo ko. Hindi ako makatulog kagabi sa kakaisip!
Alas siyete na ng umaga.
Bigla akong napababa sa kama ng maalalang kailangan pala naming kausapin ang mga magulang namin ni Sofia.
Nagmamadali akong naligo.
Bigla akong kinabahan ng marinig ang boses ni Sofia na parang nagmamakaawa!
Nagmamadali akong bumaba ng hagdan. At ganoon na lang ang pagkagulat ko ng makitang nandoon sila Tita Nandine at Tito Alexander.
Kasama ng mga ito ang kanilang mga anak!
Naisip ko rin na baka dito sila natulog kagabi.
Napalunok ako ng lahat sila napalingon sa gawi ko. Napakurap ako ng makitang umiiyak na pala si Sofia!
Mabilis ako nitong nilapitan. Hinawakan ang kamay ko at inakay palapit sa mga ito.
Hindi ko magawang tingnan ang binata.
"Sabihin mo na
