His Obsession

Chapter 9

"Saan ka ba pumupunta tuwing gumagabi?"

Minsan ay naisipan ko siyang tanungin.

Sinulyapan niya ako mula sa mini office desk niya at binigyan ng kakaibang titig.

I clear my throats para ihanda ang sarili ko sa sasabihin sa kanya.

"Pansin ko kasi, nawawala ka tuwing sumasapit ang gabi."Paliwanag ko sa kanya.

Sa sampung araw na nakasama ko siya ay iyon talaga ang bumabagabag sa isipan ko. Kapag umaaraw, nandito lang siya kasama ako. Kapag sumasapit naman ang dilim, nawawala siya.

Hindi ko na siya maintindihan kaya kinompronta ko na siya ngayon. Curious talaga ako sa ginagawa niya. Iniisip ko pang baka ay bampira siya o di kaya'y aswang dahil hindi ko siya nahahagilap tuwing lumalabas na ang buwan.

"What do you mean?" Tanong niya nang hindi ako maintindihan.

"Don't make me repeat myself!" Pagsusungit ko sa kanya na ikinataas ng kilay niya.

"Okay..."

"Oh come on Zeo! Alam mo kung ano ang ibig kong sabihin! Bampira ka ba o ano?!"

Halos manggalaiti ako sa inis nang sabihin ko iyon sa kanya. Alam ko naman na alam niya ang ibig kong sabihin pero nagpapa-as if lang talaga siya na hindi niya ako naririnig.

"Tss. Kung bampira ako, hindi kana sana nakakapagsalita pa riyan dahil baka umpisa palang nasipsip ko na lahat ng dugo mo diyan sa hindi mo kasarapang katawan!"

Namilog ang mata ko dahil sa sinabi niya. Halos umusok ang ilong ko sa narinig mula sa labi niya.

"Hindi kasarapang katawan? Lakas mo ngang makipag make out sakin tas yan pa nasasabi mo?" Manginis-nginis akong tumayo at tinalikuran na siya.

Kahit kailan talaga ay hindi siya maayos kausap. Well, ano pa nga ba ang ineexpect ko? Si Zacheo na iyon. That s**t! Feeling niya naman masarap din siya. Suck!

Lupaypay akong nahiga sa kama matapos kong makipagbangasan kay Zacheo. Ganoon nalang ang naging daily routine naming dalawa habang nasa islang ito.

Talking about being with him is not that easy. Yeah, inaamin ko hindi na ako masyadong naghehysterical tuwing nandyaan siya. Maybe, nakakapag-adjust na ako sa mga gusto niya. But that doesn't end there.

Nandoon parin ako sa puntong gusto kong maka-alis talaga rito. Yun talaga ang naging goal ko sa mga araw na nakasama ko siya. Hindi iyon nawawala sa isipan ko.

Pumapasok parin kasi sa isipan ko si Lucas. The man I left in the city.

Kumusta na kaya siya? Is he doing well? Kumakain ba siya ng maayos?

I left a heavy sigh when I remember him. Siya na lang yata ang laman ng isip ko tuwing nag-iisa ako.

"Aray!" Daing ko nang hindi niya sinadyang lakasan ang paghaplos sa likod ko.

Hinaplos ko pa ang parteng iyon at strinetch ang balikat ko.

Nasa sala kami ngayon at minamasahe niya ako. Natawa nga ako dahil nagpapaka-trying hard siyang magmassage eh hindi naman pala marunong.

"Sabi kasing 'wag na!" Aniya ko at tumayo na.

Natahimik naman siya at hindi na nagsalita pa. Ibinalik niya na uli ang atensyon sa panonoud ng rugby sa telebisyon.

"Gusto ko sanang makita si Rico..." panimula ko at tinabihan siya sa sofa.

Hindi niya parin ako sinusulyapan at nakikinig lang sa sinasabi ko.

"Can I visit him? Kahit sandali lang?" I requested.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. Senyales iyon na nababagot siya sa mga pinagsasabi ko.

"You can't!" Tipid niyang sagot.

"Please. Just once..."

"I won't allow you. Unless you'll accept me in your life."

Halos mawalan ako ng lakas sa sinabi niya. Napakagat ako sa labi ko at inilihis ko ang tingin ko sa kanya.

Yun naman ang bagay na hindi ko kayang ibigay sa kanya.

"Alam mong si Lucas ang mahal ko." I hissed.

"Then don't try to take your feet out in this island!"

"Zeo...Hindi ka pa ba nagsasawa sakin?" I softly ask him.

Pina-iral ko muna ang soft side ko at sinet aside muna ang hard side ko. Malay ko, maawa siya at pagbigyan niya ako sa mga hiniling ko.

"Bakit ako magsasawa? You mean a lot to me." He replied.

I shook my head at napapabuga nalang ako ng mumunting hininga dahil sa tinding disappointment sa kanya.

Hindi niya talaga ako na iintindihan. He always do what he wanted to do.

Paano naman ako? Gusto ko ring gawin ang mga bagay na gusto ko. Yung hindi ako kontrolado nino man. Yung hindi niya ako kinokontrol.

Pinatay niya ang tv at sinandal niya ang katawan niya sa sofa. Hindi ako makatingin sa kanya at sa harap lang ang tingin ko.

Naramdaman ko nalang ang kamay niyang humahaplos sa bewang ko. Pinadaosdos niya iyon hanggang sa marating niya ang legs ko.

He massage my thigh using his hands. I sigh in annoyance.

Alam kong may gusto na naman siyang gawin sa'kin. Hindi pa ba siya napapagod? Lagi nalang ganito! How can I live my life happily? Hindi lang sa s*x umiikot ang lahat.

"Oum.." i moaned when he enter me in my back harshly.

I bit my lips when he started on pounding me. Nakakapit ang mga kamay ko sa sofa habang nasa likod ko naman siya na nagpapakasarap.

"Im cumming..." i stated when I felt something on my stomach.

"Ahhhh...." I felt his juices running inside me when he reach his climax.

Lupaypay akong nahiga sa sofa at hinahabol parin ang hininga ko.

Nagulat ako nang binuhat niya ako at naglakad siya papasok sa kwarto ko. We're both naked when we lie on the bed.

Tumagilid naman ako sa kanya upang sana'y matulog na ngunit nagulat ako sa sunod niyang ginawa.

"What's this?" Kahit alam kong kwentas ang isinukbit niya sa leeg ko ay sinigurado ko parin yun mula sa kanya.

I felt him in my back hugging me sweetly na tila ba ay magkasintahan kaming dalawa.

When in fact, we don't know each other.

"A necklace honey. Wear that all the time!" His manly voice, almost lost my breath.

"It symbolizes what?" Curious kong tanong sa kanya.

Mahal niya ba talaga ako? Paano si Sabrina?

I heard him chuckle.

"My obsession for you..."

My heart almost didn't get it. He mean lust and not love. Kung ganon para lang sa kalibugan ang mga ginagawa niyang ito sakin.

Is this what they called no feeling attached? Pure s*x lang?

Hindi ako makatulog nang gabing iyon. Imbes na balewalain ko ang mga sinabi niya mas lalo iyong tumatak sa isipan ko.

I didn't love him pero bakit parang nasaktan ang puso ko sa sinabi niya? Am I assuming into something? Dahil ba obsess siya sakin ay inakala kong mahal niya rin talaga ako?

Why am I hurt? Bakit ganito ang nararamdaman ko? I should'nt be feeling this.

Wala akong gusto sa kanya. Si Lucas ang mahal ko. I gave my body to him dahil wala akong choice. Iyon lang dapat ang mararamdaman ko and no more than that.

Fuck this feeling! It's your fault Zacheo. It's your fault!

Tanghali na nang magising ako at pumanhik patungo sa kusina. Naabutan ko naman siya roong nagluluto kaya naman nilapitan ko siya at sinilip ang ginagawa niya.

"Tulungan na kita." I offered.

"Hindi na. Maupo ka nalang diyan at manuod." Tanggi niya na ikinasimangot ko.

Sinunod ko naman ang sinabi niya at naupo na nga ako sa silya sa dining table. Hindi ko na siya kinulit pa dahil alam kong hindi rin naman siya makikinig sakin.

"Thanks." I mouthed when he poured water in my glass.

Tahimik kaming kumakain habang tunog lang ng mga pinggan ang tanging nag-iingay sa kusina.

Tumikhim ako upang pukawin ang atensyon niya dahil kanina niya pa ako hindi pinapansin.

Nakakapanibago iyon dahil madalas sa aming dalawa, siya ang may maraming sinasabi. At ngayon mukhang tahimik lang siya sa buong minutong kumakain kami.

Nag-angat siya ng tingin sakin."What?" Aniya sa malamig na boses.

Napalunok naman ako nang magkasalubong ang mga mata namin. He looks very tired. Mukhang hindi siya nagkaroon ng maayos na tulog kagabi.

May kung ano namang nabuo sa sistema ko.

Is it conscience? Nakokonsensya ba ako sa pagsusuplada ko sa kanya the whole time?

Ngumiti ako ng malapad."We should go island hopping." Panimula ko at pinagpatuloy ang pagkain.

His brow raise. "Why so sudden?" Tanong uli nito.

"Well, naisip ko lang. It's been weeks na nandito tayo, and it's kinda boring here. Magkakasakit tayo kung nandito lang tayo sa loob ng bahay palagi." Utas ko.

"Okay. I'll prepare the yatch after we eat."

Mabilis kong tinapos ang pagkain ko at inilagay ang pinagkainan ko sa sink. Hinugasan ko narin ang pinggang ginamit ko dahil nahihiya na ako sa kanya. Siya na nga ang nagluluto, siya pa ang pinaghuhugas ko ng mga pinagkainan ko.

Napapangiti nalang ako sa sarili ko. Nagiging mabait na yata ako sa kanya ngayon. Halos noong nakaraan lang kinamumuhian ko siya.

Dahil narin siguro sa mga pinapakita niyang good side niya kaya ako nagkakaganito. I mean, he's not that hard to be with. Sometimes, he's very bossy to the point na naiinis na ako sa kanya pero minsan naman ay ang sweet nito na ikinalalambot naman ng puso ko.

Dumiretso na ako sa kwarto ko at naghanap roon ng masusuot para sa pamamasyal namin sa karatig isla. Tinungo ko ang walk in closet at naghanap roon ng bikini.

It seems pinag-isipan niya talaga ng mabuti ang pagkidnap sakin at pagdala sakin sa islang ito dahil sa daming pangbabaeng damit na nandito.

From bikinis, shorts, tshirts, and pajamas to occasional dresses such as gowns and bodycon dresses. Naririto rin ang nagkikislapang sandals at ang mga mamahaling sapatos, na sa tingin ko ay worth 50k kada isa.

Ganon yata siya kayaman. Sabrina was lucky to have him as his husband. His assets was worth billions that a woman can't resist.

Kumuha ako ng limang bikini sa iba't-ibang kulay dahil hindi ko naman alam kung kailan kami makakababalik dito.

Pagkatapos kong isilid sa backpack ang mga nagustuhan kong damit ay nagbihis narin ako dahil naririnig ko na si Zeo sa labas ng pinto na kumakatok.

I decided to wear a rash guard sa pang taas ko dahil komportable ako kapag iyon ang sinusuot ko sa tuwing namamasyal sa buong isla. Sa pang baba ko naman, nagsuot lang ako ng maong short at pinaresan ko ng cycling sa ilalim.

Hindi pa ako tapos sa ginagawa ko at hinarap ko ang sarili sa salamin. Nang matapos kong e ponytail ang buhok ko, inabot ko naman ang sunblock sa bed side table at pinahiran ang mukha ko bago maglagay rin sa leeg. Nagpahid narin ako sa paa ko hanggang sa binti ko para maiwasang mangitim ang mga yun.

"Matatagalan ka pa diyan?" May halong inis ang boses ni Zacheo nang tanungin niya ako mula sa labas.

"Patapos na ako!"

Kinuha ko ang bag ko sa kama at isinilid roon ang sunblock na kanina lang ay ginagamit ko. Isinukbit ko ang backpack sa likuran ko at humarap muli sa salamin.

"Ayan, maganda ka na."

Iginiya ko na agad ang katawan ko sa pintuan at pinihit ang door knob. Nang maibukas ko ang pintuan ay bumungad sakin ang nakabusangot na itsura ni Zacheo.

"Ang tagal mo! Ano bang ginagawa mo sa loob?" Bakas sa boses niya ang pagkairita.

I rolled my eyes. "Ano pa ba? Nagbibihis at naghahanda ng mga susuotin natin!"

"Dinalhan mo rin ako?"

I nodded. Nahagilap ko naman ang pag ngiti niya ng malapad.

Of course, dinalhan ko rin siya ng masusuot. Alam ko kasing busy siya sa paghahanda sa sasakyan naming yate.

Hindi pa dumarating ang binili niyang yate kaya sa kaibigan niyang si Kio ang yateng hiniram niya na gagamitin namin ngayon.

Kio, was Zacheo's friend while naging classmate ko iyon dati. Hindi alam ni Zacheo iyon at wala rin akong balak sabihin sa kanya dahil alam kong hindi rin naman ako maaalala ng gunggong na yun. It's six years already, makakalimutin pa naman yun.

"Si Kio ang magiging driver natin ngayon kaya ma-eenjoy talaga natin ang paglalakbay sa karatig isla..." aniya at inalalayan ako pasakay sa yate.

"Seriously dude? Driver talaga? I'm a f*****g captain for your information!" Ani ng lalaki na kalalabas lang sa casting deck ng yate.

Hindi ko siya makita dahil nakaharang patalikod si Zacheo sa kanya habang ako naman ay nakaharap kay Zeo.

Sa boses palang, alam ko ng si Kio iyon. The drummer back when we were just college.

"Whatever! Parehas lang yun!" Giit naman ni Zacheo habang bitawan niya ako nang makatuntong na kami sa yate.

"Driver sa sasakyang pang lupa. Captain sa sasakyang pang dag-" Hindi niya natapos ang sasabihin niya nang makita ako.

Namilog ang mata niya. "Hell no!" Giit niya sakin na tila hindi makapaniwala sa nakikita.

Napapikit naman ako at humugot ng malalim na hininga. Lintik! Kilala niya parin ako.

"Elle? Is that you? What's the meaning of this?" Sunod-sunod niyang tanong at nilapitan ako.

Ngumiti lang ako ng peke at binalingan ko ng tingin si Zacheo.

"You knew each other?" Zacheo inserted.

"Of course, diba Elle? Wait a minute, you mean-"

Pabalik-balik ang tingin niya sa amin ni Zacheo.

"Siya ang sinasabi mong babaeng kinidnap mo?!"