His Obsession

Chapter 8

WARNING: This chapter contains slightly rated 18 scenes. Read at your own risk!

"Ooh!" Napadaing ako nang haplusin niya ang tiyan ko. Banayad ang kamay niyang nagpapadaosdos sa bawat parte ng katawan ko.

It gives me shiver, down spine from my body. The unexplained sensation was eating me.

Hindi ba dapat pumipitlag ako? You don't like him Charlotte, may iba kanang mahal!

He torridly kissing me while caresses my mount on his hands. He squeezes it hardly.

"Stop doing that..." Nanghihina kong utal sa kanya.

Nagustuhan ko naman ang ginawa niya pero dahil nga ay ayaw kong marinig niya akong umuungol, I stop him.

Hindi siya nakinig sa akin bagkus ay ipinagpatuloy niya ang ginagawa.

She quickly took off his shirt and started unbuckling his belt. Napalunok ako nang boxer nalang ang matira sa katawan niya at maaninag ang bumabakat niyang alaga.

"Want it?" He ask in a sexy voice.

Hindi ko alam kung ano ang sumanib sakin pero tumango ako bilang sagot sa katanungan niya.

His hands roam around my body until he decided to took of my clothes. He even bit his lips when he sees my mounts already facing him. I only have my underwear as he squeezes mines.

Bumalik ang halik niya mula sa labi ko pababa sa leeg ko hanggang sa dumapo iyon sa dibdib ko. He sips my right mount with his oh so perfect lips.

Napaigtad naman ako nang gawin niya iyon sakin. I put my hands on his hair at napasabunot ako roon.

This man, gave what I wanted! Iyon ang nasa isip ko sa mga sandaling nasa itaas ko siya.

He stopped sipping my mounts and he stared at me. Those eyes with a lust stare. Ganon niya ba ako ka gusto?

He started kissing me again nang mapansin niyang inilihis ko ang tingin ko sa kanya.

I gasp when he slowly took of my underwear and slid his right hand down to my core.

I felt like Im in fire when he touches it with so much affection. It makes me bit my lips over and over again.

"I-i want you inside me." Daing ko nang hindi ko na kinaya ang ginagawa niya sakin.

"Iyan lang ang hinihintay ko..." aniya bago hubarin ang boxer shorts niya.

Naramdaman ko ang pagpatay ng ilaw at tanging lampshades nalang ng kama ang nanatiling nakabukas. Zacheo turned off the switches, ganon yata siya nakikipagmake out sa hindi niya asawa.

Napapikit ako ng maalala ko si Sabrina. Oo nga pala at may asawa na siya. Kumabit na naman uli ako. The worst ay sa kamukha pa ni Vivien.

But, this is the only way, I can free myself. I have to do it kahit pa labag sa kalooban ko.

May labag bang, nagustuhan mo ang ginagawa niya sayo? Ani ng tinig sa isipan ko.

The only way to stop him, is to refuse him. Iyon ang nararapat kong gawin. Napasinghap ako ng maalala ang kasunduan naming dalawa. He'll let go of me kapag pinagbigyan ko siya sa gusto niya.

I already commited sin noong inagaw ko si Lucas kay Vivien. Kapag pinayagan ko siya sa gagawin niya sakin ngayon, it would be the second one.

"Stop..." I pleaded.

Hindi ko yata kayang magkasala uli. Juice colored, anong gagawin ko?

Nagpatuloy siya sa ginagawa niya sakin habang ako ay hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Iyon bang gusto ng isipan kong pahintuin siya ngunit ang katawan ko naman ay hindi sumasang-ayon.

Iba yata ang naging tugon ng katawan ko sa kanya ngayon kumpara noong una. Dahil ba nakilala ko na siya ngayon?

Whatever it is. Isa lang ang alam ko, I'll do it, para makalaya ako sa kanya.

"What?!" I unbelievably asked towards him.

Nagpanting yata ang tenga ko nang marinig ko ang sinagot niya sakin.

"You don't need it, so I throw it out in the middle of the sea." Walang gana niyang sagot sa akin.

He's in his mini office watching some magazines at sa pagkakatanda ko, si Craig ang modelo nun.

"Who says I don't need it?" Inis kong tanong uli sa kanya.

"Me?" Giit niya na nakapagpa-igting ng bagang ko.

How dare him threw my cellphone and my bag? Laman nun ang mga importante kong gamit. And my cellphone, nandun ang contacts ko kina Alliyah at Craig. Hindi ko pa naman memorya ang mga numero nila.

"Of course, hindi mo na kakailanganin ang mga yun." Dagdag niya pa.

"Importante ang mga yun sakin!"

"I'm more important!"

"Bwesit ka!" I burst into anger dahil sa kagaguhan niya.

It's been three days na narito ako sa islang ito. Nag-aalala na ako sa kapatid ko. Hindi alam ni Alliyah kung paano mag-alaga ng taong may sakit. Pinabantayan ko lang naman sandali si Rico dahil may bibilhin lang ako saglit.

Kung alam ko lang na mangyayari sa akin 'to. I shouldn't have let myself abdicate by him.

"Stop cursing won't you?"

"f**k off, y-you idiot!" I hissed and turned my back on him.

Ewan ko. Galit ako. Galit na galit and in the same time naiinis. How could he be that cruel? Those things are very important. My 40k worth chanel bag. Tinapon niya lang ng ganon lang. Lintik talaga!

Bukod sa pagod na akong magmaka-awa sa manyakis na lalaking yun, pagod na rin akong makasama siya. Dalawang araw na akong nakikipaglaro ng apoy sa kanya at mapa-hanggang ngayon ay hindi parin siya tumitigil.

I was wrong of giving in myself to him. Ang akala ko kapag bumigay ako sa kanya ay iuuwi niya na ako. He broke his promise.

Lukarit! He never promised. Nag assume ka lang talaga na oo ang isinagot niya sayo noong makipaglaro ka ng apoy sa kanya, anang tinig sa isipan ko.

Maghapon akong nakahilata sa kama ko. Lumalabas lang yata ako kapag tinatawag na ako ng kalikasan o di kaya'y kapag nagugutom.

Hindi ko naman siya mahagilap sa buong maghapon na iyon. Mas mabuti narin yun para maiwasan ko siya. Sa dami ba naman ng atraso niya sa akin may gana pa ba akong kitain siya?

"Kailan mo ba ako iuuwi?" Matabang kong tanong sa kanya nang mag-agahan kaming dalawa sa kusina.

Limang araw na kaming naririto sa isla niya. Ni tampisaw sa dagat hindi ko naramdaman dahil sa pride kong abot hanggang empyerno.

"Hindi pa nga tayo nakakapag-island hopping, uwi na agad ang nasa isipan mo."

I raised my brows when I heard it from him.

"Eh nasaan na ba kasi ang yate mo nang masimulan na at matapos na agad yang island hopping na pinagsasabi mo. Kating-kati na ang katawan kong maka-alis rito!" Utas ko habang ngumunguya ng steak.

Napalunok ako bigla nang mapansin kong nakatitig na siya sa akin. Seryoso ang reaksyon ng mukha niya at walang bahid na kung anong emosyon.

"As I said. It would take months to import it here. Hindi iyon ganon kadali kagaya ng iniisip mo!"

"I see, ilang buwan pa kitang pagtitiisan!" Wala sa sarili kong wika.

Hindi ko na siya narinig pa na nagsalita kaya inakala kong na offend siya sa sinabi ko.

"See. I really need to go back to the city!" I hissed when he did not paying attention to what I am saying.

"I know!" Tipid niyang sagot habang busy siya sa pagkain.

"Walang mag-aalaga kay Rico..." I started baka sakaling maawa siya at pagbigyan ako sa hiling ko.

"May inutusan akong magbantay sa kapatid mo habang wala ka. So you don't have to worry."

Nag-angat ako ng tingin at sinulyapan siya. Hindi niya parin ako pinapansin.

"Y-you really?"

"I even paid your hospital bills. Wala ka ng babayaran." Giit niya na nakapagpalunok ko.

Nang matapos na kaming kumain ay dumiretso uli ako sa kwarto ko at nahiga sa kama.

Laman ng isip ko ang mga sinabi niya kanina sa kusina. He told someone to guard my brother and he even paid our hospital bills.

I cannot find him telling the truth. Is he lying? No, he cannot be. He is rich, hindi naman yata siya magsisinungaling.

Imbes na magalit ako parang nabawasan naman ng kaunting galit ang puso ko.

Nagmumukha tuloy akong mukhang pera.

Dapat bang pasalamatan ko siya? No, bakit ako magpapasalamat sa kanya? She kidnapped and raped me, quits na kami kung ganon.

Napapikit nalang ako at natulog.

"Why are you sleeping? Ang aga pa!" Aniya at niyugyog ang braso ko upang magising niya ako.

Inirapan ko naman siya at tinalikuran.

Naramdaman kong hinila niya ako papalapit sa kanya at sinunggaban ako ng halik. Gusto ko sanang manglaban pero na corner niya na agad ang kamay ko.

"Stop it, will you?"

"Shh..." He put his index finger in my lips to stop me from talking.

Pinagpatuloy niya ang ginagawa niya na ikina-inis ko ng sobra.

A sudden hilarious scene pops up from my mind.

"Ahh..." I moaned fakely when he planted small kisses in my neck.

I smirk when he let go of my hands quickly. Inakala niya yatang nagugustuhan ko ang ginagawa niya.

Hinawakan ko ang polo niya at ginusot iyon. Pagkatapos kong gawin yun ay idinapo ko naman ang kamay ko patungo sa buhok niya at sinabunutan siya. Iyon bang sabunot na akala mo ay nasasarapan.

"I want to do it but I can't..."Halinghing ko.

Tinigil niya naman ang ginagawa niya at pinantay ang mukha niya sakin.

"Why?" Curious niyang tanong.

"Meron ako ngayon. I have my periods..." Giit ko.

Pinigilan ko pang matawa dahil sa reaksyon niya habang manginis-nginis na tumayo at tinalikuran ako.

"Sana sinabi mo agad. s**t!"

I felt relief nang makitang padabog niyang isinara ang pintuan ng kwarto ko.

Sa wakas makakatulog na ako ng mahimbing...

Nagising lang ako nang gumabi na at hindi ko na mahagilap si Zacheo.

Kumatok ako sa kwarto niya nang hindi ko siya matagpuan sa sala at kusina. Walang sumasagot kaya binukas ko nalang ang room niya.

My forehead knot nang wala akong makitang Zacheo sa silid niya.

Nasaan kaya siya? Hindi kaya, nagalit siya sa ginawa ko kanina?

Dumiretso ako sa banyo niya at pati roon ay wala rin siya. At dahil inakala kong busy lang siya over some matters, ay hindi na ako nag-abala pang hanapin pa siya.

Hindi rin naman siya makakaalis sa lugar na ito dahil sira ang yate niya at bibili pa siya ng bago kaya malabong iwanan niya ako rito.

Natawa naman ako sa isipan ko nang maalala ang ginawa ko kanina sa kanya noong gisingin niya ako sandali para makipag make out na naman siya. Ginusot ko ang polo niya habang naghahalikan kami pagkatapos ay sinabihan ko siyang red days ko ngayon.

His reaction was priceless. Nabitin siya sa ginawa ko. Deserved! Kung bakit naman kasi nang-iistorbo eh. Yan tuloy ang napala niya.

Bumalik nalang ako sa silid ko nang hindi ko talaga siya mahagilap. Kung saang lupalop man siya ng mundo nagpunta, ay sana wag na siyang bumalik pa. I can't stand seeing him everyday. I really don't like him.

Nagising ako kinabukasan at hindi ko namalayang hindi nga pala ako nakapagbihis ng damit.

I walk towards the walk in closet at namili nang masusuot roon. I decided to pick, the brown cardigan at pinaresan ko lang ng short shorts.

Pagkalabas ko sa kwarto ko ay nadatnan ko siya sa kusina. Naghahanda na siya ng makakain namin.

Dumiretso agad ako sa lamesa at umupo sa silyang kaharap niya lang.

Napa-awang ang bibig ko nang masulyapan ko ang inihanda niyang ulam.

Marunong rin pala siyang magluto ng iba't-ibang putahe. Akala ko puro egg lang ang alam niyang lutuin. Such as sunny side up egg, boiled egg at scrambled egg.

Ngayon niya lang kasi ako pinagluto ng ganito. Kaya medyo nakakapanibago.

"Birthday mo siguro 'no?" Panuya kong tanong sa kanya.

Pagkatapos niya sa mga ginagawa niya sa pinggan ay umupo narin siya at sa wakas ay binalingan ako ng tingin.

"Why do you say so?" Masungit niyang tanong pabalik sa'kin.

Hiniwa ko ang steak na nasa plato ko at isinawsaw iyon sa sauce na nasa harapan niya.

"Ang dami yata nating ulam ngayon?"

"None of your business. Just eat!"

Hmmp! Ang sungit, nabitin ko lang naggaganyan na!, aniya ko sa isipan ko.