BERDEL

5. BÖLÜM

Bu düşünceyle ben bile alay ettim.

Yapma Heja kim görmüş Mardin de boşanma olmuş diye düşündüm. Derin bir nefes aldım. Asla kurtulamayacaktım. Parmağımı sıkan ruhumu daraltan yüzüğe baktım. Bundan sonra Üniversite öğrencisi genç kız HEJA değildim. Bundan sonra Töreye duyduğu nefret ve ölmeyi isteyen genç kız HEJA'ydım...

Bir çok isimle adlandırabilirlerdi beni artık. Bir çok cümlenin içinde kullananilirlerdi.

Töre kurbanı Heja.

Asla aşık olamayan, aşkı tadamayan Heja....

Mardin'e bir kez daha isyan ettim. Belki tüm suçlu bu şehirdi. Bu topraklar... Bu taşlar...

" Heja.." diyen anneme baktım.

"Yarın çeyiz alışverişine çıkılacak." dedi. Başımı aşağı yukarı salladım. Madem kabullenmiştim kim ne istiyorsa o olacaktı...

" Abla." diyen Zeynep'e baktım gözleriyle elimi gösterdi. Ne zamandan beri batırıyordum tırnaklarımı avuçlarıma. Bu berbat huyuma binlerce kez lanet ettim. Hemen kalktım daha kabuk bile bağlamamış olan avuçlarım kanıyordu.

" Afedersiniz." dedim ve hızla salondan çıktım ve mutfağa indim.

"Fatoş bana bez versene." dedim Fatoş hemen elime bez tutuşturdu.

"Sağo" dedim ve bezi elime bastırdım.

" Heja iyi misin kızım" dedi Esma teyze.

"İyiyim desem inanacak mısın Esma teyze?" derken gözünden bir damla yaş süzüldü.

" Ah benim kuzum." dedi ve sarıldı.

" Kader böyleymiş." dedim yavaşça ondan ayrılırken.

" Böyleymiş ya kızım hadi gel elini temizleyelim." dedi ve beni sandalyeye oturtu. Ellerimi dizlerinin üzerine koydu. Islak bezle biraz temizledi.

"Olmaz bu böyle, mikrop kapacak Fatoş tentürdiyot getir" dedi Esma teyze Fatoş'a.

"Peki abla " dedi Fatoş ve dolapları karıştırmaya başladı.

"Hadi Fatoş." dedi Esma teyze.

"Al abla, buldum." dedi Fatoş ve tenrüdiyotu Esma teyzeye uzattı. Esma teyze hemen kapağını açtı, biraz pamuğa döktü ve vakit kaybetmeden elime vurdu. Yanma hissiyle elimi kapatmaya yeltendim.

"Dur kız." diye uyardı beni Esma teyze başımı aşağı yukarı salladım. Bir süre sonra tenrüdiyotlu pamuğu bir kenara koydu ve elimi sardi.

" Sağolasın Esma teyze." dedim.

"Ne demek güzeller güzelim." dedi. Annem hızla mutfağa girdi.

" Heja ne yapıyorsun burada, hadi yürü misafirler gidiyor." dedi hızla.

" Peki anne" dedim ve avluya geçtim. Soylu ailesi merdivenlerden iniyordu.

'Keşke hepiniz bir anda merdivenlerden düşseniz.' diye düşündüm. Bugün tüm saçma düşüncelerin gün yüzüne çıkma günüydü her halde.

" Kızım" diyen Fatma teyzeye - hanima- hanımağaya artık neyim oluyorsa yapmacık bir şekilde gülümsedim.

"Biraz daha kalsaydınız ya" dedim sonuçta misafirlerdi ve ben ailemden böyle görüp böyle öğrenmiştim. Babamın en büyük düşmanı bile geldiğinde onu saygıyla evimize alıyorduk.

" Sağol kızım geç oldu." dedi ve sarıldı.

" kendine iyi bak emi yavrum" dedi.

"Sizde lütfen" dedim gülümsedi ve kapıda bekleyen arabaya bindi. Ardından Asım Ağa birşey söylemeden elini öptürüp aynı arabaya bindi. Miran Ağa herkesle vedalaştı. Bana sadece bir bakış attı ve oda arabanın şoför koltuğuna bindi ve araba gözden kayboldu. Yapmacık gülümsememi hemen dudaklarımdan sildim. Aileme birşey demeden yukarı odama çıktım. Odama girmemle kapıyı kapattım ve yere oturup dizlerimi kendime çektim. Neydi bu yaşadıklarım? Nasıl bu hale gelmiştik? Abimin Asmini ilk gördüğü zaman aklıma geldi...

3 YIL ÖNCE

MARDİN...

" Heja nerdesin?" diye bir kez daha bağırdı abim. Odadan çıktım ve avluda bekleyen abime

" Patlamadın ya!" dedim ve tekrar odama girdim. Dağınık bir şekilde örmüş olduğum saçlarıma bir kez daha bakış attım. İçime sinmemişti ama abimi biraz daha bekletirsem buraya gelip başımda tek bir tel saç bırakmazdı.

" Hejaaa!" diye bağırdı abim. Sesini duymamla hemen odadan çıktım ve koşarak aşağı indim.

"Geldim abimmm." dedim sevimli görünmeye çalışarak.

" yürü hadi." dedi gülümsedim ve arabaya bindim. Abim şoför koltuğuna geçince arabayı çalıştırdı.

"Abi " dedim cevap vermedi.

"Abiiii" dedim bir kez daha. Yine cevap alamayınca ona dönerek.

"Abiiiiii" diye bağırdım

"Hay ben o Miran'ın... Ne istiyon? " dedi sinirle

"Nereye gidiyoruz?" dedim

"Gidince göreceksin zaten " dedi

"Bana ne ben şimdi öğrenmek istiyorum." dedim kollarımı göğsümün altında birleştirirken.

"Bak canım kardeşim Miran, sen , ben ve Miran'ın kardeşi yemek yiyeceğiz. Anladın mı?" dedi abim 'Offf'ladım

"Benim üç erkeğin arasında ne işim var?" dedim.

"Ne bileyim kızım, Miran seni de davet etti!" dedi tekrar ofladım

"Neyse en azından Miran Ağayla tanışabileceğiz." diye mırıldandım kendi kendime. Ardından sessiz bir araba yolculuğundan sonra etrafı yeşillikle dolu bir cafeestorantın önünde durduk.

" Burası çok güzel." dedim.

"Bence de. " dedi abim ve içeriye girdi.

"Kaba şey!" dedim ve arkasından gittim.

"Miran Soylu." dedi abim garsona

"Hoşgeldiniz Efendim. Miran Ağa henüz gelmedi. Ancak kardeşi su tarafta" dedi garson ve cam kenarlarına doğru yürüdü. Gözüm yalnız başına oturmuş bir erkek arıyordu ama kimseyi göremedim. Garsona dönüp 'kardeşi de yok' diyecekken bir kızın yanında durduk.

"Buyrum efendim." dedi garson ve uzaklaştı.

"Merhaba hoşgeldiniz ben Asmin

" dedi kız kalkarken. Çok güzel bir kızdı. Mardin'in kızları gibi değildi. Sarı saçları belindeydi. Mavi gözleri ve beyaz teni resmen 'ben rus kızlarına taş çıkarıyorum.' diyordu.

"Merhaba, bende Heja. " dedim gülümseyerek. Ben tokalaşmak için elimi uzatacakken kollarını belime doladı. Beklemediğim hareket karşısında elim ayağım birbirine dolandı. En sonunda bende kollarımı ona doladım.

"Söylendiğinden daha güzelsin." dedi ayrılırken,

"Bunu sen mi söylüyorsun?" dedim bir adım geri gittim. Abim gözlerini Asmin'den ayırmıyordu. Yavaşça kolunu cimcikledim, suratını buruşturdu.

" Azad." dedi kısaca elini uzatırken.

" Asmin."dedi oda ve yavaşça tokalaştılar. Asminin karşısına geçip oturdum. Abimde yanımda yerini aldı.

"Miran nerde?" dedi abim

" Biraz gecikecek." dedi Asmin ve bana döndü

"Nasılsın Heja?" dedi.

"İyiyim sağol sen nasılsın? " dedim

" iyiyim işte evde çok sıkıldım abimde sizinle yemek yiyeceğini söyleyince hemen geldim. Seni çok merak ediyordum." Gülümsedim. Laf lafı açarken abim sessiz kalmış Asmini izlemişti. Saatler ilerlerken biz yemeğimizi yemiştik. Ancak Miran Ağa halen gelmemişti.

"Miran gelemiyormuş istersen seni biz bırakalım?" dedi abim

"Peki." dedi Asmin ve kalktık.

1 Saat Sonra

"Çok teşekkür ederim buraya kadar zahmet ettiniz." dedi Asmin

"Ne zahmeti seninle tanıştığıma çok memnun oldum" dedim

"Birde bana sor!" dedi ve sarıldık

"Lütfen sık sık görüşelim." dedim ayrılırken başını aşağı yukarı salladı abime döndü

" Çok memnun oldum." dedi Asmin fısıltı şeklinde -yanaklarının kızarması gözümden kaçmamıştı-

"Ben de. " dedi abim

" iyi geceler." dedi ve içeri girdi. Bizde yavaşça arabaya bindik. Kemerimi taktım ve arabanın hareket etmesini bekledim. Bir süre daha araba çalışmayınca abime döndüm.

"Abi süresene!" diye bağırdım.

"Heja sana birşey söyleyeceğim. Ama kimse bilmeyecek!"

"Söyle." dedim merakla

"Ben Aşık Oldum... "

~

Gün ışığının gözlerime vurmasıyla uyandım. Her yerim tutulmuştu. Yavaşça uzandığım yerden doğruldum. Ben yerde mi uyumuşum?. Yavaşça yerden kalktım.

Umarım çok kötü hastalanırım, diye sessiz bir dua gönderdim. Banyoya girdim ve kısa bir duş aldım. Çıktığımda saçlarımı kuruttum ve giysi dolabımın önünde durdum. En rahat edebileceğim göğsümün altından başlayıp dizlerime doğru uzanan mor etek ve beyaz yarim kollu bir tişört giydim. Ayaklarıma mor babetlerimi geçirdim ve aşağı indim. Avlu da kimse yoktu. Mutfağa girdim. Tüm yardımcılar kahvaltı yapıyorlardı.

" Günaydın." dedim

"Günaydın kızım terasta kahvaltı hazır herkes uyandı." dedi Esma teyze

" teşekkürler afiyer olsun." dedim ve terasa çıktım. Ailem ve celladım masanın etrafında oturmuştu. Kimse birşeye dokunmamıştı.

" Günaydın." dedim. Miran Ağa beni görür görmez kalktı ve yanıma gelip kolumu tuttu.

" Ne yaptın sen Heja!" diye bağırarak beni sarstı.

" Ne oluyor be!" dedim ve kolumu çekmeye çalıştım.

"Nasıl yaparsın böyle bir şeyi?" diye kükredi

"Bırak beni. Baba?" dedim babama dönerek göz göze geldiğimizde babamın gözlerindeki ifadeyi çözmeye çalıştım.

Hayal kırıklığı?

Neden? Ne yapmıştım?

"İNTİHAR ETMEK NE DEMEK HEJA?"