รุ่นพี่มีเกียร์ แต่ที่นั่งเมียยังว่าง

ตัวแทนคณะ

"กินไรกันดีวะไอ้ริว วันนี้เหนื่อยสัส รุ่นน้องปี 1 ปีนี้ก็เยอะน่าดูเลยวาะ " ป๊อบถามเพื่อนรักที่เดินมาด้วยกัน

ป๊อบ นายอภิชาติ สิโรจน์ภักดี หนุ่มคมเข้ม ผิวสีแทน ค่อนข้างตัวสูง ฐานะทางบ้านค่อนข้างดี เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของคิริวแล้ว

"กูว่าไปแดกร้านนั้นเหอะมึง...ปะ" กาดลากคอโทนี่ให้เดินตามเขาไปด้วย

กาด นาย ชัชชัย กาดกรองแก้ว เป็นหนุ่มหน้าหวาน ซึ่งเป็นว่าที่เมียของโทนี่เพื่อนร่วมแก๊ง

โทนี่ นายธนทัตน์ คราวเดอสัน หนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาลี ผู้มีหน้าตาอันหล่อเหลา แต่ดันมีเมียเสียแล้ว กาดและโทนี่ทั้งคู่ต่างคบกันมาตั้งแต่ตอนที่อยู่ปี 1 โดยที่ทุกคนในกลุ่มต่างก็รู้ดี แต่ก็มีเพียงเพื่อนที่สนิทไม่มากนักที่จะรู้เรื่องของทั้งสองคน เขาทั้งคู่พึ่งมารู้จักกับคิริวก็ตอนที่เข้ามาเรียนมหา'ลัย

"นั่งเลย พวกมึงกูหิวแล้ว" กาดซึ่งเป็นตัวแม่ประจำกลุ่มสั่งเพื่อนๆ ทุกคนให้นั่งลง

"พวกมึงสั่งกันก่อนเลย เดี๋ยวกูเดินไปซื้อน้ำส้มก่อน" คิริวลุกเดินออกไปจากโต๊ะ พลันเหลือบไปเห็นสายตาของคนกลุ่มหนึ่งกำลังมองมาที่เขาอยู่ เขาจึงสาวเท้าก้าวเดินไปยังโต๊ะตัวนั้นในทันที

"พวกคุณมองผม มีอะไรรึเปล่าไม่ทราบ" คิริวทักทายรุ่นน้องปี 1 ที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่ที่ร้านเดียวกันกับพวกเขา

"เปล่า ผมก็แค่มองไปเรื่อย" กรเบะปาก เขาพูดจบก็ตักข้าวใส่ปากไปทันที โดยที่ไม่ได้ใส่ใจที่จะมองคนที่ยืนอยู่

"เอ่อ...หวัดดีครับพี่คิริว มากินข้าวที่นี่เหมือนกันเหรอครับ นั่งกับพวกผมก็ได้นะครับพี่" นัทรีบชิ่งตัดบทแล้วเอ่ยทักรุ่นพี่ก่อนทันที

"ไม่ล่ะ ผมแค่จะเดินมาทักทายตามมารยาทของรุ่นพี่ที่มีต่อรุ่นน้องก็เท่านั้น" สายตาของคิริวมองจ้องไปทางกรอย่างไม่วางตา ก่อนจะเดินออกไปจากโต๊ะจองพวกเด็กปี 1

"เฮ้อ...ไอ้กร ใจกูนี่ล่วงไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้วเนี่ย มึงไปกวนตีนพี่คิริวเนี่ยนะ ข้าตัวตายชัดๆ เลยมึง "เภาบ่นเพื่อนของเขาทันทีเมื่อรุ่นพี่เดินออกไปแล้ว

"นั่นดิกร มึงโดนพี่คิริวหมายหัวแน่ๆ" นัทพูดเสริมด้วยอีกคน

ทั้งสองคนนั่งบ่นกรกันยกใหญ่ แต่กรเองก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก เขาไม่จำเป็นที่จะต้องกลัว เพราะคนคนนั้นก็เป็นแค่เพียงรุ่นพี่ที่คณะแค่นั้นเอง

ทั้งหมดต่างแยกย้ายกันกลับเมื่อกินข้าวเสร็จ เภาเดินกลับเพราะหอเขาอยู่ใกล้ๆ กับมหา'ลัย เดินไปไม่ไกลก็ถึงเท่าไหร่ก็ถึงแล้ว ส่วนนัทก็เดินกลับเข้ามาข้างในมหา'ลัย เพราะหอที่เขาอยู่นั้นอยู่ด้านหลังของมหา'ลัย ต้องเดินเข้าไปอีกนิดหน่อย ส่วนกร วันนี้เขาเลือกที่จะนั่งแท็กซี่กลับบ้าน เพราะยังไม่ค่อยชินทางจึงไม่กล้าขึ้นรถเมล์อีกรอบกลัวว่าจะไปนั่งผิดสายอีก

เช้าวันต่อมาที่หน้าตึกคณะวิศวกรรม

เด็กปี 1 มารวมตัวกันเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องต่ออีกวัน วันนี้กรไม่ได้มาสายเหมือนกับเมื่อวาน เขายอมให้คนขับรถที่บ้านขับรถมาส่งแต่โดยดี แต่เขาก็ยอมให้ขับมาส่งแค่เพียงด้านหน้าตรงประตูทางเข้าเท่านั้น เขาไม่อยากให้ใครเห็นว่ามีคนมาส่งเขา จะนั่งรถเมล์มาอีกก็ยังกลัวๆ ว่าจะมาไม่ทันอีก

กรเดินอารมณ์ดีเข้ามาในมหา'ลัย เขาเจอหน้าใครบางคนตั้งแต่เช้าทั้งๆ ที่ไม่อยากเจอ ซึ่งคิริวและเพื่อนๆ พวกเขากำลังเดินตรงมาทางกรพอดี

"หวัดดีครับ พี่ๆ" กรยกมือไหว้ทุกคนรวมถึงคิริวด้วย

"วันนี้มาแต่เช้าเลยนะน้องกร" ป๊อบทักทายน้องกรเป็นคนแรก

"ไปเหอะมึง" คิริวเดินนำไปโดยไม่เอ่ยทักทายกรเลยแม้แต่นิด

"ชิ คิดว่อยากทักนักรึไงวะ ไอ้ขี้เก๊กเอ้ย" กรเดินเตะพื้นแล้วเดินบ่นไปเรื่อย ซึ่งแน่นอนว่าเจ้าตัวต่างก็ไม่พอใจกับนิสัยของไอ้รุ่นพี่คนนั้นเช่นกัน

"ฮัดชิ้ว" คิริวจามออกมาเสียงดังระหว่างที่เดินอยู่

"ไม่สบายหรอวะมึง" กาดแตะไหล่เพื่อนรักแล้วถาม

"เปล่าว่ะ สงสัยขี้ฝุ่นจะเข้า ไม่มีไรหรอก"

รุ่นพี่ต่างเตรียมความพร้อม เขาชุมนุมกันอยู่ที่หน้าลานเกียร์อยู่ก่อนแล้ว ส่วนพวกรุ่นน้องปี 1 ต่างก็นั่งรอกันอยู่แถวรอบๆ สนามฟุตบอล

"เบื่อว่ะ ไม่อยากเข้าเลยกิจกรรมรับน้องไรเนี่ย เสียเวลาชิบ" กรบ่นอุบกับเพื่อนๆ

เขาเบื่อกับการทำกิจกรรมอะไรพวกนี้

"เราว่าดีออก การรับน้องก็เหมือนกับเรามาทำความรู้จักกันระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้อง เราว่าดีนะ แถมรุ่นพี่ก็มีแต่หล่อๆ ด้วย" แอนรู้สึกจะพึงพอใจเป็นอันมากที่มีแต่รุ่นพี่หล่อๆ ให้ดูเป็นอาหารตา

"เฮ้อ เธอนี่จริง ๆ เลยนะแอน ผู้หญิงเป็นงี้กันหมดเลยรึเปล่านะ" กรถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะหันไปมองเพื่อนสาวที่นั่งกระดี๊กระด๊าอยู่ใกล้ๆ

"น้องๆ คะ วันนี้พวกพี่มีเรื่องจะมาประกาศนิดหน่อยค่ะ เดี๋ยวทุกคนนั่งลงกันตรงนี้ก่อนนะคะ"

"มีเรื่องอะไรวะ แล้ววันนี้พวกพี่ว้ากเองก็ยังไม่มาเลยด้วย" เภาหันไปถามเพื่อน

"นั่นสิ วันนี้พี่ป๊อบไม่เห็นจะมาเลยเนี่ย" แอนชะเง้อคอมองหาพวกรุ่นพี่ทำเอาเพื่อนทั้งสามต่างมองหน้าแอนด้วยสายตาที่รู้ทัน

"นี่ ไม่ต้องมองเราแบบนั้นเลยนะพวกนาย ก็พี่ป๊อบเค้าหล่อหนิ" แอนนั่งบิดไปมาเมื่อพูดถึงรุ่นพี่ที่ตัวเองชอบ

"เฮ้อ" ทั้งสามคนถอนหายใจออกมาพร้อมๆ กัน

"วันนี้พี่จะมาคัดเลือกน้อง 2 คนนะคะเพื่อเข้าประกวดดาวและเดือนของคณะเรา แต่ก่อนอื่นมีใครสนใจที่จะสมัครบ้างไหมคะ"

เสียงซุบซิบของบรรดาเหล่าปี 1 ต่างพากันพูดคุยและมองกันไปมา แต่ก็ไม่มีใครที่จะอาสาสมัครเพื่อลงประกวดเลยสักคน

"เอาล่ะคะ ถ้าไม่มีใครลงประกวด งั้นพี่ๆ จะเป็นคนคัดเลือกกันเองแล้วกันนะคะ" รุ่นพี่ปี 2 พากันเดินวนไปรอบๆ บรรดาน้องนักศึกษาเฟรชชี่เพื่อคัดเลือกคนที่เหมาะสมที่สุดของปีนี้

"น้องครับ ลุกขึ้นหน่อยครับ" กรที่กำลังนั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆ จนเจ้าตัวไม่ทันได้มองว่ามีรุ่นพี่เดินเข้ามายืนอยู่ทางด้านหลัง เขาหันหน้ามองไปตามเสียงซึ่งมีรุ่นพี่ปี 2 คนหนึ่งเดินมาสะกิดที่ด้านหลังของเขา

"ห้ะ ผมหรอพี่ ไม่เอาน่าพี่อย่าล้อผมเล่นสิ" กรรีบปัดปฏิเสธทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นตัวเอง

"พี่ลืมบอกอะไรไปอย่างนึงค่ะ คนที่ได้เป็นตัวแทนประกวดดาวและเดือนของคณะ จะได้สิทธิพิเศษ ที่ไม่ต้องมาเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องในวันที่เหลือค่ะ เพื่อเป็นการตอบแทนที่น้องมาเข้าร่วมกิจกรรมกับทางคณะ" เสียงพี่ปี 2 ป่าวประกาศขึ้นมาอีกรอบ

'ไม่ต้องเข้าร่วมรับน้องอย่างงั้นเหรอ' กรคิดในใจ

พรวด! เขาตัดสินใจลุกยืนขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะตัวเขาก็ไม่อยากเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องอะไรนี่อยู่แล้ว เพื่อนๆ ในกลุ่มถึงกับตาค้างเพราะไม่คิดว่ากรจะลุกขึ้นยืน

"เอาจริงดิวะไอ้กร" เภาดึงมือเพื่อนแล้วถาม

"ทำไมวะเภา กรมันก็หน้าตาดีจะตายไป" นัทกระซิบบอกเพื่อน

"หน้าตาดีกูไม่เถียง แต่นิสัยมันนี่สิ เฮ้อ จะไหวมั้ยวะเนี่ยไอ้กร" เภายกมือเกาหัวตัวเองเพราะคิดว่าเพื่อนตัวเองไม่น่ารอด

"เอาล่ะคะ เราได้น้องที่จะมาเป็นตัวแทนประกวดดาวและเดือนของคณะแล้วนะคะ เรามาฟังเพื่อนแนะนำตัวกันหน่อยดีกว่าค่ะ"

ตอนนั้นพวกเหล่ารุ่นพี่เฮดว้ากต่างพากันเดินเข้ามาสมทบเพื่อดูการคัดเลือกตัวแทนดาวเดือนประจำคณะพอดี วันนี้ไม่ใช่หน้าที่ของพวกเขาที่ต้องมาคุมรุ่นน้อง เพราะวันนี้เป็นหน้าที่ของพวกปี 2 มาคุมรุ่นน้องแทน

"สวัสดีค่ะ เราชื่อ ศิรินทร์ทรา อมรเลศ ชื่อเล่น ว่าเลนะ"

"หวัดดี เราชื่อหัสดินทร์ เทกรกุล ชื่อเล่นกร"

"ค่ะ ทั้งสองคนนี้จะมาเป็นตัวแทนของคณะเรานะคะ น้องๆ ช่วยกันปรบมือให้กับเพื่อนๆ ทั้งสองคนหน่อยค่ะ"

เสียงเพื่อนๆ โห่ร้องและปรบมือกันดังลั่น คิริวเองก็ยืนดูอยู่กับกลุ่มเพื่อนไม่ไกลจากตรงนั้นเท่าไหร่นัก เขายืนกอดอกมองดูเจ้าเด็กที่ชื่อกร ซึ่งตอนนี้กำลังฉีกยิ้มหน้าบานยืนอยู่ตรงข้างหน้า ก่อนจะพากันเดินชักกลุ่มกันออกไป