หลายอาทิตย์ต่อมา
“พี่รหัสมึงมาอีกละ”
เสียงของปอนด์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามมารีนเอ่ยขึ้น พลางพยักเพยิดใบหน้าไปทางด้านหลังของเธอ ขณะนี้พวกเขาทั้งสามคนกำลังกินมื้อเที่ยงที่โรงอาหารของคณะ ทว่าหนุ่มรุ่นพี่ก็มักจะแวะเวียนมานั่งร่วมโต๊ะด้วยทุกครั้งที่มีโอกาส
“กำลังนั่งกินกันใช่ไหมครับ พี่ขอนั่งด้วยนะ”
นอร์ทเอ่ยด้วยรอยยิ้ม และไม่ต้องให้คนที่เขาเอ่ยปากถามอนุญาต ชายหนุ่มก็หย่อนก้นลงนั่งข้างมารีนทันทีที่พูดจบ
“มาทุกวันไม่เบื่อบ้างเหรอพี่” คูเปอร์เอ่ยถามรุ่นพี่
“ไม่หรอก” นอร์ทเอ่ยตอบ ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้กับสาวข้างกาย
มารีนเห็นแล้วก็ลอบถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่สายรหัสคงได้โดนเธอไล่ตะเพิดเหมือนกับคนอื่น ๆ ทั้งที่เธอก็ไม่เคยให้โอกาส แถมยังปฏิเสธทุกครั้งที่เขาชวนไปเลี้ยงข้าว ทว่านอร์ทก็ยังไม่ถือสาและเข้าหาเธอทุกครั้งที่พบเจอกัน
“พี่ได้ยินพวกชมรมจิตอาสาจะไปออกค่ายกัน น้องมารีนไปด้วยก
