OWEN: A Love Built On Lies

Chapter 2 -Ang galit ni Owen-

┈┈┈┈◦•✩•◦┈┈┈┈

Nakarating na ng Pilipinas si Hannah, at sa halip na magkasabay silang lumipad ni Sidney pabalik ng Pilipinas ay nauna si Hannah ng sampong oras upang hindi makahalata si Owen. Wala din kaalam-alam si Owen na kasama na ngayon ni Hannah si Sidney, at kagabi, ng tinawagan ni Hannah si Owen ay alam ni Sidney ang lahat.

Tuwang-tuwa kagabi si Owen nang malaman niya na may ipinabibigay ang kanyang kasintahan at dadalhin ito ni Hannah sa kanyang condo.

Alas dos na ng hapon at kanina pa tumatawag si Owen. Hindi malaman ni Hannah kung paano niya sasagutin ang tawag ng nobyo ni Sidney. Natatakot siya sa pinaplano ng kanyang kaibigan. Natatakot siya sa maaaring gawin sa kanya ni Owen kapag natauhan na ito.

"Sagutin mo." Sabi ni Sidney. Umiling si Hannah. Natatakot ito sa mangyayari. Natatakot itong gawin ang ipinag-uutos ni Sidney sa kanya.

"Don't forget, you owe me big time. If it weren’t for me, your father would be wasting away in prison... or worse, baka ipinapatay na siya sa loob ng kulungan ng mga taong pinagkakautangan niya ng malaking halaga. Dahil sa akin... maayos na kayo ngayon. Nagkaroon ka ng trabaho sa America dahil sa akin. 'Yung pag-aaral ng kapatid mo ay natustusan mo ng dahil sa akin kaya ito lang ang kapalit na hinihingi ko. Baka nakakalimutan mo rin na naipagamot mo ang iyong ina dahil may trabaho akong ibinigay sa'yo. Lahat ng pagbabago sa buhay ninyo ay ako ang dahilan. Gawin mo ang inuutos ko at wala ka ng iintindihin pa na utang na loob sa akin. Kapag hindi mo 'yan gagawin, I swear magpapakamatay ako at mag-iiwan ako ng isang sulat kay Owen na hindi mo magugustuhan." Nagulat si Hannah, hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig mula sa inaakala niyang matalik niyang kaibigan.

"Minahal mo ba ako bilang kaibigan mo, o kinaibigan mo lang ako para pagdating ng ganitong pagkakataon ay magamit mo ako?" Umiiyak na tanong ni Hannah. Humugot ng malalim na paghinga si Sidney, pagkatapos ay kinuha niya ang dalawang kamay ni Hannah at saka niya ito idinampi sa kanyang pisngi.

"Mahal kita Hannah, at talagang kapatid ang turing ko sa'yo. Pero kailangan kita ngayon dahil kapag hindi ko ito nasolusyunan ay papatayin ako ni Owen at papatayin niya si Austin. Kakayanin mo ba na masaktan ako ni Owen? Buntis ako, at kilala natin kung anong klase ng position mayroon si Owen sa gobyerno. Isang pitik lang ng kamay niya, maglalaho kami ni Austin sa mundo at damay ang sanggol sa sinapupunan ko. I'm sorry, pero ikaw lang ang tanging makakatulong sa akin. Please nagmamakaawa ako sa'yo Hannah, tulungan mo ako, gawin mo ito para sa akin." Umiiyak na sabi ni Sidney. Humagulgol na si Hannah at niyakap ng mahigpit si Sidney. Hindi niya nais na masaktan ang kanyang kaibigan, lalo na ang sanggol sa sinapupunan nito.

"Heto ang gamot, isang inom lang niya nito ay mawawala na siya sa kanyang katinuan at ang nanaisin lamang niya ay ang maangkin ka. Alam ko na natatakot ka, pero mahal mo naman si Owen, hindi ba? Paibigin mo na lang siya para maibaling niya ang lahat ng pagmamahal sa'yo." Wika pa niyang muli at inilagay sa palad ni Hannah ang gamot. Muling tumunog ang telepono ni Hannah at wala ng nagawa pa ang dalaga kung hindi sundin ang lahat ng kagustuhan ng kanyang kaibigan.

"H-hello..." Nanginginig ang boses ni Hannah, pero pilit niya itong tinatatagan.

"Finally! Kanina pa ako tumatawag sa'yo. Nasaan ka na ba? Kanina pa ako naghihintay sa'yo. Puntahan na lang kaya kita?" Nagulat si Hannah at napatingin kay Sidney na iling ng iling. Kailangan nilang maisagawa ang plano, at magagawa lamang nila 'yon kung nanduon si Owen sa condo nito.

"N-no. Hintayin mo na ako baka kasi magkasalisi pa tayo. Papunta na rin naman ako diyan, may mga dinaanan kasi ako na pasalubong sa dalawa kong kaibigan." Sagot ni Hannah. Tumulo ang kanyang mga luha at nanginig ang kanyang mga kamay.

"Oh okay. I will see you then." Nawala na sa linya si Owen kaya napahagulgol na si Hannah. Muli siyang humarap kay Sidney at nakiusap na huwag na nilang ituloy ang plano. Pero tumulo ang luha ni Sidney at nagpunta sa kusina, pagkatapos ay kumuha ito ng kutsilyo at idinikit ang patalim sa palapulsuhan nito. Ipinapakita niya kay Hannah na hindi ito nagbibiro na magpapakamatay talaga ito.

"Oh my god Sidney, please huwag mong gawin 'yan. Oo na, gagawin ko na ang gusto mo, huwag mo lang gagawin 'yan." Umiiyak na pakiusap ni Hannah, pagkatapos ay niyakap niya si Sidney at inilayo ang kutsilyo.

Inilagay niya sa bulsa ng kanyang pantalon ang gamot at nagpaalam na ito sa kanyang kaibigan. Dala niya ang pasalubong ni Sidney na Bulgari octo watch na nagkakahalaga ng mahigit na isang milyong piso, para kay Owen.

"Tandaan mo, after ng lahat ng ito. Walang makakaalam ng buong katotohanan. Ipangako mo sa akin Hannah na ititikom mo ang bibig mo at dadalhin nating dalawa sa hukay ang lahat ng sikreto natin tungkol dito. Mangako ka." Umiiyak na sabi ni Sidney.

Nanginginig man ang boses ni Hannah ay wala na itong nagawa kung hindi ang mangako sa kanyang matalik na kaibigan. Nangako siya na kaylanman, at kahit na ano pa ang mangyari ay wala siyang pagsasabihan ng kung ano man ang totoo.

Nagmamadali ng umalis si Hannah, at sumakay ito ng taxi mula Marikina patungo ng BGC. At nang makarating siya ng condo building kung saan naninirahan si Owen ay biglang nangatog ang kanyang mga tuhod. Takot na takot na ito, hindi na niya malaman kung tutuloy pa ba siya, pero nangako siya at natatakot siya na kitilin nga ng kanyang kaibigan ang sariling buhay nito. Wala na siyang nagawa kung hindi puntahan ang unit ng binata.

Ilang katok ang ginawa niya sa pintuan... at nang bumukas ito, nakangiting Owen agad ang bumungad sa kanya. Agad siyang pinapasok sa loob, pero napansin agad ni Owen ang namamagang mga mata ng dalaga.

"Okay ka lang ba? Galing ka ba sa pag-iyak? May problema ka ba?" Sunod-sunod na tanong ni Owen. Isang pilit na ngiti ang sumilay sa labi ng dalaga, pagkatapos ay tumulo ang luha nito. Nakita ni Hannah ang ilang bote ng beer na nasa ibabaw ng coffee table, mukhang kanina pa umiinom si Owen mag-isa.

"Can I have one? May problema lang ako, gusto ko lang mawala kahit saglit ang problema ko." Sabi ni Hannah. Tumulo ang kanyang mga luha kaya nagulat si Owen, pagkatapos ay niyakap niya ang kaibigan ng kanyang fiancée.

"Tatawagan ko si Sidney para malaman niya na may problema ka." Sabi niya. Mabilis na umiling si Hannah at sinabi niya kay Owen na ayaw na niyang madamay pa si Sidney sa problema niya. Tumango naman ang binata at tumingin ito sa mga bote na nasa coffee table. Lahat ay wala ng laman maliban na lamang sa iniinom nito na kalahati pa ang laman.

"Wait, ikukuha kita ng isa sa fridge." Sabi ni Owen at mabilis itong tumayo. Iyon na ang kinuhang pagkakataon ni Hannah upang mailagay niya ang gamot sa inumin ng binata, pagkatapos ay humagulgol na siya ng humagulgol. Natatakot na siya sa maaaring mangyari ngayong araw na ito.

"Damn, mukhang malaki nga ang problema mo. Here, baka nga makatulong ang beer sa'yo, pagkatapos ay sabihin mo sa akin kung ano man 'yang problema mo. Baka sakaling matulungan kita." Sabi ni Owen. Tumango si Hannah at tinungga nito ang beer. Kinuha naman ni Owen ang bote ng beer niya at sunod-sunod din niya itong nilagok.

Nanginginig si Hannah ng makita niya na halos ubusin na ni Owen ang beer nito. Nakakaramdam na siya ng takot kaya hindi na niya magawang tumingin pa sa binata.

Lumipas lang ang ilang minuto nang biglang napahawak si Owen sa kanyang ulo. Tila ba umiikot ang kanyang paningin, pero saglit lamang 'yon. Mabilis na kinuha ni Hannah ang box ng mamahaling relo sa loob ng kanyang bag at iniabot agad ito kay Owen.

"A-aalis na ako Owen. S-salamat sa beer." Sabi ni Hannah, may pagmamadali. Ayaw na niyang ituloy, natatakot na siya sa maaaring maging dulot nito. Mabilis siyang tumayo, pero nagulat siya ng bigla siyang hawakan ni Owen sa kamay. Natigilan siya, napatingin sa kamay ni Owen na pinipigilan siyang lumakad.

"O-Owen, a-aalis na ako. N-nandiyan na ang pasalubong sa'yo ni..." Hindi na niya naituloy pa ang sasabihin niya ng biglang hinila ni Owen ang kamay niya kaya bumagsak siya sa kandungan ng binata.

"I... I can't control myself. My mind feels hazy, a-and my body i-isn’t listening to me. W-what the hell did you do to me? D-did you put s-something in my drink?" Tanong ni Owen habang yakap niya si Hannah. Umiling naman si Hannah, habang si Owen ay titig na titig sa labi ng dalaga, pagkatapos ay bigla niya itong siniil ng halik. Hindi na niya makontrol pa ang kanyang sarili, ang nais na lamang niya ay maangkin ang katawan ni Hannah.

"O-Owen..." Bulong ni Hannah.

"I want you, I need you..." Bulong niya kaya hinayaan na ni Hannah na tuluyan na siyang mahubaran ng binata. Ngayon niya mas lalong napagtanto na mahal na mahal niya si Owen, pero alam din niya na pagkatapos nito ay baka iyon na rin ang huling araw niya sa mundo.

Wala nang kahit anong saplot sa kanilang mga katawan... hubad at kapwa nag-aapoy sa init na hindi lubos maunawaan ni Owen, at hindi niya mapigilan ang kanyang sarili. Ang malaking kamay ni Owen ay gumapang sa nanginginig na katawan ni Hannah, his touch both urgent and possessive. His fingers traced the curves of her full breasts pagkatapos ay bigla niya itong isinubo at sinipsip.

"Ahhh... Owen..." Ungol ni Hanna, nanghihina ang kanyang tinig, yet filled with unfamiliar sensations.

He didn’t give her a chance to think. Siniil agad niya ito ng halik ng bitawan niya ang malulusog nitong dibdib, walang sinasayang na oras, ang gusto lang niya ay maangkin ang babaeng hubad na kasiping niya ngayon. His tongue plunged inside, dominating her completely, making her head spin. Wala nang nagawa pa si Hannah ng tuluyan na siyang ipinagkanulo ng sariling damdamin at hinayaan niya kung ano man ang nangyayari ngayon sa pagitan nilang dalawa ni Owen.

Sa isang iglap, Owen pushed her down against the cold floor. His strong hands pried her thighs apart, at bago pa man siya makapagsalita ng kahit na ano, she felt it... his hardness pressing against her entrance. Nakaramdam tuloy siya ng takot. Nararamdaman niya kung gaano ito katigas, kung gaano ito kahaba at kalaki.

"O-Owen..." Nanginginig ang kanyang boses, panic flashing in her eyes, but Owen was too far gone, too consumed by the overwhelming heat surging through his veins. And with one hard thrust, he buried himself deep inside her at walang kaalam-alam na ang babaeng kasiping niya ay wala pang karanasan sa pakikipagtalik.

"Aaaahhh..." Malakas na sigaw ni Hannah ng maramdaman niya ang matinding kirot na dulot nito, tila ba may kung anong napunit sa kanyang kaloob-looban, and her innocence shattering in an instant. Hindi niya akalain na sa ganitong paraan mawawala ang iniingatan niyang pagkabirhen... tuluyan na niyang naisuko ang lahat sa lalaking ang tanging mahal ay ang kanyang matalik na kaibigan. Umungol si Owen, sarap na sarap ito sa babaeng kaniig, his grip tightening around her waist habang mabilis na itong umuulos, his thrusts deep and relentless.

"Fuck... ang sikip mo..." Wika ng binata habang tumitirik na ang mga mata nito sa sarap na pinagsasaluhan nilang dalawa.

Tumulo naman ang mga luha ni Hannah habang walang tigil na umuulos sa ibabaw niya ang lalaking itinatangi ng kanyang puso. Masakit. Mahapdi. Pero sa kabila ng sakit na nararamdaman niya ay may kakaibang kiliti itong dulot sa kanya. Napapaungol na si Hannah habang unti-unti ng nawawala ang kirot na nararamdaman niya.

"Ooohhhh... Owen..."

"Ohhhh... ang sarap mo, babe..." Bulong ni Owen. Her heart clenched. Ngunit ang sumunod na sinabi ni Owen ang tuluyang dumurog sa kanya.

"Mahal na mahal kita, Sidney..." Parang binuhusan ng malamig na tubig ang buong katawan ni Hannah. Hindi siya si Sidney. Hindi siya ang babaeng mahal ni Owen. Matagal na niyang alam 'yon, matagal na niyang tanggap 'yon, pero nasasaktan siya ngayon. And yet, he kept moving, hungry, desperate, insatiable. His body burned with unnatural heat, his stamina unrelenting. Hannah could feel it. Kung ano man ang nilagay niya sa inumin nito, it made him relentless, tireless, and completely lost in lust.

"Fuuuck... ang sarap mo, ang sikip-sikip mo..." Malakas na sabi ni Owen. Walang kapaguran sa pag-ulos sa ibabaw niya. Hindi pa ito nakuntento. Iginiya niya si Hannah sa kanyang ibabaw at saka niya itinaas-baba ang balakang ng dalaga.

"Faster..." Sabi ni Owen. Nagtaas-baba si Hannah at ibinigay niya ng buong-buo ang puso niya habang nakikipagtalik kay Owen. Kung ito man ang huli niyang sandali sa mundo, masaya na siya na nakapiling niya ito at naibigay sa lalaking mahal niya ang kanyang pagkabirhen.

"Mahal na mahal kita Owen... Ohhhhh..." Wika ni Hannah at tuluyan na nitong hinayaang sakupin silang dalawa ng makamundong pagnanasa.

"Ooohhhh.... Fuuuck... ang sarap mo... bakit napakasarap mo ngayon..." Malakas na ungol ni Owen. Pagkatapos ay sabay nilang narating ang sukdulan ng kaligayahan. Ilang beses pa nilang pinagsaluhan ang init ng katawan nila.

Hindi nagtagal ay tuluyan na silang ginupo ng pagod at antok, at magkapatong silang nakatulog sa sahig ng living room ni Owen.

Lumipas pa ang ilang oras, at nagulantang silang pareho ng may bumato sa kanilang dalawa ng libro na tumama sa likod ni Owen. Sigaw ng sigaw si Sidney, nagpapanggap na nasasaktan at umiiyak. Galit na galit kay Owen at kay Hannah.

"What the fuuck?!" Sigaw ni Owen, pagkatapos ay malakas niyang itinulak si Hannah kaya tumama ito sa coffee table, pero wala siyang pakialam, tumayo ito ng walang saplot at nilapitan si Sidney. Dumugo ang noo ni Hannah, pero hindi niya nararamdaman ang kirot, ang tanging nararamdaman niya ay takot sa kung ano ang gagawin sa kanya ni Owen.

"Babe, hindi ko alam kung..." Isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ni Owen, at galit na galit sa kanya ang babaeng pakakasalan niya.

"Hayop kayo! Manloloko kayo! Namumuhi ako sa'yo Owen, ayoko ng makita pa ang pagmumukha mo! Mga manloloko kayo!" Malakas na sigaw ni Sidney. Kahit na anong gawin ni Owen ay hindi niya ito mapakalma.

"Babe, makinig ka sa akin... hindi ko alam ang nangyari." Pagmamakaawa ni Owen. Gusto niyang magpaliwanag, ngunit desidido na si Sidney na dito tatapusin ang relasyon nila ni Owen upang makasama na niya ang lalaking ipinalit niya sa binata.

"Huwag mo akong susundan. Magpapakamatay ako kapag sinundan mo ako!" Sigaw ni Sidney. Tumutulo naman ang mga luha ni Owen, takot na takot na mawala sa kanya ang babaeng mahal niya. Mabilis na umalis ang kanyang kasintahan at hindi niya magawang humabol dahil wala siyang saplot. Nagbabaga ang mga mata niya na nilingon si Hannah, at paglapit niya dito ay isang malakas na sampal ang ipinadapo niya dito. Pagkatapos ay itinulak niya ito. Hindi pa siya nasiyahan ay hinablot niya ito sa braso, may diin, may galit na tila ba gusto na niyang tapusin ang buhay ni Hannah, pero hindi niya magawa dahil matalik na kaibigan ito ni Sidney. Pagkatapos ay muli niya itong itinulak kaya bulagta ito sa sahig na walang saplot.

"Ano ang ginawa mo? Sinira mo ang buhay ko!" Malakas na sigaw nito. Sinuot niya ang kanyang damit at hinabol niya si Sidney, ngunit wala na ito. Tuluyan na itong nakaalis kaya galit na galit si Owen.

Pagbalik niya ng kanyang unit ay bihis na rin si Hannah at handa na itong umalis, pero pinigilan ito ni Owen. Galit na galit siya na idinikit sa dingding ang dalaga at saka sinakal ng isang kamay.

"Hayop ka! Ano ang ipinainom mo sa akin? You fvcking drugged me!"

"Wala, maniwala ka sa akin. Wala akong ginawa sa'yo. Hindi ko rin alam ang nangyari. Parang awa mo na Owen, huwag mo akong sasaktan. Hindi ko alam ang nangyari, maawa ka sa akin." Takot na takot na sabi ni Hannah, pagkatapos ay umakma ng suntok si Owen kaya napapikit ang dalaga. Isang malakas na suntok ang ginawa ng binata sa dingding, at pagkatapos ay marahas niyang itinulak ang dalaga kaya bagsak ito sa sahig.

"Layaaaas! Lumayas ka bago pa kita mapatay!" Sigaw ni Owen. Pagkatapos ay kinuha na nito ang susi ng kanyang sasakyan at nagmamadali na itong umalis upang sundan ang kanyang nobya.