Kiss me, I dare you! - SPG

"Hala! Saan ang classroom ko?" lakad takbo na si Mika habang panay ang lingon likod. 1st day pa naman ng school late agad siya. Meron na lang siyang 5 minutes bago ang freshmen orientation. Dapat kasi kasabay niya ang Kuya Miggy niya pag pasok pero since tinanghali siya ng gising tapos ang bagal pa niyang kumilos kaya heto ang ending natataranta siya sa pag hahanap ng classroom niya. Napuyat kasi siya sa kaka-iimagine kagabi, kasalanan ito ni Avery at Ivory dahil naghamon pa ang mga ito na mag online games muna sila ng isang round lang pero yung isang round nila inabot ng 2am kaya ayan tuloy. Mabilis niyang dinukot ang cellphone at tinawagan ang mga kaibigan habang nag lalakad takbo na. Ang alam niya ka klasemate nya si Ivory kaya tatawagan na lang niya ito pero hindi naman nasagot ang kaibigan kaya naman deretso ang takbo niya na ng kuya na niya ang tawagan niya para itanong na dito kung saan ang classroom niya. Sumagot naman ito kaya sinabi nito kung saan building na agad naman niyang nakita. Kaya nag tatakbo na ulit siya ngunit sa pag mamadali niya hindi niya nakita ang isang bulto na makakasalubong sa hagdan na natakbo din pababa. Nanlaki ang mata ni Mikay ng parang slow motion na tumaas ang kamay niya para humawak sana sa railing para hindi siya tuluyan na mahulog sa hagdan pero mabilis siyang nahawakan ng lalaki nakabangga sa kanya sa kamay at nahila siya ng malakas habang siya naman ay napakapit sa necktie nito at aksidente din niyang nahila. And the next thing happened naglapat ang mga labi nila accidentally. Mabilis lang yun halos walang 5 seconds pero sapat na yun para kumabog ang puso ni Mikay ng husto dahil technically first kiss niya iyon at sobrang lambot ng labi ng lalaki na agad siyang binitawan na parang walang nangyari. Na basta na lang umalis na hindi man lang ngumiti or nag sorry basta, tumuloy lang ito sa pagbaba habang siya naman ay napa sapo pa sa labi habang nakasunod ng tingin sa lalaking matangkad. "Shocks!" bulalas ni Mikay ng biglang tumunog ang bell kaya bigla natauhan si Mikay at nag mamadali na ulit tumakbo. Mamaya na niya iisipin ang 1st kiss niya kung sino yun, buti na lang guwapo hindi na lugi. - - - - - - "Good morning, dear freshmen students and new transferee… and welcome to Prestige’s Academy." wika ng principal na nasa harapan ng stage ng grand auditorium. "You are here because you are exceptional. Each one of you has been chosen not only for your intelligence, but for your potential to become leaders, innovators, and protectors of this world. Sa madaling salita—hindi biro ang makarating dito. Ang iba sa inyo ay nangarap lang, pero kayo, narito ngayon sa harap ng pangarap niyo." The freshmen exchanged glances, some proud, some nervous. Napangiti naman si Mikay na napalingon kay Ivory na katabi niya. 1st year high school na sila hindi na sila elementary student kaya nakaka proud lang na sa wakas dalaga na sila. "Inside these halls, you will be challenged. You will stumble. You will be tested beyond what you think you can endure. But remember—Prestige’s Academy is not just about honing your skills, it is about forging your character. Dahil ang tunay na galing, hindi nasusukat sa talino lang, kundi sa tapang, disiplina, at puso." He paused, letting his words sink in. Napalingon naman sa paligid si Mikay at huminto ang mata niya sa isang lalaki na naka-puwesto sa kabilang side ng aisle sa bandang unahan. Ito yung lalaking bumangga sa kanya kanina at aksidenteng naka nakaw ng 1st kiss niya. Hindi napigilan ni Mikay ang mapangiti dahil ang guwapo pala nito. Hindi kasi niya natitigan kanina ng maayos dahil ang bilis ng pangyayari. Pero ngayon heto at nakikita na niya ng maayos. Bigla itong lumingon and scan around napatingin ito sa gawi niya na nginitian niya at bahagya pang tumaas ang kamay niya para mag hi dito pero bigla itong umiwas ng tingin. "Ay suplado ang lolo mo." bulong ni Mika. "Sinung tinitingnan mo?" bulong ni Ivory. "Yung mestisong putlain sa dulo ng upuan sa kabilang aisle. Yung may highlight ang buhok." "Si Adamson yan ah." "Adamson who?" tanong niya. "Ano ka ba pamanking ng Tita Klary mo At Tita Blessy. Brichmore anak ni Tito Luzi." bulong ni Ivory. "Ahhh yung mga taga Thailand." "Exactly." tugon naman ni Ivory. "Ang guwapo niya ano, sa sobrang guwapo niya parang hindi siya gagawa ng matino." ani Mikay na sinaway naman siya ng kaibigan at sinabihan na wag na siyang maingay. "Look to the person on your left, and then to the one on your right. Hindi lahat ng kasama ninyo ngayon ay makakasama pa ninyo sa pagtatapos. Some will falter, some will rise. But if you stand firm, if you hold on to your dreams, then one day, you will walk across this stage again—stronger, braver, and worthy of the name Prestige." The room went silent for a heartbeat. Then the principal’s voice deepened. "So I ask you… are you ready to take on the challenge?" "Yes," sagot naman ng mga studyante. "Louder. Are you ready?" "YES!" the students shouted, the auditorium rumbling with energy. Principal Montemayor smiled, satisfied. "Then welcome, freshmen and transferee. Welcome to Prestige’s Academy—where legends are born." malakas na palakpakan ang lahat na mga hanggang sa nag simula na orientation. - - - - - - - "Okay, Mikaela Razon,” bulong niya sa sarili. "Hindi ka pwedeng maging duwag. Kung gusto mong makilala si Mr. Suplado, kailangan mong lumapit." utos pa ni Mikay sa sarili ng matapos ang orientation. Huminga siya nang malalim at naglakad papunta rito. Nang makalapit na siya, ngumiti siya nang malapad. "Hi!" cheerful niyang bati niya rito. "Ako nga pala si Mikaela Razon. Pamangkin ako nina Tita Klary at Tita Blessy." wika pa niya rito. Wala itong sagot or kahit reaction. Nakatitig lang si Adam sa kanya, malamig ang mga mata, parang walang kagana-gana. Hindi man lang kumurap o kumibo. Nag-angat ng kilay si Mikay. "Uh… hello? Naririnig mo ba ako? Or… wait…" Tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa, tapos kunwari nagulat. "Oh my gosh. Don’t tell me… mute ka? Pipe ka ba?" Doon lang gumalaw ang labi ni Adam, at ang unang salitang lumabas ay malamig pa sa yelo na gustong ikangiwi ni Mikay pero pinigilan na lang niya. "No. I just don’t talk to people I don’t like." supladong wika nito. "Aw!" natatawang usal pa ni Mika napahiya man si Mikay ng bahagya pero hindi siya nagpatalo dito. "Ohhh," sabi niya na tatango-tango pa, kunwari naiintindihan. "So, suplado ka pala, hindi mute. Akala ko may excuse ka. Sayang." Napatingin ulit sa kanya si Adam, this time with an annoyed glare. "Kung tapos ka na, pwede ba—don’t waste my time." Ngumiti si Mikay, kahit ramdam niyang nanlamig ang batok niya sa attitude nito saksakan ng suplado na akala mo hindi nakahalik sa kanya kanina. "Wow. Ang saya mo kausap, ha. Ang galing mo magpakilala. Puwede kang maging spoke person sa senado. Congrats.” At bago pa siya tuluyang isnabin ulit ni Adam, mabilis siyang tumalikod, naglakad palayo, at bumubulong sa sarili. "Suplado overload. Pero fine. Challenge accepted." napapangiting wika ni Mikay. "Sandali." tawag ni Adam kay Mikay saka ito lumapit sa kanya. "Kaya ka ba lumapit sa akin dahil sa accidental kiss kanina?" tanong ni Adam. Ngumiti naman si Mikay, na muling inilahad ang kamay sa binata. "Mikaela Razon." pakilala ni Mikay rito. Tinanggap naman ni Adam ang kamay niya pero hindi para makipag handshake kundi hilahin dahilan para siya ay mapasinghap ng mabilis. Muli siyang hinalikan sa labi mabilis lang yun parang smack pero daig pa niya nakipag lips to lipa sa high voltage na live wire sa tindi ng impact nun sa puso niya. "Ibinalik ko na yung kiss mo kanina. So, wala na akong utang sa'yo. Wag ka ng lalapit sa akin kahit kelan at hindi naman kailangan." wika ni Adam sabay talikod. Awang naman ang bibig ni Mikay habang palabas na ng pinto si Adam. "style mo bulok, saan ka nakakita ng kiss na ibinabalik. shonga lang." wika ni Mikay na napapangiti na lang din na may halong kilig.