ทั้งอาลัลและพริ้มพราวเดินลงมาข้างล่างพริ้มกัน ใบหน้าหนุ่มหล่อเต็มไปด้วยความสุข ซึ่งไม่ต่างจากหญิงสาวที่เดินข้างๆนั้น เธอหน้าแดงในบางครั้งเมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาบอกเธอ เขาบอกห้ามเธอไปยุ่งกับน้องชายของเขา บอกว่าเขาไม่พอใจมาก แสดงว่าเขาชอบเธอใช่หรือเปล่า หญิงสาวคิดไปไกล
“คิดอะไรอยู่ ทำไมแก้มเป็นแบบนั้น” เสียงเข้มเอ่ย ทำเอาคนตัวเล็กสะดุ้ง
“อุ๊ย! ปะ เปล่าสักหน่อยค่ะ”
“หึ ไม่น่าเชื่อเลย หน้าแดงแบบนั้น” อาลัลหยุดกลางทางพักระหว่างบันไดนั้น แล้วหันไปทางหญิงสาวเต็มตัว เขาเดินเข้าไปใกล้อย่างจับผิด ในใจเริ่มคิดถึงน้องชายของเขาอีกครั้ง ใบหน้าคมตึงขึ้นในทันที
“คิดถึงน้องชายผมเหรอ”
“อื้อ คุณอ่ะ หาเรื่อง ฉันไม่คุยกับคุณแล้ว” พริ้มพราวรู้สึกไม่พอใจ ร่างน้อยทำท่าจะหมุนตัวเพื่อเดินให้ห่างเขานั้น
“อ๊ะ ! อื้อ ”
“จะไปไหน ตอบมาก่อนว่าคิดถึงใคร” ชายหนุ่มเริ่มร้อนใจ เขาคว้ามือน้อยนั้นไว้อย่างรวดเร็ว พลางดึงเ
