Behind his Black Mask

KAYE. “What are you doing, here?” gulat akong napatingin sa lalaking nakamaskara ng itim habang nakahawak sa riles at nakatingin sa mga rides. Tumagilid ako at tiningnan siya. Nanatili pa'rin ang mga mata niya sa mga rides. Kung iisipin ko talagang mabuti ‘iisipin kong gusto niyang sumakay sa mga rides. “Of course, watching the rides.” sarkastiko kong wika kaya napalingon siya sa akin. Sa likod ng maskara niya ay nakita ko ang pagngisi niya. “Sa ilalim ng maskara mo'ng iyan nakikita ko ang pagngisi mo!” sita ko sa kanya ‘kaya nakita ko sa ilalim ng maskara niya ang panliit ng mata niya patunay na tumawa nga siya. Mahina ko siya'ng sinuntok sa braso kaya nakita ko ‘rin ang pangiwi niya habang hinahaplos ang braso niya. “Oo nga pala. Tanggalin mo nga ‘yan!” wika ko at pilit na inaabot ang maskara niya ngunit panay ‘rin ang ilag niya. “Stop it!” Banta niya sa akin habang hinahawakan ang kamay kong pilit na inaabot ang maskara'ng nakatakip sa mukha niya. “Bakit ka kasi nagtatago sa likod ng maskara?!” Inis na wika ko at balak sanang abutin ang maskara niya ulit pero umilag siya at muling itinuon ang kanyang mga mata sa rides. “I want to concealed my face as I can. I scared to face the world without my mask. I'm not expecting that my highest confidence then was shattered like a tiny piece of glass.” Narinig ko ang pagkalumbay ng boses niya habang sinasabi iyon kaya nakaramdam ako ng kaunting awa. Hindi ko man alam ang naging nakaraan niya pero ramdam ko sa boses niya ang pait na dinanas niya. “Kaye,” mahinang wika nito kaya napalingon ako sa kanya. “Uom?” tanong ko sa kanya habang nakataas ang kilay. Pinagsiklop niya ang kanyang mga kamay habang nakapatong sa riles. “Are you willing to stay at me as your friend ‘if you found out what are behind my mask.” walang katono-tono nitong wika habang nakatingin sa kanyang mga kamay na nakasiklop. Tinapik ko ang likod niya ng ilang beses at narinig ko ang pagbuntong hininga niya. “...won't you?” muli niyang tanong. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. Sa totoo lang, hindi ko ‘rin nakikita ang mukha niya sa likod ng maskara pero isa lang ang nasisigurado ko... “Bakit naman kita iiwan? Hindi ko tinitingnan ang mukha ng isang tao, ang tinitingnan ko ay ang ugali. At iyon ang nagustuhan ko sa'yo," nakangiti kong wika at tumingin na ‘rin sa tiningnan niya. “Are you curious what my face are?” tanong niyang muli sa akin. “Medyo, pero nirerespeto kita. Pag ayaw mo, ede ayaw mo.” wika ko at nagkumpas pa ng kamay. . “I'm handsome guy then but now turn into ugly and chimpanzee.” narinig ko ang pagtawa niya ng marahan at sinundan iyon ng pag-iling. “How much are you sure that you won't avoid me ‘if you found out what my face are?” tanong niya'ng muli sa walang katono-tono'ng wika. “Isangdaan'ng porsyento.” kumbinsido kong wika. Humarap siya sa akin at walang kagatul-gatol na tinanggal ang maskara niya sa harap ko. Nanigas ako sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa mukha niya. Nakatitig lang ang mga mata ko habang hindi makapaniwala. “You won't avoid me?” narinig kong tanong niya pero parang nabingi lang ako sa narinig ko.