อุบัตรัก ข้ามขอบฟ้า

เริ่มคุยกันแล้วนะ

ทางด้านชายหนุ่มเดินแกมวิ่งเข้ามาในเพนส์เฮ้าส์สุดหรูตรงเข้าไปยังห้องทำงานของเขาทันทีแล้วเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมาเขารอจนหน้าจอพร้อม แล้วทำการเข้าโปรแกรมสำหรับแชทยอดฮิตที่คนทั่วโลกรู้จักนั้นก็คือ สไกป์ เขาทำการแอด E-Mail address ของเอวิตราเข้าหาเขาทันทีความจริงแล้วเขาแทบจะไม่เคยรู้จักโปรแกรมนี้เลยก็ว่าได้ชายหนุ่มเข้าไปศึกษาข้อมูลของโปรแกรมอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้นเขาเคยแต่ใช้คอมพิวเตอร์ทำงานและประชุมผ่านระบบเท่านั้นแต่แชทนี้เขายังต้องศึกษาอีกมาก ชายหนุ่มนั่งมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อยู่อย่างนั้นรอว่าเมื่อไหร่ที่เธอจะออนไลน์เสียทีเท่าที่เขาคำนวนดูระยะเวลาแล้วขณะนี้ซานฟรานซิสโกเวลาตีหนึ่งประเทศไทยก็คงจะราวๆ บ่ายโมงกว่าๆ เธออาจยังไม่ว่างก็ได้ หรือทำงานอยู่ จริงสิเขาก็ลืมถามมีนาไปเลยว่าเอวิตราทำงานเกี่ยวกับอะไร เขามัวแต่รอคอยและกังวล เรื่องคำตอบของเธอจึงไม่รู้เลยว่าเธอทำงานอะไร อยู่ส่วนไหนของประเทศไทย

“ เฮ้อ….รอว์ฟนะรอว์ฟนายเป็นอะไรของนายกันนายไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะคงจะไม่รักเธอเข้าแล้วนะรอว์ฟแค่รูปถ่ายไม่กี่ใบของเธอเองนะ ” ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเผลอหลับไปทั้งๆ ที่ยังเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์เอาไว้

ทางด้านเอวิตรา หลังจากที่รับประทานอาหารและอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเธอก็คว้าโน๊ตบุ๊คเข้าห้องนอน

“ อ้าวยายหม่อนจะเอาคอมไปไหนอ่ะ ”

นินินถามขึ้นเพราะปกติเอวิตราไม่ค่อยจะใช้คอมมีแต่เธอนั้นที่มักจะใช้ บางครั้งเธอก็ติดอยู่กับคอมทั้งวันหากไม่ได้ไปไหน

“ วันนี้ฉันนัดชายหนุ่มเอาไว้เราจะแชทกันน่ะ”

เอวิตราหันมาขยิบตาให้กับเพื่อนสาวอย่างอารมณ์ดีนินินหัวเราะออกมาอย่างชอบใจในความขี้เล่นของเอวิตราไม่คิดซักนิดว่าที่เพื่อนรักพูดนั้นจะเป็นความจริง

“ ก็อย่างนี้ทุกที่แหล่ะแกพอเขาเอาจริงแกก็หายไปเฉยๆ ” นินินว่าเพื่อนรักไม่จริงจังนัก เอวิตราได้แต่ยิ้มหน้าเป็นเข้าใส่

“ คนนี้รักจริงหวังแต่ง เอาไว้ฉันจะแนะนำให้รู้จักนะ Good night เพื่อนรัก ”

เอวิตราส่งจูบให้เพื่อนสาวแล้วเดินเข้าห้องส่วนตัวของเธอไปปล่อยให้นินินมองตามเพื่อนรักไปด้วยสายตาขำๆ เอวิตราเป็นคนน่ารัก ขี่เล่นแบบนี้เสมอ หากใครได้อยู่ใกล้ๆ กับเธอก็อดที่จะรักเธอไม่ได้ แต่เอวิตราไม่เคยคบกับผู้ชายคนไหนมากกว่าคำว่าเพื่อน นินินรู้ดีว่าที่เอวิตราเป็นแบบนี้ก็เพราะเป็นห่วงเธอกลัวว่าเธอจะเหงาจะไม่มีคนดูแล และเธอเองก็ยอมรับว่าแต่ก่อนเธอยังไม่พร้อมที่จะให้เอวิตราไปจากเธอ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้ว เธอคอยแต่จะแนะนำผู้ชายดีๆ ให้กับเพื่อนรักเป็นเอวิตราเองที่ยังไม่พบกับคนที่ใช่ อย่าว่าแต่เอวิตราเลยเธอเองก็เหมือนกัน

“ เอ้ รอว์ฟนายจะตื่นหรือยังนะตอนนี้ที่นู้นคงจะประมาณตีห้าครึ่ง ไม่เป็นไรออนรอไว้ก่อนก็ได้ ”

เอวิตราทำการเปิด เว็ปสำหรับแชทของเธอเพียงไม่ถึงหนึ่งนาทีเธอก็เห็นข้อมูลที่รอว์ฟขอเป็นเพื่อนกับเธอและแอดเธอ หญิงสาวกดรับการแอดเขาแล้วเธอก็เห็นว่าเขาก็กำลังออนไลน์อยู่ด้วย ช่วงที่เธอกำลังชั่งใจว่าจะทักเขาก่อนดีไหม อยู่นั้นเธอก็ต้องสะดุ้งเมื่อเสียงเตือนว่ามีข้อความเข้าดังขึ้น เธอรีบหันมามองแล้วหัวใจดวงน้อยก็เต้นแรงขึ้นๆ ก่อนหญิงสาวที่จะค่อยเปิดข้อความขึ้นมาอ่าน

รอว์ฟ พูด : สวัสดีครับบราวนี่ ผมรอว์ฟนะครับยินดีที่ได้รู้จักครับ

เอวิตราอมยิ้มกับข้อความแรกของเขาดูสิทักทายสุภาพเชียว แต่ เอ้…ทำไมเรียกเราว่าบราวนี่ล่ะ หรือว่าทักผิดคนหรือป่าวนะ อ๊าย อีตาบ้านี่เจ้าชู้ไก่แจ้หรือป่าวนะสงสัยจะมีสาวๆ ในคอนโทลเยอะ ชิไหนว่าไม่เจ้าชู้ไง

เอวิตรา พูด :สวัสดีค่ะฉันชื่อเอวิตรา ไม่ใช่บราวนี่คุณทักผิดคนหรือเปล่า

รอว์ฟ พูด : ผมทราบครับแต่ชื่อคุณเรียกยากมากๆ เลยผมขอเรียกคุณว่าบราวนี่นะครับ หวังว่าคุณคงจะอนุญาตินะครับบราวนี่ของผม

แหม อีตา รอว์ฟปากหวานเชียวบราวนี่ของผม แหวะ เอวิตราพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะพิมพ์ข้อความกลับไปหาเขาหาเขา

เอวิตรา พูด : ได้ค่ะ คุณอายุเท่าไหร่ ทำงานอะไร โสดจริงหรือเปล่า

รอว์ฟ พูด : ผมอายุ 36 ครับ ผมทำงานเกี่ยวกับบริษัทขนส่งในอเมริกาโสดแน่นอนครับ แล้วคุณล่ะครับบราวนี่ ทำอะไรอยู่ โสดไหมครับ คุณอยู่ส่วนไหนของประเทศไทยครับ

เอวิตรา พูด : ฉันอายุ 29 ปี ค่ะ ทำงานเป็นไกด์นำเที่ยวค่ะ โสดสนิทค่ะ ฉันอยู่เชียงใหม่ค่ะ เป็นภาคเหนือของประเทศไทย คุณเคยมาเที่ยวประเทศไทยไหม คะ

รอว์ฟ พูด : ไม่เคยเลยแต่รับรองว่าคงได้ไปเร็วๆ นี้แน่นอน คุณจะพาผมเที่ยวไหมครับ บราวนี่

เอวิตรา พูด : พาเที่ยวสิคะ จะมาจริงหรือเปล่า

รอว์ฟ พูด : จริงสิ ผมชอบเดินทางอยู่แล้ว เราได้เจอกันแน่ๆไม่นานหรอกครับบราวนี่

เอวิตรา พูด : อึ่ม ฉันจะรอนะ คุณพักอยู่กับใครเหรอ ทำไมตื่นเช้าจังเลย

รอว์ฟ พูด : ผมอยู่คนเดียวครับ ผมรอคุณน่ะครับบราวนี่รอว่าเมื่อไหร่คุณจะออนไลน์ คุณรู้หรือเปล่าว่าผมรอคำตอบจากคุณด้วยหัวใจที่เต้นแรง

เอวิตรา พูด : อืม… พอดีฉันไปทำงานน่ะค่ะ เลยไม่ได้เช็คเมล เอ่อ..คุณชอบฉันหรอคะ

เอวิตราตัดสินใจ ถามออกไปทันทีอย่างที่ใจคิด ก็เธอเป็นคนตรงๆ นี่นารู้สึกยังไงก็บอกกันมาเลยเธอไม่ชอบอมพนำเอาไว้ตอนนี้เธอก็เข้าใจอยู่หรอกว่ายังใหม่อยู่ แต่บอกเริ่มต้นความสัมพันธ์ ด้วยความชอบก็ยังดี เอวิตราจ้องคอมพิวเตอร์อย่างรอคอยเพราะเธอรู้สึกว่าเขาคิดนานเกินไปแล้ว

รอว์ฟ พูด : ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณมันคืออะไรเพียงแค่แวบแรกที่ผมมองคุณผ่านภาพถ่ายเพียงไม่กี่ใบหัวใจผมก็เต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมประทับใจในรอยยิ้มอันสดใสของคุณ ผมชอบเวลาที่คุณนอนหลับตาพริ้ม ณ วินาทีนั้นความรู้สึกที่ว่าจะทำอย่างไรให้คุณมานอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดผมตอนตื่นมาในทุกๆ เช้าแล้วเห็นคุณนอนอยู่ข้างๆกับผมตลอดไป ถ้าความรู้สึกนี้เรียกว่าชอบล่ะก็ ผมชอบคุณครับ บราวนี่

คำอธิบายยึดยาวที่บรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือมันทำให้เอวิตรารู้สึกอึ้งไป เธอซึ้งจนพูดไม่ออก ไม่คิดว่าเขาจะมีความรู้สึกต่อเธอได้ถึงเพียงนี้ไม่อยากจะเชื่อแค่รูปถ่ายเองนะถ้าเจอตัวจริงของเธอเขามิหลงแย่เหรอ (คิดเข้าข้างตัวเองแบบสุดๆ) หญิงสาวคิดไปยิ้มไป

เอวิตรา พูด : อื่ม…..ไม่น่าเชื่อ

เธอตอบเขาไปเพียงเท่านั้นรู้สึกว่ามันตึ้อไปหมด เขาพูดออกมาขนาดนี้เขาคงจะไม่คิดเล่นๆกับเธอหรอกนะพี่มีนาก็ยืนยันว่าเขาเป็นคนดี แต่เธอก็ต้องการจะพูดกับเขาให้ชัดเจนเสียตัวแต่แรกหากจะคบกันจริงจัง

รอว์ฟ พูด : ทำไมถึงเงียบไปล่ะครับบราวนี่คุณล่ะครับชอบผมบ้างไหม อืม อย่างน้อยก็รูปร่างหน้าตาของผม คุณพอจะชอบผมบ้างไหมครับ

เอวิตรา พูด : ฉันก็ชอบคุณนะคะคุณดูดีมากๆเลย

รอว์ฟ พูด : งั้นเราคือผมกับคุณ บราวนี่ตั้งแต่นี้ต่อไปเรามาเริ่มรู้จักกันนะครับ ค่อยๆ เรียนรู้กันและกันมีอะไรที่คุณไม่ชอบ ผมไม่ชอบเราจะพูดกันตรงๆ ดีไหมครับ

เอวิตรา พูด : ดีค่ะ ว่าแต่ตอนนี้ที่นั้นกี่โมงแล้วค่ะ คุณไม่ไปทำงานหรอคะ

รอว์ฟ พูด : ค่อยไปก็ได้ครับอยากคุยกับคุณต่อ หรือ คุณง่วงแล้วบราวนี่

เอวิตรา พูด : ยังหรอกค่ะที่ประเทศไทยพึ่งจะสี่ทุ่มเองค่ะ ปกติฉันเป็นคนนอนดึกอยู่แล้วพรุ่งนี้ไม่มีลูกค้าด่วนอะไรหรอกค่ะสบายมาก

รอว์ฟ พูด : เปิดกล้องกันไหมครับบราวนี่ ได้โปรด ผมอยากเห็นหน้าคุณ

เอาล่ะสิหน๊อยอีตารอว์ฟของพี่มีนาเริ่มออดอ้อนเธอแล้วไหมล่ะ ได้คืบจะเอาศอก แหม! อ้อนได้น่ารักน่าชังเชียว โดยการส่งรูปถ่ายของเขาเองทำเป็นตาละห้อยหน้าสงสารมาให้เธอ เอวิตรามองสำรวจตัวเองในชุดนอนลายการตูนน่ารักเมื่อเห็นว่าเรียบร้อยดีเธอก็ทำการตอบรับเขาโดยการกดคำว่า ยอมรับภาพของเขาในชุดนอนเหมือนกันก็ปรากฏขึ้นพร้อมๆ กับรูปในชุดนอนของเธอที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอของเขาเช่นกัน เมื่อต่างคนต่างก็ได้เห็นหน้ากันก็บังเกิดความเขินอายขึ้นทันที

รอว์ฟ พูด : บราวนี่คุณน่ารักมากครับ นี้ห้องนอนของคุณเหรอครับ

เอวิตรา พูด: ขอบคุณค่ะ ที่ชม คุณก็ดูดีมากๆเลย นี่เป็นห้องนอนของฉันเองแล้วคุณล่ะคะ

รอว์ฟ พูด : ผมยังอยู่ในห้องทำงานตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับยังไม่ได้ทำธุระส่วนตัวเลยตั้งแต่เช้า ผมมารอคุณนะครับ

แล้วต่างคนก็ต่างเงียบไม่รู้จะพูดอะไรกันได้แต่นั้นมองหน้ากันแล้วก็เขินกันเสียเองจนกระทั่งเวลาผ่านไปเป็นหลายนาทีเธอเห็นว่าเขาขยับตัวรับโทรศัพท์พูดคุยกันซักครู่แล้วเขาก็หันมาส่งยิ้มให้กับเธอ

รอว์ฟ พูด : บราวนี่ผมต้องไปแล้วครับมีงานด่วนรอผมอยู่

เอวิตรา พูด : ค่ะ ( เอวิตราตอบแต่ใบหน้าของเธอหมองลงอย่างเห็นได้ชัด )

รอว์ฟ พูด : คุณจะว่างอีกเมื่อไหร่ กี่โมงครับบราวนี่

เอวิตรา พูด : พรุ่งนี้ฉันคงอยู่อ๊อฟฟิตทั้งวันเลยเอาเป็นว่าฉันจะออนไลน์ทิ้งไว้ทั้งวันเลยก็แล้วกันนะคะถ้าคุณว่างตอนไหนก็ค่อยมาคุยกันก็ได้ค่ะ

รอว์ฟ พูด : ครับงั้นผมไปนะครับ ฝันดีครับบราวนี่พรุ่งนี้เราจะพบกันแน่นอน

เอวิตรา พูด : ค่ะพรุ่งนี้เจอกันใหม่นะคะ

ทั้งสองต่างก็ส่งยิ้มให้แก่กันก่อนจะกดปิด โปรแกรมเป็นออฟไลน์เอวิตราล้มตัวลงนอนอดยิ้มให้กับความน่ารักช่างพูดของรอว์ฟไม่ได้ บอกตามตรงว่าเธอก็รู้สึกประทับใจในตัวของเขาอยู่มากพอสมควรโดยเฉพาะรูปลักษณ์ภายนอกของเขาที่ดูดีมาก คืนนั้นเอวิตราหลับไปด้วยรอยยิ้มรู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนไม่ว่ากับผู้ชายคนไหน

“ พรุ่งนี้เจอกันใหม่นะสุดหล่อ ”

เอวิตราพูดกับตัวเองก่อนจะหลับตาลง ส่วนรอว์ฟก็ต้องรีบออกไปทำงานของเขาทั้งๆ ที่ไม่อยากเลยซักนิด เขาอยากทำความรู้จักกับเอวิตรามากกว่านี้แต่ด้วยภาระหน้าที่เขาก็ต้องยอมละทิ้งเรื่องส่วนตัวไปก่อน ไม่เป็นไรอีกไม่กี่ชั่วโมงเองเขาก็จะได้คุยกับเธออีกครั้งและอีกครั้ง เขาคงมีโอกาสได้รู้จักกับเธอมากขึ้นเมื่อคิดได้อย่างนั้นชายหนุ่มก็ออกไปทำงานอย่างมีความสุข