Getaway Car (The Nation's Idol Series #3)

Halos trenta minutos na lang ang bubunuin ngayong araw at oras na para isarado ang Twenties. Inunat ko ang magkabilang braso ay inikot-ikot ang aking leeg habang nakahawak sa batok. I put on my airpods and turn on my favorite song at the moment. Beat pa lang ng kanta ay binubuhay na ang katawan ko. Midnight, you come and pick me up, no headlights Long drive, could end in burning flames or paradise Fade into view, oh, It's been a while since I have even heard from you (Heard from you) And I should just tell you to leave 'cause I Know exactly where it leads but I Watch it go round and round each time Sasabayan ko na sana ang lyrics nang maramdaman ko ang mahinang pagtapik sa likod ng aking palad na nakapatong sa ibabaw ng working table. Pagkamulat ng mata ay nakita ko kaagad si IIouie. Umayos ito nang tayo sabay linggon sa nakasaradong pinto ng opisina. Inalis ko ang kanang airpod. "Bakit?" "May vip pong costumer sa baba." Tuluyan ko nang inalis pati iyong kabilang pares at tumayo. Humarap muna ako sa full-length na salamin. Binalik ko sa likod ng tainga ang ilang hibla ng buhok na nakawala. Maging ang bangs ko na hindi naman magulo ay inayos ko rin saka lumabas ng pinto. Ngayong sunod-sunod ang dating ng mga vip costumers. Nagsisink in na talaga sa akin na malaking bagay nga na kami ang nag-provide ng halos kalahati ng wardrobe ng DNI para sa local concert tour nila. "Si Jacob Perez po yung vip," ani llouie. Napabaling ako rito ng wala sa oras. Biglang gusto kong kuwestiyunin kung bakit ngayon niya lang ipinaalalam sa akin na si Jacob ang vip. I stilled at my spot for a moment. Napahawak din ako sa railings para suportahan ang sarili. Bigla-bigla na lang kasing nanghihina ang tuhod ko. I moistened my lower lip and glance at his direction. Nakaharap sa salamin si Jacob. Hawak nito ang dalawang bucket hat. Parehong itim pero magkaiba ng disenyo. "Isara mo na yung pinto ng shop. Ibaba mo na rin yung blinds. Halos closing na rin naman hindi ba? Baka kasi may dumating pang costumer. Magkakagulo rito kapag kumalat sa labas na nandito si Mr. Perez." Sumunod si llouie sa pinag-uutos ko ng wala ng tanong pa. Wala naman sana akong balak na lapitan pa si Jacob. Pabalik na nga sana ako sa office sa secondfloor. Hahayaan ko na lang na si llouie ang mag-asikaso rito kaya lang bigla itong humarap sa shelving unit kung saan naka-display iyong iba pang mga bucket hat. We caught each other's eyes. "Rizza." I am not quite sure if he mouthed my name or call it softly but one thing is for sure. I am on my way to him. "Mr. Perez." I said, acknowledging his presence in a formal manner. Umismid ito sa akin sabay haklit sa isa pang product ng twenties. It's a plain black baseball cap this time. Humarap ulit siya salamin ngunit ang mata nito ay nakatingin na sa repleksyon ko at hindi sa kaniya. "Mr. Perez?" he giggled. Kung mga fans nito ang makakarinig non. Iisipin nila na cute 'yon. Matutunaw ang mga puso nila pero hindi sa akin. Those little giggles sounds dangerous to me because it's addicting. I don't want to be addicted to anything... specially to anyone... not to my boyfriend Ian, and not to this idol. "Totoo pala yung sabi ni Inez. Masiyado kang formal." He turn around. The distance between us now is incredibly short. I could smell the fresh dew of his body scent. "Para namang wala tayo sa iisang circle of friends," aniya para tapusin ang sinasabi. I took a stepback and keep a smile on my lips. "You're bestfriend with Inez. Inez is friend with Sean. And if I'm not mistaken. She's rekindling with Yael. They are all in my circle," he said with his low and lazy voice. "Si Inez lang ang nasa circle niyo. My connection with her has nothing to do with being automatically part of your circle. Ang tanging koneksyon ko lang sa iyo at sa iba pang miyembro ng DNI ay kliyente ko kayo." Jacob smiled. Mas lalong naging visible ang natural na baby-eye fat nito. I think he is famous for that and his bunny smile. The duality of this man is insane. He literally can be a tempting apple to everyone's eyes and become a charming cute little one within a blink of his eyes. "Ito naman." Tumawa ulit si Jacob. "Chill. If you want to loosen up. You might want to hit me... us... sometimes." Hindi niya na ako binigyan pa ng pagkakataon na magsalita. Tinuro nito ang counter. Bitbit iyong baseball cap ay lumakad na 'to papunta roon. Mabilis ang naging transaction sa counter. Inabot niya lang yung debit card kay llouie. Pinack  naman nito iyong biniling cap ni Jacob at tapos na. Jacob Perez left the store with his eyes darted straight to where he is going. Hindi na siya luminggon pa. Be my mistake Then turn out the light Nagsimula ang kantang 'yon pagkalabas na pagkalabas ni Jacob sa store. Pinilig ko ang aking ulo. Ilang segundo pa ng hindi na matagalan yung tugtog. Tinuro ko na kay llouie iyong speaker para ipapatay ito. Pagbalik sa office. Iyong cellphone ang una kong dinampot. Isang text message galing kay Ian ang naroon. I was expecting to read a message that says he is on his way to pick me up for our date. Hindi 'yon ang nabasa ko. Instead an apology and a little explanation why he can't make it today. Dahil na naman sa trabaho niya. Binagsak ko ang katawan sa swivel chair. "Para sa future niyo yung ginagawa niya. In three or four years. Magpapakasal na kayong dalawa. It's going to be perfect, Rizza. Just like how you two plan it," I whispered to myself while looking at my lockscreen. It's our picture from Bali two years ago. Ito yung huling bakasyon namin na mukhang matagal pa bago ulit masundan. Habang kinukumbinsi ko ang sarili na perpekto pa rin ang lahat sa pagitan namin ni Ian. Naalala ko ang mga ngiti ni Jacob.