Episode 3
1758 Words
Episode 3
Ann Liza Montesclaros
HEARING his name, and for specific, his real name made me tremble in fear, but of course that b***h on me did not let him show my weak state.
For the record, kahit na nasa territory niya ako, he does not have any right na bosohan ako!
"And so?" mataray na sagot ko sa kanya. He stood so proud right there. He is looking at me as if I did the most horrible thing on the world. Napakadamot, nakikiligo lang naman.
"You are trespassing, do you know what will happen next?" he said with his authoritative voice. I gulp so hard and wishing that Berly will be back here very soon.
She put me in this kind of sutuation. Nakakainis talaga ang babae na iyon, nagdulot pa sa akin ng problema.
"And? Does it mean na pwede mo na akong silipan? Are you a p*****t? You are older than me right?" He looks mature, just like those ramp model na kilala ko. His looks is epitome, mukha siyang mayaman. I know that I sounds like a fool and stupid in front of him.
Pero wala akong magagawa. I should play the role of the victim now. Shame!
"Miss, you are trespassing, and I can put you on a jail for doing so," he said sternly. Nakaka-intimidate naman ang lalaki na ito.
Akmang lalapit siya sa akin. I can sense danger, naba-blanko na rin ang isip ko. I have to do this so.
Out of instinct, mabilis kong sinipa ang pribado niyang parte sa katawan.
"f**k!" he shouted in pain. That is my sign to ran for my life.
Mabilis akong nakatakbo papalayo. Hindi ko hinayaan na mahabol niya ako. Never!
Mabuti at nabitbit ko pa ang mga gamit ko. Nakaligo nga ako sa magandang waterfall na iyon, nadagdagan naman ang problema ko! This place really stressing me out.
Habang tumatakbo ako ay nasalubong ko si Berly. Hinila ko siya, pero nagpupumiglas naman ito.
"Bakit ka tumatakbo, senyorita? May nakita ka bang ahas?" tanong naman niya. Naalala ko naman 'yung nakabukol sa pants ng Ferrer na iyon.
Oo ata, nakakita ako ng bakas ng ahas.
"Wala na tayong oras para magkwentuhan, hinahabol ako ng may-ari ng lugar na ito. Takbo!"
Nang marinig niya ako ay siya na mismo ang humila sa akin papalabas sa gubat na ito. Nang makalusot pa lang kami sa butas sa pader ay doon pa lang ako nakahinga.
"Balak mo ba akong ipahamak? I was almost caught by that geezer," reklamo ko habang hinahabol ang aking paghinga.
Kamot ulo naman siyang natawa sa sarili niyang kagagawan. "Maniwala po kayo o sa hindi, alam ko 'yung schedule ni Senyorito Zero, ang alam ko po hindi naman nagagawi iyon dito kapag ganitong araw at oras. Malas naman talaga." So ako pa ngayon ang malas?
"Umalis na tayo, mabuti at nakatakas ako sa kanya. Yes, I trespass, but he does not have the rights to sexually harassed me," inis na sabi ko. Hindi pa naman ako makapag-move on. He is not even my type.
He is too old for my type.
"Ha? s****l harassment?" Hindi makapaniwala na tanong naman nitong kasama ko.
"Yeah, binosohan niya ako. Akmang lalapit siya sa akin nang sinipa ko siya sa itlog. Serves him right," aniko sa kanya na animo'y proud na proud pa.
I can't let any guy mess up with me. Never.
Si Berly naman ngayon ay putla na putla ang mukha.
"SINIPA MO ANG ITLOG NG ISANG FERRER?" eksahirada nitong sigaw. Napano naman ito?
"Yeah, why? Kung hindi ko ginawa iyon ay hindi ako makakatakas."
Napaupo naman siya sa lupa. Ganon ba siya katakot sa Zero na iyon? I know that guy is rich ass motherf*cker, but is he that scary?
"Patay na tayo. Baka bukas nasa kangkungan na tayo." She must kidding me!
"Umuwi na tayo, Berly! Baka maabutan pa tayo rito. Kapag nangyari iyon, doon pa lang tayo patay."
Mabilis naman niyang inayos ang kanyang bisikleta. Mabilis na siyang nagpedal papauwi.
NANG makauwi an kami ay doon pa lang nawala ang kaba na dala ko sa aking dibdib. I am hoping that we do not cross our path again. Ayaw ko ng makasalamuha ang lalaki na iyon.
It is not my first time to encounter such a jerk guy, pero iyon 'yung pinakamalala.
I am so tired about thinking that I fell asleep. Good that I already ate my lunch so I can sleep without being bothered.
NAGISING na lang ako around 4 in the afternoon. It is so hot here, kaya naman bumaba ako at nakita ko na naghihintay pala sa akin si Berly.
"Senyora! Arat? Punta tayo sa likod bahay ninyo, may manggahan doon. Sakto at may dala akong bagoong."
Bigla naman akong nag-crave, of course I love mango. Either sour or sweet, green or yellow. Mango is what divinity means.
"May nasabi ka rin na ikinatuwa ko," sabi ko sa kanya.
"Ay grabe siya."
Sinundan ko naman siya, at napadpad na nga kami sa manggahan na narito sa likod ng bahay na ito.
Around 20 different mango tree here, at halos ay may mga bunga na.
Mayroon din mga nakaayos na duyan doon, at kapag umupo ako ay may makikita na malawak na palayan.
I miss city, but I will be a liar if I will say that this place is pure horrible.
--
The golden grain of swaying fields of rice, the blue and cloudy sky. City does look really exciting, dangerous, and for the people who wants to explore and to do more.
While it is the very opposite kapag nasa probinsya na naninirahan. This place are for those people who are contented. This place where we can all find peace, and somehow the serenity that we can't usually see on City place like.
Nang humiga na ako sa duyan ay inilapag naman ni Berly ang dala niyang mangga, may dala rin siya basin na may lamang tubig, a knife, and a jar of bagoong.
"Pagbalat muna kita senyorita," sabi niya.
Habang pinagbabalat niya ako ng mangga ay tinanong ko naman siya kung sino nga ba ang Zero Ferrer na iyon.
"Hindi mo po sila kilala?" hindi makapaniwalang tanong niya pa sa akin. Nakapikit akong sumagot sa kanya
"Do you think maga-ask ako kung alam ko sila?"
"Sabagay, ang mga Ferrer kasi ang pinakama-impluwensya na tao sa Pilipinas. From politikal, militar at business na aspeto. Dito lang sa lugar na ito, malaki na ang sakop nila at kapangyarihan. Sila ang batas sa lugar na ito."
Bigla ko na naman naalala kung paano ko sinipa ang lalaki na iyon sa kanyang gitna. I am having a flashback kung masakit ba talaga 'yung sipa ko?
What if he hunts us down? Kapag nalaman ito ni Mom ay another problema na naman. If I just know na mangyayari ito, I should have stayed at home na lang sana.
"So that Zero Ferrer is a very important person here?" Inaabangon ko siya na sumagot, pero mabagal lang siya siya na tumango.
"Sobrang importante. Siya ang magmamana ng hacienda na nasa kabilang dako lang. Alam ng lahat ng tao rito kung ano ang kalalabasan kapag kinalaban ang pamilya nila, o kung kahit sino sa kanila."
Napapikit na lang ako ng malala!
"Kain ka muna ng mangga, huwag mo na munang isipin iyon. Tiis ganda na lang muna tayo sa poso maligo," sabi nito. "Okaya sa irigasyon na lang! May patubig naman dito. Kaso kapag natapos pa lang ang anihan mabubuksan mga makina ng tubig sa palayan."
"No thanks."
I took the slice of mango on the plate. I put a little amount of bagoong, at saka ko na ito isinubo. Ang sarap! Fresh na fresh 'yung manga. Nakakangasim pero may alat naman ng bagoong. This is what heaven feels like.
"Mage-enrol ka na rin ba niyan?" tanong naman niya sa akin.
"Ka-year lang ba kita? Graduating of grade 12?" I ask her.
Tumango siya. "Yup, pero in fairness, matangkad ka masyado! Mukha ka ng college, tiyak na pagkakaguluhan ka sa buong lugar na ito. Baka pilahan ka pa ng mga manliligaw."
I gave her a disgusted face.
"Like I wish that day will come. Huwag na akong ligawan dahil wala silang mapapala sa akin. Mataas ang standard ko, mahirap din akong pakisamahan." Like real talk 'di ba? I know my worth base on my level.
"Tumpak ganern ka na naman. Pero huwag mong small-in, marami rin mayayaman dito sa lugar natin. Kahit ganito lang ay may mga businessman na naninirahan dito dahil tahimik dito." I see that point.
"Kailan ba ang enrolment?" tanong ko na lang sa kanya.
"Sa susunod na Linggo na."
I must prepare my documents then.
Sa totoo naman ay baka mahirapan ako. All this years ay nasanay ako na nag-aaral sa mga prestigious na school. Sanay ako sa mga pribadong lugar. I feel so gold those time, hindi ko alam na mangyayari pala ito.
GABI na naman, isang araw na naman na boring at walang magawa ang lumipas. Iniisip ko pa rin 'til now kung nasa Manila ako, ano kaya ang ginagawa ko?
Napapikit naman ako at sinusubukan na matulog, perp hindi talaga ako makatulog. Nakatulog kasi ako ng mahaba kananing tanghali, kaya naman gising na gising ako ngayon.
Naisipan ko na lumabas na muna. Tahimik akong lumabas ngayon gabi gamit ang isang lampara. Ang suot ko ay puting dress. Hindi naman siguro delikado na tumambay sa may manggahan hindi ba?
I was so satisfied whan I saw fireflies floating around trees. Ang ganda rin ng langit dahil puno na naman ng bituin.
This looks like a complete paradise. Ang ganda sigurong pagnasdan ito habang may iniinom na chocolate frappe.
Habang nakatingala ako ay may nariniga ko na boses sa isang duyan. May multo ba rito?
"Sino ka?" tanong ko habang iniilawan ang mukha niya. Nagulat naman ako nang makita ko na ang lalaking pinagtataguan ko pala ang nandito.
I tried to run away, but my feet became so heavy.
Lumapit siya sa akin at saka hinawakan ang aking kamay. His hands feel so firm and strong. I can feel it snaked around my waist. His hot breath touching my skin on my neck.
I can feel his intoxicating manly smell, I can feel his touch, it made me shiver until now.
"Stop thinking of running away, because you can't do that. I will never let you do that. Mark my word."
He grad be head and our lips met. It is such a strange addicted perse.
Matamis, nakakaadik. Hindi ko alam pero nakarinig na lang ako ng ingay.
- Writer
