คำขอสุดท้ายของคนในกลุ่มแชทที่ไม่มีใครอ่านข้อความ

ตอนที่ 1: กลุ่มที่ไม่เคยเงียบ

กลุ่มแชท “9A รุ่นสุดท้ายก่อนแยกห้อง” เคยคึกคักที่สุดในช่วง ม.3

แม้ตอนนี้ทุกคนจะแยกย้ายไปเรียนคนละสาย แต่กลุ่มก็ยังอยู่ ไม่มีใครลบ

ทุกวันนี้ มันกลายเป็นกลุ่มเงียบ ๆ ไม่มีใครส่งข้อความมาเกือบปี

นอกจากสติ๊กเกอร์วันเกิดอัตโนมัติ หรือการแชร์ข่าวเงียบ ๆ ที่ไม่มีใครตอบกลับ

แต่ในคืนหนึ่ง

เวลา ตี 2.11 นา

ที

ข้อความหนึ่งโผล่ขึ้นมาจาก "เหมย" — เพื่อนที่หายไปจากโรงเรียนเมื่อปีที่แล้ว

“มีใครอยู่มั้ย...เราขออะไรหน่อยได้ไหม”

ไม่มีใครตอบ

บางคนเห็นแล้ว แต่ไม่กดอ่าน บางคนปล่อยให้แจ้งเตือนค้างไว้เฉย ๆ

เช้าวันถัดมา ไม่มีใครพูดถึงข้อความนั้น

มีแต่ “นัท” ที่โพสต์ในเฟซบุ๊กว่า "ฝันเห็นเหมยยืนอยู่ใต้ต้นชมพูพันธุ์ทิพย์หลังโรงเรียน ยิ้มให้นิดนึง ก่อนจะหายไป"

ไม่มีใครแซว ไม่มีใครกดหัวเราะเหมือนเมื่อก่อน

เพราะในใจลึก ๆ ทุกคนรู้... เหมยเคย “หายตัว” ไปจากโรงเรียน

พร้อมข่าวลือเรื่องซึมเศร้า การกลั่นแกล้ง และข้อความสุดท้ายที่เธอเคยพิมพ์ในกลุ่มนี้เมื่อปีที่แล้ว

“ไม่เป็นไร เราเข้าใจว่าทุกคนยุ่ง...”

แต่ตอนนี้…เธอกลับมาอีกครั้ง พร้อมคำว่า “ขออะไรหน่อย”

ซึ่งยังไม่มีใครกล้าพิมพ์ตอบ แม้จะเห็นข้อความขึ้น “อ่านแล้ว” เต็มไปหมด