ทั้งใจคือนายไอ้หมาเด็ก

เสียตัวให้ชายแปลกหน้า

สถานการณ์ไม่สู้ดี ร่างใหญ่ของแอนดริวกอดล็อกคอของลูซินเอาไว้แนบเนื้อด้านบนของลูซินยังคงสวมเสื้อแต่ด้านล่างของรูซีนไม่เหลืออะไรแล้วแม้กระทั่ง กางเกงในก็ยังกองอยู่ที่ตาตุ่ม

"มึงอย่าร้องโวยวายนักเลย วันนี้มึงต้องช่วยกูมึงก็ต้องช่วยให้สุด"แอนปลิวที่พูดจาเผด็จการและไร้หัวใจและเห็นแก่ตัวเป็นที่สุด

"ผมช่วยคุณ ก็ช่วยคุณอยู่นี่ไง แต่คุณทำแบบนี้กับผมไม่ได้"ลูซินใช้แรงทั้งหมดผลักแอนดริวให้เซถาลงไปในอ่างแต่ก็ยังคงไร้ผล

"อ้าส์ อะ อะ อะ"แท่งที่อวบอูมสีน้ำตาลอ่อนๆ ถูกมือหนาใหญ่สีขาวของแอนดริวจับชักว่าว เข้าออกตามจังหวะอย่างช่ำชอง จนทำให้ลูซิน เสียวกระสันน้ำเ****นไหลซึมเต็มหัวแท่งเอ็นร้อนสีน้ำตาล

"ไหนมึงบอกว่ามึงไม่ชอบเพศเดียวกัน แล้วทำไมถึงได้เงี่ยน น้ำเยิ้มเต็มหัวขนาดนี้ว่ะ"แอนดริวที่พูดประชดประชันใส่ลูซิน ก็ยังคงใช้มือหนาชักว่าวเข้าออกอย่างเป็นจังหวะเร็วบ้างช้าบ้างอย่างเอาแต่ใจ

"มะ ไม่ได้ เสียว..! โอ๊ย เสียว เสียว โว๊ย อะ อ้าส์"

สรุปไม่รู้ว่าใครโดนยา หรือใครที่ไม่โดนยากันแน่ ลูซินร่างกายกับอ่อนระทวย ราวกับขี้ผึ้งลนไฟในเมื่อขัดขืนไม่ได้ลูซินจึงต้องปล่อยไปตามห้วงอารมณ์

"เด็ก ดี หอม หอมจัง.." แอนดริวกระซิบแผ่วเบาอยู่ข้างหู ทั้งที่ตัวเองยังคงทำหน้าที่ทุกส่วนออกมาได้ดีแอนดริวที่รู้สถานการณ์จึงใช้เนคไทสุดหรูราคาแพงผูกลูซินเอาไว้กับราวผ้าขนหนูบนขอบอ่าง

ทำให้รูซินยืนจังก้ามีเพียงเสื้อสีขาวปกปิดกายส่วนด้านล่างเปิดเผยโล่งๆ แอนดริวจัดการคุกเข่าลงบนพื้นใช้ปากหนานุ่ม ครอบงำแท่งเอ็นสีน้ำตาลอ่อนของลูซิน สองมือสีขาวจับไปที่แท่งเอ็นสีน้ำตาล แล้วจัดการยัดเข้าปากอย่างอย่างช่ำชอง

แอนดริวผู้เย้อหยิ่ง ไม่เคยแม้แต่จะมอบจูบให้กับสตรีนางไหน แต่กับลูซินกลิ่นตัวที่หอมเป็นเอกลักษณ์ช่างถูกใจเขาเสียเหลือเกิน แม้แต่แท่งเอ็นสีน้ำตาลอ่อนยังกลิ่นหอมดูสะอาดตา จนต้องลงไปชิมรสชาติ

"อ้าส์...สกปรกครับ ไม่ ได้" ลูซินกลายเป็นผู้ถูกกระทำเสียอย่างนั้น ทั้งที่ตัวเองไม่ควรต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้

แอนดริวไม่สนใจคำทัดทานของลูซินเลยแม้แต่น้อยกับมอบความหรรษาในรูปแบบใหม่ที่ลูซินไม่เคยได้พบเห็นจากความรักในเพศเดียวกัน

แท่งเอ็นสีน้ำตาลอ่อนของลูซิน บวมพองยุบเข้ายุบออกตอด ตุบ ตุบ จนคับปากของแอนดริว แอนดริวที่ใช้ปากครอบครองแท่นเอ็นสีน้ำตาลอยู่ ก็รู้ได้ว่าลูซิน กำลังจะไปถึงฝั่งฝัน

"อ้าส์ เร็ว เร็ว อีก อะ อะ"

แอนดริวจึงจัดการใช้ปากสาวชักเข้าออกอย่างรวดเร็วจนได้ยินเสียงหายใจหอบหืดคราด ครางกะเส่าไม่เป็นประสาของลูซิน

"อ้าว..เสียว ปล่อยผมเถอะ...ซี๊ด ..อะ อะ"ลูซินเสียวจนต้องกำมือแน่นที่ถูกเน็คไทผูกไว้ด้านบนหัวแน่น ปากก็ครวญครางไม่หยุด

เสียงครางของลูซิน ทำให้แท่งเอ็นของแอนดริวที่โดนยาอยู่แล้ว กับยิ่งแข็งขนาดยิ่งขึ้นไปอีก แอนดริวใช้มือหนาช่วยปรนเปรอความสุขให้กับลูซิน

แล้วก็ลูบไล้จากหัวไปถึงโคน และควงลูกบอลกลมกลึงสองลูกก็ถูกันใช้ลิ้นสาก ๆ โลมเลีย จนน้ำลายเปียกแฉะตั้งแต่หัวยันท่อนเอ็น

"อะ อ้าส์ พอ ...พะ พอแล้ว อย่าทำผม อย่า อ้าส์...ขอร้อง พอ พอแล้ว เสียว...."

สุดท้ายลูซินก็เกินกว่าจะต้านทานความรู้สึกที่ถูกปรนเปรอ ทำให้น้ำรักของลูซิน พุ่งพรวดแตกเต็มปากของแอนดริว

"ฮึ..ร่าน จริง ๆ งั้นตากูบ้างละ.."

แอนดริวพูดจบก็ปลดเน็คไท แล้วกดร่างเล็กของ ลูซินแนบไปกับอ่างอาบน้ำ ต่อให้ลูซินพยายามดิ้นรนเท่าไหร่ก็ดิ้นไม่หลุดจากพันธนาการของร่างใหญ่ แอนดริวก็ใช้เนคไทสุดหรูอันเมื่อกี้ของตัวเอง มัดข้อมือของลูซินเอาไว้จนแน่นเพื่อกันลูซินดิ้นหนี

"ปล่อย ปล่อย ผมนะ ปล่อยนะโว๊ย.."ลูซินที่เห็นถ้าไม่ดีก็ร้องโวยวายลั่น พยายามเรียกสติของชายร่างใหญ่ให้กลับมา

"มึงต้องช่วยกู มึงต้องช่วยกูให้สุด..!แอนดริวที่ไม่สนใจคำร้องขอของคนใต้ร่าง

ลูซินที่ถูกกดแนบไปกับอ่างอาบน้ำ ทำให้ร่างเล็กกว่าแอนดริวของตัวเอง อยู่ในสภาพโก้งโค้ง จนเห็นตูดแน่น ๆ และรูจีบที่ไม่เคยผ่านเมืองชายใดเลย

แอนดริวจ้องมองรูจับนั้นจนต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ ด้วยความหิวกระหายเกินกว่าจะควบคุม แอนดริวก้มลงไปใช้ลิ้นเลียไปที่รูจีบที่ปิดสนิท ลิ้นสากเลื้อยผ่านวนไปมา รอบรูจีบจนเปียกแฉะ

ลิ้นสาก ๆ ซอกแซกลากลิ้นมาที่พวงไข่สีน้ำตาลอ่อนที่ลอยเด่นอยู่ด้านล่างรูจีบสีชมพูระเรื่อพร้อมกับระรัวลิ้นสากลงไป แล้วใช้นิ้วหนาสีขาวแยงเข้าไปทีละนิด ทีละนิด จนเข้าไปมิดนิ้วมือ

"โฮ๊ะ โฮ๊ย จะ เจ็บ..!! ปล่อยกู นะ ไอ้เชี้ย" เสียงครางกระเส่าปนร้องกรนด่า รวมไปถึงขอความเมตตาจากร่างใหญ่ที่กำลังบังคับขู่เข็นลูซินยังไม่ใยดี

"ร้องอีกสิ ด่ากูอีก กูอยากฟัง" สภาพของแอนดริวที่ไม่อาจจะฝืนต้านทานฤทธิ์ยาได้อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้แอนดริวต้องการปลดปล่อยทุกพันธนาการจากฤทธิ์ยาแล้วคนตรงหน้าคือโจทย์เดียวที่ทำให้แอนดริวหลุดพ้น

"ปล่อยนะโว๊ย..! ไอ้สัตว์..ปล่อยกู" ลูซินตะโกนโวยวายพ่นด่าคำหยาบคาย

"ปล่อยแน่ แต่กูปล่อยในนะ"เสียงกระซิบข้างหูเหี้ยมเกรียมพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากราวกับปีศาจร้าย

แอนดริวใช้มือหนาของตัวเองชักแท่งเอ็นสีชมพู ระเรื่อจ่อไปเที่ยวรูจีบเล็ก ๆ ของลูิซิน

"อ๊าค..,!!! เจ็บ ขอร้องอย่า กูเจ็บ"

เสียงร้องอย่างทรมานโหยหวน ดังลั่นห้องลูซินไม่อาจต้านทานความเจ็บปวดจากแท่งแท่นร้อน ๆ ได้น้ำตาถึงกับไหลริน

"ชู้ว...... อย่าร้อง มึงเป็นของกู อ้าส์ เชี้ย..! อ้าส์ คับชิบหาย"

เสียงครางต่ำในลำคออย่างพึงพอใจมือหนาทั้งสองข้างใช้แบะแก้มก้นให้แยกออกให้กว้างขึ้นเพื่อสะดวกให้ลำเอ็นแท่งใหญ่อย่างสะดวก

ใบหน้าของลูซินฉายแววความเจ็บปวดออกมาอย่างชัดเจน ทุกขณะที่แท่งเป็นร้อนค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปทีละนิดๆ ความรู้สึกเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั้งร่างกายเกินกว่าจะควบคุมเอาไว้ได้

"ผมเจ็บ ได้โปรด...อ้าส์"เมื่อทายปริศนาร่างใหญ่ไม่มีท่าทีจะหยุดการกระทำ ลูซินจึงทำได้เพียงร้องขอเพื่อให้เบามือลง รูจีบเล็กขยายออกตามขนาดของแท่งเอ็นร้อนเลือดสีสดเคลือบทั้งแท่งเอ็น

แอนดริวพอใจกับภาพที่เห็น "นิดเดียว อ้าส์ นิด เดียว เด็กดี "ความพยายามของแอนดริวประสบผลสำเร็จแท่งเอ็นขนาด 58"จมฝังลึกลงไปในรูจีบสีหวาน

เสียงหอบหายใจรวยรินปนเจ็บจนเจนแทบขาดใจ ลูซินไม่เคยสัมผัสความรู้สึกเช่นนี้ ลูซินพยายามวิ่งหนีจากพันธนาการที่เขาไม่เต็มใจ แต่ในเมื่อทำอะไรไม่ได้เขาจึงต้องอ่อนข้อเพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามเห็นใจความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"ขอร้องล่ะอย่าทำผมเลย อ้าส์"เม็ดเหงื่อเล็กๆหุบเต็มใบหน้าของลูซินด้านหลังเสื้อสีขาวเปียกชุ่มแฉะไปด้วยเหงื่อท่วมกาย ร่างกายของลูซีนสันเทิ้มด้วยความเจ็บปวดและความกลัว

"มึงเป็นของกู เป็นของกูแต่เพียงผู้เดียว อ้าส์"สองมือหนายกแก้มก้นจนออกกว้างเริ่มขยับสะโพกหนาตามจังหวะอารมณ์ที่เกิดขึ้น โดยไม่สนใจคนใต้ร่างว่าจะรู้สึกอย่างไรเพราะอารมณ์ของแอนดริวกระเจิดกระเจิงเกินจะควบคุม

"ปล่อย ผม เจ็บ อ๊าค..."เสียงร้องขอความเมตตาดังโหยหวนอยู่ในห้องอย่างน่าสงสาร ลูซินพยายามสุดกำลังเพื่อจะให้พ้นจากสถานการณ์ที่เลวร้าย เขาผิดเองใช่ไหมที่ไว้ใจคนง่ายเกินไป

แอนดริวสติเตลิดจนเกินควบคุม แรงและกำลังที่ใส่ลงไปเขาไม่รู้เลยว่าคนใต้ร่างที่โดนกระทำจะเจ็บปวดรวดร้าวมากเพียงใด เพราะแอลกอฮอล์และฤทธิ์ยาผสมกันรุนแรงจนทำให้สติของเขาขาดลง

ความเสียวกระสันเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว รูจีบที่คับแน่น ของลูซินเติมเต็มความพึงพอใจภายในกายของแอนดริวเป็นอย่างมากนี่ก็เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่แอนดริวสัมผัสรสชาติบนเตียงที่แปลกใหม่

แอนดริวสับสะโพกกระเด้ารุนแรงขึ้น ยิ่งได้ยินเสียงร้องขอความเมตตาของลูซิน ภายใต้ร่างหนาของตัวเองทำให้แอนดริวเกิดความพึงพอใจในตัวของลูซินอย่างประหลาด

"ไม่ไหว อ้าส์ เจ็บ เบา ๆ หน่อย ลูซินครวญครางแทบขาดใจ จุกปนเสียว ความเจ็บปวดทุเลาลงกลายเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่

"ฮืม ซี๊ด ...กูก็ไม่ไหวแล้ว ขอกูแตกตารูมึงเลยแล้วกัน"

แอนดริวสับกระเด้าสะโพกกระหน่ำมิดด้ามรูจีบเล็ก ๆ ปลิ้นเข้าออกตามอารมณ์ ลูซีนหัวสั่นหัวคอนไปตามแรงจังหวะกระแทก ไม่นานนัก แอนดริวก็ทิ่มแท่งเอ็นจนมิดด้ามก็เกร็งกระตุกคารูจีบสีหวานของลูซินจนล้น ใบหน้าที่บ่งบอกถึงความเสียวกระสันจนเหย่เก

"อูย,..สุดยอด" แอนดริวที่ได้สมดังใจดึงท่อนเอ็นขนาดใหญ่ออกจากรูจีบสีหวานเสียงดัง ปั้ว..! พร้อมกับน้ำเ****นสีขาวขุ่นปนเลือดสีแดงสด แอนดริวมองดูอย่างพึงพอใจ

กูจะรับผิดชอบมึงเอง........