The Game called Capturing my Heart

Gal Furi

(GAL'S POV)

Hi mom, Hi dad. I thought kasama niyo yung client niyo?

Maaga natapos yung meeting namin, anak?

Yes dad?

Maupo ka muna.

*sits on the chair* Is it a good news?

It is anak, Sa america ka na mag aaral. Since halos kaka start pa lang naman ng pasukan. After ng mid terms ka mag tatransfer.

         Matagal ko na namang ine-expect na sa ibang bansa ako mag aaral. Sila kuya sa ibang bansa lahat nagsipag tapos. Kaya hindi na rin malabo na ako din. Ang hindi ko lang inexpect ay ngayon taon na pala yon. *sighs* Pwede naman kasing enrollment nila ko ipadala sa america, required ba talagang sa kalagitnaan ng pasukan? Sabagay ang cool ko non kapag pinakilala na ako as tranferee, pagkaka guluhan agad ang ka-gwapuhan ko. Ano kayang magiging reaction ni Saf kapag sinabi ko na sa kanya? Matutuwa kaya yun?

 Let's go Gal?

Cute mo talaga *winks*

Wag ka na ngang mambola please? Tsaka alam ko naman na cute ako. *flips my hair*

Hahahahahaha

Tinatawa tawa mo? Oversized shirt at shorts lang suot ko, makapag react ka naman parang  gown ang suot suot ko pfft. Tara na kaya?

    Ngayon ko na balak sabihin kay Saf. Karapatan niya namang malaman, kami lang dalawa ni Bri ang  kaibigan niya. Though may mga online friends siya, yung mga nakikila niya sa laro. Bukod don kami lang ang personal friends niya. Ewan ba sa babaeng yan, napaka daldal online pero kapag sa personal mo siya kakausapin, nagiging pipe. That's why gusto kong malaman niya. Nasabi ko na din kay Bri na lilipat na ko ng school. At siya ang naka isip na ayain ko si Saf lumabas, para masabi ko na nga sa kanya. Kinakabahan ako na nag aalala. Gusto kong siya lagi ang una kong makikita sa umaga, gusto ko ako lagi ang mag papangiti sa kanya kapag nalutang ang utak niya. Gusto kong ako lagi ang maghahatid sa kanya pauwi. Gusto ko, gusto ko siya.

Tara arcade muna tayo Saf, bago kumain?

Yaaaaa! Sure Gal, tara na daliiii.

*smiles*  Maghanap ka na ng lalaruin mo, magpapapalit lang ako ng tokens.

Bilisan mo ahh

    I love how she smiles. Napaka simple niya lang. 

Oy ! Gal, tara Just Dance?

Baliw ka ata? Di naman ako marunong sumayaw?

Ha? Ikaw? Diba hataw ka nga last year sa cheer dance competition? Nag champion kaya kayo. Tsaka may Just Dance sa bahay niyo diba? Imposibleng di mo tinry  yun hehehe

May ibang laro naman dyan e, basketball ayaw mo?

Ayoko! 

Teka? pwede ka bang magalit? may magagawa ka ba? ako kaya nag aya sayo, remember? Libre ko lahat diba?

Ahhhh.. Ehhh.. ehehehe, mag eenjoy naman tayo don e ! Kj mo *pouts*

Aist, Fine, isang song lang ahh.

Totoo??Yieeee sasayawan ako ni Galgadot! 

Sira!

*insert Whip It by nicki minaj*

    Parang napakabagal ng takbo ng oras kapag mag kasama kaming nag eenjoy. Tumatalon ang puso kapag napapasaya ko siya, kahit minsan napapahiya na ako.

    After naming sumayaw, nagpalakpakan yung mga taong kanina pa pala nanunuod samin. Sa sobrang hiya ko, hinila ko na si Safrina papalayo. pareho kaming hinihingal kaya bumili na muna akong inumin namin. 

*both laughs while panting*

Baliw ka talaga Saf, what if may nag video kanina? tapos pinost online? Reputasyon ko huhu

Whahaha edi kwits na tayo sa pag vivideo mo sakin, bleee!

Speaking, napost ko na kanina yung video mo, good luck sa notifications mo hihi

Whatever, galing mo naman pala gumiling Gal e hahahaha

Ngayon ko lang to ginawa, pasalamat ka. 

Pfft, nagugutom na ako.

Tara na hanap na tayo nang kakainan. Di na makatiis mga bulate mo hahaha

    Humanap talaga ako ng restaurant na hindi masyadong matao, para magkaroon ako ng chance na sabihin sa kanya. Para wala ding distractions. Hindi ko talaga alam kung paano ko ioopen sa kanya. Alam ko namang maiintindihana niya, pero bakit natatakot ako?

*pulls a chair*

Have a sit, Safrina.

*smiles* Thank you, ang fancy naman dito.

Order anything you want, magpakabusog ka, alam kong matakaw ka hahaha.

Okay, sabi mo e hihi.

    Hinayaan ko na siya ang magdecide sa kakainin namin, jusko napakataw niya talaga. I know that this will be  the last time na makakasama ko siyang kumain. I: look at her everytime she makes a bite, walang duda pang eating contest ang skills niya kumain. Sinabayan ko na lang din ang katakawa niyang kumain.

Safrina?

Uhuummmm?

I'd like to tell you something.

*she wipes her lips* teka, good news bad news?

Para talagang linya  ko yan e.

*she raised her eyebrows* Crush mo ako no?

I wished yon na lang sana ang sasabihin ko *sighs*

Hueeh? So bad news nga?

Mag tatransfer na ako sa america after mid terms.

Oh, susunod ka pala sa mga kuya mo? It's not that bad, matagal mo na din silang hindi nakikita diba? Tsaka mas bagay yung katalinuhan mo don. Mas magiging succesful ka.

Aalis na ako Safrina? Hindi na tayo sabay papasok at uuwi, wala ka na ring kasabay maglunch.

Wait? Ako talaga concern mo? Para sa future mo yan. Iilan lang ang may opportumity na katulad niyan. Wag mong sayangin. Lagi naman tayong maglalaro diba?

Of course!

Yun naman pala e, wag mong sabihing inaya mo akong lumabas para masabi mo sakin to??

ehehehe, yupp?

Sira ka talaga. Happy ako para sayo Gal. Galingaa mo don ah *winks*

    Hindi ko inakala na hindi siya malulungkot. Hindi ko alam, baka sinabi niya  lang lahat yon para mas mamotivate ako. Alam kong happy talaga siya, lagi niya naman nakikita nag bright side ng isang bagay o pangyayari. Sana wag siyang malungkot.

    Tinapos na namin ang pagkain at nagpahinga saglit bago lumabas ng resto. I invite her for a walk kasi medyo maaga pa naman. Masyado ding naparami yung kain ko, kailangan ko magpatunaw hehe.

Promise me hindi ka masasad?

Masasad ako, kasi kailangan ko ng mag commute papasok at pauwi pfft.

Ibang klase ka rin no? Sasabihin ko na lang kina mom na ikaw na lang ang i-service ni manong.

La? okay ka lang?

Nakakaawa naman si manong, mawawalan siya ng trabaho kapag wala na siyang ihahatid sundo?

Oh tapos?

Safrina? magugutom ang pamilya ni manong!

*claps* Galing mo mag paawa effect, Alam ko naman yon! Nakakahiya lang kasi *pouts*

I'm sure papayag yon sila mom. Magpapaawa din ako hahaha.

Sira ka talaga kahit kailan, bahala ka!

Hang out tayo sa bahay niyo nila Bri next week?

Sure, sagot mo foods ahh ahaha.

Hmmmm, bakit hindi. *smiles*

    Pinuntahan na namin si manong at hinatid ko na si Saf sa bahay nila. Sakto namang nandon na ang mama niya. Nagmano ako at nag paalam nang uuwi. 2 weeks na lang aalis na ako. Ayokong umalis, pero tama naman si Saf. Para naman sa future ko to, at thankful ako dahil may parents ako na afford na pag aralin ako sa  ibang bansa. Yung ibang bata diyan halos hindi nga sila nag aaral. So anong reason para tanggihan ang opportunity na to. Sabi nga ni Saf, magpasalamat tayo sa lahat ng blessings sa atin, maliit man yan o malaki. Thankful ako na mayroong Safrina akong nakilala at nakasama sa buhay ko.