Noah was the last person Alina ever thought of seeing. He was real. He was not just a figment of her imagination. Totoong nasa harapan niya ito, in flesh and blood. Ano ba ang dapat niyang maramdaman sa ngayon? Halo ang emosyon sa dibdib. She was crunching inside, she was furious pero napapanatili pa rin niyang kalmado ang sarili.
“Alina.”
Noong gabing iyon, ni ayaw nitong banggitin ang pangalan niya. To him, she was just some random slut na ayaw na nitong makitang muli.
Bumaba ang tingin niya sa kamay ng anak na nakakulong malaking palad ni Noah. It looked so tiny. Kung gising lang ito, malamang na pumapalakpak na ito sa tuwa na nasa tabi nito ang ama. Masayang-masaya ito panigurado. Kabaligtaran ng nararamdaman niya ngayon. Tinubuan ng selos ang dibdib niya. Gusto niyang ipagmaramot
