Only You

Kabanata 5

Ella

Naging maayos naman Ang unang araw ko sa eskuwela, hinahatid at sinusundo Ako ni Ka Berting sa eakuwelahan pag uwi ko sa bahay ay walang kapagurang tanong Ang isinasalubong sa akin ni tatay masaya ko din namang kinuha kuwento sa kanya Ang nangyayari sa akin sa eskuwelahan.

"O tapos? Mabuti naman at Hindi ka binubully ng mga kaklase mo alam mo na, mahirap Tayo mayaman Sila."

" Itay mahigpit po sa school at bawal Ang bully don. Hwag po kayong mag alala sa kin Tay Hindi naman po Ako papayag na ibully nila ako no."

"Aba dpat lang anak kung buhay lang Ang nanay mo Hindi Rin papayag yon na my mang aapi sayo." Nakita ko Ang lungkot sa mga mata ni tatay. Mahigit tatlong taon na mula ng mamatay Ang Inay pero hindi parin namin maiwasang malungkot sa tuwing napg uusapan Namin Siya ni tatay.

Matapos Namin mag hapunan ni tatay ay umakyat na Ako sa taas sa aking kwarto upang Gawin Ang aking mga assignment habang parinig kung binuksan ni tatay Ang amin telebesyon sa baba manonood nanaman iyon ng sports dahil iyon ang libangan niya pagkatapos naming kumain at Bago Siya matulog.

*****************

Matuling lumipas ang mga araw naging maayos naman ang araw araw ko dito. Nandito ako ngayon sa paborito kung tambayan sa tuwing break time. Dito sa ground may Nakita akong bench na Hindi masyadong puntahan ng mga tao. Pero safe naman Dito dahil Laging may nag roroving na mga guards dto. Dito narin ako kumakain ng baon kung lunch. Kesa naman uuwi pa Ako sa bahay kukulangin Ang Isang Oras na byahe ko pra maka about sa one o'clock na klase ko..

Kasalukuyan akong nagbabasa ng aking libro ng mag tumabi sa akin.

"Hi!" nakangiting bungad sa akin. Isa ito sa mga kaklase ko Melissa McCarthy kung Hindi Ako nagkakamali sa kanyang pangalan. "We are classmates right?" marahan ko lang siyang tinanguan bilang pag tugon sa tanong niya.

"I was only watching you since day one, nahiya lang Ako mag approach sayo." medyo nagulat Ako doon marunong pala Siya manag- alog. Will sanay Kasi Ako sa kanila na purong English Ang usapan nila kaya Hindi ko maiwasang maging outcast dahil Hindi naman Ako sanay sa lengguwahe na yon although marunong naman Ako mag English, hindi lang Ako sanay na gamitin yon kahit sa simpling usapan lang.

"I always saw you na Dito kumakain ng lunch why didn't you eat in the cafeteria instead of here?"

"Ahm.. crowded na sa cafeteria mas kumportable Ako na kumain dito." sagot ko naman sa kanya.

"Alone?" base sa reaksyon niya parang Hindi pa niya nagagawang kumain na mag isa. Ako sanay Ako Kasi simula ng mamatay si nanay madalas na Kong kumakain na mag isa.